Begintermijn van de taakstraf

[sdegr]

L.S.
Een kennis van mij heeft een taakstraf opgelegd gekregen.
De termijn, waarop deze straf volbracht moet worden, is al eens met een jaar verlengd. Verdere verlenging is dus niet meer mogelijk.
De Reclassering heeft het dossier weer eens 10 maanden in de la laten liggen en nu is de tijd voor het volbrengen wel heel erg kort geworden.
Mijn kennis krijgt de indruk dat de Reclassering het nog even door haar strot wil duwen.
Wat zijn eigenlijk de regels voor taakstraffen? Ik kan mij voorstellen dat er een bepaalde begintermijn gehanteerd dient te worden.
Ik vind niets in mijn eigen bibliotheek. Wie helpt?

[tikSimone]

Meestal wordt in het vonnis wel aangegeven wanneer de taakstraf moet zijn afgerond, maar over het starten staat bij mijn weten niet.

In deze mag overigens een actieve rol van de veroordeelde verwachten (zelf contact opnemen met de Reclassering). Die heeft er immers belang bij dat de uitvoering binnen de gestelde termijn plaatsvindt. De taakstraf wordt namelijk vaak opgelegd als vervanging van gevangenisstraf. Wanneer de taakstraf niet vervuld is kan de OvJ om tenuitvoerlegging van die gevangenisstraf vragen.

Ik lees in 22k Sr. dat bij of krachtens algemene maatregel van bestuur nadere regels worden gesteld over de inhoud van de taakstraf, de tenuitvoerlegging van de taakstraf en de rechten en plichten van de tot een taakstraf veroordeelde. Dat is dus wat speurwerk. Ik zal eens kijken.

Maar het belangrijkste is dat deze persoon nu zelf direct contact opneemt met de Reclassering. Als dat schriftelijk gebeurt (misschien wel handig) evt. met een cc naar de OvJ.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[tikSimone]

De praktische gang van zaken wordt beheerst door het Besluit tenuitvoerlegging taakstraffen. Daarin wordt alleen vermeld dat de Reclassering "zo spoedig mogelijk" na het ontvangen van het vonnis een uitnodiging stuurt voor een intakegesprek (zie artikel 10).
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[sdegr]

Inderdaad, over de aanvangstermijn vind ik ook niets.

Mijn kennis heeft in november 2005 de reclassering schriftelijk op de hoogte gebracht, zo snel mogelijk te willen beginnen.
Naar mijn oordeel is daarmede haar active rol in deze vervuld.
Ik ben van mening dat je een apparaat als de Reclassering niet herhaaldelijk moet aanschrijven, maar dat een dergelijke instantie voldoende georganiseerd en geautomatiseersd is. Indien dit niet het geval, dan is er sprake van onbehoorlijk bestuur en valt de veroordeelde weinig tot niets te verwijten.

[tikSimone]

Maar blijkbaar is er nu wel een oproep gekomen? In dat geval rest je kennis weinig anders dan alles in het werk te stellen om aan de voorwaarde te voldoen. Waarbij m.i. wel redelijk te werk moet worden gegaan (in zo'n geval als jij schetst zou ik het heel onredelijk vinden wanneer de betrokken persoon bijvoorbeeld verplicht wordt om ineens alle vakantiedagen op te nemen).
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[Eternity]

Verweren dat veroordeelde niets van de reclassering heeft gehoord worden meestal inderdaad weg getorpedeerd door de rechter, door te stellen dat de veroordeelde ZELF een verantwoordelijkheid heeft voor het goed doorlopen van het traject.

In de meeste gevallen zal de rechter EEN herkansing geven door de limiet te verlengen. Nu je echter aangeeft dat dat al een keer gebeurd is, wordt het naar mijn mening gevaarlijk.

De brief die ze (hopelijk aangetekend) heeft verstuurd, zou kunnen helpen. Een belletje was echter niet onoverkoombaar moeilijk te plegen, zal de zittingsrechter echter terugvuren.

SUCCES !

[tikSimone]

Een telefoontje is wat lastig te bewijzen, helaas.

Hoe veel uur moet er nu gewerkt worden binnen de nog resterende periode?
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[Michèle]

Met een gespecificeerde rekening is wel te bewijzen dat er telefonisch contact is opgenomen. Wàt er is besproken blijkt daar natuurlijk niet uit. Heeft de kennis hier een dossier over opgebouwd of aantekeningen bijgehouden?

Uit de weinige informatie die we hebben krijg ik toch de indruk dat de kennis gewoon de taakstraf zal moeten volbrengen. Wellicht heeft Reclassering niet helemaal netjes gehandeld, dat zou me niet verbazen. Maar welke gevolgen daaraan verbonden moeten worden is me niet duidelijk. Te meer daar er niet echt een probleem is geformuleerd. Heeft de kennis geen tijd? Komt een (nieuwe) baan hierdoor in gevaar? Is de termijn nu te kort om de volledige taakstraf te kunnen uitdienen?
Wat anders speelt er dan verontwaardiging dat Reclassering het dossier 10 maanden in de la laat liggen? Want als dat alles is, zou ik denken dat die verontwaardiging terecht is (en misschien een briefje naar een Ombudsman of andere klachtenafdeling de moeite waard is), maar dat desalniettemin de kennis nu echt actie zal moeten ondernemen om de taakstraf te vervullen.
_________________
www.breiwinkeltje.nl

[sdegr]

Uit mijn herinnering (dus geen garantie voor 100%tige juistheid) met betrekking tot de straf: de taakstraf bedraagt 80 uren en de termijn loopt tot eind januari 2007.

Bij mijn weten zijn de brief of brieven niet aangetekend verstuurd, wel is er steeds correspondentie door de Reclassering op gevolgd.
Ook is er minstens een keer telefonisch contact geweest, daar heb ik zelf bijgezeten. Op dit telefonisch contact is een intakegesprek tot stand gekomen. Ook hier was ik weer aanwezig. Tijdens dit intake gesprek is door de medewerkster van de Reclassering een vaste dag in de week afgedwongen. Hier is gehoor aan gegeven. Deze vaste dag in de week is ook geen belemmering. Verder is tijdens dit intakegesprek de illusie gewekt dat er binnen een, maximaal twee weken met de uitvoering kon worden begonnen. Vervolgens laat de Reclassering weer twee maanden niets van zich horen. Navraag bij de Reclassering leert dan dat dit komt door ziektes en reorganisaties. De kennis heeft recentelijk een nieuwe baan aangenomen. Daar moet ze ook nog cursussen voor volgen welke door haar nieuwe werkgever worden georganiseerd. Verder past ze regelmatig (2 tot 3 dagdelen per week) op de kleinkinderen van een nog studerende zoon. Ze wil haar nieuwe werkgever natuurlijk niet op de hoogte stellen. Tevens zou het vreemd uitzien, plotseling twee weken verlof op te nemen. Gezien de tijd van het jaar - de feestmaand - en de opgesomde feiten, lijkt het mij onmogelijk de termijn van 80 uren geheel uit te dienen.

Tevens heb ik dit weekeinde nieuw informatie gekregen. Tijdens het intakegesprek is duidelijk aangegeven dat familie en gezin niet op de hoogte zijn gesteld van de opgelegde straf en de voorgeschiedenis. Tijdens een telefonische oproep vermeld een medewerk(st)er van de reclassering aan een gezinslid welke de telefoon opneemt: "Met de Reclassering, ik ben op zoek naar.....". Van privacy gesproken.