De kracht van een gemeentelijke beschikking

[rakrechtenforum]

Hallo. Ik heb een vraagje over de wettelijk kracht van een gemeentelijke beschikking. Situatie: Iemand in de bijstand (BWW) heeft (wegens ziekte) per beschikking 1 jaar vrijstelling van de plicht om te solliciteren. 1 Maand voor de afloop van de vrijstelling belt een gemeenteambtenaar (SoZa) op. De zieke is nog niet voldoende genezen, zodat de ambtenaar aan het einde van het telefoongesprek toezegt de vrijstelling met 1 jaar te zullen verlengen. De beschikking komt inderdaad na enige dagen, maar bevat een vrijstelling voor 2 jaren.

De langere termijn kan zo bedoeld zijn, maar mogelijk is het een tikfout.

Hoe "hard" is deze beschikking nu? Kan de gemeente erop terugkomen? Hem vernietigen en/of vervangen door een nieuwe beschikking? Te allen tijde? Maakt het uit dat in het telefoongesprek (onbewijsbaar) een termijn van 1 jaar is genoemd? Kortom: waar staat de bijstandsontvanger wettelijk gezien en op grond waarvan?

[kampeerder]

Deze beschikking kan alleen gewijzigd worden door deze bij een (nieuwe) beschikking in te trekken en te vervangen voor een nieuwe beschikking.
Waartegen, uiteraard, de mogelijkheid van bezwaar open staat.
Mocht men de termijn verkorten dan zal daar, op zijn minst, een goede argumentatie aan ten grondslag moeten liggen. Een tikfoutje is overigens een niet al te beste argumentatie.

Ik zou het maar zo laten en geen slapende honden wakker maken.
_________________
Ambactus pragmaticus!
Voorzichtig!
Niet voederen met overbodige procedures!

[BG]

Ik vraag me af of er niet staat dat de totale vrijstelling 2 jaar bedraagt ipv een verlenging. Daarbij vind ik het standpunt onjuist. De ontvanger weet dat het een fout is.
_________________
Mine!

[rakrechtenforum]

De vermelde nieuwe termijn is vanaf een datum in de toekomst tot 2 jaren daarna.

De ontvanger weet juist niet dat het een fout is. Het kan best zijn dat de betreffende ambtenaar, of diens chef, na het bekijken van het dossier tot de conclusie is gekomen dat 1 jaar vrij zinloos zou zijn (want bijna zeker te kort). Voor de "peace of mind" van de ontvanger (met psychische problematiek) zou daarom maar meteen tot de redelijkere termijn van 2 jaren kunnen zijn besloten.

Maar ik begrijp dus dat een beschikking slechts geldig is tot de volgende beschikking, die te allen tijde kan worden gemaakt. Ergo een redelijk waardeloos document, voor de rechtszekerheid verlangende burger.

[kampeerder]

U heeft een beschikking ontvangen waarin vermeld staat dat u voor de duur van 2 jaar vrijgesteld bent.
U mag er op vertrouwen dat dit besluit zorgvuldig en gemotiveerd tot stand is gekomen. Een en ander zal vastgelegd zijn in verslagen en rapporten.
Daarmee is voor u de kous af.

Mocht men echter op een later moment op dit besluit, ten nadele van u, terugkomen dan zal dit nieuwe besluit ook zorgvuldig en gemotiveerd genomen moeten zijn. Ook dit dient vastgelegd te zijn in verslagen en rapporten.

Indien u zich niet in dit nieuwe besluit kunt vinden staat voor u de weg naar een bezwaar open.
In de regel zal uw bezwaar gegrond verklaard worden als men zich in deze situatie slechts beroept op een domme typefout.
Het is namelijk voor u niet onaanemelijk geweest dat u weer een vrijstelling zou krijgen.
Dat deze geen één maar twee jaar bedraagt is in deze niet zo heel relevant.

En zekerheden in het leven zijn er slechts twee. We zijn geboren en we gaan dood.......
_________________
Ambactus pragmaticus!
Voorzichtig!
Niet voederen met overbodige procedures!

[bona fides]

Als het voor de belanghebbende duidelijk is dat er een fout is gemaakt, kan een beschikking worden gewijzigd door een nieuwe beschikking. Over de vraag of daar in dit geval sprake van is kunnen we hier gaan twisten, maar heel nuttig is dat niet want wij beslissen daar toch niet over.

Verder kunnen sommige soorten beschikkingen sowieso worden gewijzigd, en zeker op het gebied van sociale zekerheid. Ik weet niet hoe het precies zit met een beschikking om iemand vrij te stellen van de sollicitatieplicht, maar als er op een bepaald moment geen noodzaak meer is voor zo'n vrijstelling, zie ik echt niet in waarom de vrijstelling voor de resterende duur niet zou kunnen worden ingetrokken.

Wat de rechtszekerheid betreft is er geen probleem: zolang de beschikking van kracht is, geldt de vrijstelling. De vrijstelling zal niet met terugwerkende kracht worden ingetrokken, maar slechts voor de toekomst. Je weet op ieder moment waar je aan toe bent.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[rakrechtenforum]

[bona fides]

Klopt, ik had daar een NIET willen schrijven.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[rakrechtenforum]

(Dat dacht ik al. Altijd link, die dubbele ontkenningen. )

En dat is precies de basis van het probleem. De betrokkene is een depressieve "tobber", die nodig heeft voorlopig met rust te worden gelaten, zonder een problematisch (telefoon)gesprek, mogelijk gevolgd door een nieuwe beschikking, zeker gevolgd door een bezwaar, meer correspondentie, een hoorzitting, et cetera, aan de einder. Al is het pas over een jaar.

Hij hoopt nog steeds op een verlossend positief woord van iemand.

Is er een publicatie (wetboek o.i.d.) waarin wordt gedefinieerd wat een Beschikking precies is en hoe Gemeentes ermee om mogen/moeten gaan?

[bona fides]

[BG]

Hoezo tobben? Tijdens het telefoongesprek is toch 1 jaar gezegd. De rest is gewoon een redenering achteraf om recht te praten wat mogelijk krom is (mogelijk denkt de ambtenaar dat 1 jaar geen zin heeft of mogelijk is rekening gehouden met de geestestoestand).

De gewenste duidelijkheid wil de tobber kennelijk niet krijgen, want dan had hij wel navraag gedaan, maar dan gaat weer het verhaal van de slapende honden opspelen. Uitsluitsel kun je alleen zelf krijgen en met algemene info waar bona fides naar verwijst.
_________________
Mine!

[rakrechtenforum]

Hij is een "tobber", omdat hij zichzelf niet toestaat blij te zijn met de beschikking die gunstiger is dan verwacht. Hij ziet niet slechts beren op de weg, hij ziet altijd meteen alle beren over de volle lengte van de weg.

Maar om aan de onzekerheid een einde te maken, heeft hij besloten toch maar even te gaan bellen.

Ik zal de uitkomst hier nog even laten weten.

[rakrechtenforum]

De uitkomst: De ambtenaar had zich bedacht. Volgens haar inschatting was een voldoende herstel binnen 1 jaar niet waarschijnlijk en daarom heeft ze uit eigen beweging besloten in de beschikking de termijn op 2 jaar te stellen.

Met zijn "Het kan best zijn..." (do 10 nov 2011 10:00) had de ontvanger dus volkomen gelijk. En "recht praten" was het dus niet.

Alle meedenkers (vooral de niet-veroordelenden) hartelijk bedankt.

[BG]

Dat had de ontvanger niet, dat heeft hij nu achteraf zo kunnen construeren zodat dat in zijn straatje past, maar goed... Iedereen blij kennelijk.
_________________
Mine!