verjaringstermijn ivm te nemen nieuw besluit ogv 7:12 AWB

[business1]

De centrale raad van beroep heeft de minister geboden een nieuw besluit te nemen ogv 7:12 lid 1 Awb.
Dit is uitgesproken begin 2007. Tot op heden is dit niet gebeurd. Kent het bestuursrecht hiervoor regels, dat er door te dralen met het nemen van het besluit een dergelijke mogelijkheid en eventueel daarmee gepaard gaande bevoegdheid tot het instellen van een vordering verjaart?
Ik ben zelf een bestuursrechtelijk leek, ik kom er hooguit op dat dit schending van rechtszekerheid kan betekenen.

Hieronder de betreffende passage in het rechtsgeding.
Het hiervoor overwogene leidt tot de conclusie dat het bestreden besluit een deugdelijke grondslag ontbeert en derhalve wegens strijd met artikel 7:12, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) voor vernietiging in aanmerking komt. Gelet hierop dient de aangevallen uitspraak, waarbij dit besluit in stand is gelaten, te worden vernietigd. De minister dient een nieuw besluit te nemen met inachtneming van hetgeen de Raad hiervoor heeft overwogen.

Dank voor het lezen en meedenken!

[klokluider]

Uit de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (ABRS) van 13 augustus 1998 (reg.nr.: EO3980585/P90) op grond waarvan de in artikel 7:10 van de Awb genoemde beslistermijn van overeenkomstige toepassing wordt geacht in geval verweerder na gegrondverklaring van het beroep opnieuw op het bezwaarschrift moet beslissen.

Het is dan afhankelijk wat voor soort procedure het geschil betrof en of in die procedure afwijkende beslistermijnen staan. (asielaanvraag 6 maanden, ww uitkering 12 weken) deze termijn zoudan wederom mogen gelden voor een nieuw besluit tenzij dit onredelijk is. Je kan je natuurlijk voorstellen als de volledige 6 maanden al zijn opgebruikt, een neuwe termijn van 6 maanden onredelijk is. Er dient dan aangesloten te worden bij de in artikel 4:13, tweede lid, van de Awb genoemde beslistermijn van 8 weken.

voor het indienen van een vordering en een eventuele verjaringstermijn is van belang dat deze verjaringstermijn wordt gestuit.

M.i. dien je beroep in te stellen wegens het niet nemen van een besluit nu de redelijke termijn is verstreken.

[bona fides]

In principe kun je in beroep tegen het niet-tijdig nemen van een nieuwe beslissing op bezwaar. Maar in dit geval heb je blijkbaar liever helemaal geen besluit meer.

Het zou denk ik helpen als je wat nauwkeuriger aangeeft om wat voor besluit het gaat.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[business1]

het gaat over het al dan niet terugbetalen van een over een bepaalde periode uitgekeerde vergoeding in verband met werkloosheid. (geen WW)
Inderdaad is de onzekerheid of je nog aan de bel moet trekken.
Nadeel nu is de onzekerheid, nadeel dan is mogelijk toch een terugbetaling, al is de terugbetaling hoe die in het oorspronkelijke besluit is gevraagd door de uitkerende instantie door betreffende uitspraak wel van de baan.

Maar gezien het zo lang duurt, is er geen bestuursrechtelijke termijn die verloopt, waardoor mogelijk er uberhaupt geen bedrag meer te vorderen valt? Alleen wat algemene beginselen die mogelijkerwijs geschonden worden?
Dank voor het meedenken.

[cia76]

Het ziet er naar uit dat als u voor zekerheid kiest, u een risico loopt op een ongewenst besluit dat anders wellicht "vergeten" zou worden genomen te worden. Maar die keuze is wel aan u. Als u vraagt hoe lang men in het algemeen nog in onzekerheid moet zitten om veilig te kunnen zeggen "nu zal er geen negatief besluit meer kunnen vallen gezien de lengte van de verstreken termijn" dan is het antwoord dat die vraag niet eenduidig te beantwoorden is. Stel het besluit wordt in 2011 alsnog genomen dan zou u weer in beroep moeten om dit besluit aan te vechten. U zult dan een beroep doen op schending van algemene beginselen van behoorlijk bestuur waarbij het op voorhand moeilijk in te schatten is wat de uitkomst zal zijn. Dit is namelijk afhankelijk van alle concrete omstandigheden van het geval.

MAAR, het zou kunnen zijn dat in het geval van "terugvorderen onterecht uitbetaalde uitkering" een verjaringstermijn van toepassing is, thans te rekenen vanaf de laatste uitspraak. Als dit het geval zou zijn kun je een datum prikken waarop je meer zekerheid hebt. Ik moet zeggen dat ik niet weet of er voor dit soort vorderingen een verjaringstermijn geldt en welke. Ik weet dat verjaringstermijnen die betrekking hebben op geldvorderingen vaak 5 jaren bedraagt. Dat zou dus betekenen dat de vordering in 2012 niet meer zou kunnen worden opgelegd middels een bestuursrechtelijk besluit. Maar al hetgeen onder "MAAR" staat, weet ik niet zeker en zou nader moeten worden uitgezocht.

[klokluider]

[business1]

Dank allemaal, alleen is nu dus de vraag, nu de minister na het rechsgeding in 2007 is opgelegd een nieuw besluit te nemen, of dat de termijn van 5 jaar weer geheel opnieuw doet gelden, of dat gezien een goed procesverloop en de waarborgen die hierbij in acht genomen (zouden) moeten worden en het feit dat het natuurlijk allemaal al een kleine 5 jaar duurde tot 2007, dit met zich brengt dat er sneller duidelijkheid verschaft dient te worden of had moeten worden.
Fijn dat jullie allemaal zo meedenken!

[bona fides]

Kun je meer precies aangeven om welk besluit het precies gaat? Ik voel er in ieder geval weinig voor om me hierin te verdiepen zonder het startpunt te kennen.

Op grond van welke wettelijke bepaling was het besluit van de minister genomen? Of misschien valt de uitspraak van de CRvB op www.rechtspraak.nl terug te vinden?

edit: gevonden
In het oorspronkelijke besluit uit 2003 werd de uitkering met terugwerkende kracht beëindigd én werd besloten tot terugvordering van het onverschuldigd betaalde. Dat is eigenlijk waar ik naar zocht.

Zo op het eerste gezicht lijk je volledig in het gelijk te zijn gesteld. Weliswaar moet de minister een nieuw besluit nemen, maar de grondslag voor het eerdere besluit lijkt door de CRvB te zijn weggeslagen. Maar ik kan natuurlijk zonder het hele dossier te kennen niet beoordelen of de minister niet toch nog mogelijkheden heeft.

Iets anders is dat met de vernietiging van de beslissing op bezwaar in principe het oorspronkelijke besluit herleeft. Ik begrijp echter dat er nog niets daadwerkelijk is teruggevorderd? Het zou nu natuurlijk ook raar zijn als de minister gaat terugvorderen, maar ik zie zelf niet direct een reden waarom het niet zou kunnen. Misschien zie ik spoken, maar in theorie krijgt dat oorspronkelijke (en nu dus geldende) besluit formele rechtskracht als de bezwaarprocedure maar lang genoeg stil blijft liggen. Wellicht is het dus aan te raden om te informeren of er al schot is in de besluitvorming, en eventueel zelfs beroep in te stellen tegen het uitblijven van het nieuwe besluit...
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[business1]

hmm interessant zo ja, maar als het oorspronkelijke besluit herleeft, dan ligt daar toch nog steeds de beslissing waar de minister geboden is om een nieuw besluit te nemen? Temeer het oorspronkelijke besluit gefundeerd is op een standpunt waar de CRvB expliciet afstand van neemt.
In dat licht gezien, zou het toch op zijn minst vreemd zijn als de minister door na te laten een besluit te nemen, van het oorspronkelijke besluit formele rechtskracht binnenhaalt, terwijl hij verzaakt een beslissing te nemen?
Maar uitgaande van een terugvorderingstermijn van 5 jaar?
Loopt die termijn dan vanaf 2003(besluit tot terugvordering)? vanaf 2005 beslissing rechtbank)? Of 2007 (Uitspraak CrvB)?

[bona fides]

[bona fides]

Voor zover je kijkt naar de verjaringstermijn waar het in CRvB 28 maart 2007, LJN BA2284 over ging (de termijn waarbinnen een terugvorderingsbesluit moet worden genomen), lijkt het mij dat die pas in 2007 is gaan lopen voor het nieuw te nemen terugvorderingsbesluit.

Het tijdsverloop tot het daadwerkelijk overgaan van terugvordering na een eenmaal genomen terugvorderingsbesluit lijkt me ook onderhevig aan een verjaringstermijn. Hoe het daar op dit moment precies mee zit vind ik echter een wat lastige vraag.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[arizona]

In dit geval is de verjaring echter (in principe) in de wet geregeld. Zie artikel 21 BWOO.