kind laten onderzoeken zonder toestemming moeder?

[lindajoey]

Ik heb even een vraag. mijn vriend wil zijn zoon (waar hij het gezag over heeft) laten onderzoeken door een orthopedagoog, omdat hij door zijn moeder geestelijk mishandeld wordt. in hoeverre is hiervoor toestemming van de moeder vereist? Zij hebben immers beide het gezag. Is het dan voldoende als alleen vader aanwezig is?

Het gaat er de orthopedagoog even om, dat zij geen rechtszaak aangespannen kan krijgen door de moeder.

Heeft iemand een idee?

[arizona]

Als beide ouders het gezag hebben dan is in beginsel toestemming van beide ouders nodig, of in elk geval mag niet tegen de zin van een van beide ouders het kind onderzocht worden. Een rechtzaak aangespannen krijgen kan overigens altijd. Punt is wel wat de moeder dan kan eisen. Onder het normale burgerlijke recht in elk geval een verbod om het kind nog een keer te onderzoeken, maar verder helemaal niets volgens mij. Afgezien van imagoschade loopt de ortopedagoog volgens mij geen risico door het kind zonder toestemming van moeder te onderzoeken (of het netjes is, is iets anders). Tenzij ze tuchtrechtelijk een risico loopt. Ik weet niet of een ortopedagoog daaronder valt. Ik vermoed van niet.

[lindajoey]

beste Arizona,(ea)

Ik denk eerder dat het niet netjes is om je kind geestelijk te mishandelen, dus dat moeder hier niets vanaf weet lijkt me dan ook niet meer dan logisch. toestemming zal zij natuurlijk nooit geven. maar hoe anders kunnen trachten te bewijzen dat moeder het kind geestelijk mishandeld?

en is er altijd toestemming van BEIDE ouders nodig? zij gaat ook alleen met hem naar logopedie e.d daar weet vader ook niets van. Als er maar gezag aanwezig is toch? en vader heeft dat.....

ik snap het niet meer.... de ene keer is het wel nodig van beide en de andere keer niet....

[arizona]

[bona fides]

Volgens dit artikel:

[lindajoey]

Bona fides,

ik heb werkelijk geen idee wat daar staat.. kun je het voor me vertalen?

[arizona]

Bona fides beantwoordde mijn vraag, of ortopedagogen ook onder het tuchtrecht vallen: ja. Dat betekent dat ze zich niet alleen moeten houden aan de wet maar ook aan specifieke regels die voor hun beroepsgroep gelden en dat ze, als ze die overtreden, voor de tuchtrechter geroepen kunnen worden. Ik kan me voorstellen dat die regels onder meer inhouden dat ze geen kinderen behandelen zonder toestemming van (bei)de ouders. Anders dan de burgerlijke rechter, kan de tuchtrechter meer doen dan een verbod op voortzetting van de behandeling uitspreken: hij kan de ortopedagoog "straffen" door bijvoorbeeld een berisping of (in ernstige gevallen, hier niet aan de orde lijkt me) een schorsing uit te spreken.

[bona fides]

Volgens art. 1:253i lid 1 BW:

[Silvie]

Even vanuit psychologisch perspectief (al is volgens mij de beroepscode voor pedagogen weer net iets anders). Je bent gebonden aan de beroepscode zoals die bij je beroepsvereniging hoort. Uit de beroepscode voor psychologen:

III.3.2.3 Toestemming bij aangaan of voortzetten van de professionele relatie
De psycholoog kan uitsluitend een professionele relatie met iemand aangaan of voortzetten met diens toestemming. Die toestemming is echter niet nodig als de professionele relatie tot stand komt
als gevolg van een opdracht door een externe opdrachtgever die daartoe een door de wet toegekende bevoegdheid heeft.

Voor minderjarigen clienten gaat op dat je toestemming nodig hebt van degenen die het gezag voert over het kind; zijn dit beiden ouders, heb je dus ook, voor aanvang van de behandeling, van beide ouders toestemming nodig.

En misschien nog wel belangrijker:
III.1.3.4 Onderzoek met en uitspraken over personen zonder hun toestemming.
De psycholoog geeft zich rekenschap van zijn verantwoordelijkheid om schade te voorkomen als hij wetenschappelijk onderzoek doet met personen of professionele uitspraken over hen doet zonder dat zij daar toestemming voor hebben gegeven.

Als uitvloeisel van dit artikel, staat ook dat iedere person die in het uiteindelijke behandelverslag genoemd wordt, recht heeft op inzage en blokkering van het verslag. Casusvoorbeeld:
Een psychologe doet in opdracht van de moeder opdracht naar seksueel misbruik van een 10-jarige dochter, die volgens de moeder door de vader wordt misbruik. Psychologe licht de vader niet in het onderzoek. Vervolgens staat in het uiteindelijke verslag dat de psychologe instemt met de diagnose "seksueel misbruik door de vader". Met dit verslag stapt moeder naar de rechtbank voor herziening omgangsregeling. Uiteindelijk mocht dit verslag niet als bewijs dienen, daar de vader in het dossier genoemd werd, maar nooit zelf bij het onderzoek betrokken is geweest.

Daarnaast kreeg de psychologe in kwestie een berisping van het NIP (onze beroepsvereniging), omdat ze bij het aangaan van de behandeling de vader al op de hoogte had moeten stellen en omdat de vader mogelijkheid tot inzage in het dossier had moeten krijgen, alvorens er verslaglegging aan de moeder plaats vond.

[Joey26]

Beste rechtsmensen:
Als vader van mijn zoon ben ik áltijd naar de dokter gegaan als ik dit nodig achtte.
Of mijn zoon nu ziek was of wat anders, maar al helemaal toen hij onder de blauwe plekken zat.
Psychische mishandeling is nog erger.........
HIER HEB IK GEEN TOESTEMMING VAN DE MOEDER VOOR NODIG!!!

LindaJoey, dus: GA NAAR DE DOKTER, je eigen huisarts, LEG DE SITUATIE UIT EN HIJ ZAL JE HELPEN, nee: HIJ ZAL HET KIND HELPEN!
EN DAAR GAAT HET OM!!!

Dit soort dingen nóóit aan je ex vragen, die geeft nóóit toestemming!

Doen wat je vaderlijk instinct je ingeeft in het belang van dat kind. Dat kan nooit juridisch verkeerd zijn !

Raad voor Kinderbescherming is ook nog een optie.
Ook géén toestemming van de moeder voor nodig !

Joey26

[tussenwalenschip]

Wat een HEISA van regeltjes, als je met een gezond verstand opmerkt dat het NIET goed gaat met de kleine van drie,

Wat kan een ex, hetzij MAN, hetzij VROUW, een ellende veroorzaken bij een kind, en dan hebben ze nog de meeste inspraak ook.
Zelf heb ik toen mijn zoontje drie was, en ik zag en opmerkte dat hij er geestelijk aan onder door ging,door de behandeling van mijn ex,met behulp van maatschappelijk werk, een advocaat in de arm moeten nemen, en de kinderbescherming kwam erbij, de bezoekregeling, werd NIET meer toegestaan, omdat, (inmiddels 15 jaar geleden)de kleine, naar een gesloten schooltje moest om in terapie te gaan, Nu jaren daarna,is hij er inmiddels overheengegroeid, en ben blij dat ik daarbij geholpen ben.
Maar wat een heisa, daar word je doodmoe van.

Hou die kleine in de gaten, het is voor ZIJN of HAAR verdere levensbelang.
IN HET BELANG VAN HET KIND!

[bona fides]

Het is natuurlijk zinloos om hierop in te gaan, maar goed. Bedenk even dat er voor ieder geval van misbruik ook een geval is van een valse beschuldiging van misbruik. Jullie ex-en zijn daartoe in staat, toch? Stel je voor dat je plots een rapport van een psycholoog of psychiater voor je neus krijgt waarin je ten onrechte wordt beschuldigd. Is het dan niet prettig dat je je kunt verweren op basis van de regels die daarvoor zijn?

Een partij die de regels aan zijn of haar laars lapt laat door dat gedrag merken onbetrouwbaar te zijn. De rechter zal dan veel eerder denken dat er met die ouder iets mis is. En terecht, natuurlijk. Wees dus gewaarschuwd.

En nogmaals, als ik op de reacties van Joey26 en tussenwalenschip moet afgaan begrijp ik maar al te goed waarom deze personen steeds maar weer overhoop liggen met hun ex-en en de regels. Jullie draaien voor jezelf de boel in de soep!! Als jullie fiets wordt gestolen stelen jullie er natuurlijk ook gelijk één terug, en gaan dan hier lopen klagen dat jullie worden veroordeeld voor diefstal. Stelletje jokers.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[tussenwalenschip]

Stelletje Jokers??????

Zou met jou wel eens rond de tafel willen zitten, wat denk jij dat je bent GOD??
Nee meneer Bona Fides, je zit er totaal naast!.
Staat tegenwoordig met koeie letters in de kranten dat we als BURGERS van deze samenleving onze oren en ogen moeten open houden voor gevallen van kindermishandeling!
En andermans brieven zijn duister te lezen, jij weet bij god niet wat bepaalde kinderen moeten doorstaan,ik vind het laag bij de grond die opmerkingen van jou.
nog niks meegemaakt zeker, alleen alles uit de boeken.!
Bah; krijg er een vieze smaak van in mijn mond en velen met mij.
gegroet!

[Joey26]

Bona fides, al eerder gemerkt op deze site dat jij totaal geen levenservaring hebt en al zeker niet in echtscheidingszaken waarbij ook nog eens kinderen betrokken zijn.
Vanaf een hoog voetstuk meen jij met je wetboekje in de hand hier wanhopige burgers te adviseren. Je bent al net als al die advocaten en rechters die de "domme burger" het bos insturen en alleen maar met hoge rekeningen wanhopiger maken dan ze al waren.
Mijn zoon werd geslagen door zijn moeder. Je denkt toch zeker niet dat ik die "moeder" dan om toestemming ga vragen of ik even naar de dokter mag gaan ?
Voel je eens aan je hoofd. Raad voor de Kinderbescherming bracht rapport uit, de rechter oordeelde en terecht dat deze "moeder" géén omgang meer mocht met haar zoon.
Niet alleen lichamelijk maar ook psychisch mishandeld.
LindaJoey zit met haar vraag dan ook hier op deze site helemaal verkeerd.
Maar dat zijn er meer.....

[bona fides]