Content Syndication
|
|
|
|
|
|
  |
Pagina 1 van 1 |
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
mediator66
Leeftijd: 59
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): LOI
Berichten: 6
|
 Geplaatst: do 02 jul 2009 19:00 Onderwerp: Opschortende voorwaarden bij toewijzing - Rechtskracht? |
   |
|
Dag mensen,
Ik heb hier alle vakkundigheid van de juristen van dit fantastische forum bij nodig 
Er is een probleem dat mij als mediator ver te boven gaat, en de man die ik mag begeleiden als mediator heeft vooralsnog geen tot zeer beperkte mogelijkheden om rechtsbijstand in te roepen. Reden waarom ik naar dit forum ben uitgeweken.
Wat is het geval:
Ik ben als Pro Deo mediator betrokken bij een echtscheiding. De man en de vrouw hebben een echtscheidingsconvenant ondertekend en dit convenant is in de vorm van een vonnis bekrachtigd en ingeschreven bij de burgerlijke stand.
Tot zover niets aan de hand... maar:
Nu blijkt dat twee bepalingen uit het echtscheidingsconvenant niet uitvoerbaar zijn. Het betreft de bepalingen waarbij het huis aan de man is toegewezen en de bepaling waarbij de schuld van beiden aan de man is toegewezen.
Bij de opstelling van het convenant heeft men verzuimd om na te gaan of de financiele positie van de man wel zodanig is dat hij in zijn eentje de hypotheek op zijn naam kan krijgen. Idem dito bij de toewijzing van de gezamenlijke schuld.
Het echtscheidingsconvenant zegt letterlijk:
| Quote: | 5a. De echtelijke woning aan adres x wordt aan de man toebedeeld, onder de verplichting om de op deze woning rustende hypothecaire lening voor zijn rekening te houden en deze te voldoen als zijn eigen schuld met uitsluiting van de vrouw en onder de opschortende voorwaarde dat de hypotheeknemer, de Postbank, de vrouw ontslaat uit de hoofdelijkheid van de verplichtingen met betrekking tot de hypothecaire schuld. De waarde van de woning is getaxeerd op Euro xxx.xxx,-. Waarde van de aan de hypotheek gekoppelde belegging bedraagt per 2-12-2008 Euro xxx.xxx,-.
5b. De persoonlijke schuld van partijen van Euro xx.xxx,- wordt door de man overgenomen. De man neemt de verplichting op zich deze te voldoen als zijn eigen schuld met uitsluiting van de vrouw en onder de opschortende voorwaarde dat de verstrekker, de Postbank, de vrouw ontslaat uit haar hoofdelijke aansprakelijkheid. Alle verbouwingen die vanaf datum x plaatsvinden komen voor rekening en risico van de man.
5c De beide toedelingen vinden plaats onder de opschortende voorwaarde van de inschrijving van de echtscheidingsbeschikking in het register van de burgerlijke stand.
5d en 5f.. (niet opgenomen in deze samenvatting. Strekking: kosten van transport van de woning en lasten van de woning zijn vanaf datum x voor rekening van de man)
5f. Het notarieel transport van de echtelijke woning zal uiterlijk binnen 1 maand na de inschrijving van de echtscheidingsbeschikking in de registers van de Burgerlijke Stand ten overstaan van Mr. xxx, notaris te xxx of diens plaatsvervanger." |
Nu - na de inschrijving van het echtscheidingsvonnis bij de burgerlijke stand en na het verlopen van de mogelijkheid om in hoger beroep te gaan - blijkt dat de man de omstreden bepalingen niet na kan komen.
Hij heeft wel allerlei pogingen ondernomen, zoals
- bij de huidige hypotheekverstrekker geprobeerd om een hypotheek op zijn naam te krijgen: afgewezen wegens te weinig inkomsten
- bij een nieuwe hypotheekverstrekker een hpyotheek afsluiten: ook te weinig inkomsten
Hetzelfde is ook het geval met de schuld (zie 5b). De bank die de lening voor een verbouwing van het huis heeft verstrekt wil onder de gegeven omstandigheden ook liever niet zien dat de vrouw als mede-contractant afgevoerd wordt. Daarmee zou volgens het oordeel van de bank niet meer voldaan worden aan de minimum (of liever gezegd: maximum) kredietcriteria van die bank.
Rest de man natuurlijk om het huis te verkopen. Probleem: het huis zit midden in een periode van verbouwing. De makelaar die ingeschakeld is om de verkoopkansen van het huis in te schatten oordeelt dat huis in de huidige staat zeker een jaar te koop zal staan.
Wanneer echter gedurende de komende zomerperiode de verbouwing afgemaakt wordt, verwacht hij het huis binnen 2 maanden te kunnen verkopen tegen een prijs die BOVEN de hypotheekwaarde ligt, en door die verkoop aan derden zou de man dus in ieder geval de vrouw uit de hoofdelijke aansprakelijkheid kunnen vrijmaken.
Probleem is dat de spanningen tussen de beide ex-echtelieden serieuze vormen aanneemt. De advocaat van de vrouw heeft mij als mediator inmiddels medegedeeld dat hij zeer binnenkort nakoming van de omstreden bepalingen gaat vorderen.
Doordat het echtscheidingsvonnis inmiddels is ingeschreven bij de burgerlijke stand, is de teller van notarieel-transport-van-de-woning-binnen-1-maand inmiddels bijna verstreken, en de vorderingsbrief van de advocaat van de vrouw wordt spoedig verwacht.
De man wil graag de verbouwing afmaken en daarna het huis verkopen, maar dat kost nog circa 2 + 2 = 4 maanden. Als hij de verbouwing afmaakt, is hij er vrij zeker van dat hij tenminste de hypotheek van 5a kan aflossen (en kan de vrouw dus vrij zijn).
In dat geval is er geen megaschuld meer, en zal de bank van punt 5b waarschijnlijk wel genegen zijn om de schuld alleen op naam van de man te zetten.
Ik vraag me af hoe nu precies de juridische uitleg van de bewuste bepalingen is.
Vraag 1
Hoe zien jullie de uitleg van bijvoorbeeld artikel 5a?
Geeft het feit dat daar een opschortende voorwaarde wordt genoemd waar de man niet (of nog niet?) aan kan voldoen voldoende ruimte om de vordering van de vrouw nog even te kunnen parkeren?
Vraag 2
Hetzelfde geldt voor 5f. Als notarieel transport gevorderd wordt, dan moet dat natuurlijk wel mogelijk zijn.
Hoe zien jullie dat?
Even ter informatie: de beide partijen hebben dit contract onder leiding van Divorce Office opgesteld in een zogehete 'doe-het-zelf-variant', waarbij Divorce Office slechts het format aanlevert en een enkel gesprek begeleidt. Divorce Office ziet het niet als zijn taak om de bedragen die mensen noemen in de boedelverdeling door te rekenen of de vraag te stellen 'kunt u dat wel waarmaken wat u nu opschrijft'.
In voorkomende gevallen verwijst Divorce Office wel naar de mogelijkheid om een financieel planner te raadplegen (en dan had de onmogelijkheid van deze bepalingen al VOORAF duidelijk geweest), maar ze doen dat niet bij de doe-het-zelf-variant. 
Vraag 3
Kan het zo zijn dat de advocaat van de vrouw erop uit is om door middel van het eisen van nakoming van de HELE bepalingen 5a. 5b. en 5f om deze bepalingen als het ware 'buiten werking' te stellen en straks de rechter om een nieuwe verdeling van 50%-50% te vragen?
En als dat kan: hoe zien jullie dan de huidige staat van het huis (midden in de verbouwing) in dat geheel. Doordat het huis in staat van verbouwing is krijgen de man en de vrouw in deze variant samen OOK niet genoeg om de hypothecaire verplichtingen af te lossen.
In dat geval lost dus deze variant het probleem van het vrijwaren van de hoofdelijke aansprakelijkheid van de vrouw ook niet op!
Vraag 4
Deze is voor gevorderden:
In 5b staat vermeld dat de schuld die partijen hebben aan de man wordt toegewezen ..... enz. Ook hier is een opschortende voorwaarde, nl dat de verstrekker, de Postbank, de vrouw uit haar hoofdelijke aansprakelijkheid ontslaat.
Hier is echter een probleempje: de verstrekker van deze schuld is niet de postbank (tegenwoordig ING), maar de ABN-AMRO bank!
Volgens mij zijn er twee mogelijke uitleggingen:
1) 'de verstrekker' slaat op de verstrekker van de lening waarover in 5b gesproken wordt en 'de Postbank' moet als een kennelijke verschrijving worden uitgelegd OF
2) 'de verstrekker, De postbank' slaat terug op 5a (want de verstrekker 'de Postbank' is WEL de verstrekker van de lening onder 5a), en op een onbewuste manier is het welslagen van artikel 5b door een verschrijving juridisch vastgemaakt aan 5a.
Ik snap natuurlijk dat het een verschrijving is, en dat optie 1 bedoeld wordt. De vraag is echter: hoe leest een rechter dit?
En de vervolgvraag: ook 5b is niet uitvoerbaar want de ABN-AMRO ziet natuurlijk ook liever 2 contractanten als zekerheid tegenover de lening (de huidige situatie) dan de nieuw voorgestelde situatie: alleen de man als contractant.
Graag zou ik in deze zaak jullie commentaren en invalshoeken ontvangen, zodat ik de betreffende man kan assisteren.
Ter informatie: ik doe dat ProDeo, omdat ik als mediator het welzijn van zowel de man als de vrouw op het oog heb. Nu we echter tegen een dreigende juridische escalatie aanlopen, wil ik graag jullie advies!
In nederigheid is alle advies welkom!
(Voor mensen die naast het advies op de bovenstaande vragen graag ook het complete echtscheidingsvonnis zouden ontvangen: uiteraard kan ik je dan het hele vonnis sturen. Stuur in dat geval even een PM of email!)
René |
|
|
|
|
 |
WimWest
Leeftijd: 125
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 1040
|
| Geplaatst: do 02 jul 2009 19:30 Onderwerp: |
|
|
Zonder te schermen met allerlei juridische termen, lijkt mij echt de enige mogelijkheid om opnieuw aan de mediationtafel te gaan zitten om uit deze impasse te komen. Als de wettelijke regels worden gevolgd dan zijn er gewoon twee verliezers door de lagere waarde van het te verbouwen huis. Als er voor de verkoop van het huis een opschortende regeling getroffen kan worden leidt dat tot beider voordeel.
Juridisch zijn alle opschortende beperkingen ingegaan en zal er dus een andere oplossing gevonden moeten worden. Wenst de jurist van de vrouw het transport van de akte door te zetten, dan zal hij/zij ook te maken krijgen met de opschortende werking van het convenant en zo niet, dan kiest de jurist ten nadele van de cliente. |
|
|
|
|
|
mediator66
Leeftijd: 59
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): LOI
Berichten: 6
|
| Geplaatst: do 02 jul 2009 22:24 Onderwerp: Antwoord |
|
|
Je hebt natuurlijk helemaal gelijk, Wim. Persoonlijk zie ik ook het meest in mediation, maar.. het heeft er alle schijn van dat de advocaat van de vrouw in dit geval niet zal willen praten.
(Mijn pogingen om hier de afgelopen 3 maanden over in gesprek te geraken hebben tot nu toe niets uitgehaald. De advocaat beroept zich op het gegeven dat voor hem alleen de JURIDISCHE kant van de zaak telt, en dat voor hem de logische vervolgstap is dat nakoming van alle bepalingen gevorderd wordt.
Ik probeer in de vragen die ik stelde mezelf een beeld te vormen van de juridische 'zwaarte' van de bepalingen en vooral ook van het opschortende effect dat in de bepalingen staat.
Is het volgens jou nu zo dat de de bepaling opgeschort is omdat de man niet kan voldoen aan de voorwaarde van hoofdelijke aansprakelijkheid-wegname van de vrouw?
Of is - zoals sommigen in mijn omgeving denken - door het feit dat de man niet aan deze bepaling kan voldoen de HELE bepaling als het ware ongeldig is geworden?
In het geval dat we ervan uitgaan dat de artikelen niet meer gelden omdat de opschortende voorwaarden dat hebben veroorzaakt, in dat geval is het vorderen van nakoming niet terecht, toch?
Begrijp me goed: als het aan mij ligt, dan zitten we zo spoedig mogelijk met elkaar aan tafel, maar op basis van het laatste telefoongesprek met de advocaat hebben we alleen nog maar een brief over nakoming tegoed! (En ik weet niet welke andere kosten dan bijvoorbeeld als 'schadevergoeding' door die advocaat ingebracht zullen worden..
Kun je de juridische status van de bepalingen wat uitgebreider toelichten als dat kan
Dank!
René |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 03 jul 2009 0:13 Onderwerp: |
|
|
Op wat voor manier verwijst het vonnis naar het echtscheidingsconvenant? Ik weet hier niet veel vanaf, maar het zou mij een beetje verbazen als het vonnis een executoriale titel levert ten aanzien van bijv. artikel 5a. Hoe ga je hiermee naar een deurwaarder om het te laten executeren? Beslaglegging gaat volgens mij niet helpen, en de mogelijkheid een dwangsom op te leggen zal het vonnis wel niet geven. Het afdwingen van nakoming moet daarom nog steeds via de rechter, lijkt mij. (Dat is zo te zien ook het plan van de vrouw.)
Het lijkt me de bedoeling van art. 5a dat partijen zich inspannen om de Postbank de vrouw uit de hoofdelijkheid van de verplichtingen ten aanzien van de hypothecaire schuld te laten ontslaan. Ik kan me daarom voorstellen dat de vrouw op dit moment juridisch niets te vorderen heeft.
Voor vraag 4 levert Haviltex m.i. de oplossing. Volgens de partijbedoeling gaat het om ABN AMRO.
Wat betreft vraag 2, nakoming van het onmogelijke kan inderdaad niet worden gevraagd. Wel kan er mogelijk schadevergoeding worden gevorderd, één en ander uiteraard volgens boek 6 BW. In dit geval lijkt het me te verdedigen dat art. 5f zo moet worden uitgelegd dat eerst aan art. 5a moet zijn voldaan.
Ik beschik niet over enige specialistische kennis op dit gebied.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
mediator66
Leeftijd: 59
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): LOI
Berichten: 6
|
| Geplaatst: di 07 jul 2009 23:11 Onderwerp: Uitleg over opschortende voorwaarde |
|
|
Kan iemand misschien voor mij interpreteren hoe het begrip 'opschortende voorwaarde' hier uitgelegd moet worden?
Is het mogelijk dat hier de verdeling van de schuld en het huis pas van kracht is zodra er aan de opschortende voorwaarde (hoofdelijke aansprakelijkheid van de vrouw wegnemen) voldaan wordt?
En wat is volgens jullie dan de correcte juridische uitleg. Betekent een opschortende voorwaarde dat een partij voor een bepaalde tijd in de gelegenheid gesteld moet worden om aan die voorwaarde te voldoen? Of is het direct na de eerste vordering over en uit (en kun je dan dus opnieuw beginnen met onderhandelen over de beide punten?)
Ik hoop dat er iemand onder jullie is die wat extra licht kan laten schijnen?
Rene |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: di 07 jul 2009 23:57 Onderwerp: |
|
|
Ik heb al aangegeven hoe naar mijn mening art. 5a moet worden gelezen (namelijk in overeenstemming met de bedoeling van dat artikel).
Een bepaling onder opschortende voorwaarde gaat pas gelden zodra de voorwaarde is vervuld (art. 6:22 BW). Het is m.i. echter duidelijk dat hier is bedoeld dat op zowel de man als de vrouw een inspanningsverplichting rust om die voorwaarde vervuld te krijgen. De man kan niet zeggen "zoek het maar lekker uit, zolang die voorwaarde niet is vervuld hoef ik niets te doen". En de vrouw kan zich uiteraard niet op de bepaling beroepen als zij zelf het vervullen van die voorwaarde tegenwerkt.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
| |
Pagina 1 van 1 |
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
