Content Syndication
|
|
|
|
|
|
  |
Pagina 2 van 2 |
Ga naar pagina Vorige 1, 2 |
|
|
| Auteur |
Bericht |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
 Geplaatst: zo 04 jan 2009 1:04 Onderwerp: |
   |
|
| tikSimone schreef: | | Quote: | | Wat mij niet duidelijk is, is of je het eens bent dat er een verschil is tussen een ontbindende voorwaarde en een contractuele verplichting. |
Ja, maar ze kunnen als het ware samenvallen (als B niet aan zijn contractuele verplichting voldoet is dat de ontbindende voorwaarde). |
Een verplichting is echt iets anders dan een ontbindende voorwaarde.
Het schenden van een verplichting kan een reden zijn om op grond van art. 6:265 BW te ontbinden. Dat moeten onderscheiden worden van een ontbinding van rechtswege door de vervulling van een ontbindende voorwaarde.
Een ander verschil is dat een verplichting kan worden afgedwongen door nakoming te vorderen (art. 3:296 BW). Een ontbindende voorwaarde kan niet worden afgedwongen. De overeenkomst wordt eenvoudig weg ontbonden. Het in vervulling laten gaan van een ontbindende voorwaarde leidt ook niet tot een verplichting tot schadevergoeding. De schending van een verplichting wel.
Of de afspraak om een culturele bestemming aan het pand te geven een ontbindende voorwaarde is of een verplichting die de koper op zich heeft genomen wordt niet helemaal duidelijk uit de casus. Dat zou nader moeten worden onderzocht.
| Quote: | | Quote: | | Ben je het eens dat een ontbindende voorwaarde op grond van art. 3:89 lid 2 BW in de leveringsakte moet zijn vermeld, en dat een contractuele verplichting een "bijkomstig beding" is in de zin van art. 3:89 lid 2 BW? |
In grote lijnen wel, maar het hangt er van af waar je over spreekt. Zo is een kettingbeding (dat niet persé vermeld hoeft te worden om toch een geldige overdracht te doen plaatsvinden) wel wat anders dan deze afspraak tussen A en B. Die afspraak lijkt me niet zo "bijkomstig". Het is de voorwaarde voor de overdracht op die basis (de lagere prijs). En ja, ook een contractueel beding. |
Dat is dus maar de vraag. Als de koper tegen de verkoper heeft gezegd "ik verplicht me jegens jou om aan het pand een culturele bestemming te geven", dan is het een bijkomstig beding in de zin van art. 3:89 lid 2 BW. Dat beding heeft namelijk geen betrekking op dat wat wordt overgedragen. Een ontbindende voorwaarde (verkoper zegt: "ik verkoop aan jou onder de ontbindende voorwaarde dat jij aan het pand een culturele bestemming geeft", koper zegt: "akkoord") heeft wél betrekking op wat wordt overgedragen (art. 3:84 lid 4 BW).
| Quote: | | De literatuur is nogal mistig v.w.b. wat dan onder "bijkomstige bedingen" moet worden verstaan, vind ik, voor zover er al iets over te vinden is |
Het antwoord is te vinden in art. 3:89 lid 2 BW zelf. Heeft het betrekking op dat wat wordt overgedragen?
| Art. 89, aant. 73 schreef: | | Uitgaande van de gebruikelijke situatie waarin de overdrachtstitel een overeenkomst van koop en verkoop is, fungeert als titel, strikt genomen, de obligatoire koopovereenkomst alleen maar in zoverre zij goederenrechtelijk relevant is: anders gezegd, alleen de uit het koopcontract voortvloeiende verbintenis tot het overdragen van de eigendom fungeert als titel. Bijkomstige bedingen die niet de overdracht betreffen kunnen, gezien het laatste zinsdeel van art. 3:89 lid 2 BW, in de leveringsakte worden weggelaten. Bijkomstige bedingen zullen in het algemeen pas na de overdracht hun werking uitoefenen. Te denken valt aan de overeenkomst dat koper een bepaalde tijd post zal doorsturen naar het nieuwe adres van de verkoper (waartoe koper overigens al uit hoofde van redelijkheid en billijkheid gehouden is). Ook kan gedacht worden aan de verkoop van een ruïne voor € 1 met de verplichting het gebouw te restaureren. |
Dat laatste voorbeeld heeft wel wat weg van deze casus: de verplichting het gebouw te restaureren tegenoveder de verplichting om een culturele bestemming te geven. In beide gevallen is zo'n verplichting een bijkomstig beding. (Geformuleerd als ontbindende voorwaarde weer niet.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
 |
tikSimone
Leeftijd: 59
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): EUR
Studieomgeving (MA): EUR
Berichten: 12147
|
| Geplaatst: zo 04 jan 2009 1:28 Onderwerp: |
|
|
Hm, daar zit wat in. Gek eigenlijk dat e.e.a. zo'n verschil in rechtsgevolg heeft. Of liever: dat de verwoording blijkbaar zo veel uitmaakt, want in essentie is het toch eigenlijk dat?
Waar heb je die aantekening trouwens vandaan?
En om terug te komen op de oorspronkelijke vraag: hoe kijk je dan tegen een vordering op basis van 6:258 BW in deze casus aan?
_________________
Nait soez'n, moar doun! |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: zo 04 jan 2009 4:00 Onderwerp: |
|
|
| tikSimone schreef: | | Waar heb je die aantekening trouwens vandaan? |
Kluwer Plaza, Groene Serie Privaatrecht, Vermogensrecht.
| Quote: | | En om terug te komen op de oorspronkelijke vraag: hoe kijk je dan tegen een vordering op basis van 6:258 BW in deze casus aan? |
Voor zover het gaat om een "onvoorziene omstandigheid" in de zin dat deze omstandigheid niet is verdisconteerd in de koopovereenkomst, is dit de verkoper aan te rekenen. Er is namelijk over gesproken, dus de verkoper kan niet zeggen dat hij er geen rekening mee had hoeven te houden. De omstandigheid dient daarom voor rekening van de verkoper te blijven (art. 6:258 lid 2 BW).
(En als de omstandigheid wel in de koopovereenkomst is verdisconteerd is er geen sprake van een onvoorziene omstandigheid. Maar in dat geval kan misschien op grond van art. 6:265 BW ontbonden worden, afhankelijk van de inhoud van de koopovereenkomst. Maar daar hebben we het al over gehad.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Non86
Leeftijd: 39
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): RUN
Studieomgeving (MA): RUN
Berichten: 3
|
| Geplaatst: wo 07 jan 2009 12:21 Onderwerp: |
|
|
| Van een afstandje heb ik jullie discussie gevolgd. Ik vind het lastig. Het komt dus op het volgende neer. In beginsel geldt bij de verkoop van een woning het schriftelijkheidsvereiste. Hieraan hoeft niet te worden voldaan indien het gaat om een bijkomstig beding. In dat geval moet er worden gekeken naar Haviltex om te bepalen of het beding deel uitmaakt van de overeenkomst. Stel dat je daar vanuit gaat dan kan op grond van artikel 6:265 BW een rechtsvordering tot ontbinding worden ingesteld? Of ligt het vorderen van nakoming meer voor de hand? Wat is de eventuele rechtsgrond voor schadevergoeding in dit geval? |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: wo 07 jan 2009 12:39 Onderwerp: |
|
|
| Non86 schreef: | | Van een afstandje heb ik jullie discussie gevolgd. Ik vind het lastig. Het komt dus op het volgende neer. In beginsel geldt bij de verkoop van een woning het schriftelijkheidsvereiste. Hieraan hoeft niet te worden voldaan indien het gaat om een bijkomstig beding. |
Niet helemaal. In beginsel moet de titel van de overdracht (=de koopovereenkomst) zijn opgenomen in de leveringsakte (art. 3:89 lid 2 BW). Voor een bijkomstig beding hoeft dat niet. Een verplichting om het pand een culturele bestemming te geven is een bijkomstig beding (in contrast met het (niet) geven van een culturele bestemming als ontbindende voorwaarde).
Iets anders is dat het schriftelijkheidsvereiste geldt voor de koop van een woning (art. 7:2 lid 1 BW). De (voorlopige) koopovereenkomst moet dan op schrift staan. Als daar niets uit te maken valt over de culturele bestemming, dan is dat dus geen onderdeel van de koopovereenkomst, die immers schriftelijk moet zijn.
Maar als verkoper zou je kunnen aanvoeren dat het niet om de koop van een "tot bewoning bestemde onroerende zaak" gaat, zie art. 7:2 lid 1 BW, omdat er juist een culturele bestemming was overeengekomen. En dan zou het schriftelijkheidsvereiste dus niet gelden, en zou de verplichting mogelijk weer wel deel uitmaken van de koopovereenkomst (afhankelijk van wat precies mondeling is overeengekomen en wat daarvan valt te bewijzen).
Of de verkoper wat betreft het schriftelijkheidsvereiste en de culturele bestemming een kansrijk argument heeft weet ik niet. Het ligt er onder meer aan hoe art. 7:2 lid 1 BW precies moet worden uitgelegd.
Best ingewikkeld dus 
| Quote: | | In dat geval moet er worden gekeken naar Haviltex om te bepalen of het beding deel uitmaakt van de overeenkomst. Stel dat je daar vanuit gaat dan kan op grond van artikel 6:265 BW een rechtsvordering tot ontbinding worden ingesteld? Of ligt het vorderen van nakoming meer voor de hand? Wat is de eventuele rechtsgrond voor schadevergoeding in dit geval? |
In principe mag de koper dan kiezen tussen ontbinding en nakoming. Rechtsgrond voor schadevergoeding is wanprestatie, maar de vraag is nog wel wat de schade dan is. Bij ontbinding is de schade ten gevolge van de ontbinding ook voor de verkoper. Het komt neer op het netjes toepassen van boek 6.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
| |
Pagina 2 van 2 |
Ga naar pagina Vorige 1, 2 |
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
