geld voor kost en inwoning?

[marlypeeters]

Hallo, ik weet niet of ik nu op de juiste plaats ben om onderstaande situatie/vraag te stellen, maar ik ben benieuwd wat jullie bevindingen zijn over onderstaande

De situatie:
mijn man is gescheiden, ze hebben samen 3 kinderen. Mijn man is hertrouwd met mij en samen hebben wij 1 kind. Een jaar of 3-4 geleden hebben de kinderen zelf besloten om de ene week bij ons te wonen en de andere bij moeder. Hierop hebben we toen eens een balletje opgegooid om te vragen of het alimentatiebedrag dan niet iets lager kon, aangezien we de kost en inwoning dan samen delen (en dan noem ik niet eens de extra's zoals kledng ed) de reactie hierop was, dat dat belachelijk was. Of je nu voor 2 of 5 personen kookt, die aardappel meer of minder, dat maakte toch niks uit...
Om de goede vrede te bewaren, en niet te willen vechten om 100 euro meer of minder, hebben we hier niks op uit gedaan, en netjes elke maand het afgesproken bedrag betaald. Ook omdat we heel graag wilde dat de kinderen hier ook zouden opgroeien, en dat was belangrijker als ruzie over het geld. Nu wordt het oudste kind 18 jaar, en ivm de weg naar volwassenheid, heeft ze meer moeite gekregen met de rol van mij als stiefmoeder. Dit is aangezien haar autisme en leeftijd begrijpelijk, ze kan niet accepteren dat ze op sommige momenten echt naar me moet luisteren. Door tal van afspraken die gemaakt zijn steeds niet na te komen, en een gebrek aan wederzijds vertrouwen uiteindelijk, heeft zij zelf besloten om toch liever bij moeder te gaan wonen nu. Deze keuze is wellicht ook de beste, zeker op dit moment. Van moeder kan ze het gezag beter accepteren, en ivm haar autisme is het waarschijnlijk ook het beste om ervoor te kiezen bij 1 ouder te wonen, dit terzijde.
Vanaf haar 18e krijgt zij rechtstreeks van ons de alimentatie/ouderlijke bijdrage. Dit is ook iets wat we graag aan haar betalen. Maar bij de berekening die we van moeder kregen, om dit maandelijkse bedrag te bepalen, rekent ze 120 euro kostgeld/eten en drinken. Dit is toch niet eerlijk in mijn ogen? Voor ons wordt de alimentatie niet verlaagd, maar als dochter bij haar gaat wonen (wat officieel altijd al zo was) rekent ze ineens 120 euro kostgeld/eten en drinken, erbij op.
De dochter werkt overigens niet, en krijgt straks een studiefinanciering van bijna 100 euro.
Moeder mag van mij best kostgeld vragen (we vinden het wel vreemd aangezien ze er zelf altijd zo op tegen was...) maar dat horen wij dan toch niet nog eens extra voor te betalen in onze situatie?

[Lexspecialis]

Als u het geheel niet eens bent met de berekening van de moeder van het 18-jarige meisje moet u het ook niet betalen. Als ik het goed begrijp is de 120 euro p/m bovenop de alimentatie (u definieert het als 'ouderlijke' bijdrage als ik me niet vergis).

120 euro p/m lijkt me in dit geval vrij veel. U bent er zeker van dat u er niet uit kan komen met de moeder van het 18-jarige meisje?

[marlypeeters]

Ja dit bovenop de alimentatie die wij rechtstreeks gaan betalen.
En we zijn het er ook niet mee eens... wij willen zo graag dat alle exra centjes die ze over heeft naar de dochter gaan, maar op deze manier krijgt ze nog niks extra's.

[LM]

De alimentatieplicht geldt tot het 18e jaar. U hoeft dus geen kindalimentatie meer te betalen aan de moeder. De ouder is tot het 21e levensjaar wel verantwoordelijk voor de kosten van levensonderhoud en studie en verplicht hierin bij te dragen. Deze bijdrage betaalt u rechtstreeks aan het kind. De hoogte van deze bijdrage bepalen jullie in beginsel in overleg met elkaar. Als zij kostgeld moet betalen aan moeder zal dit daar in meegenomen moeten worden. Er is geen sprake van dubbele alimentatie. De kindalimentatie stopt en hiervoor in de plaats komt de rechtstreekse betaling aan dochter als bijdrage in haar kosten voor studie en levensonderhoud.

[Ronald78]

Dat bedrag voor kost en inwoning, dat was er eerst toch ook? Omdat ze 18 wordt, worden niet ineens de kosten hoger. Als moeder kost en inwoning gaat rekenen, dan zal moeder ook cash bij moeten dragen aan het kind om in het levensonderhoud te voorzien. Eerst deed ze dat immers ook, door middel van het verstrekken van kost en inwoning.

Daarop was ook de kinderalimentatie gebaseerd: beide ouders dragen bij in de kosten, de een meer in natura, de ander meer in geld. Als de bijdrage in natura van de moeder verminderd, zal de bijdrage van de moeder in geld evenveel toe moeten nemen - communicerende vaten, zeg maar.

Ik zie dus niet in waarom deze bijdrage in kost en inwoning, die een lastenverlichting voor moeder betekent, op vader moeten drukken.
_________________
Ik weet niet zoveel van rechten. Aan dit bericht kunnen geen rechten worden ontleend.

[muntdropje]

Benader het eens vanuit de studiefinanciering. Die gaat berekenen hoeveel beurs de dochter kan ontvangen op basis van het feit dat zij thuiswonend is (bij de natuurlijke moeder). Daarbij houdt studiefinanciering rekening met het inkomen van de moeder (en niet dat van de vader). Zo nodig geeft studiefinanciering hoe groot de financiële bijdrage is die de moeder kan/dient te leveren aan de studie van haar dochter.
Vader betaalt aan dochter een bedrag aan kinderalimentatie dat dochter dient te gebruiken om te voorzien in haar levensonderhoud. Dus als moeder vindt dat de kost en inwoning van dochter vergoedt moeten worden bovenop het bedrag dat zij als moeder daar aan besteedt, dan dient zij daarop dochter aan te spreken. In goed overleg kunnen ze dan bepalen hoeveel de dochter aan moeder gaat betalen vanuit het geld dat dochter van vader krijgt.