Recht op uitkering bij verblijf in Inrichting?

[hermanJ]

Situatie:
-alleenstaande moeder (kind Uit Huis Geplaatst)
- uitkering stopgezet per 1 juli '12, maar alsnog toegekend (na beroep) tot medio augustus '12
- medio augustus '12 opname (wet BOPZ) in inrichting
- kosten (huur, abonnementen, energie, zorgverzekering, etc.) lopen door
- inrichting (maatschappelijk werk) doet 1e 2,5 maand niks om schuldsanering, beëindiging huurcontract, etc. te voorkomen
- nu: nog steeds geen duidelijkheid of de vrouw recht op een uitkering heeft (na medio Augustus).
- vrouw heeft geen familie in Nederland (wel ex vriend en kind)

Heeft zij gedurende haar gedwongen verblijf in de inrichting (gerechtelijke uitspraken) recht op een uitkering, zodat ze daarmee in ieder geval de opgelopen schulden (buiten haar verantwoordelijkheid om) kan betalen?

[kampeerder]

Als het hier een bijstandsuitkering betreft is er recht op.
Zij het een zogenaamde uitkering verzorging en verpleging (zakgeldregeling).

Beetje vreemd dat de lopende uitkering, na opname, niet 'omgezet' is.
Een bewijs van opname dat de inrichting naar de gemeente stuurt is hiervoor al voldoende. Immers, client kan dit zelf niet brengen.

Voor de doorbetaling vaste lasten tijdens verblijf in de inrichting kan bijzondere bijstand worden verstrekt. Tenzij de opname voor onbepaalde tijd is, dan gaan de zaken anders liggen.

Een beetje ambtenaar (lees gemeente) die voor zijn vak deugt lost dit, ook achteraf, op.

Is het overwegen waard om via het Juridisch Loket een verwijzing naar een advocaat te regelen die deze zaak oppakt.
_________________
Ambactus pragmaticus!
Voorzichtig!
Niet voederen met overbodige procedures!

[hermanJ]

Bedankt voor het duidelijke antwoord. De dame in kwestie heeft natuurlijk al lang een advocaat (toegewezen door rechtbank), maar deze meneer heeft grotere belangen (bv goed houden relatie met rechters, de instellingen, etc.).
Op een cruciaal moment heeft hij de rechter niet gewraakt (terwijl het een duidelijk geval van partijdigheid betrof, niet eens de schijn), waardoor de vrouw erger in de problemen is geraakt.

Het trieste van de zaak is dat het maatschappelijk werk van de instelling - die haar zaken dient te behartigen omdat ze geen enkele familie heeft in NL - pas 2,5 maand na opname eerste contact heeft gelegd met de sociale dienst. Vorige week ontdekte ik (toen ik haar post ophaalde) dat bepaalde instanties (belastingdienst, dienst toeslagen) nog steeds niet op de hoogte zijn van haar situatie. Ik heb daarop maar een briefje gestuurd met het verzoek om maar contact met de falende maatschappelijk werker van de inrichting op te nemen om een en ander af te kaarten.

Ondanks dat zij mij heeft gemachtigd om zaken te behartigen (conform de wet BOPZ) weigert de instelling nog met mij te praten (ze zijn bang voor forse schadeclaims, wegens het uit de hand laten lopen van schulden, terwijl zij bij opname schuldenvrij was). De dame in kwestie is zwaar geïntimideerd door de maatschappelijk werker (hij heeft mij ook geïntimideerd) door te stellen dat de instelling haar niet helpt als ik me er nog mee bemoei.

Haar werd in november verteld dat ze de 21e december "vrij zou komen", maar omdat de woningbouw inmiddels een deurwaarder had ingeschakeld houden ze haar nog maar een paar maandjes extra vast (a raison van euro 300 per dag).

Een incompetent zooitje de driehoek Jeugdzorg<>GGZ instelling<>rechtbank in deze regio onder Rotterdam. Te triest voor woorden.

[hermanJ]

Een paar weken geleden is mevr. uit de inrichting ontslagen en op straat gezet zonder uitkering, zonder huis en een enorme schuldenberg. Ze heeft tijdens haar verblijf wel een bijzondere bijstandsuitkering gekregen, maar of deze volledig is uitbetaald is niet duidelijk.

Ik heb sterk de indruk dat de schuldenberg veroorzaakt is door de lakse houding van het maatschappelijk werk van deze ggz instelling (te laat met van alles of het helemaal niet doen). Mocht dit werkelijk zo zijn, dan lijkt het me niet meer dan redelijk om de ggz-instelling daarvoor (deels) financieel aansprakelijk te stellen en een schadevergoeding te eisen. B.v. in ieder geval voor alle extra kosten (deurwaarder, gerechtelijke kosten, kosten om haar administratie weer op orde te krijgen, kosten van het uitzoeken).

1) Wat zijn haar kansen dat een dergelijke eis wordt toegewezen?
2) Moet een dergelijke procedure gevoerd worden door een advocaat of mag zij dit zelf (met hulp) doen?

[Regin]

Wat betreft uw tweede vraag geldt dat vorderingen met een waarde tot 25.000 euro worden behandeld door de kantonrechter. Men kan voor de kantonrechter in persoon, dus zonder advocaat, procederen. Het is wel toegestaan om bijstand te vragen van een gemachtigde, die namens de persoon in kwestie optreedt. Voor het uitbrengen van een dagvaarding is de medewerking van een deurwaarder vereist.

[hermanJ]

Regin: bedankt voor het antwoord op de 2e vraag!!

Als iemand een mening heeft over de 1e vraag hoor ik het graag.

P.S.: Het is net wat de ombudsman een paar weken terug meldde: de verzorgingsstaat is te ingewikkeld aan het worden en er is een totaal gebrek aan het gecoördineerd oplossen van (deels) administratief-rechterlijke/civiele/familierecht zaken. Zo heeft ze teveel kinderopvangtoeslag ontvangen (is direct betaald ad opvanginstelling), maar moet ze het zelf terugbetalen, de dienst toeslagen weigert directe terugbetaling door de opvang (!?#*&). Het is een zelfs voor mij bijna moedeloze carrousel van bureaucraten die zich verbergen achter hun procedures (die nergens op schrift staan en te lezen zijn voor de gewone burger, zeer ergerlijk).