Grote fouten beschikking kinderalimentatie voor oneigen kind

[zoeteweije]

Geachte forumleden,

Ten einde raad leg ik u mijn probleem voor, in de hoop iemand te vinden die mij een helder vervolgtraject kan uitstippelen. Ik zal zo kort mogelijk vertellen wat er gaande is, mocht hier iemand denken een goede oplossing te hebben dan kan ik details verstrekken ter verduidelijking van dit ingewikkelde verhaal.

In 2005 woonde ik samen met mevrouw S. In 2007 kwamen wij in contact met mevrouw F. Wij kregen een relatie met elkaar, een zgn. polyamory relatie (tussen 3 personen).

In 2008 trok mevrouw F. met haar dochter bij mij en mevrouw S. in, mede omdat zij hoge schulden had en hier niet meer bovenop kon komen. Ik heb daarom aangeboden haar in huis te nemen, zodat zij zich kon richten op het afbetalen van haar schulden. Een bijdrage voor het gezin betaalde zij niet, haar complete inkomen ging op aan haar vaste lasten en schuldafdracht. In het begin van de relatie liep alles op rolletjes, tot mevrouw F. een waar schrikbewind ging voeren. Er was altijd spanning in huis, ruzies en stress. We hebben altijd maar toegegeven aan alles wat zij wilde, om de vrede te bewaren.

Ik heb samen met mevrouw S. een dochter gekregen in 2011. Ik heb mijn dochter erkend en heb het ouderlijk gezag over dit kind.
Ik heb het kind van mevrouw F. rond diezelfde tijd ook erkend uit angst voor verwijten dat ik onderscheid zou maken tussen mijn eigen kind en haar kind. Daardoor heb ik zonder verder over de gevolgen na te denken haar eis ingewilligd, en haar dochter ook erkend. Ook heb ik het ouderlijk gezag over haar dochter, want ik heb voor beide kinderen tegelijkertijd dezelfde stapel papieren bij de rechtbank gebracht.

Toen de relatie verbrak in 2012 heb ik mijn huis achtergelaten voor mevrouw S. en mijn dochter. Ook mevrouw F. en haar dochter bleven op dat adres wonen. De complete inboedel heb ik achtergelaten, zodat mijn kind haar vaste basis zou behouden. De relatie tussen mevrouw S. en mevrouw F. is ook beeindigd. Mevrouw S. is met mijn dochter verhuisd, mevrouw F. woont nu met haar dochter in mijn oude huis.

In 2013 (1,5 jaar na de breuk) ontving ik plots een brief dat mevrouw F. alimentatie eiste voor haar dochter. De hoogte van de alimentatie is berekend op basis van 3 inkomens. De behoefteberekening is gebaseerd op een inkomen van 4000 euro per maand, dus 960 euro. Ten tijde van het samenwonen leefden wij op bijstandsniveau, omdat mevrouw F. torenhoge schulden had en die afbetaalde zonder geld in het gezin te steken. Ook mevrouw S. en ik hadden schulden, dus wij hadden geen 4000 euro, maar ongeveer 2400 euro te besteden.

Ik was vreselijk verbaasd dat mevrouw F. alimentatie eiste voor een kind dat niet van mij is. Ze wilde geen contact met mij, het kind ook niet. Maar toch wil ze wel afhankelijk van mij zijn.
De rechter heeft in december 2013 de eis voor kinderalimentatie toegewezen van 230,- per maand op basis van bovengenoemde berekeningen. Naar mijn mening klopt hier helemaal niets van. Ik moet nu het gat opvullen gebaseerd op 3 salarissen, waarvan er maar 2 voor het gezin gebruikt werden. De behoefte van het kind is berekend op 3 inkomens. Het kind woont nu samen met haar moeder, waarom zou men rekening houden met de inkomsten van mw. S. ? Ik wordt nu door de rechtbank geacht dit "behoefte-gat" op te vullen.

Nu is de einddatum om in hoger beroep te gaan verstreken, ik woon inmiddels bij mijn vader in omdat ik de hoge kosten van mijn huurwoning niet kan opbrengen, met de afbetaling van de kosten van de rechtszaak en de alimentatie die ik met terugwerkende kracht moest betalen.
Voor mijn eigen dochter heb ik geen geld om een bijdrage te leveren, dat gaat naar mevrouw F. die er alcohol van koopt en luxe goederen voor in mijn oude huis. (Ik heb dit uit zeer betrouwbare bronnen vernomen)
Ook heb ik e-mails waarin dit toegegeven wordt door mevrouw F. zelf. Ook heeft zij gezworen mij kapot te maken, omdat ze mij zou haten.

In mijn verweer heb ik de rechtbank verzocht de erkenning nietig te verklaren, en mij te laten ontheffen uit het ouderlijk gezag van dit kind. Zodat iedereen verder met zijn/haar leven kan. Niemand wil contact met elkaar of deel uitmaken van elkaars leven.
Dit verzoek is afgewezen. Mevrouw F. heeft nu mijn huis, mijn inboedel en krijgt elke maand 230 euro.

Haar kind erkennen was stom van mij. Mensen maken fouten, dat moet terug te draaien zijn. Ook moordenaars worden na gevangenisstraf geacht met een schone lei terug te keren in de maatschappij. Ik ben geen misdadiger, maar heb geen recht op een leven na deze fout?

Ik kan dit niet accepteren, hoe ik het ook probeer te relativeren, Ook ik wil verder gaan, ik heb al 1,5 jaar een nieuwe vriendin, met 2 kleine zoontjes. Met haar samenwonen kan niet, ik heb de draagkracht niet meer om voor ze te zorgen, omdat 230 euro per maand naar iemand anders gaat, die daar eigenlijk geen recht op heeft. Ik vraag mij af hoe snel het LBIO ingeschakeld wordt als ik stop met deze betalingen.

Mijn excuses voor de hoeveelheid tekst.
Ik ben vast belangrijke zaken vergeten te vermelden, mocht u vragen hebben schroom niet mij een bericht te sturen.
Denkt u mogelijk een oplossing te hebben, dan hoor ik dat bijzonder graag.

Met vriendelijke groet,

Erik

[dr.dunno]

[hilde12]

Erkennen en gezag betekent ook verantwoordelijkheid voor een kind.
Ook financiele verantwoordelijkheid...

[zoeteweije]

Gelukkig maar, want dat is een buitengewoon kinderachtige en domme reactie. Jammer dat mannen als u alleen maar aan de sex kunnen denken. Het feit dat er 5 jaar lang is gezorgd voor een gezin van 4 a 5 personen, zoals in elke andere relatie ook gebeurt wordt verder niet gezien door u. Kortzichtig, als u niets beters te melden heeft, doe dat dan ook liever niet.

Jammer. Ik kom hier niet voor zinloze discussies, heb het fatsoen om een normale reactie te geven, of klik door naar het volgende bericht.

[hilde12]

Ben een vrouw, maar dat doet verder niet terzake.

Ik geef ook gewoon een normaal antwoord.
Gezag en erkenning zijn niet dingen die als het niet uitkomen teruggedraaid kunnen worden.
U heeft gekozen om verantwoordelijk te zijn voor het kind, nu wordt u op die financiele verantwoordelijkheid gewezen.

[zoeteweije]

Mijn reactie was dan ook niet aan u gericht. Ik begin te twijfelen aan mijn besluit om hier iets te plaatsen. Het overgrote deel van het verhaal is natuurlijk niet bekend, misschien dat er daarom zo gereageerd wordt.

Aan de moderators van dit forum, verwijder deze thread maar. Bedankt.

[bona fides]

- Vernietiging van de erkenning is alleen nog mogelijk op verzoek van het kind zelf (art. 1:205 BW). Voor zover je hebt erkend met de gedachte die erkenning later wel weer terug te kunnen draaien, is dat je eigen schuld. Redelijk vergelijkbaar met het worden van biologische vader: is ook niet terug te draaien, dus bezint eer ge begint.

- Termijn van hoger beroep is verstreken. Dat had je blijkbaar ook al in de gaten.

- Bij een wijziging van omstandigheden, je gaat bijvoorbeeld samenwonen, kun je een verzoek tot aanpassing van de alimentatie indienen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[hilde12]