Waarom zou je eigenlijk straf uitdelen?

[pianoforte]

Met die vraag was ik aan het brainstormen. Ik kwam op de volgende redenen.
1) Bescherming van de maatschappij
Je wilt als burger niet het risico lopen bestolen of vermoord te worden, daarom moeten misdadigers opgesloten worden.
Ongeacht de ernst van het misdrijf, moet je de dader daarom zo lang opsluiten tot je zeker weet dat hij het nooit meer zal doen.
Toekomstige daders moet je dus ook opsluiten, voordat ze hun daad hebben kunnen verrichten.
2) Preventieve werking
Als je weet dat je een straf boven het hoofd hangt, zul je niet in de fout gaat. Dit effect zie je bijvoorbeeld bij verkeersdeelnemers als er een politieagent in de buurt is. Hoe hoog moet de straf zijn? Ik zou denken: de pakkans maal de straf (boete) moet gelijk zijn aan (of iets hoger zijn dan) het voordeel dat de misdaad oplevert.
3) Voorkomen van herhaling
Als de preventie onder punt 2 niet heeft gewerkt, zul je een hogere straf moeten opleggen, aangepast aan de persoon. De straf moet zo hoog zijn, dat deze persoon niet zal recidiveren. Dat betekent dat de aan de persoon aangepaste straf eigenlijk altijd hoger moet zijn dan de standaardstraf onder punt 2. Bij elk nieuw delict zal de straf hoger moeten zijn, hoewel recidive natuurlijk niet zal voorkomen als direct de juiste diagnose gesteld wordt.
4) Genoegdoening of vergelding
Dit is de gekste reden van de vier, omdat hij rationeel gezien geen enkel nut heeft. Maar mensen hebben die oerdrift, wij kunnen het niet hebben dat een dader er mee weg komt. De hoogte van de straf moet gelijk zijn aan het aangerichte leed of de aangerichte schade: oog om oog, tand om tand. Een moordenaar moet je dus in alle gevallen levenslang opsluiten, de nabestaanden hebben immers ook "levenslang".

[bona fides]

[Guthman]

http://mens-en-samenleving.infonu.nl/diversen/38886-zin-en-doelen-van-straf-vergeldingpreventiebeveiliging.html

[marja.verstralen]

Dag,*
* Aan dit bericht kunt u geen rechten ontlenen.


Ik heb ook vaak moeite met de straf, er betekenis aan te geven, zelfs met de gronden vergelding, speciale en generale preventie.

Jezus leert de mensen (die hopen op zijn wederkomst en geloven in Zijn Naam) namelijk:
Mattheus 5:38 - 48 (NBG. Haarlem 1979):
"Gij hebt gehoord dat er gezegd is: oog om oog en tand om tand. Maar Ik zeg u, e boze niet te weerstaan, doch wie u een slag geeft op de rechterwang, keer hem ook de andere toe; en wil iemand met u rechten en uw hemd nemen, laat hem ook uw mantel; en zal iemand u voor één mijl pressen, ga er twee met hem. Geef hem, die van u vraagt en wijs niet af die van u lenen wil.
Gij hebt gehoord dat er gezegd is: gij zult uw naaste liefhebben en uw vijand zult gij haten. Maar Ik zeg u: hebt uw vijanden lief en bidt voor wie u vervolgen, opdat u kinderen moogt zijn van uw Vader, die in de hemelen is; want Hij laat Zijn zon opgaan over bozen en goeden en laat het regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. Want indien gij liefhebt, die u liefhebben, wat voor loon hebt gij? Doen ook de tollenaars niet hetzelfde? En indien gij alleen uw broeders groet, waarin doet gij meer dan het gewone? Doen ook de heidenen niet hetzelfde? Gij dan zult volmaakt zijn, gelijk uw hemelse Vader volmaakt is."

Waarom dus vergelding en geen verzoening?
De Amish hebben iemand die veel Amish had neergeschoten en vervolgens zichzelf, vergeven.
Bij de Hutu's en de Tutsi's is er een verzoeningscommissie aan te pas gekomen en velen zijn vrijgelaten.

Straffen in de zin van liefdevol terechtwijzen en rationeel tuchtigen kan daarbij wel; dus tijdelijk apart zetten om tot bezinning te komen. Weer leren arbeiden, zes dagen in de week (daarom niet bezuinigen op arbeid in de gevangenis).

Straffen moet in ieder geval altijd repressief zijn; in reactie op een schade veroorzakend feit.

De gevaarlijke, ernstig gestoorde mens moet dan weer anders behandeld worden, maar dat is niet uit straf oogpunt, maar uit zorg voor de samenleving en voor de zieke persoon. Dan kom ik alweer uit bij dwangzorg, twee sporenstelsel van straf en maatregel. Speciale preventie met risicotaxatieinstrumenten.

Ik denk dat de paternalistische, rationele, humane straf (dus geen lijfstraf), maar de afzondering louterend, heiligend werkt, als iemand daarmee bewust zijn begane fout uitboet, overweegt en tot inkeer komt, terwijl hij zijn menselijke waardigheid behoudt. De straf is daarvoor nodig. Het gaat om rationele vergelding, geen uiting van vergeldingsdrang.

Ik zie de paternalistische straf nu niet zozeer als het stillen van vergeldingshonger, maar meer als een intrinsiek goede en juiste reactie op een begane fout, zonder welke de inkeer onvolledig blijft.


Met vriendelijke groet,

Marja
---------------------------------------
Het goede leven:
Blijven hopen op en geloven in de wederkomst van Jezus de Messias
Een huisje met zonnepanelen
Moestuintje
Muziek
Gemeenschappelijk brood eten en bidden

[pianoforte]

@ Guthman: Bedankt voor de link. Het geeft een goed overzicht.
Het aspect “bescherming van de maatschappij” blijft een beetje ondervertegenwoordigd.
En dat in een maatschappij die doorgeschoten is in veiligheidsvoorschriften. Je kunt al een bekeuring krijgen als je hond niet in de gordel zit, bijvoorbeeld.
We hebben het TBS-systeem en dat blijkt te werken. De recidivencijfers van ex-TBS-ers zijn beduidend lager dan die van ex-gedetineerden. Toch wordt met ieder proefverlof van een TBS-er een veiligheidsrisico genomen, dat in geen enkele andere bedrijfstak geaccepteerd zou worden.
Bij het vrijlaten van een gedetineerde die zijn straf er op heeft zitten, geldt dat evenzeer natuurlijk.

@ marja.verstralen: Met mijn aanhef "Waarom zou je straf uitdelen?" bedoelde ik niet dat ik moeite met straf heb. Ik zie straf als een effectief middel om ongewenst gedrag te corrigeren. Ook bij "de gevaarlijke, ernstig gestoorde mens" of "de zieke mens" kan straf helpen. Het is nuttig om te begrijpen hoe de dader tot zijn daad is gekomen, maar is het gevaarlijk om begrip te tonen. Een verklaring voor gedrag is nog geen rechtvaardiging. En een spijtbetuiging is geen enkele garantie. Een louterende werking hoef je bij een psychopaat niet te verwachten. Die kun je eigenlijk alleen levenslang opsluiten, ter bescherming van de maatschappij.
De juiste behandeling, als die er is en als die vast te stellen is, is dus per dader anders. En een behandeling zal meestal niet helpen als er niet tegelijkertijd een straf aan gekoppeld is.
Ik vind jouw opmerkingen over loutering en inkeer idealistisch en naïef. Vergeldingshonger is een gerechtvaardigd motief, omdat het onverteerbaar is dat slachtoffers vaak langer "straf" hebben dan daders.