Vermiste en actief gezochte kat blijkt herplaatst door asiel

[fuxinya]

Op 14 april is onze poes Pipi ( een binnenpoes, dus niet gechipt), naar buiten geslipt en verdwenen. Op 15 april hebben wij haar waar mogelijk als vermist gemeld: Amivedi/ mijn dier is zoek en hebben we vermist- posters door de wijk opgehangen. De dierenwinkel in de wijk is op zondag gesloten, maar die 15e troffen we de eigenaar in de zaak en hij was bereid de poster voor zijn raam te hangen. Hij hing daar voor zeker een maand. Ook hebben we de plaatselijke dierenartsen gebeld of gemaild om te vragen of onze poes was binnengebracht en of ze ons wilden bellen als zij het vermoeden hadden dat onze poes voor behandeling werd aangeboden. ( ook onze eigen dierenarts benaderd.)Op maandag 16 en woensdag 18 april zijn wij bij het asiel langsgegaan om naar Pipi te vragen. Maandag de 16e was ze nog niet binnengebracht ( achteraf blijkt ze die dag, 2 dagen na haar verdwijning te zijn binnengebracht.), woensdag de 18e dacht ik haar stellig te herkennen op een foto van het asiel ( een poes genaamd Amy, gewond binnengebracht op maandag de 16e, op de foto ligt ze en maakt ze een versufte indruk, met half gesloten ogen). Ik belde het asiel en mocht bij Amy komen kijken. Ze lag in een van de onderste hokken en ze had een donkergrijze kap om, vanwege een heupoperatie. Ik kon haar moeilijk zien. Het was erg schemerig. en door een goot voor de hokken, moest ik op afstand blijven. Ik herkende in haar dus niet werkelijk Pipi. Ze lag erg stil, waarschijnlijk vanwege de operatie.Omdat ik haar oogjes niet had kunnen zien, bleef ze tijdens de rit naar huis in mijn gedachten ( had ik maar beter gekeken…) en heb ik het asiel na thuiskomst direct gebeld om te vragen of zij wisten hoe het met haar oogjes gesteld was.Het meisje dat ik sprak en die met me was meegelopen naar het hokje, vertelde me dat de poes NIETS AAN HAAR OGEN MANKEERDE ( ik bleef aan de telefoon en zij ging dit nogmaals checken.), waardoor ik moest aanvaarden dat ze het echt niet was. De medewerkers heb ik op het hart gedrukt, goed in de gaten te houden en te melden als er een poesje als Amy MET een duidelijk vergroeid 3e ooglid binnen zou komen.Recentelijk zijn er opnieuw foto's van Amy geplaatst op de site om te melden dat Amy een baasje heeft. Haar linker opvallende oogje ( want vergroeid ooglid)was nu goed zichtbaar, dus nam ik opnieuw contact op met het asiel via de mail. ( foto's zijn inmiddels door het asiel van de site verwijderd.)De beheerder mailde mij dat het zeker toch Pipi was, Amy had namelijk een verwaarloosde ontsteking aan haar linker oog, maar ja ... ze was al herplaatst.... Verder mailde hij ook nog dat op 20 april ( twee dagen na mijn bezoek aan Pipi, 6 dagen na haar vermissing)de dierenarts is geweest om naar haar ogen te kijken. Hij ontdekte toen het vergroeide ooglid!!!!, zo vertelde de beheerder. Op een of andere duistere manier is er ook toen bij niemand een belletje gaan rinkelen en heeft het asiel mij niet gebeld. ( Ik had de vermissingsposter laten zien, verwezen naar mijn meldingen op amivedi en mijn dier is zoek en steeds expliciet gewezen op het opvallende kenmerk: haar oog) Omdat de beheerder zegt er zeker van te zijn, dat Amy Pipi is( in een poging onze twijfels te sussen en te stoppen met zoeken en hopen) vraag ik me af wat onze positie nu is. Het asiel erkent dat het om Pipi gaat, maar dat we pech hebben: ze is al herplaatst. De mensen waar ze nu is, zouden verder geen contact met ons willen volgens de beheerder van het asiel. Zojuist in een mail schrijft hij ( ik ben gisteren naar het asiel te gaan om alsnog een gesprek met die mensen tot stand te brengen) dat er besloten is de mensen, die Pipi nu hebben niet te belasten met haar verleden. " Zij zouden bewust of onbewust met een schuldgevoel te kampen kunnen krijgen..." Ook stuurt hij een paar foto's van Pipi mee, waardoor ik nu net zo zeker, als dat de beheerder al was, ben dat zij het is. Haar opmerkelijke oog is heel goed zichtbaar.
Wij leven al 2 maanden in onzekerheid. We zijn al 2 maanden dag en nacht aan het zoeken. Ik voel me door de mededeling dat ze niets aan haar ogen had op een dwaalspoor gebracht door het asiel.
De beheerder heeft gisteren met eigen ogen kunnen zien wat een verdriet er heerst bij ons. Mijn dochter van 9 heeft regelmatig huilbuien vanwege het gemis.Toch wil hij het de mensen, waar pipi nu is, niet aandoen, dat ze geïnformeerd raken over haar verleden: dat er nl. vanaf dag 1 actief naar haar gezocht is en dat ze nooit had mogen doorgegeven worden. Pipi woonde nog maar een jaartje bij ons. Ze kwam uit een heel moeilijke situatie en ze is heel veel ziek geweest. We hebben heel wat bezoeken afgelegd aan de arts op de Walenburgerweg, waar Pipi ook gevonden is, want ze was in een slechte conditie. We hadden haar kunnen terugbrengen naar de mevrouw waar we haar van hebben weggehaald ( een cattery met heel veel katten, waar Pipi echt werd ondergesneeuwd) , maar we hebben haar door onze goede zorgen en met hulp van de huisarts enorm zien opknappen. Het heeft mij honderden euro's gekost. We hadden een hele sterke band opgebouwd en zijn er kapot van wat er gebeurd is en dat ze door onze vingers geslipt is.
Wat een drama... Als ik beter had kunnen kijken tijdens het bezoekje toen ze net gevonden was en als de medewerkster toen op 18 april had gezegd dat Amy wel degelijk iets had aan haar linker oog, of als men mij bij de constatering door de dierenarts had gebeld,was ik dezelfde dag opnieuw naar het asiel gereden om vast te stellen dat Amy/ Pipi was en hadden we niet zoals nu 2 maanden in het ongewisse gezeten. We hebben zelfs een dierenfluisteraar geraadpleegd. Wat hadden we nog meer kunnen doen? Ik heb bijna dagelijks op de sites van Amivedi en Mijn Dier is zoek. Als ik erover nadenk, heb ik in plaats van bij gevonden dieren steeds gekeken bij vermiste dieren. En zo heb ik de recent geplaatste foto's, waarop ik haar zeker had kunnen herkennen gemist. Dit is nu fataal, maar zo'n fout is menselijk. De beheerder zegt nl. ook in zijn laatste mail, dat Pipi vanaf 2 juni toen ze beter was verklaard bij " Vermiste dieren" heeft gestaan. Hij bedoelt dus bij " Gevonden" dieren...
Onze vraag: wat is onze positie in deze verdrietige kwestie? In hoeverre moeten we aanvaarden dat het zo gelopen is? De beheerder beweert contact gehad te hebben met de mensen en dat ze geen contact willen, in zijn laatste mail zegt hij echter dat hij ze niet wil belasten met deze vraag. Moeten we dit aanvaarden? Ik kan niet controleren of hij werkelijk gepoogd heeft deze mensen te benaderen. En in hoeverre is hij dit verplicht? Ik krijg de indruk dat het asiel bang is voor gezichtsverlies. Zou het inschakelen van een rechter zinvol kunnen zijn? Ik heb nooit afstand gedaan. Ik kan aantonen dat ik steeds actief heb gezocht en ik heb actief contact gehouden met het asiel, totdat men verkondigde dat ze niets aan haar ogen had. In hoeverre hadden zij actief contact met mij moeten opnemen toen zij 2 dagen later het oogje ontdekte? De beheerder zegt er zeker van te zijn dat het om Pipi gaat: dat Amy Pipi is. Hij hoopte ons van onze twijfel af te helpen of ze nog leefde ja of nee en dat we zouden aanvaarden dat ze " veilig" is/ dat het goed met haar gaat, en dus afstand van haar doen. Daarboven op om ons nog meer te ontmoedigen noemde hij een bedrag van 1200 euro: de kosten die er gemaakt waren voor de operatie bij Pipi en die wij, als we haar terug willen, zouden moeten betalen...
Ons doel is in contact te komen met de mensen waar ze nu is, om het verhaal te vertellen en dan te kijken wat wijsheid is. Graag uw hulp en advies in deze onverkwikkelijke kwestie.

[Alfred777]

Beetje laat, maar je stuk gelezen hebbende, heb je voldoende bewijsbare feiten voorhanden om de (kanton) rechter te vragen om teruggave van Pipi.

Het feit dat je de vemissing hebt gemeld, het feit dat je het asiel hebt bezocht, het feit dat je uitdrukkelijk te kennen hebt gegeven dat je haar terug wilt, maakt het handelen van het dierenasiel onrechtmatig. Het argument dat Pipi herplaats is, kan niet van doorslaggevende betekenis zijn omdat de wijze waarop Pipi daar terecht is gekomen niet gelijk gesteld kan worden aan de situatie dat iemand doelbewust een dier naar het asiel brengt en daar later spijt van krijgt.

Ik zou me ook kunnen voorstellen dat wanneer je dat doet het asiel je direkt een papiertje ter ondertekening onder je neus schuift, dat je bij herplaatsing geen aanspraak kunt maken op teruggave.

Jij denk ik wel. ( Je hebt toch niets getekend?)

Als gedupeerde heb je op z'n minst het recht om de nieuwe verzorgers van Pipi op de hoogte te laten stellen van jullie verdriet en hun deelgenoot te maken van jullie terechte wens.

[fuxinya]

Dat lijkt mij ook nog steeds. Mr. Visser van Recht in de Regio gaat er zich over buigen. Ik kom dus binnenkort op tv met de kwestie Pipi. Pipi is inmiddels 5 maanden weg. Ze had binnen twee dagen bij ons terug kunnen zijn, als het asiel naar mij geluisterd had en had gematcht tussen gevonden en vermiste dieren op hun site. Zij zeggen: dat is geen doen... Op het moment dat Pipi werd binnengebracht waren er maar 12 katten in het asiel. Het is ook nog zo dat de asielen Rijnmond mensen bij herplaatsing van een dier een verklaring laten tekenen dat het gaat om een proefplaatsing en dat het asiel zonder opgaaf van redenen een dier mag terugvorderen binnen 14 dagen. Pipi was nog geen 14 dagen bij de nieuwe verzorgers. ER was geen sprake van dat het asiel haar wilde terugvorderen. Zij wilden de nieuwe verzorgers niet met het verleden van Pipi confronteren en zij waren bang dat deze mensen bewust of onbewust met een schuldgevoel zouden komen zitten.... In mijn opinie hoeven deze mensen zich absoluut nergens schuldig over te voelen. Het asiel zou zich zo onderhand eens professioneel over de zaak mogen buigen in plaats van te doen of hun neus bloedt. Zij hebben geen enkele moeite getoond de kwestie rond onze poes netjes op te lossen. Het is ronduit kwetsend en zij hebben onnodig veel leed veroorzaakt in ons gezin. Inmiddels heb ik een gesprek gehad met de gemeente Rotterdam, die het beleid van het asiel volgt en hierin adviseert. Zij hebben toegezegd het asiel te gaan adviseren, te doen wat in onze kwestie passend is: een gesprek met ons aangaan en zorgen dat de kwestie netjes wordt afgehandeld.

[fuxinya]

Alfred, dat is ook precies waar ik om gevraagd heb: zorg dat deze mensen van de hoed en de rand komen te weten en laat hen in contact treden met ons: wij missen Pipi, hebben nooit afstand van haar gedaan, hebben haar nooit ter adoptie aangeboden aan het asiel en zijn vanaf dag 1 heel intensief naar haar op zoek gegaan.
Toen ik in contact trad met het asiel om te vragen of de herplaatste Amy onze Pipi kon zijn, was het asiel binnen 24 uur in staat vast te stellen, dat zij het inderdaad hoogstwaarschijnlijk was. Maar ja.... herplaatst. Als herinnering kregen we een paar foto's van haar.... Afgehandeld.
Het asiel heeft volgens dhr. Hitzert,alg. directeur dierenbescherming Rijnmond, mij in de eerste 2 weken van Pipi's verblijf in het asiel de gelegenheid gegeven opnieuw langs te komen om te kijken of zij het werkelijk was. ( Was het maar zo, dan hadden we haar vast herkend, toen ze weer een beetje zich zelf was, en was ze na betaling van gemaakte kosten voor zorg en medisch ingrijpen met ons mee naar huis gegaan) Volgens hem ben ik afgehaakt, toen ze mij confronteerde met de kosten. O, nee, deze kat was niet mijn kat. En zo zou ik weer vertrokken zijn, Pipi achterlatende.... Schokkend, dat iemand in zijn rol als directeur van de dierenbescherming iets dergelijks durft te beweren... Voor de radio nota bene. Helaas was ik niet voorbereid op deze uitspraak en heb ik me in het interview niet kunnen weren. Van mijn uitspraken en de zijne is later een compilatie gemaakt. Ik ben dus niet rechtstreeks met hem in debat gegaan. Ik heb deze man nooit gezien of gesproken...

[WimWest]

Het asiel kan de kat nog steeds terugvorderen, want deze is geplaatst bij een andere verzorger en dus is er geen koopovereenkomst. De vergoeding die de nieuwe verzorger heeft betaald is slechts een gift en geen koopsom.

[DENNIS79]

Hier is al uitgebreid over gediscussieerd! Graag dan voortzetten in die thread.

http://rechtenforum.nl/forum/thread/title/Vermiste+en+actief+gezochte+kat+blijkt+herplaatst+door+asiel/t/37008/
_________________
"Nusquam est, qui ubique est"

[fuxinya]

Ja Wim West, en als je een dier 14 dagen op proef krijgt, betaal je pas NA deze 14 dagen aan het asiel een symbolisch bedrag voor verzorging in het asiel en het chippen en eventueel gemaakte kosten voor sterilisatie.
Mr. Frank Visser zal er het zijne over zeggen!

[Alfred777]

Is de zaak door Mr Frank Visser al helemaal klaar of moeten de opnames nog plaats vinden?

Hou ons op de hoogte wanneer de zaak op de TV komt.....

[WimWest]

[Ronald78]

Moderator of niet, het betreft geen nieuwe TS, maar een hele late reactie op een dubbel topic van TS, waarin dan vervolgens een update wordt geplaatst. Dan is het best nuttig om nog even naar de oorspronkelijke topic te verwijzen.
_________________
Ik weet niet zoveel van rechten. Aan dit bericht kunnen geen rechten worden ontleend.

[WimWest]

C’est le ton qui fait la musique.