|
|
| Auteur |
Bericht |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
 Geplaatst: do 03 mrt 2011 16:12 Onderwerp: |
   |
|
| Martha schreef: | | bona fides schreef: |
Dat kan met appartementen natuurlijk net zo goed, en ook dat gebeurde tot voor kort dagelijks: het is niet ongebruikelijk om een appartement te kopen dat nog gebouwd moet worden. |
Het appartement moet wellicht nog gebouwd worden, het appartementsrecht echter niet...en dat is hetgeen waarom het gaat.
Strikt genomen is hetgeen dat verkocht wordt niet 'het appartement', doch het appartementsrecht. |
Ik denk niet dat je een appartementsrecht kunt vestigen voordat het gebouw er min of meer staat, en het lijkt me in ieder geval buitengewoon onaannemelijk dat voorafgaande aan de verkoop en bouw al appartementsrechten worden gevestigd. Het nog niet bestaande appartementsrecht verkopen is hoe dan ook geen enkel probleem.
En waarom zou een handelaar wel appels of aandelen kunnen verkopen die hij nog niet in eigendom heeft, maar zou iemand geen appartement kunnen verkopen dat hij nog niet in eigendom heeft?
| Quote: | | Omdat die onmogelijkheid was toegestaan natuurlijk. |
Grappig dat je de uitleg van het Hof wegknipt. Het vermogen de overeengekomen prestatie te verrichten is geen bestaansvoorwaarde voor een overeenkomst.
| Quote: | | Ook als die situatie was toegestaan? |
Ik ben het in zoverre met je eens dat er (in 's-Hofs visie) geen tekortkoming in de nakoming kan zijn geweest zolang A nog in leven was (en dus het voorkeursrecht gold). Vermoedelijk is dat waarom het Hof "zelfs als" schreef.
| Quote: | Hoe is dat nu mogelijk als die verplichtingen niet op A kunnen rusten, omdat A het eigendom op geoorloofde wijze heeft overgedragen?  |
Zie de voorgaande 12 pagina's. De toedeling maakt geen einde aan de verplichtingen van A uit de overeenkomst. Integendeel, die toedeling verbindt ook X hoofdelijk aan die verplichtingen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
 |
Martha
Leeftijd: 44
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 412
|
| Geplaatst: do 03 mrt 2011 17:05 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: |
Ik denk niet dat je een appartementsrecht kunt vestigen voordat het gebouw er min of meer staat, |
...weet ik ook niet.
Verdere discussie hierover lijkt mij ook niet nodig. Het gaat er immers in de eerste plaats om dat 'levering' niet mogelijk is alwaar men het eigendom niet heeft. Dat verkoop wél mogelijk zou zijn verandert niets aan die situatie.
| bona fides schreef: |
Het nog niet bestaande appartementsrecht verkopen is hoe dan ook geen enkel probleem. |
...is dus niet relevant.
| bona fides schreef: |
En waarom zou een handelaar wel appels of aandelen kunnen verkopen die hij nog niet in eigendom heeft, maar zou iemand geen appartement kunnen verkopen dat hij nog niet in eigendom heeft? |
Volgens mij snap jij ook wel dat daar een essentieel verschil tussen is.
Maar goed, is dus niet relevant.
| bona fides schreef: |
Grappig dat je de uitleg van het Hof wegknipt. Het vermogen de overeengekomen prestatie te verrichten is geen bestaansvoorwaarde voor een overeenkomst. |
Alwaar ik reeds heb beargumenteerd dat een dergelijke prestatie (het leveren van de woning, zelfs als deze op geoorloofde wijze aan een derde is geleverd) niet kan bestaan, is het overbodig dit gedeelte van het arrest er nog bij te halen.
Nota Bene is het wellicht geen bestaansvoorwaarde voor de 'overeenkomst', doch wél voor de 'verbintenis'.
| bona fides schreef: |
Ik ben het in zoverre met je eens dat er (in 's-Hofs visie) geen tekortkoming in de nakoming kan zijn geweest zolang A nog in leven was (en dus het voorkeursrecht gold). Vermoedelijk is dat waarom het Hof "zelfs als" schreef. |
Maar welk handelen is dan precies aan A toe te rekenen...het feit dat ie is overleden? Toch nogal vreemd... |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: do 03 mrt 2011 18:32 Onderwerp: |
|
|
| Martha schreef: | | Verdere discussie hierover lijkt mij ook niet nodig. Het gaat er immers in de eerste plaats om dat 'levering' niet mogelijk is alwaar men het eigendom niet heeft. Dat verkoop wél mogelijk zou zijn verandert niets aan die situatie. |
Het toont opnieuw aan dat het kunnen nakomen geen bestaansvoorwaarde is voor een verbintenis.
| Quote: | | bona fides schreef: | | Ik ben het in zoverre met je eens dat er (in 's-Hofs visie) geen tekortkoming in de nakoming kan zijn geweest zolang A nog in leven was (en dus het voorkeursrecht gold). Vermoedelijk is dat waarom het Hof "zelfs als" schreef. |
Maar welk handelen is dan precies aan A toe te rekenen...het feit dat ie is overleden? Toch nogal vreemd... |
Als ik het met je eens ben dat er (in de lezing van de Overeenkomst door het Hof) vóór het overlijden van A geen tekortkoming in de nakoming van de Overeenkomst is, dan kunnen we tot aan het overlijden van A in ieder geval niet van toerekenbaarheid spreken. We moeten dus kijken naar de situatie na het overlijden van A.
Door de toedeling aan X (nog voor het overlijden van A), is X hoofdelijk aansprakelijk geworden voor de nakoming van de verplichtingen uit de Overeenkomst. Van X kan dus nakoming van die verplichtingen worden gevorderd. Zoals we al hebben vastgesteld worden tot aan het overlijden van A die verplichtingen ook nagekomen.
Na het overlijden van A kan X nog steeds worden aangesproken op nakoming van de Overeenkomst. Op dit moment geldt niet langer het voorkeursrecht, maar het optierecht. B (dacht ik) kan dus vorderen dat X het optierecht nakomt. X kan, als eigenaar van het appartement, deze verbintenis ook daadwerkelijk nakomen (en hier desnoods toe worden veroordeeld door de rechter).
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Martha
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 412
|
| Geplaatst: do 03 mrt 2011 19:35 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: |
Het toont opnieuw aan dat het kunnen nakomen geen bestaansvoorwaarde is voor een verbintenis. |
'Verbintenis' is niet hetzelfde als 'overeenkomst'.
Uit de overeenkomst vloeien verbintenissen voort. Doch het een is niet gelijk het ander.
Dat er (zelfs als niet geleverd zou kunnen worden) wél een koopovereenkomst kan bestaan betekent niet dat (zelfs als er niet geleverd kan worden) er in dat geval ook een plicht tot levering bestaat.
Men kan tot het onmogelijke niet verplicht zijn.
De verbintenis tot levering wordt dan (in het geval de onmogelijkheid de schuldenaar toe te rekenen is) omgezet in de verbintenis schade te vergoeden.
| bona fides schreef: |
Door de toedeling aan X (nog voor het overlijden van A), is X hoofdelijk aansprakelijk geworden voor de nakoming van de verplichtingen uit de Overeenkomst. Van X kan dus nakoming van die verplichtingen worden gevorderd. |
De Dozy-clausule kan geen schulden in het leven roepen die in afwezigheid van deze clausule niet zouden hebben bestaan.
Er zal dus eerstens (net als het Hof overigens ook heeft gedaan) zonder inachtneming van deze clausule moeten worden vastgesteld of er een bepaalde schuld op A rust die in de ontbonden huwelijksgemeenschap is gevallen. Pas als het antwoord daarop bevestigend is komt men aan de Dozy toe.
Het Hof meent dat een dergelijke schuld immer nog op A rust nu (zelfs daar waar A niet zou kunnen leveren) er sprake zou zijn van een (al dan niet toerekenbare) tekortkoming aan de zijde van A. Deze gedachtengang is gewoon niet te volgen nu het A kennelijk was toegestaan de woning in eigendom aan X over te dragen. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 04 mrt 2011 4:05 Onderwerp: |
|
|
| Martha schreef: | | Het Hof meent dat een dergelijke schuld immer nog op A rust (...) |
Dus zodra je accepteert dat een schuld die niet kan worden nagekomen nog steeds een schuld is, ben je het eens met de arresten van het Hof en de HR? Dat is maar een kleine stap om te zetten.
| Quote: | | nu (zelfs daar waar A niet zou kunnen leveren) er sprake zou zijn van een (al dan niet toerekenbare) tekortkoming aan de zijde van A. Deze gedachtengang is gewoon niet te volgen nu het A kennelijk was toegestaan de woning in eigendom aan X over te dragen. |
Dat "zelfs als"-verhaal van het Hof kun je m.i. net zo goed vergeten. Waar het om gaat is dat de toedeling geen invloed heeft op het optierecht (en zelfs niet op het voorkeursrecht). Dat optierecht blijft bestaan en treedt in werking op het moment van overlijden van A.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Martha
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 412
|
| Geplaatst: vr 04 mrt 2011 11:06 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | Martha schreef: | | Het Hof meent dat een dergelijke schuld immer nog op A rust (...) |
Dus zodra je accepteert dat een schuld die niet kan worden nagekomen nog steeds een schuld is, ben je het eens met de arresten van het Hof en de HR? Dat is maar een kleine stap om te zetten. |
Een verbintenis die niet kan worden nagekomen wordt omgezet in een verbintenis die wél kan worden nagekomen. Dit is echter enkel zo daar waar er sprake is van een tekortkoming.
Als er geen sprake is van een tekortkoming dan is er ook geen sprake van een dergelijke schuld.
Alwaar de handeling in kwestie niet in strijd was met de overeenkomst valt niet in te zien hoe er sprake zou kunnen zijn van een tekortkoming.
| bona fides schreef: |
Waar het om gaat is dat de toedeling geen invloed heeft op het optierecht (en zelfs niet op het voorkeursrecht). Dat optierecht blijft bestaan en treedt in werking op het moment van overlijden van A. |
Deze conclusie is echter bereikt vanuit de gedachtengang dat er (daar waar A niet zou kunnen nakomen) sprake is van een tekortkoming aan de kant van A.
En dat is gewoon niet volgen nu A niets heeft gedaan (behalve overlijden) dat in strijd kwam met de overeenkomst.
Zelfs in het geval dat A de toedeling (althans het voornemen daartoe) een jaar vooraf aan B had kenbaar gemaakt. Zelfs als B er bij de notaris naast had gestaan toen er werd toegedeeld. Zelfs dan hadden de beide B's niets, maar dan ook niets tegen de toedeling kunnen ondernemen. Ze hadden op geen enkele wijze bezwaar kunnen maken, ze hadden immers niets in de hand dat hen zulks een bevoegdheid gaf. De overeenkomst stond de toedeling immers toe.
Dan is gewoon niet te volgen op grond van wat zij dan (nadat A is overleden) opeens wél zulks een bevoegdheid zouden hebben en deze tegen A zouden kunnen gebruiken. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 04 mrt 2011 11:34 Onderwerp: |
|
|
| Martha schreef: | Een verbintenis die niet kan worden nagekomen wordt omgezet in een verbintenis die wél kan worden nagekomen. Dit is echter enkel zo daar waar er sprake is van een tekortkoming.
Als er geen sprake is van een tekortkoming dan is er ook geen sprake van een dergelijke schuld. |
Een verbintenis is niets anders dan een schuld (een verschuldigde prestatie) van een persoon A aan een persoon B en een corresponderende vordering van persoon B op persoon A.
Wat jij bedoelt te zeggen, is dat als persoon A de door hem verschuldigde prestatie niet kan leveren, de verbintenis wordt omgezet in een verbintenis tot schadevergoeding. Maar dat is helemaal niet waar. (Onder omstandigheden kan de schuldeiser dit wel doen, zie art. 6:87 BW.)
Een overeenkomst is een verzameling verbintenissen. De "schulden" die A op basis van de Overeenkomst had jegens B, zijn via de Dozy-clausule hoofdelijk mede op X komen te rusten. Zo simpel is het. Door het overlijden van A wordt de schuld uit het optierecht opeisbaar en kan B nakoming door X vorderen.
De enige plek waar in het arrest van het Hof over "tekortkoming" wordt gesproken is in een hypothetisch zinnetje dat er voor de beslissing van het Hof niet toe doet. Zolang A in leven was, was er duidelijk geen tekortkoming in de nakoming. Pas na diens dood ontstond er een tekortkoming in de nakoming door de weigering van X om het optierecht uit te voeren.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Martha
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 412
|
| Geplaatst: vr 04 mrt 2011 12:16 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | De enige plek waar in het arrest van het Hof over "tekortkoming" wordt gesproken is in een hypothetisch zinnetje dat er voor de beslissing van het Hof niet toe doet. |
Dit zinnetje doet er wél toe. Hierop stoelt immers de conclusie dat niet behoeft te worden onderzocht of A al dan niet kan nakomen nu (alwaar A niet zou kunnen nakomen) er sprake is van een 'tekortkoming'.
Alwaar er dus geen sprake zou zijn van een tekortkoming zou het dus wél uitmaken of A (de ingestelde vordering) al dan niet kan nakomen.
In casu is niet in te zien hoe er sprake zou kunnen zijn van enige tekortkoming aan de kant van A. Aan de Dozy kom je dan niet eens toe. De 'hoofdelijkheid' van de Dozy heeft immers als voorwaarde dát er sprake is van een dergelijke schuld die op A rust (en in de ontbonden gemeenschap is gevallen). |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 04 mrt 2011 15:09 Onderwerp: |
|
|
| Martha schreef: | | bona fides schreef: | | De enige plek waar in het arrest van het Hof over "tekortkoming" wordt gesproken is in een hypothetisch zinnetje dat er voor de beslissing van het Hof niet toe doet. |
Dit zinnetje doet er wél toe. Hierop stoelt immers de conclusie dat niet behoeft te worden onderzocht of A al dan niet kan nakomen nu (alwaar A niet zou kunnen nakomen) er sprake is van een 'tekortkoming'. |
De crux van die passage is dat het bestaan van de verplichtingen uit de Overeenkomst onafhankelijk is van het kunnen nakomen van die verplichtingen. Het Hof licht dit verder toe door uit te leggen dat een eventuele onmogelijkheid van nakoming slechts betekent dat een vordering tot nakoming (art. 3:296 BW) niet kan worden toegewezen, niet dat de verbintenis als juridische relatie tussen schuldeiser en schuldenaar zou vervallen. De verbintenis blijft gewoon bestaan.
Het feit dat de verbintenissen uit de Overeenkomst blijven bestaan impliceert natuurlijk dat als op enig moment die verbintenissen niet worden nagekomen, dit een (al dan niet toerekenbare) tekortkoming in de nakoming oplevert. Dit is alles wat het Hof bedoelt met de opmerking over een tekortkoming.
Het feit dat de verbintenissen sowieso blijven bestaan zorgt ervoor dat het irrelevant is voor de vraag of X hoofdelijk aansprakelijk wordt voor nakoming van de Overeenkomst (voorkeursrecht voor overlijden, optierecht na overlijden) of A (of diens erfgenaam, toevallig ook X als ik me niet vergis) wel of niet zelf in staat is om de Overeenkomst geheel na te komen.
| Quote: | | Alwaar er dus geen sprake zou zijn van een tekortkoming zou het dus wél uitmaken of A (de ingestelde vordering) al dan niet kan nakomen. |
Bij niet-nakoming van het optierecht is er alleen geen tekortkoming als het optierecht niet meer zou bestaan. De vraag is dus niet "is er sprake van een tekortkoming", maar "blijft het optierecht bestaan". Welnu, de toedeling laat zowel het voorkeursrecht als het optierecht onverlet.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Martha
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 412
|
| Geplaatst: vr 04 mrt 2011 17:06 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | De verbintenis blijft gewoon bestaan. |
Tenzij het niet nakomen is toegestaan. In dat geval is er immers geen verplichting na te komen.
De vraag of er sprake is van een 'tekortkoming' (of het niet nakomen al dan niet is toegestaan) is dus wél relevant. Want als het niet nakomen is toegestaan (er is geen sprake van een tekortkoming) is er dus geen verplichting (schuld) na te komen.
| bona fides schreef: |
Dit is alles wat het Hof bedoelt met de opmerking over een tekortkoming. |
Dat moge zo zijn (dat het Hof enkel dit ermee wilde zeggen), maar nu er in casu geen sprake kan zijn van enige 'tekortkoming' gaat dit verhaal nu dus niet op.
| bona fides schreef: |
Het feit dat de verbintenissen sowieso blijven bestaan... |
Verbintenissen blijven niet sowieso bestaan.
Als de schuldeiser de schuldenaar ontslaat van de desbetreffende plicht (bijvoorbeeld daar hij deze in staat stelt het goed aan een derde te vervreemden) dan is de verbintenis dus niet (meer) daar.
| bona fides schreef: | | De vraag is dus niet "is er sprake van een tekortkoming", maar "blijft het optierecht bestaan". |
Deze laatste vraag kan ook worden beantwoord door te kijken of er in casu (waar A niet meer kan leveren aan B) sprake is van een tekortkoming. Immers...als er (in het geval van onmogelijkheid) geen sprake is van een 'tekortkoming' dan is er ook geen sprake van een schuld die moet worden nagekomen (doch niet wordt nagekomen).
Dat er géén sprake is van een tekortkoming sluit immers uit dat er sprake is van een schuld die niet wordt nagekomen. Het is immers niet mogelijk dat er sprake is van een schuld die niet wordt nagekomen zonder dat er sprake is van een tekortkoming. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 04 mrt 2011 17:25 Onderwerp: |
|
|
| Martha schreef: | | bona fides schreef: | | De verbintenis blijft gewoon bestaan. |
Tenzij het niet nakomen is toegestaan. In dat geval is er immers geen verplichting na te komen. |
Gaan we weer. De toedeling wordt (in de visie van het Hof) door het voorkeursrecht niet verboden: de toedeling levert geen "niet nakomen" van het voorkeursrecht op (LJN BN5086, rov. 3.13). Het voorkeursrecht blijft gewoon gelden (tot aan het overlijden) (rov. 3.15).
| Quote: | | De vraag of er sprake is van een 'tekortkoming' (of het niet nakomen al dan niet is toegestaan) is dus wél relevant. Want als het niet nakomen is toegestaan (er is geen sprake van een tekortkoming) is er dus geen verplichting (schuld) na te komen. |
Niet nakomen van wat? Welke verbintenis wordt door de toedeling "niet nagekomen"?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Martha
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 412
|
| Geplaatst: vr 04 mrt 2011 17:45 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | De toedeling wordt (in de visie van het Hof) door het voorkeursrecht niet verboden: de toedeling levert geen "niet nakomen" van het voorkeursrecht op. Het voorkeursrecht blijft gewoon gelden (tot aan het overlijden). |
'Niet verboden' is hetzelfde als 'toegestaan'.
Het Hof beperkt zich bovendien niet tot het voorkeursrecht.
Gesteld wordt immers dat uit niets blijkt dat partijen elkander dienaangaande een beperking hadden willen opleggen. Aldus is de toedeling ook niet in strijd met het optierecht...anders zou er immers wél iets zijn waaruit dit zou blijken...namelijk het optierecht.
| bona fides schreef: | | Welke verbintenis wordt door de toedeling "niet nagekomen"? |
Geen enkele verbintenis. Was immers toegestaan.
Punt is echter dat met de levering aan C (hetgeen dus kennelijk was toegestaan) de levering aan B onmogelijk is geworden.
Als de B's A in de gelegenheid stellen zich in een dergelijke positie te brengen kunnen zij later niet klagen dat A niet aan B kan leveren...zij hebben dan dus geen aanspraak meer op een dergelijke prestatie van A.
Dit verschilt in helemaal niets van het auto verhaal. Enige verschil is dat er hier een Dozy-clausule is. Maar, zoals reeds gesteld, de Dozy kan geen schulden in het leven roepen die in de afwezigheid van deze clausule ook niet zouden bestaan. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 04 mrt 2011 19:35 Onderwerp: |
|
|
| Martha schreef: | | bona fides schreef: | | De toedeling wordt (in de visie van het Hof) door het voorkeursrecht niet verboden: de toedeling levert geen "niet nakomen" van het voorkeursrecht op. Het voorkeursrecht blijft gewoon gelden (tot aan het overlijden). |
'Niet verboden' is hetzelfde als 'toegestaan'. |
Opnieuw het onzinnige woordspelletje. Heb je er wat op tegen als ik zeg "niet verboden"? Of preciezer: "levert geen "niet nakomen" van het voorkeursrecht op".
| Quote: | | Het Hof beperkt zich bovendien niet tot het voorkeursrecht. |
Klopt, maar nakoming van het optierecht kan pas na overlijden worden gevorderd. Het optierecht verplicht de partijen dus niet om zich te onthouden van handelingen verricht vóór het overlijden.
De toedeling vond plaats vóór het overlijden. Op dat moment waren de partijen verplicht zich aan het voorkeursrecht te houden. Het Hof zegt dat zij dit ook hebben gedaan.
| Quote: | | bona fides schreef: | | Welke verbintenis wordt door de toedeling "niet nagekomen"? |
Geen enkele verbintenis. |
Dan is wat je schreef dus zinledig:
| Martha schreef: | | De vraag of er sprake is van een 'tekortkoming' (of het niet nakomen al dan niet is toegestaan) is dus wél relevant. Want als het niet nakomen is toegestaan (er is geen sprake van een tekortkoming) is er dus geen verplichting (schuld) na te komen. |
Je zegt nu dat er geen sprake is van "niet nakomen"... hoe kan het dan van belang zijn of het "niet nakomen" wel of niet is toegestaan??
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Martha
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 412
|
| Geplaatst: vr 04 mrt 2011 21:36 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: |
Opnieuw het onzinnige woordspelletje. Heb je er wat op tegen als ik zeg "niet verboden"? Of preciezer: "levert geen "niet nakomen" van het voorkeursrecht op". |
Is geen 'onzinnig woordspelletje'.
'Niet verboden' en 'toegestaan' zijn hetzelfde.
Het schijnt mij dat u meer denkt aan het verschil tussen 'toestaan' en 'toestemming verlenen'.
Voor het verlenen van toestemming is echter eerstens noodzakelijk dat er sprake is van een belemmering die dan vervolgens door de verleende toestemming uit de weg wordt geruimd.
In casu is er echter nooit enige belemmering dienaangaande geweest, A behoefde dan ook geen toestemming van B.
| bona fides schreef: | | Het optierecht verplicht de partijen dus niet om zich te onthouden van handelingen verricht vóór het overlijden. |
Dus krachtens het optierecht was de handeling ook toegestaan.
Dan is helemaal niet te begrijpen hoe deze handeling (op welk moment dan ook) enige tekortkoming ten opzichte van het optierecht zou kunnen opleveren.
| bona fides schreef: |
Je zegt nu dat er geen sprake is van "niet nakomen"... hoe kan het dan van belang zijn of het "niet nakomen" wel of niet is toegestaan?? |
Het gaat in de vraagstelling om het al dan niet mogelijk zijn van de nakoming van een hypothetische verbintenis en of zulks een verbintenis wél kan bestaan alwaar de handeling die in onmogelijkheid heeft geresulteerd was toegestaan. Zou men niet van een hypothetische verbintenis uitgaan dan zou men immers reeds bij voorbaat er vanuit gaan dát er sprake is van een dergelijke verbintenis. Dan zou het antwoord op de vraag reeds in de vraagstelling besloten liggen en dat is natuurlijk niet zo zuiver.
Het gaat gewoon simpel om de vraag of in het geval dat A het desbetreffende goed aan C geeft (en dit krachtens de overeenkomst met B was toegestaan) er wél sprake kan zijn van een tekortkoming daar waar A (ten gevolge van deze toedeling aan C) niet meer aan B kan leveren.
Ik kan werkelijk niet begrijpen hoe iemand kan geloven dat er in dat geval sprake zou kunnen zijn van een tekortkoming en dat op A dan (krachtens diezelfde overeenkomst die hem toestond het goed aan C te geven) de plicht zou kunnen rusten het goed (dat hij inmiddels op toegestane wijze aan C heeft gegeven) aan B te geven.
Wat voor overeenkomst is dat dan, dat snapt toch geen normaal mens? |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 04 mrt 2011 22:50 Onderwerp: |
|
|
| Martha schreef: | | bona fides schreef: |
Opnieuw het onzinnige woordspelletje. Heb je er wat op tegen als ik zeg "niet verboden"? Of preciezer: "levert geen "niet nakomen" van het voorkeursrecht op". |
Is geen 'onzinnig woordspelletje'.
'Niet verboden' en 'toegestaan' zijn hetzelfde. |
De term toestaan is te vaag in deze context, en met die vaagheid speel je spelletjes. Zoals al 100x aangegeven.
Ik zal het houden op "is op zichzelf geen tekortkoming in de nakoming".
| Quote: | | bona fides schreef: | | Het optierecht verplicht de partijen dus niet om zich te onthouden van handelingen verricht vóór het overlijden. |
Dus krachtens het optierecht was de handeling ook toegestaan. |
De handeling leverde op zichzelf geen tekortkoming in de nakoming van het optierecht op, zeker nu het optierecht op dat moment in het geheel geen opeisbare verplichtingen met zich meebracht.
Voor zover er een tekortkoming in de nakoming van het optierecht is geweest, was dat toen X na het overlijden van A weigerde het optierecht na te komen.
Genoeg kringetjes nu. Ik ken jouw redenering: als de toedeling geen tekortkoming in de nakoming van het optierecht opleverde, hoe kan A dan op een later moment wel tekortschieten in de nakoming van het optierecht? Welnu, dat kan gewoon, daar is in het geheel niets vreemds aan. Alleen in jouw fantasie is het anders.
Als jouw redenering zou kloppen dat het optierecht ook vóór het overlijden van A al de betekenis zou hebben dat alles wat ook maar in theorie de nakoming van het optierecht "onmogelijk" kan maken een schending van het optierecht inhoudt, dan zou het Hof natuurlijk hebben geoordeeld dat de toedeling weliswaar geen schending van het voorkeursrecht inhoudt, maar wel van het optierecht. En dan zou A, en dus jij als erfgenaam van A, aan B schadevergoeding verschuldigd zijn geweest. Bijvoorbeeld schadevergoeding in de vorm van levering van het appartement. Dus je redenering helpt je sowieso niet.
("Onmogelijk", want in de realiteit maakt de toedeling de nakoming niet onmogelijk: jij kon als eigenaar gewoon leveren.)
Veel maakt het allemaal dus niet uit. De rechtbank vond de toedeling een schending van het voorkeursrecht. Het gevolg was dat jij werd veroordeeld tot het vergoeden van de schade in de vorm van levering van het appartement. Met succes vocht je bij het Hof aan dat de toedeling een schending van het voorkeursrecht zou vormen. Het gevolg was dat jij werd veroordeeld tot nakoming van het optierecht. Stel dat je dit nog ergens kon aanvechten en met succes jouw merkwaardige theorie over verbintenissen kon verdedigen. Dan zou je nog steeds niets anders bereiken dan een veroordeling tot levering van het appartement.
Linksom, rechtsom, onderdoor, het maakt allemaal niet uit.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
