|
|
| Auteur |
Bericht |
cia76
Leeftijd: 89
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 1831
|
 Geplaatst: do 27 aug 2009 13:05 Onderwerp: |
   |
|
| waterchat schreef: | | John Locke schreef: | | cia76 schreef: | | waterchat schreef: | | De aanvrager kan natuurlijk ook de berging op wielen plaatsen en heeft deze actie in overweging, in plaats van los op de grond (is niet verankerd immers). |
Hier bereikt de aanvrager niet mee dat de berging niet meer vergunningplichtig is hoor. Het is nog steeds een bouwwerk want de berging is bestemd om duurzaam ter plaatse te functioneren. Dat het bouwwerk verplaatst KAN worden door het op wielen te zetten, doet hieraan niet af. |
Mee eens trouwens: het gaat om de omvang, constructie en het plaatsgebonden karakter. Het gaat hier niet om natrekking. |
De berging is dan niet meer vergunningplichtig want roerend. Alleen een roerend goed dat een onlosmakelijk deel is geworden van het onroerend goed wordt eigendom van de o.g.-eigenaar. Dus natrekking. Het is vervolgens aan de gemeente om te bewijzen dat de omvang en constructie leiden tot de conclusie dat er een plaatsgebonden karakter is. |
Oneens. |
|
|
|
|
 |
John Locke
Leeftijd: 40
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UL
Berichten: 343
|
| Geplaatst: do 27 aug 2009 18:48 Onderwerp: |
|
|
Het klopt simpelweg niet wat Waterchat zegt, lees het arrest 'Botenloods Noordwijk' maar eens (ABRvS, 5 december 2007, No. 200703137/1, LJN: BB9443) incl. de annotatie
' Indirect met de bodem verbonden' is bij mijn weten iets anders dan 'nagelvast met de bodem verbonden'. |
|
|
|
|
|
BartL
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 442
|
| Geplaatst: ma 31 aug 2009 10:48 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | BartL schreef: | | De vraag of er sprake is van procesbelang wordt door de rechter (of bestuursorgaan) uiteraard naar zijn aard van een grote afstand beantwoord. Alleen wanneer dit evident is dan zal de rechter aannnemen dat er geen procesbelang is. Wanneer ik zonder toestemming een bouwwerk wil neerzetten op gemeentegrond dan is het evident dat dit gebouw er niet gaat komen. |
In casu staat het gebouw er al, dus zo evident is het niet.
Goed, het is nu duidelijk op welk punt we van mening verschillen. Mocht je jurisprudentie tegenkomen die in overeenstemming is met jouw standpunt (of juist in strijd daarmee), dan houd ik me aanbevolen. In AB 2005, 280 had de Afdeling jouw standpunt kunnen volgen, maar zij heeft dat niet gedaan. |
Mocht ik een uitspraak tegenkomen die relevant is (links of rechts..) dan post ik hem natuurlijk. |
|
|
|
|
|
mr. crowley
Berichten: 1185
|
| Geplaatst: wo 02 sep 2009 9:17 Onderwerp: |
|
|
Het feit dat bezwaarmaker geen eigenaar is van de betreffende grond is voor het belanghebbend zijn bij bezwaar tegen de weigering van zijn aanvraag voor een bouwvergunning geen reden om hem n-o te verklaren.
Privaatrechtelijke belemmeringen (zoals eigendom) zijn geen grond om bouwvergunningen te weigeren (zie o.a. AB 1999/447 en BH2547/Raad van State). Nu het weigeringsbesluit aan hem was gericht, is hij belanghebbend. Zijn procesbelang is dat hij een begunstigende beschikking kan verkrijgen.
De gemeente kan als eigenaar natuurlijk bij de civiele rechter vorderen dat de berging van haar grond wordt verwijderd. De facto heb je dan als vergunninghouder weinig aan je bouwvergunning. |
|
|
|
|
|
BartL
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 442
|
| Geplaatst: wo 02 sep 2009 16:06 Onderwerp: |
|
|
| mr. crowley schreef: |
Privaatrechtelijke belemmeringen (zoals eigendom) zijn geen grond om bouwvergunningen te weigeren (zie o.a. AB 1999/447 en BH2547/Raad van State). Nu het weigeringsbesluit aan hem was gericht, is hij belanghebbend. Zijn procesbelang is dat hij een begunstigende beschikking kan verkrijgen. |
AB 1999/447 ziet op civielrechtelijke aspecten binnen het toetsingskader van artikel 44, niet in de afweging of er procesbelang is bij de aanvraag. De bouwvergunning is namelijk geweigerd en niet buiten behandeling gelaten. Je bent dus al "binnen" en voorbij aan de deur van procesbelang.
| Quote: | | De belemmering tot aansluiting van het bedrijfsgebouw op de ingevolge de bouwverordening vereiste voorzieningen is derhalve uitsluitend gelegen in de weigering van de eigenaren van de percelen waarover de aansluiting zou moeten worden gelegd om daarvoor toestemming te verlenen. Deze belemmering om het bouwplan te verwezenlijken dient als civielrechtelijk te worden aangemerkt. Gelet op het dwingend bepaalde in art. 44 Woningwet kan een dergelijke belemmering geen grond vormen om de bouwvergunning onvoorwaardelijk te weigeren. |
BH2547 zegt dat een erfdienstbaarheid geen reden is tot het weigeren van de bouwvergunning. Zelfde verhaal dus.
Je hebt niet per definitie ongelijk maar deze jurisprudentie geeft geen uitsluitsel. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22912
|
| Geplaatst: wo 02 sep 2009 16:47 Onderwerp: |
|
|
| BartL schreef: | | AB 1999/447 ziet op civielrechtelijke aspecten binnen het toetsingskader van artikel 44, niet in de afweging of er procesbelang is bij de aanvraag. De bouwvergunning is namelijk geweigerd en niet buiten behandeling gelaten. Je bent dus al "binnen" en voorbij aan de deur van procesbelang. |
Klopt, maar dat die deur al voorbij is impliceert dat de civielrechtelijke aspecten niet afdoen aan het procesbelang. (De Afdeling toetst immers ambtshalve of er nog procesbelang is. Doet zij dit niet expliciet, dan betekent dit impliciet dat er naar haar mening procesbelang is.)
Ik ken geen jurisprudentie waarin civielrechtelijke aspecten in de weg stonden aan het aannemen van procesbelang. (Andersom, als het enige procesbelang gelegen is in een civielrechtelijk aspect als schadevergoeding, kan de rechter wel een begin van bewijs van dat civielrechtelijke belang verlangen. Maar, hoe subtiel ook, dat is iets anders.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
BartL
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 442
|
| Geplaatst: do 03 sep 2009 14:34 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | BartL schreef: | | AB 1999/447 ziet op civielrechtelijke aspecten binnen het toetsingskader van artikel 44, niet in de afweging of er procesbelang is bij de aanvraag. De bouwvergunning is namelijk geweigerd en niet buiten behandeling gelaten. Je bent dus al "binnen" en voorbij aan de deur van procesbelang. |
Klopt, maar dat die deur al voorbij is impliceert dat de civielrechtelijke aspecten niet afdoen aan het procesbelang. (De Afdeling toetst immers ambtshalve of er nog procesbelang is. Doet zij dit niet expliciet, dan betekent dit impliciet dat er naar haar mening procesbelang is.)
Ik ken geen jurisprudentie waarin civielrechtelijke aspecten in de weg stonden aan het aannemen van procesbelang. (Andersom, als het enige procesbelang gelegen is in een civielrechtelijk aspect als schadevergoeding, kan de rechter wel een begin van bewijs van dat civielrechtelijke belang verlangen. Maar, hoe subtiel ook, dat is iets anders.) |
In deze uitspraak was er geen sprake van dat iemand geen eigenaar was maar dat er geen recht van overpad was (uit mijn hoofd). Dat is heel wat anders.
Je kunt ook best een garage bouwen zonder inritvergunning.
Door deze discussie heb ik zin gekregen om een schuurtje te bouwen bij mijn buurman. Ik ga maar eens aan de slag met de bouwtekeningen  |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22912
|
| Geplaatst: do 03 sep 2009 15:27 Onderwerp: |
|
|
Maar hoe waarschijnlijk is het dat alleen in het specifieke geval van bouwen op een perceel zonder toestemming van de eigenaar van dat perceel sprake zou zijn van gebrek aan procesbelang? Terwijl we daar in de jurisprudentie geen enkele aanwijzing voor kunnen vinden?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
plaatsm
Leeftijd: 68
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Berichten: 8
|
| Geplaatst: do 03 sep 2009 17:18 Onderwerp: Awb |
|
|
Het antwoord op de vraag is naar mijn mening eenvoudig: in artikel 1:2 Awb is omschreven wie als "belanghebbende" kan worden beschouwd. In artikel 1:3 Awb is bepaald dat alleen een belanghebbende een aanvraag kan doen om een besluit te nemen. Daaruit volgt dat een verzoek van een niet-belanghebbende om een besluit te nemen geen aanvraag in de zin van artikel 1:3 Awb is en de reactie van een bestuursorgaan op dat verzoek dan ook geen besluit in de zin van artikel 1:3 Awb is. Tegen zo'n reactie (ook als die de vorm aanneemt van een geweigerde (bouw-)vergunning) kan de verzoeker geen bezwaar maken, omdat alleen tegen besluiten bezwaar en beroep openstaat (artikel 8:1 en 7:1 Awb). Zo'n bezwaar is dus niet ontvankelijk. Voor een mooi voorbeeld bij een sloopvergunning: zie LJN BI6386
De vraag is dus of in deze casus degene die om een bouwvergunning heeft gevraagd als belanghebbende in deze zin en dus als aanvrager kan worden beschouwd. Die vraag moet de rechter ambtshalve beantwoorden, maar mijn eigen insteek is de volgende: een eigenaar of anderzins zakelijk gerechtigde tot de grond zal vrijwel steeds belanghebbende zijn in bovenbedoelde zin. Daarbuiten is alleen diegene die met (minstens impliciete, maar liefst) uitdrukkelijke toestemming van de zakelijk rechthebbende een verzoek indient om een besluit te nemen belanghebbende en dus aanvrager. Denk aan de architect die voor zijn opdrachtgever een aanvraag indient. In deze casus hebben we te maken met iemand die kennelijk zonder uitdrukkelijke toestemming van de eigenaar op diens grond heeft gebouwd en die nu een verzoek heeft gedaan om dat bouwsel te legaliseren. Tenzij er aannemelijk kan worden gemaakt dat er sprake is van impliciete toestemming van de eigenaar (wat mij erg moeilijk lijkt) is de verzoeker geen belanghebbende, is er dus geen sprake van een aanvraag en is het bezwaar tegen de reactie op het verzoek om een bouwvergunning niet-ontvankelijk. Dat is dan niet omdat er geen (proces-)belang is (dat is er in principe wel, want het betreft een beoordeling van zijn verzoek en daar bestaat natuurlijk belang bij), maar omdat het bezwaar niet is gericht tegen een besluit in de zin van artikel 1:3 Awb. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22912
|
| Geplaatst: do 03 sep 2009 18:18 Onderwerp: Re: Awb |
|
|
| plaatsm schreef: | | De vraag is dus of in deze casus degene die om een bouwvergunning heeft gevraagd als belanghebbende in deze zin en dus als aanvrager kan worden beschouwd. Die vraag moet de rechter ambtshalve beantwoorden, maar mijn eigen insteek is de volgende: een eigenaar of anderzins zakelijk gerechtigde tot de grond zal vrijwel steeds belanghebbende zijn in bovenbedoelde zin. Daarbuiten is alleen diegene die met (minstens impliciete, maar liefst) uitdrukkelijke toestemming van de zakelijk rechthebbende een verzoek indient om een besluit te nemen belanghebbende en dus aanvrager. |
Het gaat erom of je een rechtstreeks bij de oprichting van het bouwwerk betrokken belang hebt. Het maakt daarbij niet uit of je door het besluit in dat belang wordt "getroffen". Ben je eigenaar of bewoner van een aanliggend perceel (zoals in casu), dan heb je zo'n belang en ben je dus belanghebbende.
| Quote: | | Denk aan de architect die voor zijn opdrachtgever een aanvraag indient. |
Dat lijkt me slechts een contractueel, dus afgeleid en geen rechtstreeks belang.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
plaatsm
Leeftijd: 68
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 8
|
| Geplaatst: wo 09 sep 2009 12:01 Onderwerp: |
|
|
Degene die een aanvraag indient voor een (bouw-)vergunning die hij zonder medewerking van de (zakelijk) rechthebbende niet kan realiseren, is naar mijn mening geen belanghebbende bij die aanvraag, ook als hij wel belanghebbende zou zijn in geval er aan ander een bouwvergunning zou zijn verleend. Niet valt in te zien dat je belangehebbende bij de aanvraag bent, als vaststaat dat je dat bouwerk rechtens niet zal mogen realiseren (kijk nog maar eens naar de door mij genoemde uitspraak). De mogelijkheid om illegaal (dwz: tegen de wil of buiten medeweten van de zakelijk rechthebbende) te bouwen levert geen belang op.
Aanvragen om bouwvergunning (op eigen naam) van architecten voor percelen van hun opdrachtgever komen regelmatig voor. In de DNR 2005 (algemene voorwaarden architecten, artikel 7) zie je dan ook dat er in principe een schriftelijke machtiging moet zijn, maar dat de arcitect ook op andere wiijze mag bewijzen dat de opdrachtgever toestemming heeft gegeven. Alleen in twijfelgevallen is er derhalve reden om de aanvraag van een architect niet te beschouwen als te zijn gedaan door een belanghebbende. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22912
|
| Geplaatst: wo 09 sep 2009 14:03 Onderwerp: |
|
|
Ik neem aan dat je doelt op de volgende redenering uit Rb. Haarlem 15 mei 2009, LJN BI6386:
| Quote: | | 2.7 Ten aanzien van het door [eiser] ingestelde beroep overweegt de rechtbank als volgt. Niet in geschil is dat [eiser] geen eigenaar is van de reinwaterkelders waarvoor hij de sloopvergunning heeft aangevraagd. Evenmin in geschil is dat PWN, eigenaar van de reinwaterkelders, zich met de voorgenomen sloop niet kan verenigen en hiervoor geen toestemming wenst te verlenen. Het verzoek van [eiser] van 21 november 2007 kan derhalve nimmer leiden tot het door hem gewenste resultaat en hij kan uit dien hoofde niet worden geacht belang te hebben bij het verzoek. Ook overigens is niet gebleken dat [eiser] enig rechtstreeks belang heeft bij de sloop van de reinwaterkelders. Bij gebreke aan zodanig belang kan zijn verzoek van 21 november 2007 niet worden aangemerkt als een verzoek van een belanghebbende en derhalve niet als een aanvraag om een besluit te nemen in de zin van art. 1:3, lid 3 Awb. Dit betekent dat verweerder het verzoek ten onrechte als zijnde een aanvraag om sloopvergunning in behandeling heeft genomen. Verweerder had in de heroverweging naar aanleiding van de bezwaarschriften het primaire besluit dan ook op deze grond moeten herroepen en de bezwaarschriften van PWN en Copernicus niet-ontvankelijk moeten verklaren. |
Het lijkt mij dat ook als [eiser] wél toestemming had gehad, hij geen belanghebbende zou zijn geweest. De derde en vierde zin uit deze overweging lijken mij overbodig. De enige vraag die ertoe doet, is of [eiser] een rechtstreeks belang had bij de sloop. Een contractueel belang kan niet tot zo'n rechtstreeks belang leiden (want is slechts een afgeleid belang).
Het zijn van eigenaar van het perceel zou wel zo'n rechtstreeks belang opleveren. Het in eigendom hebben of bewonen van een naburig perceel zou m.i. ook zo'n belang kunnen opleveren.
Strikt gesproken zal een architect of aannemer die voor zijn opdrachtgever een bouwvergunning aanvraagt, volgens mij door die opdrachtgever expliciet of impliciet moeten zijn gemachtigd om namens de opdrachtgever te handelen. Natuurlijk is het denkbaar dat hier in de praktijk niet al te zeer op wordt gelet, wel zo praktisch.
| Quote: | | De mogelijkheid om illegaal (dwz: tegen de wil of buiten medeweten van de zakelijk rechthebbende) te bouwen levert geen belang op. |
Maar dan zou de rechter bij een bouwvergunningaanvraag moeten vaststellen of de aanvrager civielrechtelijk (en ik neem aan ook publiekrechtelijk) alles in orde heeft of in orde kan krijgen om volledig legaal te kunnen bouwen. Dan moet de rechter zich in contracten, erfdienstbaarheden, milieuwetgeving, etc. verdiepen.
edit: een iets andere opvatting, die wat beter aansluit bij de derde en vierde zin van overweging 2.7 van de rechtbank Haarlem, is dat je ook een rechtstreeks belang kunt ontlenen aan het hebben van toestemming of een machtiging tot bouwen van de eigenaar. (Hier heb ik problemen mee omdat zo'n belang mij een afgeleid belang lijkt te zijn, maar dat laat ik nu maar even voor wat het is.) Uit overweging 2.7 blijkt in ieder geval dat de rechtbank het hebben van toestemming niet als een noodzakelijke voorwaarde voor belanghebbendheid ziet: "Ook overigens is niet gebleken dat [eiser] enig rechtstreeks belang heeft bij de sloop van de reinwaterkelders." Het is dus denkbaar dat hij wél zo'n rechtstreeks belang had gehad en dus belanghebbende zou zijn, ook al kan hij zonder toestemming "het door hem gewenste resultaat" nooit bereiken.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22912
|
| Geplaatst: ma 05 apr 2010 19:14 Onderwerp: |
|
|
Ik kom toevallig de volgende uitspraak tegen: ABRvS 28 oktober 2009, LJN BK1371:
| Afdeling schreef: | 2.1.2. De rechtbank heeft terecht tot uitgangspunt genomen dat voor de vraag of Wilkohaag als belanghebbende is aan te merken, bepalend is of zich de situatie voordoet dat het bouwplan nimmer kan worden verwezenlijkt. In zoverre heeft zij terecht verwezen naar de uitspraak van 29 juni 2005. De rechtbank heeft echter ten onrechte uit die uitspraak afgeleid dat de omstandigheid dat Wilkohaag geen eigenaar is van de gronden, maar slechts de huurder, terwijl de gemeente als verhuurder geen toestemming geeft voor het bouwplan, ertoe leidt dat Wilkohaag niet als belanghebbende is aan te merken. Het is niet uitgesloten dat Wilkohaag als huurder van het pand die toestemming alsnog krijgt, in welk geval het bouwplan kan worden verwezenlijkt, zodat niet op voorhand is uitgesloten dat op enig moment van de bouwvergunning gebruik zal kunnen worden gemaakt. Deze omstandigheden wijken af van de omstandigheden die hebben geleid tot het oordeel in de uitspraak van 29 juni 2005. In die zaak stelde de verzoeker dat het belang van de aanvraag om bouwvergunning was gelegen in legalisering van een serre, terwijl om oprichting van een berging was gevraagd en de verzoeker inmiddels de eigendom van het perceel had overgedragen.
De verlening van de bouwvergunning omvat slechts de krachtens de Woningwet gegeven toestemming het bedrijfsgebouw op te richten. De Woningwet stelt niet de eis dat degene aan wie de bouwvergunning wordt verleend, aanspraak kan maken op verwezenlijking van het bouwplan, noch is dat een grond voor weigering van een aanvraag om bouwvergunning als bedoeld in artikel 44 van de Woningwet. De aanvrager om bouwvergunning is daarom belanghebbende bij een beslissing op die aanvraag, tenzij aannemelijk is dat het bouwplan nimmer kan worden verwezenlijkt. Zoals hiervoor overwogen, is dat laatste hier niet het geval, hetgeen de rechtbank niet heeft onderkend. Het betoog slaagt.
2.1.3. De conclusie is dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat Wilkohaag geen belanghebbende is bij de aanvraag om bouwvergunning en de aanvraag derhalve ten onrechte om die reden buiten behandeling is gesteld. |
Het civielrechtelijk ontbreken van toestemming van de aanvrager van een bouwvergunning om te bouwen, bijv. doordat de aanvrager de grond niet in eigendom heeft en de eigenaar aangeeft geen toestemming te zullen geven, staat dus niet in de weg aan belanghebbendheid van de aanvrager. Opnieuw laat de Afdeling zich niet uit over een eventueel ontbreken van procesbelang, waar ik alleen maar uit kan concluderen dat de Afdeling van mening is dat de aanvrager wél procesbelang heeft. (Aan het aanwezig zijn van procesbelang wordt immers ambtshalve getoetst.)
Wat ik niet begrijp is waarom de Afdeling in het kader van het onderzoek naar de belanghebbendheid naar de voorwaarden kijkt die de Woningwet stelt aan de verlening van een bouwvergunning. De inhoudelijke toetsing om al dan niet een besluit te nemen staat m.i. namelijk principieel geheel los van de vraag of iemand belanghebbende is bij dat besluit. Het kan niet waar zijn dat een aanvrager geen belanghebbende is wanneer er evident niet aan de voorwaarden voor vergunningverlening wordt voldaan.
Ik snap ook niet helemaal waarom de Afdeling van mening is dat het voor de belanghebbendheid van de aanvrager bepalend is of het bouwplan nimmer kan worden verwezenlijkt. In ieder geval lijkt mij dit alleen beslissend te zijn als het enige belang van de aanvrager erin is gelegen dat hij aanvrager is (en niet bijv. (ook) eigenaar of huurder of omwonende). Een architect kan op deze manier belanghebbende zijn bij de aanvraag voor een bouwvergunning, ook al is hij geen eigenaar of huurder of omwonende. In de uitspraak van 29 juni 2005 (AB 2005, 280) was de aanvrager geen eigenaar, huurder of omwonende of iets dergelijks, en was er ook geen sprake van dat het bouwwerk waarvoor vergunning werd aangevraagd ooit gebouwd zou worden. Hij had op geen enkele manier rechtstreeks belang bij het aangevraagde besluit.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
BartL
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 442
|
| Geplaatst: di 06 apr 2010 15:47 Onderwerp: |
|
|
Hmm, je had gelijk. Ach ja, ik had in ieder geval de rechtbank nog mee... 
Ik ben wel benieuwd of deze uitspraak nog gaat werden geannoteerd. Ik zou naar aanleding van deze uitspraak en onze discussie sowieso nog best wat meer info over (proces)belang bij aanvragen tot me nemen. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22912
|
| Geplaatst: di 06 apr 2010 16:28 Onderwerp: |
|
|
Nou ja, ik kan niet zeggen dat ik het geheel eens ben met de Afdeling. Verder verduidelijkt dit wel AB 2005, 280, maar zijn alle mogelijke vragen nog lang niet beantwoord (en gelukkig maar, want dan hebben wij nog voer voor discussie  ). In het bijzonder zou ik graag bevestigd willen zien dat een aanvrager die bijv. eigenaar of bewoner of omwonende is al om die reden belanghebbende is (of hij nu ooit zal bouwen of niet), vanuit de redenering dat een eigenaar/bewoner/omwonende per definitie belanghebbende is bij het aangevraagde besluit tot verlening van een bouwvergunning (art. 1:3 lid 3 Awb).
Verder lijkt het nog niet 100% duidelijk dat een architect belanghebbende is bij een aanvraag voor een bouwvergunning in eigen naam. Ik zou graag bevestigd zien dat die architect belanghebbende wordt geacht uit hoofde van het zijn van geadresseerde van het aangevraagde besluit, waarbij eventueel een rol mag spelen dat de mogelijkheid van bouwen niet zuiver hypothetisch is (zoals in AB 2005, 280). Kortom, het is volgens mij nog steeds niet duidelijk of een aanvraag voor de bouw van een kippenhok in de tuin van de koningin wel of niet buiten behandeling kan worden gelaten.
De uitspraak is geannoteerd in JB 2010/3.
Wat betreft het procesbelang, zijn er eigenlijk uitspraken waarin werd geconstateerd dat de aanvrager al bij het doen van de aanvraag geen procesbelang had? Is het niet zo dat procesbelang ziet op het hebben van belang bij het procederen, dat wil zeggen bij het maken van bezwaar en instellen van beroep?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
