Eigendomsoverdracht van een in vuistpand gegeven goed

[DominusLitis]

Voor me ligt een casus waar ik niet zo snel raad mee weet:

Een vrouw heeft een gouden ketting in vuistpand gegeven tegen een lening bij een bank. Deze vrouw stelt nu dat ze haar schuld bij de bank heeft afgelost en verkoopt haar ketting aan A. De vrouw laat A een (zelfgemaakt) certificaat van lossing zien waaruit (vanuit de positie van A) blijkt dat de lening inderdaad afgelost is en dat de vrouw beschikkingsbevoegd was om het goed over te dragen. A komt aan bij de bank om de ketting op te halen maar deze stelt dat het pandrecht nooit vervallen is en dat 3:90 lid 2 van toepassing is.

Is de eigendom van de ketting nu overgegaan op A en daardoor het pandrecht van de bank komen te vervallen?
3:90 lid 2 slaat toch op constitutum possessorium? Maar de bank is toch geen 'vervreemder' van de ketting?

[Alziend Oog]

In beginsel blijft het beperkte recht op het goed rusten, immers droit de suite. De verkrijger zou zich wellicht op derdenbescherming kunnen beroepen (art. 3:86 lid 2 BW) waardoor, bij een geslaagd beroep, het beperkte recht komt te vervallen.

Art. 3:90 lid 2 BW houdt inderdaad verband met de levering c.p. en houdt kort gezegd in dat de verkrijger, welke de zaak door een beschikkingsonbevoegde geleverd heeft gekregen, niet in aanmerking komt voor derdenbescherming als bedoeld in art. 3:86 BW zolang de zaak in handen van de vervreemder blijft.

De vraag is dan of er daadwerkelijk sprake is van levering c.p.
_________________
Iuvat inconcessa voluptas

[DominusLitis]

Dus als aannemelijk kan worden gemaakt dat de levering volgens 3:115 sub c (longa manu) heeft plaatsgevonden en de verkrijger te goeder trouw is kan de bank niet aankomen met 3:90 lid 2? Is de bank in casu bezitter en houder van de ketting?

[AdmiraalGeneraal]

[bona fides]

[DominusLitis]

Hoezo zou daar geen sprake van kunnen zijn? De bank is in dit geval de derde die voor de vrouw de ketting hield(vrouw blijft ogv vuistpand bezitter maar de bank is houder). Na overdracht van de vrouw aan A houdt de bank dan toch de ketting voor A? Ervan uitgaande dat A of de vrouw de overdracht mededeelt aan de bank?
Wat ik nog niet goed begrijp is waarom de bank een beroep doet op 3:90 lid 2 terwijl de bank technisch gezien geen 'vervreemder' is..

[AdmiraalGeneraal]

[marja.verstralen]

Ik begrijp het beroep van de bank op art. 3:90 lid 2 BW ook niet.
Er is longa manu geleverd (art. 3:115 aanhef en sub c BW). Het beperkte recht, pandrecht, blijft in beginsel op de zaak rusten, door zaaksgevolg. De verkrijger kan een beroep doen op derdenbescherming, art. 3:86 lid 2 BW.

De bank doet nu een beroep op art. 3:90 lid 2 BW, maar dat is niet van toepassing, want dat is de relativering van de levering c.p., niet van de levering longa manu.

[Alziend Oog]

Levering c.p. is mijns inziens wel degelijk mogelijk en dus heeft het beroep op art. 3:90 lid 2 door de bank zeker kans van slagen.

Voor de loterij is de vrouw middellijk bezitter en de bank is onmiddellijk houder voor de vrouw.

Na de loterij vindt levering c.p. plaats en is de situatie als volgt:

A middellijk bezitter, de vrouw middellijk houder voor A en de bank blijft onmiddellijk houder voor vrouw (er is immers geen sprake van erkenning en/of mededeling door/aan de bank).
_________________
Iuvat inconcessa voluptas

[marja.verstralen]

Ah ja, ik begrijp het. Bedankt. A moet het pandrecht dus tegen zich laten gelden op grond van art. 3:90 lid 2 BW.