wie kan mij verder helpen met de volgende casus

in2vintage

Ik zit met de volgende casus :

Ziekenverzorgende Angelina Zorgdrager werkt sinds 1 maart 2006 in een verpleeghuis in Purmerend. Zij heeft een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd voor 0,8 fte en haar salaris bedraagt € 1500 bruto per maand.
Op 19 juni 2007 meldt Angelina zich arbeidsongeschikt wegens psychische klachten (angststoornis, paniekstoornis met agorafobie en depressieve kenmerken). Op 23 juni 2007 oordeelt de bedrijfsarts dat zij niet arbeidsongeschikt is voor haar eigen functie, daarom moet zij op 28 juni 2007 haar werkzaamheden hervatten. Angelina is het daarmee niet eens. In diezelfde periode verwijst de huisarts haar vanwege de klachten dat zij heeft naar een klinisch psycholoog. Op 29 juni 2007 wordt Angelina door haar werkgever gesommeerd haar werkzaamheden te hervatten, maar dat doet ze niet. Haar werkgever zet dan de loonbetaling stop.
De second opnion die Angelina vervolgens aanvraagt is niet zonder meer voor Angelina positief. Volgens het oordeel van de deskundige van het UWV kan Angelina namelijk nog wel gedeeltelijk werken. Dit oordeel komt tot stand zonder dat de UWV-deskundige de behandelend psycholoog raadpleegt. Op 4 september stelt de werkgever van Angelina voor ‘het dan maar weer te proberen voor een paar uur per dag’. Dit weigert Angelina.
De behandelend psycholoog is, in tegenstelling tot de UWV-arts, van mening dat Angelina in het geheel niet kan werken vanwege haar psychische stoornis. Die mening zet hij, nadat Angelina daar keer op keer om heeft gevraagd, (pas) op 19 december 2007 gemotiveerd en onderbouwd op papier.
Omdat de werkgever van Angelina het oordeel van de bedrijfsarts volgt (“niet-arbeidsongeschikt”) heeft hij vanaf de 1e ziektedag (19 juni 2007) geen Plan van Aanpak opgesteld. Angelina is immers volgens de werkgever niet arbeidsongeschikt.

Het is inmiddels januari 2008 en Angelina heeft nog steeds geen inkomen. Zij vraagt u om advies. Wat kunt u haar mededelen?

Op 1 juli 2008 is Angelina weer in staat om langzamerhand weer aan werken te denken. Hoewel nog niet volledig hersteld, voelt zij zich wel beduidend beter dan voorheen. In overleg met de werkgever kan Angelina voor 4 uur per dag beginnen in de keuken. Daarmee zou ze € 800 kunnen verdienen. Angelina twijfelt echter, is dit wel een goede beslissing? Misschien kan ze dan niet meer terug als ziekenverzorgende?

U brengt een advies uit aan Angelina. In uw advies aan Angelina neemt u alle aspecten mee die van belang kunnen zijn bij haar beslissing te re-integreren in de functie van keukenhulp.

Angelina gaat uiteindelijk in augustus 2008 als keukenhulp aan de slag voor 4 uur per week. Het werk gaat haar op zich goed af, hoewel ze het contact met de bewoners wel mist. In december 2008 heeft ze haar uren langzamerhand uitgebreid tot een volledige werkdag. Vanaf december 2008 tot mei 2009 werkt ze haar volledige uren (o,8fte) als keukenhulp.
In mei 2009 slaat het noodlot echter toe. Angelina krijgt tijdens haar vakantie in Tunesië een ernstig auto-ongeluk. Werken zit er voorlopig niet meer in voor Angelina.

Nog herstellende van het auto-ongeluk krijgt Angela in augustus 2009 de volgende klap te verwerken: de werkgever heeft bij het UWV WERKbedrijf een ontslagvergunning aangevraagd. Angelina wendt zich hevig verontwaardigd tot u. Ze is met name boos en verdrietig omdat het volgens haar best de goede kant op gaat, ze denkt zelfs al voorzichtig aan het oppakken van haar oude werk als ziekenverzorgende.

Wat is volgens u de rechtspositie van Angelina? Neem alle aspecten mee die met deze vraag te maken hebben: de verplichting tijdens ziekte gedurende 104 weken het loon door te betalen, de ontslagbescherming van de zieke werknemer, de toetsing van het UWV WERKbedrijf van de ontslagaanvraag.
Welk advies kun je Angelina geven?

Ik hoop dat jullie me iets wat op weg kunnen helpen
Thanks