Content Syndication
|
|
|
|
|
|
  |
Pagina 3 van 3 |
Ga naar pagina Vorige 1, 2, 3 |
|
|
| Auteur |
Bericht |
dr.dunno
Leeftijd: 45
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UU
Studieomgeving (MA): UU
Berichten: 774
|
 Geplaatst: di 12 jun 2012 0:13 Onderwerp: |
   |
|
| bona fides schreef: |
In het geval van schade aan privé-zaken die de werknemer krachtens afspraak met de werkgever voor bepaalde werkzaamheden gebruikt, volgt uit NJ 1993, 264 dat de werkgever aansprakelijk is. De gedachte hierachter is dat de werkgever ook aansprakelijk zou zijn geweest als hij die zaken ter beschikking had gesteld van de werknemer. Die redenering gaat niet op bij letselschade. |
Ik snap wat je probeert te zeggen, maar krachtens verkeersopvattingen komt het risico van het niet op slot zetten van een fiets en deze vervolgens onbeheerd achterlaten voor het risico van de gebruiker ervan, net als andere gedragingen die vallen onder de noemer bewuste roekeloosheid / opzettelijk negeren van risico's. Dit risico is dan ook uitgezonderd van dekking door een fietsenverzekering. Dit geldt in beginsel weer niet in het geval diezelfde fiets, niet van slot voorzien, uit de handen van de gebruiker wordt getrokken.
Waarom zou een werkgever dan, zonder dat hij zich tegen zo'n risico kan indekken, terwijl we het er maatschappelijk over eens zijn dat dit risico voor de gebruiker is, toch ineens voor de werkgever moeten zijn? Hetgeen onverlet laat dat TS een aantal uren krijgt om zijn ronde te doen en daarbij niet strikt een fiets nodig heeft. Een duwkarretje kan ook, zeker niet onverstandig omdat je die niet steeds op slot hoeft te zetten.
_________________
Catapultum habeo. Isi pecuniam omnem mihi dabis, ad caput tuum saxum immane! |
|
|
|
|
 |
Freak
Leeftijd: 40
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Berichten: 183
|
| Geplaatst: di 12 jun 2012 0:28 Onderwerp: |
|
|
| Quote: | | Waarom zou een werkgever dan, zonder dat hij zich tegen zo'n risico kan indekken, terwijl we het er maatschappelijk over eens zijn dat dit risico voor de gebruiker is, toch ineens voor de werkgever moeten zijn? |
Oneens. Ik zie niet in waarom het voor zich spreekt dat het risico voor de gebruiker is. Gezien dit topic spreekt dat dan ook niet voor zich 
Daarnaast kan wg zich hier wel tegen indekken, door bijv. zijn fietsen uit te rusten met gps tracking. Dan zijn ze wel weer te verzekeren. Als wg dit niet doet is het zijn risicoafweging.
| Quote: | | Hetgeen onverlet laat dat TS een aantal uren krijgt om zijn ronde te doen en daarbij niet strikt een fiets nodig heeft. Een duwkarretje kan ook, zeker niet onverstandig omdat je die niet steeds op slot hoeft te zetten. |
Nergens in dit topic lees ik dat wg die verstrekt had. Wat dat betreft is het nog altijd aan wg om juist gereedschap te verschaffen wil hij aansprakelijkheid kunnen afwijzen.
_________________
IANAL  |
|
|
|
|
|
Regin
Leeftijd: 38
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 1042
|
| Geplaatst: di 12 jun 2012 0:43 Onderwerp: |
|
|
| Freak schreef: | | Daarnaast kan wg zich hier wel tegen indekken, door bijv. zijn fietsen uit te rusten met gps tracking. Dan zijn ze wel weer te verzekeren. Als wg dit niet doet is het zijn risicoafweging. |
Je miskent dat de zorgplicht van de werkgever niet zo ver reikt dat alle risico's moet worden uitgesloten. Het is wat mij betreft niet redelijk om van een werkgever te verwachten dat hij alle fietsen, brommers en auto's die in eigendom toebehoren aan werknemers uitrust met GPS-tracking. Bovendien gaat dat in dit geval helemaal niet op, omdat de werknemer een fiets huurde van een ander bedrijf. Je wilt toch niet beweren dat de werkgever die huurfiets met een chip had moeten uitrusten? |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: di 12 jun 2012 0:58 Onderwerp: |
|
|
| Regin schreef: | | bona fides schreef: | | Voor zaakschade is er al veel langer NJ 1993, 264, althans voor zover het gaat om spullen die voor het werk worden ingezet. |
Maar het gaat hier niet om zaakschade. De werknemer lijdt vermogensschade nu hij door de diefstal wanprestatie pleegt ten opzichte van de verhuurder van de fiets. Ook als zijn eigen fiets gestolen zou zijn, zou er sprake zijn van vermogensschade. De Hoge Raad lijkt de aansprakelijkheid van de werkgever nauwkeurig te willen afbakenen. Een analogische redenering ligt dan niet voor de hand. |
Een gestolen fiets is geen zaakschade? Ok, een gehuurde fiets vormt geen zaakschade. Hoe dan ook, als het de fiets van de werkgever was geweest, zou de schade voor de werkgever zijn gebleven. De ratio van NJ 1993, 264 is onverkort op deze casus van toepassing. Het zou me zeer verbazen als de HR onderscheid zou maken tussen een beschadigde fiets en een gestolen fiets, of tussen een gestolen eigen fiets en een gestolen gehuurde fiets. Dat letselschade anders is, komt doordat letselschade gelet op het verbod op slavernij nooit direct voor rekening van de werkgever kan komen.
| Quote: | | bona fides schreef: | | De gedachte hierachter is dat de werkgever ook aansprakelijk zou zijn geweest als hij die zaken ter beschikking had gesteld van de werknemer. (...) De werkgever heeft in ieder geval heel wat uit te leggen als hij zich op het standpunt zou stellen dat zijn werknemer de door hem gehuurde fiets (en daarvóór zijn eigen fiets) niet "krachtens afspraak" voor het werk gebruikte. |
Het lijkt mij dat het mogelijk moet zijn dat partijen die afspraak zelf nader kunnen uitwerken. Ik ben het met je eens dat in dit geval nadere informatie ontbreekt. Maar ik kan me voorstellen dat het in de bezorgingsbranche is toegestaan dat de werkgever het aan de werknemer overlaat met welk voertuig hij de bezorging uitvoert. |
De werkgever moet er in beginsel voor zorgen dat de werknemer over de juiste middelen beschikt om zijn werk uit te voeren. Een postbezorger heeft toch iets nodig. Laat de werkgever dit na door zelfs geen afspraken te maken, dan kan ik me moeilijk voorstellen dat dit in het voordeel van die werkgever uitpakt.
| Quote: | | Daar is ten slotte ook zijn beloning op gebaseerd. Als ineens alle werkgevers aansprakelijk zouden zijn voor de fietsen, brommers en auto's van hun bezorgende werknemers, zal dat er op neerkomen dat het loon van deze werknemers naar beneden wordt bijgesteld. In feite betalen de werknemers die wel goed op hun spullen letten dan voor de onoplettendheid van hun collega's. |
Vergelijk met de situatie waarin de werkgever voor fietsen, brommers, auto's zorgt.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: di 12 jun 2012 1:04 Onderwerp: |
|
|
| dr.dunno schreef: | | bona fides schreef: | Tenzij er sprake is van opzet of bewuste roekeloosheid, zal de werkgever zich dus ook niet kunnen beroepen op eigen schuld aan de zijde van de werknemer.
|
Maar in dit geval gaat het m.i. juist om eigen schuld, het is namelijk een feit van algemene bekendheid dat fietsen die onbeheerd en niet van een toegepast slot voorzien zijn een verhoogde neiging hebben om gestolen te worden. |
Het punt is nu juist dat eigen schuld hier niet wordt toegerekend aan de werknemer, ook al is er sprake van eigen schuld. Pas als er sprake is van opzet of bewuste roekeloosheid wordt het anders. Zie de uitspraken die ik aanhaal.
| Quote: | | Daarbij is m.i. totaal niet aan de orde de vraag van wie werkelijk die fiets was, de uitkomst is namelijk steeds dezelfde, namelijk schade niet verhaalbaar op de werkgever. |
Nou, dan heb je art. 7:661 BW zeker nog nooit gelezen.
| Quote: | | Zie het arrest dat ik hierboven aanhaalde, LJN:BB7423. |
Irrelevant, want dat arrest gaat over art. 7:658 BW. NJ 1993, 264 is gebaseerd op de redelijkheid en billijkheid. Het noemt art. 6:248 BW, maar tegenwoordig lijkt me dit art. 7:611 BW. (Los daarvan is jouw lezing van het arrest m.i. onjuist. De manier waarop jij feiten van algemene bekendheid aanhaalt is bijv. heel anders dan de manier waarop de HR dat doet in LJN BB7423.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: di 12 jun 2012 1:06 Onderwerp: |
|
|
| dr.dunno schreef: | | bona fides schreef: |
In het geval van schade aan privé-zaken die de werknemer krachtens afspraak met de werkgever voor bepaalde werkzaamheden gebruikt, volgt uit NJ 1993, 264 dat de werkgever aansprakelijk is. De gedachte hierachter is dat de werkgever ook aansprakelijk zou zijn geweest als hij die zaken ter beschikking had gesteld van de werknemer. Die redenering gaat niet op bij letselschade. |
Ik snap wat je probeert te zeggen, maar krachtens verkeersopvattingen komt het risico van het niet op slot zetten van een fiets en deze vervolgens onbeheerd achterlaten voor het risico van de gebruiker ervan, net als andere gedragingen die vallen onder de noemer bewuste roekeloosheid / opzettelijk negeren van risico's. |
Eh..... nee. Sorry, maar dit gaat nergens heen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Freak
Leeftijd: 40
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 183
|
| Geplaatst: di 12 jun 2012 1:27 Onderwerp: |
|
|
| Regin schreef: | | Je wilt toch niet beweren dat de werkgever die huurfiets met een chip had moeten uitrusten? |
Die afweging is aan de werkgever. Als de werkgever het goedkoper acht een paar fietsen per jaar te laten stelen dan deze allemaal met een chip uit te rusten is dat een keuze die aan de werkgever is. Om dan vervolgens het risico wat deze werkgever neemt bij diens werknemers neer te leggen vind ik iets te kort door de bocht.
_________________
IANAL |
|
|
|
|
|
Regin
Leeftijd: 38
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 1042
|
| Geplaatst: di 12 jun 2012 10:35 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | Laat de werkgever dit na door zelfs geen afspraken te maken, dan kan ik me moeilijk voorstellen dat dit in het voordeel van die werkgever uitpakt. |
Dat gaat uit van de veronderstelling dat zonder een fiets de werknemer zijn werkzaamheden niet kan uitvoeren en dat de werkgever dus verantwoordelijk is voor de fiets die de werknemer gebruikt. Is de werkgever dan ook verantwoordelijk voor de goede loopschoenen van de postbode? Voor zijn ontbijt en lunch? Voor zijn regenpak? Er zijn wel meer gevallen te brengen onder de noemer 'zaken zonder welke de werknemer zijn werkzaamheden niet kan uitvoeren'. En wat als de werknemer een fiets van 1.500 euro gebruikt? Of een nog duurdere fiets van een vriendje leent en niet op slot zet. Is in al die gevallen de werkgever aansprakelijk? Waar ligt de grens?
| Freak schreef: | | Die afweging is aan de werkgever. Als de werkgever het goedkoper acht een paar fietsen per jaar te laten stelen dan deze allemaal met een chip uit te rusten is dat een keuze die aan de werkgever is. Om dan vervolgens het risico wat deze werkgever neemt bij diens werknemers neer te leggen vind ik iets te kort door de bocht. |
Dus jij vindt het redelijk om van de werkgever te verwachten dat hij controleert of zijn werknemers misschien fietsen huren en vervolgens achter die werknemers aan moet om te zorgen dat de huurfiets gedurende de huurperiode is voorzien van een GPS-tracking chip. Ik vind dat scenario zo stuitend inefficiënt en onredelijk dat ik hier maar volsta met de conclusie dat we kennelijk van inzicht verschillen over wat een werknemer redelijkerwijze van een werkgever mag verwachten. En daarbij komt nog: als de werknemer besluit om zijn eigen fiets in te zetten bij de postbezorging en vervolgens zijn eigen fiets niet op slot zet, dan is het toch de werknemer -- en niet de werkgever -- die een risico neemt? |
|
|
|
|
|
dr.dunno
Leeftijd: 45
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UU
Studieomgeving (MA): UU
Berichten: 774
|
| Geplaatst: di 12 jun 2012 13:06 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: |
| Quote: | | Daarbij is m.i. totaal niet aan de orde de vraag van wie werkelijk die fiets was, de uitkomst is namelijk steeds dezelfde, namelijk schade niet verhaalbaar op de werkgever. |
Nou, dan heb je art. 7:661 BW zeker nog nooit gelezen. |
Jawel hoor.
| Quote: | Artikel 661
1. De werknemer die bij de uitvoering van de overeenkomst schade toebrengt aan de werkgever of aan een derde jegens wie de werkgever tot vergoeding van die schade is gehouden, is te dier zake niet jegens de werkgever aansprakelijk, tenzij de schade een gevolg is van zijn opzet of bewuste roekeloosheid. Uit de omstandigheden van het geval kan, mede gelet op de aard van de overeenkomst, anders voortvloeien dan in de vorige zin is bepaald.
2. Afwijking van lid 1 en van artikel 170 lid 3 van Boek 6 ten nadele van de werknemer is slechts mogelijk bij schriftelijke overeenkomst en slechts voor zover de werknemer te dier zake verzekerd is.
|
Dit artikel handelt over de rechtspositie van de werknemer ten opzichte van de werkgever in die gevallen waarin de werknemer door een fout een klant of een derde schade toebrengt, bijvoorbeeld door bij thuisbezorging bij een klant een vaas om te stoten of bij het uitladen een laadklep tegen de auto van een willekeurige geparkeerde auto aanslaat. Daarbij is reeds in het artikel een beperking aangebracht voor wat betreft in de verkeersopvattingen voor het risico van de werknemer komt (namelijk opzet en bewuste roekeloosheid).
De fietsenverhuurboer heeft een contractuele relatie met de werknemer en heeft met de werkgever niets te maken. Blijkens de casus vordert deze overigens ook niet op de werkgever maar op de werknemer. De werknemer moet dus sowieso vergoeden (6:74BW).
Verhaal op de werkgever door de werknemer stuit m.i., zoals ik eerder al aangaf, m.i. af op het feit dat van de werkgever niet verwacht hoeft te worden dat hij instructies geeft omtrent het op slot zetten bij het onbeheerd achterlaten van de eventueel te gebruiken fiets of een ander vervoersmiddel. Dit zijn risico's van algemene bekendheid, van welke het negeren daarvan valt te klassificeren als opzet / bewuste roekeloosheid.
Zie ook de in deze uitspraak gedefinieerde norm omtrent opzet / bewuste roekeloosheid een onbeheerd achtergelaten leaseauto met draaiende motor, die niet op slot stond:
| Quote: |
8.2.5.Het hof deelt dit standpunt niet. Los van de vraag of [werknemer] de auto slechts gedurende zeer korte tijd - een halve minuut - onafgesloten met een draaiende motor onbeheerd heeft gelaten (zoals [werknemer] in zijn latere verklaring stelt en waarvan de kantonrechter lijkt uit te gaan), of dat hij na twee minuten binnen te zijn geweest zijn auto hoorde wegrijden (zoals [werknemer] bij de politie heeft verklaard), is het hof van oordeel dat het enkele onbeheerd op de openbare weg laten staan van een auto, onafgesloten, met draaiende motor en met de sleutels in het contact, blijk geeft van grove schuld. Het doet er daarbij naar het oordeel van het hof zowel niet toe hoe lang de auto aldus onbeheerd heeft gestaan als waar zich dit feit voordeed (in een rustige woonwijk als de onderhavige of in een drukke buurt). De kans op diefstal van zo’n auto is in al die gevallen aanwezig en deze kans wordt welbewust genomen door degene die een auto op een dergelijke manier achterlaat. Bij een nieuwe auto uit het duurdere segment, zoals de onderhavige Dodge Caliber, is de kans op diefstal zelfs nog groter dan bij een oudere c.q. goedkopere auto. Iemand die een auto onafgesloten, met draaiende motor en met de sleutels in het contact op de openbare weg laat, gedraagt zich niet als een goed huisvader (en evenmin als een goed huurder). Het hof neemt hierbij in aanmerking dat een diefstal als deze op eenvoudige wijze kan worden voorkomen door de sleutel niet in het contact te laten en het portier af te sluiten.
|
Derhalve, zodra er sprake is van opzet / bewuste roekeloosheid, is de werkgever, zo deze aangesproken zou worden door de fietsenverhuurboer, niet aansprakelijk. Als dat in dat geval niet geldt, geldt bij analoge toepassing m.i. dit ook voor de mogelijkheid van de werknemer om zijn schade t.o.v. de fietsenverhuurboer op de werkgever te verhalen.
Ook hoeft de werknemer geen fiets te gebruiken, een loopkarretje kan ook (misschien voor deze specifieke werknemer minder handig, maar het kan prima en velen doen dat ook). Zou de werknemer een fiets gebruiken voor zijn werk, deze deugdelijk op slot hebben gezet tijdens zijn ronde, dan zou het een ander verhaal zijn geweest. Maar dat is hier duidelijk niet gebeurd.
Uiteindelijk kun je dit probleem op meerdere manieren benaderen en is het aan een rechter om hier definitief in te wijzen; tot die tijd kunnen we hier uitgebreid over discussiëren en allemaal een andere mening op nahouden met onze eigen lezing van wet en jurisprudentie.
_________________
Catapultum habeo. Isi pecuniam omnem mihi dabis, ad caput tuum saxum immane! |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: di 12 jun 2012 13:46 Onderwerp: |
|
|
| Regin schreef: | | bona fides schreef: | | Laat de werkgever dit na door zelfs geen afspraken te maken, dan kan ik me moeilijk voorstellen dat dit in het voordeel van die werkgever uitpakt. |
Dat gaat uit van de veronderstelling dat zonder een fiets de werknemer zijn werkzaamheden niet kan uitvoeren en dat de werkgever dus verantwoordelijk is voor de fiets die de werknemer gebruikt. |
Ja, en daar ben ik toch steeds duidelijk over geweest, dacht ik. We hebben het hier niet over een tentamencasus waarin precies de informatie is gegeven die je nodig hebt, dus het maken en benoemen van redelijke aannames is onvermijdelijk.
| Quote: | | Is de werkgever dan ook verantwoordelijk voor de goede loopschoenen van de postbode? Voor zijn ontbijt en lunch? Voor zijn regenpak? Er zijn wel meer gevallen te brengen onder de noemer 'zaken zonder welke de werknemer zijn werkzaamheden niet kan uitvoeren'. |
Loopschoenen, waarom niet. Ik gok dat een postbezorger die geen schoenen van zijn baas krijgt, toch in ieder geval een belastingvrije vergoeding ontvangt om voor goede schoenen te zorgen. (Misschien geldt dat trouwens ook voor de fiets: in dat geval is het de vraag of die vergoeding mede was bedoeld ter vergoeding van het risico dat de fiets wordt gestolen. In NJ 1993, 264 was er een vergoeding, maar die was niet bedoeld ter compensatie van de schade die in die zaak speelde.)
Verder kun je altijd randgevallen bedenken, maar wat je daarmee aan wilt tonen volg ik niet helemaal. Dát een werkgever moet zorgen dat een werknemer over de juiste werktuigen en gereedschappen bezit, lijkt me toch moeilijk te betwisten.
| Quote: | | En wat als de werknemer een fiets van 1.500 euro gebruikt? Of een nog duurdere fiets van een vriendje leent en niet op slot zet. Is in al die gevallen de werkgever aansprakelijk? Waar ligt de grens? |
Het lijkt me in ieder geval verstandig voor de werkgever om aandacht te besteden aan het te gebruiken materiaal. Maar stel dat wordt afgesproken dat een werknemer zijn privéauto gebruikt, dan zal het voor de aansprakelijkheid van de werkgever ook niet uitmaken of het een goedkoop tweedehandsje of een nieuwe dure BMW is.
Hoe dan ook, NJ 1993, 264 ligt er... Er is verder niet zoveel jurisprudentie te vinden over vergelijkbare casussen, wat mij een aanwijzing lijkt dat de regel uit NJ 1993, 264 helder is.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: di 12 jun 2012 14:01 Onderwerp: |
|
|
| dr.dunno schreef: | | bona fides schreef: |
| Quote: | | Daarbij is m.i. totaal niet aan de orde de vraag van wie werkelijk die fiets was, de uitkomst is namelijk steeds dezelfde, namelijk schade niet verhaalbaar op de werkgever. |
Nou, dan heb je art. 7:661 BW zeker nog nooit gelezen. |
Jawel hoor. |
Voor de duidelijkheid: jij schrijft dat het niet uitmaakt van wie werkelijk de fiets was. Het maakt volgens jou dus niet uit of de fiets van de werkgever is. (Merk op dat ik de casus juist met die situatie vergelijk. Ook de HR doet dat in NJ 1993, 264.)
| Quote: | | Quote: | Artikel 661
1. De werknemer die bij de uitvoering van de overeenkomst schade toebrengt aan de werkgever of aan een derde jegens wie de werkgever tot vergoeding van die schade is gehouden, is te dier zake niet jegens de werkgever aansprakelijk, tenzij de schade een gevolg is van zijn opzet of bewuste roekeloosheid. Uit de omstandigheden van het geval kan, mede gelet op de aard van de overeenkomst, anders voortvloeien dan in de vorige zin is bepaald.
2. Afwijking van lid 1 en van artikel 170 lid 3 van Boek 6 ten nadele van de werknemer is slechts mogelijk bij schriftelijke overeenkomst en slechts voor zover de werknemer te dier zake verzekerd is.
|
Dit artikel handelt over de rechtspositie van de werknemer ten opzichte van de werkgever in die gevallen waarin de werknemer door een fout een klant of een derde schade toebrengt, bijvoorbeeld door bij thuisbezorging bij een klant een vaas om te stoten of bij het uitladen een laadklep tegen de auto van een willekeurige geparkeerde auto aanslaat. Daarbij is reeds in het artikel een beperking aangebracht voor wat betreft in de verkeersopvattingen voor het risico van de werknemer komt (namelijk opzet en bewuste roekeloosheid). |
Hoewel je "aan de werkgever" wel hebt onderstreept, lijk je daar toch overheen te lezen.
Als de fiets van de werkgever is, dan gaat het om schade toegebracht aan de werkgever, ook als de diefstal de werknemer valt te verwijten. Dit is wat art. 7:661 BW zegt. Alleen als er sprake is van opzet of bewuste roekeloosheid is het anders. (In het geval de werknemer niets valt te verwijten, is art. 7:661 BW hier natuurlijk niet eens voor nodig.)
| Quote: | | Verhaal op de werkgever door de werknemer stuit m.i., zoals ik eerder al aangaf, m.i. af op het feit dat van de werkgever niet verwacht hoeft te worden dat hij instructies geeft omtrent het op slot zetten bij het onbeheerd achterlaten van de eventueel te gebruiken fiets of een ander vervoersmiddel. Dit zijn risico's van algemene bekendheid, van welke het negeren daarvan valt te klassificeren als opzet / bewuste roekeloosheid. |
Dat laatste klopt gewoon niet. In het arbeidsrecht ligt de drempel voor opzet / bewuste roekeloosheid veel hoger.
Wat betreft die instructies, dat is niet zo relevant. Art. 7:658 BW is hier niet nodig, want er is NJ 1993, 264.
| Quote: | | Zie ook de in deze uitspraak gedefinieerde norm omtrent opzet / bewuste roekeloosheid een onbeheerd achtergelaten leaseauto met draaiende motor, die niet op slot stond: |
Dat gaat over de uitleg van verzekeringsvoorwaarden, niet over arbeidsrecht. Ik wil best geloven dat een verzekering niet uitkeert als een gestolen fiets niet op slot stond.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: di 12 jun 2012 14:07 Onderwerp: |
|
|
Over opzet/bewuste roekeloosheid HR 14 oktober 2005, [url=http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=AU2235[/url]:
| HR schreef: | 3.4.2 Het hof heeft met zijn oordeel dat voor een bewust roekeloos handelen in de zin van (thans) art. 7:661 lid 1 BW is vereist dat [verweerder] ten tijde van het ongeval - waarmee het hof kennelijk bedoelt onmiddellijk voorafgaand aan het ongeval - zich daadwerkelijk bewust was van het roekeloze karakter van zijn gedraging, terecht de maatstaf toegepast die de Hoge Raad heeft geformuleerd in zijn rechtspraak met betrekking tot (thans) art. 7:658 lid 2 BW. Dat het begrip "bewuste roekeloosheid" in deze beide bepalingen op gelijke wijze wordt uitgelegd, ligt in de rede, in aanmerking genomen dat het hier gaat om wetsbepalingen die zijn opgenomen in een en dezelfde titel, titel 7.10 betreffende de arbeidsovereenkomst, en dat beide ertoe strekken de werknemer - in de bewoordingen van HR 9 januari 1987, nr. 12789, NJ 1987, 948, rov. 3.2, slotpassage - te beschermen door bij de aan zijn schuld te stellen eisen rekening te houden met het ervaringsfeit dat de dagelijkse omgang met machines, werktuigen en gereedschappen de werknemer die deze gebruikt, er licht toe zal brengen niet alle voorzichtigheid in acht te nemen die ter voorkoming van ongelukken geraden is.
De rechtsklacht is dus tevergeefs voorgesteld. |
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Freak
Leeftijd: 40
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 183
|
| Geplaatst: di 12 jun 2012 18:33 Onderwerp: |
|
|
Mag ik daarbij opmerken dat ik het achterlaten van een auto met draaiende moter niet 1:1 hetzelfde vindt als het vergeten van de fietssleutel.
Daarnaast, als wn 'ook een ander vervoermiddel had kunnen gebruiken', dan mag dat juist zijn, maar dan had wg die wel moeten aanleveren. Wat de exacte omstandigheden ook zijn; het is onredelijk om van de werknemer te verwachten dat hij met zijn tussen op z'n rug gaat bezorgen. Er was dus een vorm van een vervoermiddel nodig.
_________________
IANAL |
|
|
|
|
|
|
|
| |
Pagina 3 van 3 |
Ga naar pagina Vorige 1, 2, 3 |
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
