Binnentreden woning en opsluiten tegen wil

[Nathan]

Naar aanleiding van iets hetgeen een vriend van me van de week is overkomen was ik benieuwd naar de rechtmatigheid en de achterliggende rechten en plichten van de patient. De vriend zal ik in dit verhaal aanduiden als Jacob, omwille van zijn privacy.

Jacob heeft een bewogen jaar achter de rug en het wordt hem allemaal een beetje teveel. Hij heeft er allemaal niet meer zo'n zin in en wil alleen zijn. Omdat hij even niemand wil spreken raakt zijn omgeving ongerust. Ze proberen hem tevergeefs te bellen en langs te gaan, maar besluiten uiteindelijk zijn ouders erbij te betrekken. Na bemiddeling van een vriend van Jacob stemt hij er uiteindelijk mee in dat twee vrienden langs mogen komen om met hem te praten. Wat Jacob echter niet weet is dat ook zijn ouders worden opgetrommeld en dat zij tijdens hun bezoek door de vrienden worden binngengelaten, tegen Jacob's wil in.

Jacob is onder invloed van alcohol en zichzelf niet. Het is niet duidelijk of er sprake is van een psychose. Echter de vrienden kennen hem niet terug en weigeren zijn verzoek of ze hem alleen willen laten. Zodra de ouders arriveren bellen zij direct de politie.

De politie wordt tegen Jacob's wil de woning binnengelaten door zijn ouders. Jacob geeft aan dat hij hier niet van gediend is en verzoekt de agenten de woning te verlaten. Dit weigeren zij en Jacob geeft hierop aan dat zij geen recht hebben zijn woning te betreden. De agenten doen dit af met de opmerking: "dan moet je de wet er maar eens op na lezen". Overdonderd hierdoor besluit hij met de agenten te praten.

De agenten sturen de familie en vrienden even naar buiten en gaan met beiden het gesprek aan om tot een compromis te komen. Ze geven Jacob aan dat zij de familie zullen vorderen weg te blijven, mits hij toezegt onder begeleiding van iemand de volgende dag een arts te bezoeken. Jacob gaat akkoord om met z'n beste vriend (evert) de volgende dag naar de arts te gaan onder voorwaarde dat iedereen behalve evert vertrekt zodat hij daar nog even mee kan praten. Als Evert de kamer binnenkomt om te praten is Jacob in de veronderstelling dat iedereen, dus ook de agenten zullen vertrekken, op de galerij hoort hij echter duidelijk dat de agenten en zijn ouders nog niet zijn vertrokken. Dit blijkt niet de interpretatie van de agenten, want na enkele minuten zeggen ze dat iedereen inclusief Evert nu weg zullen gaan. Aangezien dit volgens Jacob niet volgens afspraak is, zegt hij dat hij in dat geval afziet van de deal.

Dat pikken de agenten niet en slaan hem vervolgens zonder waarschuwing direct in de boeien. Overvallen hierdoor zegt Jacob dat hij niet meewil en bereid is alsnog volledig mee te werken. De agenten bestempelen hem als onbetrouwbaar, dus hij moet mee. Met handboeien op de rug wordt hij ten aanstaan van zijn buren en familie vervolgens afgevoerd in een politiebus. Op verzoeken of de handboeien af mogen wordt geen gehoor gegeven.

Op het politiebureau worden zijn persoonlijke bezittingen afgenomen en wordt hij in een politiecel opgesloten. Jacob geeft aan claustrofobisch te zijn en vraagt of het lang gaat duren. De agent geeft aan dat hij moet wachten op de politiearts en dat dat even kan duren, maar vermoed hooguit enkele uren. Jacob probeert zich in de cel rustig te houden maar staat doodsangsten uit.

Het verblijf in de politiecel is voor jacob angstaanjagend. Hij voelt zich zo mogelijk nu nog rotter dan hij zich al voelde. Hij zet echter alles op alles om rustig te blijven omdat hij anders doodsbang is de nacht er te moeten doorbrengen. Als hij aangeeft naar het toilet te willen wordt hier pas na een uur op gereageerd. 'Vergeten' was de verklaring.

De politiearts arriveert vervolgens en Jacob is na een kort gesprek vrij om te gaan. Hij dient echter nog wel in de cel te wachten tot een agent hem thuis kan brengen.

Naast het feit dat ik mij ernstig afvraag wat voor behandeling dit is voor een vermeend (niet bewezen) acute psychotische patient (met claustrofobie), vraag ik me af in hoeverre:

- een agent zomaar een huis binnen kan treden? en zo ja, op welke grond(en)?
- of de agent aan het verzoek het huis te verlaten van jacob gehoor had moeten geven?
- iemand die geen verdachte is zomaar kan worden meegenomen en worden opgesloten?

Ik weet dat de awbi en bopz hiertoe dienen. Maar dan vraag ik me af in hoeverre er in dat geval sprake moet zijn geweest van bepaalde verklaringen/machtigingen (van bijvoorbeeld dokters, OvJ, burgemeester oid) en/of voorwaarden waaraan voldaan moet zijn.

Ik wil in het midden laten dat dit wellicht op dat moment nodig was, maar ben vooral benieuwd naar de rechten van de politie en jacob op dat moment.

Graag uw licht hierop.

[tikSimone]

Naar aanleiding van je vragen: ik vermoed dat de politie haar bevoegdheid de woning binnen te gaan hier baseert op art 2 jo art 8 lid 2 Politiewet, oftewel dat de insteek is geweest: het verlenen van hulp aan iemand die dat behoeft. Getuige de achtergrondschets kan ik me daar wel iets bij voorstellen.

De agent zou aan het verzoek het huis te verlaten dan alleen gehoor moeten geven als hij er van overtuigd is dat Jacob geen hulp nodig heeft.

Iemand die geen verdachte is kan niet zomaar worden meegenomen en worden opgesloten, tenzij hij een gevaar voor zichzelf of anderen zou zijn. Daarvan lijkt getuige jouw mededeling dat het aanvankelijk accoord was dat Jacob de volgende dag naar een deskundige zou gaan geen sprake.

Wanneer Jacob het met de gang van zaken niet eens is, dan kan hij een klacht indienen bij de Korpsbeheerder.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[Nathan]

Bedankt voor je reactie.

Aangezien Jacob op dat moment niet helemaal zichzelf was, kan ik me voorstellen dat het lastig in te schatten was voor de politieagent of hij een gevaar voor zichzelf zou kunnen opleveren.

[bona fides]

[tikSimone]

Ik baseer de mogelijke gedachte van de politie dat er wel eens van een hulpbehoevende sprake kan zijn op:

[Lexus]

Dit zijn de lastige dingen waar politieambtenaren in de praktijk met regelmaat mee geconfronteerd worden. En achteraf is altijd heel gemakkelijk vast te stellen wat er had moeten gebeuren. Op dat moment is het een stuk lastiger. Als men teveel of te weinig doet (kan dicht bij elkaar liggen) is de kritiek niet mals. Ik denk toch dat deze agenten juist hebben gehandeld, gebaseerd op wat ik lees. Het binnentreden zal zijn gebaseerd op art. 2 en 8 lid 2 Politiewet. Bovendien mag men zonder toestemming een woning binnen op basis van art. 2 lid 3 Algem. wet op het binnentreden. (toegestaan bij onmiddellijk gevaar voor personen of goederen)
Ook als iemand vordert te vertrekken als men al binnen is, behoeft men niet aan die vordering te voldoen. Handboeien kunnen door de politie worden aangelegd op basis van art. 2 Politiewet. (hulpverlening) Dat moet dan natuurlijk wel in het belang van de patiënt (in dit geval) zijn. En dat men een persoon meeneemt naar het bureau van politie is vaak ook begrijpelijk. Dan ben je tenminste uit een vaak hectische situatie, waarin de een nog beter weet dan de ander wat er moet gebeuren. Het geschreeuw en de bedreigingen zijn menigmaal niet gering. Of dat hier zo was weet ik uiteraard niet. Maar als het allemaal zo eenvoudig was, had men dat zelf al wel gedaan. Kunt u zich de reacties voorstellen als de agenten niets hadden gedaan en een uur later ligt de patiënt vier verdiepingen lager op de straat ?