Inboedel ex-partner.

quilja · Leeftijd: 50 Geslacht: Sterrenbeeld: Berichten: 79

Hallo,

ik heb me vandaag ingeschreven na het lezen van een voor mij nuttige discussie uit 2007. Ik was even bang dat dit forum niet meer zo actief was, maar gelukkig blijkt dit wel het geval.

Even een situatieschets (sorry, iets langer dan gepland):

(edit: liever direct naar de vraag? Lees dan verder vanaf de quote. Achteraf is de situatieschets meer een soort van hart luchten geweest en niet per se nodig voor de vraag.)

4 jaar geleden is mijn inmiddels ex-partner bij mij ingetrokken in mijn koophuis. Geen samenlevingscontract.
Ik werkte destijds 's-nachts, zij heeft een wahjong-uitkering. Na een paar maanden bleek zij zwanger te zijn.
Op een gegeven moment tijdens haar zwangerschap lag zij ongeveer een week in het ziekenhuis (ivm wat anders). In die week kwam er een deurwaarder aan de deur en kwam er post waaruit bleek dat zij schulden had.
Omdat we een kind kregen, mocht ze blijven, maar moest ze wel wat aan haar schulden doen. Hierbij wilde ik best helpen en ik heb ook een aantal brieven geschreven naar schuldeisers.
Tot 2 keer toe heeft zij inschrijfformulieren opgevraagd voor het GKB, maar deze zijn nooit opgestuurd (De 2e envelop is pas vorige maand geopend).
In de tijd dat we samenwoonden heb ik de grootste bijdrage geleverd aan de vaste lasten, ook in de periode dat ik een uitkering had. Sinds januari ben ik werkloos èn kon ik geen bijstandsuitkering krijgen, omdat zij een uitkering heeft. Dat op haar uitkering gedeeltelijk beslag is gelegd en het inkomen daardoor ruim onder het minimuminkomen lag, daar heeft de gemeente geen boodschap aan. Hier had zij contact over moeten opnemen met de uitkeringsinstantie, wat zij uiteraard niet heeft gedaan.
Vanaf januari moesten wij met z'n 3-en rondkomen van minder dan 900 euro per maand, terwijl de vaste lasten (exclusief boodschappen) al rond de 1200 euro waren. Dankzij hulp van mijn moeder is mijn schade redelijk beperkt gebleven en hebben we ook nog gewoon kunnen eten.

Eind juni besloot ik een eind aan de relatie te maken, omdat ik niet langer voor haar schulden wilde opdraaien. Ik gaf mijn ex 3 maanden de tijd een huis te zoeken. Voorwaarde was wel dat zij bleef bijdragen aan de vaste lasten, zolang zij bij mij woonde.
Afgelopen maand besloot ze dat niet meer te doen. Ze had daar al mee gedreigd en ik had haar de consequenties duidelijk gemaakt. Op het moment dat ze weigerde te betalen, heb ik haar niet meer in huis gelaten. Hierop heeft ze de politie gebeld.
Ik werd aangehouden voor iets wat totaal niets met de relatie te maken heeft en wat vooral ook niet waar was.
Resultaat: kind voorlopig bij oma, AMK was al ingeschakeld ivm zorgen over moeder (gezien situatie kinderen uit eerder huwelijk), ik nog geen inkomen, dus vorige maand veel rekeningen onbetaald en deze maand nog niks betaald.
Inmiddels heb ik een redelijk overzicht van mijn financiële schade achteraf. Valt mee, maar ik zal toch hier en daar wel even op de knietjes moeten, bijvoorbeeld om mijn huis niet kwijt te raken.
Die financiële ellende kan me niet zo gek veel schelen eerlijk gezegd. Raak ik mijn huis kwijt, dan moet het maar. Mijn dochter is het belangrijkst, de rest komt wel goed, desnoods in een ander huis.

Ik heb wel redelijk vertrouwen dat mijn dochter bij mij mag komen wonen, maar ik heb graag zekerheid.
Ik heb alles gedaan om mijn dochter een papa en mama samen te geven, maar ondertussen heb ik gefaald haar leefomgeving gezond te houden.
Wat zichtbaar is, werd slecht schoongemaakt en wat niet zichtbaar is, werd niet schoongemaakt. Dat ik hier meer dan eens wat van heb gezegd, heeft geen effect gehad.
De afgelopen 2 weken ben ik vooral aan het poetsen geweest en ik heb nog minstens 2 weken nodig om de boel weer leefbaar te maken.
Wat dat betreft komt het niet slecht uit dat mijn dochter bij oma is. Nu kan ik me volledig focussen op de schoonmaak en de bijkomende ellende. Ik zie haar wel dagelijks, maar had haar toch liever gewoon thuis, waar ze hoort.

Wat het financiële gebeuren betreft, daar ga ik bij mijn ex niet over zeuren. Het heeft geen zin en loopt alleen maar uit op ruzie. Als het zover komt, zal ik alimentatie voor mijn dochter eisen, maar verder houdt ze haar geld maar.

Waar ik wel mee zit, is haar spullen. Ik heb mijn vragen hierover ook al elders gesteld, dus dat verhaal heb ik hieronder gewoon geplakt. Ik wil simpelweg zo snel mogelijk zo veel mogelijk weten over wat ik met die troep kan, moet en mag. Hopelijk kan ik hier ook wat informatie en/of tips krijgen.