|
Auteur |
Bericht |
iniminihd
Leeftijd: 66 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 7
|
Geplaatst: do 23 feb 2012 23:42 Onderwerp: Bedrijfsarts ?? |
|
|
Sinds 3 jaar werk ik in de thuiszorg als verzorgende C met een vaste aanstelling. Al tijdens mijn sollicitatie heb ik aangegeven meer dan 10 jaar poly-artrose te hebben, een chronische reumatische aandoening. Ik heb hier nooit voor hoeven verzuimen. Nu heb ik sinds twee weken artrose gerelateerde klachten, mogelijk door overbelasting, maar ook factoren zoals weers omstandigheden, spanningen en verminderder weerstand kunnen meespelen. Ik heb een gewrichtsontsteking in mijn rechter duim en een slijmbeursontsteking in mijn heup. Ik heb aan mijn werkgever gevraagd om (tijdelijk)minder zwaar en meer gevarieerd werk. Ik kan dan de werkzaamheden nog steeds gewoon blijven verrichten en mijn lichaam de rust geven om te genezen. Daar gaat mijn werkgever mee akkoord, maar heeft ook gelijk een bedrijfsarts benaderd waarvoor ik binnenkort een schriftelijke uitnodiging krijg. Dit valt mij zwaar op mijn dak. Ik verzuim immers niet en de aanpassingen van het werk zijn nauwelijks noemenswaardig te noemen, er zijn slechts een vijftal clienten die ik niet zou kunnen bezoeken. Kan dit zomaar?? |
|
|
|
 |
hilde12
Leeftijd: 125 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 1572
|
Geplaatst: vr 24 feb 2012 11:14 Onderwerp: |
|
|
Uw ziekte heeft invloed op uw werk, dan is het normaal dat de bedrijfsarts ingeschakeld wordt.
Eea heeft te maken met de wet poortwachter. |
|
|
|
 |
DENNIS79
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvT Studieomgeving (MA): UvT Berichten: 1754
|
Geplaatst: vr 24 feb 2012 12:11 Onderwerp: |
|
|
Ja dat kan. Hoewel je niet verzuimt, ben je namelijk wel in zekere zin arbeidsongeschikt. De bedongen arbeid is namelijk niet de arbeid die jij nu verricht, maar de arbeid die nu (tijdelijk) te zwaar voor jou is.
Dat betekent dan dus dat je arbeidsongeschikt bent voor je eigen functie. Arbeidsongeschiktheid is vervolgens het criterium om re-integratie instrumenten etcetera in te zetten. Ook een advies van de bedrijfsarts om tot een plan van aanpak te komen hoort daar bij.
Jouw werkegver doet dus eigenlijk precies wat er van hem/haar verwacht wordt!
Het is ook jammer dat je een bezoek aan de bedrijfsarts als iets vervelends ervaart. Tegenwoordig is dat bezoek juist een hulpmiddel (ook voor de werknemer!) om de arbeid zo goed mogelijk te blijven verrichten. Maak er juist gebruik van, ook als je nog niet je werkzaamheden hoeft aan te passen! _________________ "Nusquam est, qui ubique est" |
|
|
|
 |
iniminihd
Leeftijd: 66 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 7
|
Geplaatst: zo 26 feb 2012 12:15 Onderwerp: |
|
|
DENNIS79 schreef: | Ja dat kan. Hoewel je niet verzuimt, ben je namelijk wel in zekere zin arbeidsongeschikt. De bedongen arbeid is namelijk niet de arbeid die jij nu verricht, maar de arbeid die nu (tijdelijk) te zwaar voor jou is.
Dat betekent dan dus dat je arbeidsongeschikt bent voor je eigen functie. Arbeidsongeschiktheid is vervolgens het criterium om re-integratie instrumenten etcetera in te zetten. Ook een advies van de bedrijfsarts om tot een plan van aanpak te komen hoort daar bij.
Jouw werkegver doet dus eigenlijk precies wat er van hem/haar verwacht wordt!
Het is ook jammer dat je een bezoek aan de bedrijfsarts als iets vervelends ervaart. Tegenwoordig is dat bezoek juist een hulpmiddel (ook voor de werknemer!) om de arbeid zo goed mogelijk te blijven verrichten. Maak er juist gebruik van, ook als je nog niet je werkzaamheden hoeft aan te passen! |
Bedankt voor de info, helaas heb ik geen positieve ervaringen gehad in het verleden met arbodiensten en bedrijfsartsen. Ik begrijp uit de uitnodiging die ik al heb ontvangen dat ik verplicht ben om te komen. Gelukkig worden de klachten inmiddels minder, dikke kans dat ik 8 maart weer aardig hersteld ben. |
|
|
|
 |
iniminihd
Leeftijd: 66 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 7
|
Geplaatst: zo 26 feb 2012 12:16 Onderwerp: |
|
|
@Dennis, nu ben ik blij dat het zo gelopen is. Ik heb het nu van de andere kant bekeken en niet als "controle"-middel. Ik was wel erg optimistisch over mijn gezondheid.
De klachten waar ik op dit moment mee loop, zijn van dien aard dat ik voorlopig nog helemaal niet goed zal kunnen functioneren. Het zal minstens drie maanden duren eer ik mijn vroegere werkzaamheden weer zal kunnen hervatten, zowel prive als op het werk. De bedrijfsarts neemt de klachten erg serieus op (gezien de uitslagen van de onderzoeken tot nu toe niet onterecht).
Maar nu zit ik met een volgende vraag. De bedrijfarts adviseerde me mij niet teveel los te laten over de aard en de tot nu toe gestelde diagnoses van mijn ziektebeeld tegenover mijn leidinggevende.
Daar had ik vanmorgen een gesprek mee om te kijken hoe of we het aangepaste (minimale) dienstrooster in gaan vullen. Echter de manier van vragen en benadering dwong mij om meer te zeggen en los te laten dan oorspronkelijk mijn bedoeling was. Ik voelde me hier erg ongemakkelijk onder. Vragen over de uitslagen van de onderzoeken en over medicijngebruik.
Welk soort specialisten waren benaderd. En was ik al bij de fysiotherapeut geweest en hoe vaak? Verleden week werd er zelfs telefonisch door werkgever gemeld "waarom vraag je niet ff een Prednison kuurtje bij de huisarts?.
Maar nu verplicht mijn werkgever me a.s. maandag aan haar door te geven voor wanneer ik een afspraak heb gemaakt met de specialist (reumatoloog) om daarna aan de werkgever te melden wat daar eventueel uit voortgekomen is na onderzoek en welke behandelingen er overwogen worden. Ook werd me gemeld dat een gesprek met een psycholoog geen kwaad zou kunnen, gezien mijn houding boosheid en frustaties vertoonde. Naar mijn idee gaat dit te ver, dit gaat toch via de bedrijfsarts? Moet ik de bedrijfsarts van deze gang van zaken op de hoogte stellen? Ik voel me hier helemaal niet prettig onder eerlijk gezegd.
Ik ben toch niet verplicht dit allemaal aan mijn werkgever te melden en die verplichting om die afspraak met de reumatoloog aan haar te melden kan toch al helemaal niet? |
|
|
|
 |
iniminihd
Leeftijd: 66 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 7
|
Geplaatst: di 13 mrt 2012 14:24 Onderwerp: |
|
|
@Dennis, nu ben ik blij dat het zo gelopen is. Ik heb het nu van de andere kant bekeken en niet als "controle"-middel. Ik was wel erg optimistisch over mijn gezondheid.
De klachten waar ik op dit moment mee loop, zijn van dien aard dat ik voorlopig nog helemaal niet goed zal kunnen functioneren. Het zal minstens drie maanden duren eer ik mijn vroegere werkzaamheden weer zal kunnen hervatten, zowel prive als op het werk. De bedrijfsarts neemt de klachten erg serieus op (gezien de uitslagen van de onderzoeken tot nu toe niet onterecht).
Maar nu zit ik met een volgende vraag. De bedrijfarts adviseerde me mij niet teveel los te laten over de aard en de tot nu toe gestelde diagnoses van mijn ziektebeeld tegenover mijn leidinggevende.
Daar had ik vanmorgen een gesprek mee om te kijken hoe of we het aangepaste (minimale) dienstrooster in gaan vullen. Echter de manier van vragen en benadering dwong mij om meer te zeggen en los te laten dan oorspronkelijk mijn bedoeling was. Ik voelde me hier erg ongemakkelijk onder. Vragen over de uitslagen van de onderzoeken en over medicijngebruik.
Welk soort specialisten waren benaderd. En was ik al bij de fysiotherapeut geweest en hoe vaak? Verleden week werd er zelfs telefonisch door werkgever gemeld "waarom vraag je niet ff een Prednison kuurtje bij de huisarts?.
Maar nu verplicht mijn werkgever me a.s. maandag aan haar door te geven voor wanneer ik een afspraak heb gemaakt met de specialist (reumatoloog) om daarna aan de werkgever te melden wat daar eventueel uit voortgekomen is na onderzoek en welke behandelingen er overwogen worden. Ook werd me gemeld dat een gesprek met een psycholoog geen kwaad zou kunnen, gezien mijn houding boosheid en frustaties vertoonde. Naar mijn idee gaat dit te ver, dit gaat toch via de bedrijfsarts? Moet ik de bedrijfsarts van deze gang van zaken op de hoogte stellen? Ik voel me hier helemaal niet prettig onder eerlijk gezegd.
Ik ben toch niet verplicht dit allemaal aan mijn werkgever te melden en die verplichting om die afspraak met de reumatoloog aan haar te melden kan toch al helemaal niet? |
|
|
|
 |
iniminihd
Leeftijd: 66 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 7
|
Geplaatst: di 13 mrt 2012 14:26 Onderwerp: |
|
|
iniminihd schreef: | @Dennis, nu ben ik blij dat het zo gelopen is. Ik heb het nu van de andere kant bekeken en niet als "controle"-middel. Ik was wel erg optimistisch over mijn gezondheid.
De klachten waar ik op dit moment mee loop, zijn van dien aard dat ik voorlopig nog helemaal niet goed zal kunnen functioneren. Het zal minstens drie maanden duren eer ik mijn vroegere werkzaamheden weer zal kunnen hervatten, zowel prive als op het werk. De bedrijfsarts neemt de klachten erg serieus op (gezien de uitslagen van de onderzoeken tot nu toe niet onterecht).
Maar nu zit ik met een volgende vraag. De bedrijfarts adviseerde me mij niet teveel los te laten over de aard en de tot nu toe gestelde diagnoses van mijn ziektebeeld tegenover mijn leidinggevende.
Daar had ik vanmorgen een gesprek mee om te kijken hoe of we het aangepaste (minimale) dienstrooster in gaan vullen. Echter de manier van vragen en benadering dwong mij om meer te zeggen en los te laten dan oorspronkelijk mijn bedoeling was. Ik voelde me hier erg ongemakkelijk onder. Vragen over de uitslagen van de onderzoeken en over medicijngebruik.
Welk soort specialisten waren benaderd. En was ik al bij de fysiotherapeut geweest en hoe vaak? Verleden week werd er zelfs telefonisch door werkgever gemeld "waarom vraag je niet ff een Prednison kuurtje bij de huisarts?.
Maar nu verplicht mijn werkgever me a.s. maandag aan haar door te geven voor wanneer ik een afspraak heb gemaakt met de specialist (reumatoloog) om daarna aan de werkgever te melden wat daar eventueel uit voortgekomen is na onderzoek en welke behandelingen er overwogen worden. Ook werd me gemeld dat een gesprek met een psycholoog geen kwaad zou kunnen, gezien mijn houding boosheid en frustaties vertoonde. Naar mijn idee gaat dit te ver, dit gaat toch via de bedrijfsarts? Moet ik de bedrijfsarts van deze gang van zaken op de hoogte stellen? Ik voel me hier helemaal niet prettig onder eerlijk gezegd.
Ik ben toch niet verplicht dit allemaal aan mijn werkgever te melden en die verplichting om die afspraak met de reumatoloog aan haar te melden kan toch al helemaal niet? |
Excuus voor het dubbele bericht !!! |
|
|
|
 |
|