Weigering college betalen griffierecht

[Ralph.v]

Een vraagje over de volgende situatie:

De CRvB heeft bepaald dat het college aan appellant het griffierecht en de proceskosten moet vergoeden. Het college vergoedt de proceskosten maar weigert het griffierecht te vergoeden. Staan rechtsmiddelen open tegen een dergelijke weigering? Is het juist dat beroep kan worden aangetekend!?

[cia76]

Een besluit om niet te voldoen aan een rechterlijke uitspraak zoals jij hier schetst is niet een besluit in de zin van de Algemene wet bestuursrecht en derhalve niet vatbaar voor beroep. Het college heeft niet de (publiekrechtelijke) bevoegdheid om zo te besluiten. Het college moet gewoon betalen, maar weet je zeker dat ze dat niet al hebben gedaan aan de griffier?

[StevenK]

[Ralph.v]

Cia76: Weet zeker dat ze het griffierecht niet aan de griffier hebben betaald.

In een andere uitspraak van de rechtbank heeft het college eveneens geweigerd het griffierecht te vergoeden. Omdat de gemeente ook een nieuwe beslissing op bezwaar moest nemen en tegen dit besluit wederom beroep is aangetekend is het niet betaalbaar stellen van het griffierecht meegenomen als beroepsgrond. Blijkens de correspondentie is deze grond meegenomen in het vooronderzoek van de rechtbank. Ben benieuwd naar het resultaat.

StevenK: Er staat niet boven “In naam der Koningin”. Bedankt voor de tip.

Weet je wellicht of het exequatur (in dit geval) moet worden aangevraagd bij de rechtbank of bij de CRvB? Tegen het verlenen van het exequatur staat als ik het goed heb begrepen geen beroep open maar tegen de weigering van het exequatur wel. Dit doet vermoeden dat het exequatur eerst moet worden verzocht bij de rechtbank zodat bij de CRvB eventueel hoger beroep kan worden aangetekend tegen de weigering.

[klokluider]

Off topic, maar toch raakvlak

een bestuursorgaan is verplicht de kosten voor griffierecht te vergoeden indien eiser geheel of gedeeltelijk in het gelijk wordt gesteld en eiser het beroepschrift intrekt 8:41 lid 4. De president van de rechtbank behoeft dit niet eens op te nemen in de uitspraak juist vanwege deze wettelijke grondslag.

Dit soort procedures vormt een lacune in de Awb. de kantonrechter dient in dat geval als restrechter uitkomst te bieden. Helaas ken ik twee procedures waarin gemeentes in het ongelijk waren gesteld en veroordeeld tot de proceskosten. Zij weigerden het griffiegeld over te maken. In beide procedures voor het kantongerecht werd de eiser in het ongelijk gesteld en moest vervolgens ook nog de proceskosten van de gemeente betalen. In beide gevallen betroffen het Friese kantonrechters.

Ik ben dus benieuwd wat hier uit komt