Content Syndication
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
 Geplaatst: wo 30 jul 2008 11:53 Onderwerp: |
   |
|
Een criterium dat mede is gebaseerd op het geslacht lijkt me in ieder geval twijfelachtig.
De persoon die het langst op het adres woont lijkt me wel een goede oplossing, maar dan heb je nog wel een tie-breaker nodig. Als tie-breaker (tussen de volwassen bewoners) lijkt me kop of munt beter dan iets waarbij het geslacht een rol speelt. Alfabetisch of op leeftijd kan er denk ik ook wel mee door.
Een random keuze impliceert m.i. niet automatisch strijd met het verbod op willekeur (denk maar aan het inloten voor een studie), en geeft geen problemen met het gelijkheidsbeginsel.
| Quote: | | daarna de oudste man tenzij de oudste vrouw 16 jaar of meer ouder is |
Dat geeft toch een beetje de indruk van een persoonlijke opvatting over hoe een huishouden zou moeten zijn samengesteld. Dat bedoel ik beslist niet als kritiek op die al dan niet bestaande opvatting, maar om aan te geven dat er een overweging achter lijkt te zitten die m.i. niet gemaakt zou moeten worden.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
 |
Anchenoncourt
Leeftijd: 52
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Berichten: 15
|
| Geplaatst: wo 30 jul 2008 11:59 Onderwerp: |
|
|
| tja werk wel in de bijbelgordel en dergelijke criteria zijn hier nogal zwaar, daarentegen ken ik ook grote gemeenten die dergelijke regelingen hebben. De aanwijziging van de belastingschuldige in een keuzesituatie moet vast liggen in een beleidsregel anders gaan we sowieso altijd nat. maatschappelijk en politiek is deze keuze te rechtvaardigen, dus juridisch zal deze waarschijnlijk wel stand houden is mijn ervaring met de bestuursrechter, die toetst dergelijke zaken meestal marginaal! |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: wo 30 jul 2008 13:33 Onderwerp: |
|
|
| Anchenoncourt schreef: | | dus juridisch zal deze waarschijnlijk wel stand houden is mijn ervaring met de bestuursrechter, die toetst dergelijke zaken meestal marginaal! |
Dat kan tegenvallen hoor, zie bijv. Rb. Maastricht 16 januari 2006, LJN AU9894:
| Quote: | Ingevolge onderdeel I, aanhef en onder 2, van de beleidsregels wordt de aanslag bij gelijke aandelen in het woongenot ten name gesteld van de bewoner die de oudste in leeftijd is. (...)
Ter zitting heeft eiser zich echter op het standpunt gesteld dat toepassing van de beleidsregels in strijd is met het verbod van leeftijdsdiscriminatie. Dienaangaande overweegt de rechtbank als volgt. (...)
Op grond van het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat onderdeel I, aanhef en onder 2, van de beleidsregels in strijd is met artikel 1 van de Grondwet en daarom onverbindend is. Daarmee is tevens gegeven dat het bestreden besluit niet berust op een deugdelijke motivering en mitsdien is strijd is met artikel 7:12, eerste lid, van de Awb. Het beroep is dan ook gegrond en het bestreden besluit dient te worden vernietigd. |
De bestuursrechter is hier misschien wat erg streng, maar hoe een onderscheid op geslacht zou kunnen worden gerechtvaardigd zie ik echt niet. (Bij leeftijd kun je nog zeggen dat de oudste bewoner in het algemeen over meer betaalcapaciteit zal beschikken, alleen vond deze rechter dat niet voldoende.)
De plaatselijke mores kunnen m.i. geen rol spelen. Het gelijkheidsbeginsel werkt niet opeens minder sterk omdat je je in de bijbelgordel bevindt. Wel is het juist dat er ook grote steden zijn waarin de mannelijke bewoner wordt aangewezen, en dan zelfs als hoofdcriterium. Maar ja, op dat verweer (zij doen het ook) zou ik als rechter mooi geen acht slaan 
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Anchenoncourt
Leeftijd: 52
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 15
|
| Geplaatst: wo 30 jul 2008 13:53 Onderwerp: |
|
|
| Wat zou dan volgens jou het criterium moeten zijn als je een huis hebt waarin een stel (man en vrouw) tegelijkertijd gaan wonen? de oudste? is dat weer niet in strijd met leeftijdsdiscriminatie dan? |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: wo 30 jul 2008 14:15 Onderwerp: |
|
|
Het onderscheid op leeftijd valt in ieder geval beter te rechtvaardigen dan het onderscheid op geslacht.
Maar beter vind ik nog: gooi een muntje op.
En in alfabetisch zie ik eerlijk gezegd ook geen kwaad. Het alfabet is volgens mij volkomen neutraal (totdat iemand aantoont dat allochtone namen gemiddeld eerder of later in het alfabet voorkomen... )
Ik denk dat hier eigenlijk geldt: hoe willekeuriger, hoe beter. Voor zover het gaat om gelijke gevallen natuurlijk, zo vind ik kinderen voor het heffen van belasting niet gelijk aan volwassenen, dus ik zou volwassenen voor laten gaan op kinderen.
De tijd dat iemand op een bepaald adres woont lijkt mij als criterium geen onderscheid te maken op de persoon, dus kan voor zover ik zie ook geen kwaad.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Anchenoncourt
Leeftijd: 52
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 15
|
| Geplaatst: wo 30 jul 2008 14:37 Onderwerp: |
|
|
| hoe willekeuriger, hoe beter.................... dan moet je weer erg oppassen gelet op de uitspraak van het hof 's-Hertogenbosch van 29 november 1989, nr. 1007/1989 |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: wo 30 jul 2008 15:20 Onderwerp: |
|
|
| Anchenoncourt schreef: | | hoe willekeuriger, hoe beter.................... dan moet je weer erg oppassen gelet op de uitspraak van het hof 's-Hertogenbosch van 29 november 1989, nr. 1007/1989 |
En te vinden onder BNB 1992, 73.
Hmm, inderdaad . Laat ik het dan wat preciezer formuleren: als in beleidsregels is vastgelegd dat en hoe er random wordt gekozen, en die randomkeuze ook op één of andere manier controleerbaar is, dan is dat in mijn ogen gewoon toelaatbaar.
Bij het inloten voor een studie geneeskunde wordt er ook random gekozen (onder kandidaten met ongeveer hetzelfde eindexamengemiddelde). Dat is toegestaan. Een criterium als geslacht, leeftijd of sterrenbeeld zou echter beslist niet zijn toegestaan.
Als het Hof Den Bosch echt van mening is dat een (volstrekt willekeurige) randomkeuze in strijd zou zijn met het verbod op willekeur, dan ben ik het daar niet mee eens. Je kunt m.i. weloverwogen kiezen voor het stelselmatig toepassen van het toeval.
Het Hof lijkt die mening trouwens ook echt te hebben:
| Quote: | | 3.3.9. Uit de onder b tot en met e weergegeven verklaringen leidt het Hof af, dat het Hoofd bij het opleggen van de onderhavige aanslag geen enkele afweging heeft gemaakt van de belangen van de daarbij betrokkenen, zijnde de gebruikers van het pand, laat staan dat bij die afweging gebruik is gemaakt van gepubliceerde beleidsregels, doch dat de beslissing om juist belanghebbende aan te slaan een willekeurige keuze is geweest. |
Ik vraag me af of we hier niet te maken hebben met een reflexreactie van het Hof op "willekeurige keuze". Want is het in een geval als dit niet veel beter om willekeurig te kiezen dan bijv. op geslacht?!
Vergelijk ook met bijv. een winkelier die potentiële klanten moet afwijzen omdat hij het te druk heeft. Mag de winkel dit volstrekt willekeurig doen (dat wil zeggen welbewust zonder enig criterium), of moet hij stelselmatig volgens een vast criterium werken (bijv. leeftijd, geslacht, huidskleur)? In mijn ogen is "geen criterium" dan veel beter dan een criterium zonder objectieve rechtvaardiging.
Het voordeel van een duidelijk beleidsregel die de oudste man aanwijst is wel dat het voorspelbaarheid geeft, maar of dat nou zo belangrijk is vraag ik me af. Zodra de aanslag er ligt zie je vanzelf wel wie er dit jaar de pineut is.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Anchenoncourt
Leeftijd: 52
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 15
|
| Geplaatst: wo 30 jul 2008 15:43 Onderwerp: |
|
|
| In de zaak, Hof Den Bosch, 18 januari 1991, nr. 3553/1989 gaf het college (toen nog bevoegd) aan dat willekeurig een van de bewoners werd aangeslagen, dit werd door het hof niet geaccepteerd! |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: wo 30 jul 2008 15:56 Onderwerp: |
|
|
Zo te zien een vrijwel identieke zaak.
| Hof schreef: | 3.13. Met betrekking tot het gevoerde beleid in gevallen als het onderhavige hebben B en W ter zitting desgevraagd verklaard dat willekeurig een van de gebruikers wordt aangeslagen en dat zulks in het onderhavige geval niet anders is geweest.
3.14. Derhalve hebben B en W bij het opleggen van de onderhavige aanslag geen enkele afweging gemaakt van de belangen van de daarbij betrokkenen, zijnde de gebruikers van het pand, laat staan dat bij die afweging gebruik is gemaakt van gepubliceerde beleidsregels, zodat de beslissing om juist belanghebbende aan te slaan een willekeurige keuze is geweest.
3.15. B en W hebben dus doende bij de uitoefening van hun onder 3.10 bedoelde bevoegdheid gehandeld in strijd met het beginsel van behoorlijk bestuur inhoudende het verbod van willekeur. |
Mijn vragen:
1. Valt er dan iets af te wegen?
2. Zo ja, geeft een beleidsregel "oudste mannelijke bewoner" blijk van zo'n afweging?
En mijn opmerking:
Het gaat inderdaad om het verbod van "willekeur", maar de toets is: heeft het bestuur in redelijkheid tot deze keuze kunnen komen? De toets is niet of het bestuur op een of andere manier de factor toeval een rol heeft laten spelen. Nogmaals, als de factor toeval nooit een rol mag spelen, dan kan iedere student die wordt "uitgeloot" ook met succes bezwaar maken.
En daarnaast is het kiezen van "oudste mannelijke bewoner" als beleidsregel m.i. net zo goed een daad van willekeur. Ik zie echt niet in hoe zo'n beleidsregel niet veel kwalijker is dan een volstrekt willekeurige keuze.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Michèle
Moderator
Leeftijd: 43
Geslacht: 
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): EUR
Berichten: 3307
|
| Geplaatst: wo 30 jul 2008 16:09 Onderwerp: |
|
|
Het verbod op willekeur is niet 1 op 1 gelijk te trekken met een verbod op toeval. Het verbod op willekeur is toch juist bedoeld om discriminatie te voorkomen.
_________________
www.breiwinkeltje.nl
 |
|
|
|
|
|
Anchenoncourt
Leeftijd: 52
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 15
|
| Geplaatst: wo 30 jul 2008 16:19 Onderwerp: |
|
|
ik denk dat je uit de fiscale sfeer niet 1-op-1 kunt vergelijken met andere zaken zoals loten van studenten!
De belastingplicht is een verhouding in wet of verordening weergegeven tussen de overheid en de personen ter zake van een belasting. Belastingplichtig is degene die aan de vereisten voldoet om in de belastingheffing te kunnen worden betrokken. Als de belastingplichtige niet onder de werking van een in wet of verordening omschreven vrijstelling kan worden gebracht, dan zal hij als het bedrag van zijn belastingschuld hem wordt medegedeeld, belastingschuldige worden, tenzij er meer belastingplichtigen zijn, dan moet er uit beleid blijkende keuze worden gemaakt welke belastingplichtige als belastingschuldige wordt aangewezen! |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: wo 30 jul 2008 16:37 Onderwerp: |
|
|
Mee eens. Er is ook allerlei wetgeving die stelselmatig willekeurig wordt gehandhaafd. Waarom wordt dit café wel bezocht door een rookverbodinspecteur en het café aan de overkant niet? Een vooraf gepubliceerde beleidsregel ligt hier niet aan ten grondslag. De keuze voor dit café is willekeurig (en hopelijk in ieder geval niet ingegeven door bepaalde kenmerken van de caféhouder die er objectief niet toe doen). In strijd met het verbod op willekeur is het echter niet.
Is "verbod op willekeur" eigenlijk niet gewoon een wat onhandige uitdrukking? Eigenlijk gaat het om een "verbod op kennelijke onredelijkheid". Zou het Hof Den Bosch ook hebben geconcludeerd tot kennelijke onredelijkheid?
Het Hof gaat er overigens vanuit dat de belastingplichtige verhaal heeft op zijn medebewoners. Dat is natuurlijk ook "logisch", maar waar volgt het uit? Ik heb wat moeite om te zien waar de (civielrechtelijke?) verbintenis op zou zijn gebaseerd. (En in nog sterkere mate heb ik die moeite in het geval van de Waterschapswet, die duidelijk aangeeft dat de aanslag maar tot één persoon kan zijn gericht. In de zaken bij het Hof Den Bosch had de gemeente de aanslag ook tot de gezamenlijke bewoners kunnen richten.)
Is er een eenvoudige oplossing? Of speelt het probleem in de praktijk gewoon niet omdat huisgenoten elkaar niet zo snel voor de rechter dagen?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Marco Knol
Leeftijd: 55
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UU
Berichten: 598
|
| Geplaatst: do 31 jul 2008 1:03 Onderwerp: |
|
|
Ik vraag me af wat mijn Hoogheemraadschap (Stichtse Rijnlanden) er van vindt. Ik ben ooit als "huisoudste" aangeslagen en heb succesvol bezwaar gemaakt omdat ik het onredelijk vond in m'n eentje op te moeten draaien voor een studentenhuis van 15 mensen.
Ik kan me alleen niet herinneren er ooit iets op gehoord te hebben. Betaald heb ik in ieder geval niet, dus ik vermoed dat ze het destijds op een akkoordje met de SSHU hebben gegooid.
In hoeverre kan trouwens niet de eigenaar van de woning worden aangeslagen? Voor rioolrechten hebben gemeenten de keuze tussen een heffing van de bewoners voor het gebruik van het riool danwel een heffing van de eigenaar omdat de woning door de aansluiting op het riool in waarde stijgt.
En als er meerdere eigenaren zijn sla je gewoon degeen aan die als eerste genoemd wordt in de eigendomsakte. Objectiever kan niet. Ik neem tenminste aan dat de gemeente die gegevens al heeft vanwege de WOZ.
_________________
Gelijk hebben is niet hetzelfde als bewijs hebben. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: do 31 jul 2008 2:05 Onderwerp: |
|
|
| Anchenoncourt schreef: | | ik denk dat je uit de fiscale sfeer niet 1-op-1 kunt vergelijken met andere zaken zoals loten van studenten! |
Tja, willekeurig is willekeur, lijkt het Hof Den Bosch in ieder geval te denken  . Ik zie niet zo goed op welk punt de redenering van het Hof niet opgaat bij het loten van studenten. Als ik dat juist heb, dan schort er blijkbaar iets aan de redenering.
Intussen kom ik iets interessants tegen in BNB 1984, 141. Artikel 2, lid 2 verwijst naar het Besluit gemeentelijke onroerend-goedbelastingen (Bgog).
| HR schreef: | dat, anders dan Burgemeester en Wethouders menen, in het onderhavige geval het aantal belastingplichtigen te dezen niet wordt beperkt door het bepaalde in evengenoemd artikel 2, lid 2, aanhef en letter a, volgens hetwelk gebruik door leden van een huishouden wordt aangemerkt als gebruik door het hoofd van dat huishouden, aangezien door het Hof niet is vastgesteld - en, voor zover uit 's Hofs uitspraak en de gedingstukken blijkt, voor het Hof ook niet is aangevoerd - dat, ofschoon belanghebbende het onderhavige onroerend goed tezamen met zijn echtgenote bewoont, nochtans hij als hoofd van het huishouden moet worden aangemerkt;
dat zich hier derhalve voordoet een geval waarin meer personen wegens het feitelijk gebruik van een onroerend goed in de belasting kunnen worden betrokken; |
Art. 273 lid 1 Gemeentewet bepaalde dat er belasting werd geheven over een onroerende zaak, onder meer te heffen van de bewoners. Art. 2 lid 2 Bgog bepaalde dat bij een huishouden alleen het hoofd van het huishouden als belastingplichtige zou worden aangemerkt.
Dit is denk ik te vergelijken met de ingezetenenomslag, waarbij de Waterschapswet zelf bepaalt dat bij een gezamenlijke huishouding een door de inspecteur aan te wijzen persoon als belastingplichtige wordt aangemerkt.
In NJ 1984, 141 was het blijkbaar niet (langer!) mogelijk om het door art. 2 lid 2 Bgog verlangde "hoofd" van het huishouden aan te wijzen. In dat geval zijn er volgens de HR meerdere belastingplichtigen. De HR merkt vervolgens op dat in dat geval de aanslag tot de gezamenlijke bewoners kan worden gericht:
| Quote: | | dat het wel voor de hand ligt dat de aanslagregelende instantie in zodanig geval, tot behoud van haar aanspraken jegens ieder van de belastingplichtigen, de aanslag stelt ten name van hen allen tezamen; |
maar er mag ook voor worden gekozen om van precies één persoon te heffen:
| Quote: | dat echter een in de aanslag betrokken belastingplichtige noch materieel, in het bedrag waarvoor hij aansprakelijk is, noch formeel, in de door hem aan te wenden rechtsmiddelen, wordt geschaad doordat in de aanslag zijn mede-belastingplichtigen niet worden genoemd;
dat een zodanige onvolledigheid in de tenaamstelling dan ook niet leidt tot nietigheid van de aanslag; |
In de situatie van sam2 lijkt precies hetzelfde aan de hand te zijn. Zij en haar huisgenoot vormen/vormden als ik het goed heb begrepen geen gezamenlijke huishouding. In tegenstelling tot wat ik eerder suggereerde betekent dit echter niet dat eigenlijk beiden afzonderlijk zouden moeten worden aangeslagen. Het gaat namelijk om een objectbelasting, die maar 1x verschuldigd is. Er kan op twee manieren een aanslag worden opgelegd: aan beiden gezamenlijk, of aan één van beiden. In het laatste geval kan ik het arrest van de HR alleen zo begrijpen dat de aangeslagen persoon verhaal heeft op de niet-aangeslagen persoon (al heb ik nog steeds geen idee waar die verbintenis op zou zijn gebaseerd, art. 6:1 BW).
De huisgenoot van sam2 is grappig genoeg dus niet aangewezen op grond van art. 118 sub a Waterschapswet (2007), maar eigenlijk op grond van BNB 1984, 141. De materiële belastingschuld rust dan ook op de schouders van sam2 en haar huisgenoot gezamenlijk (maar de formele alleen op die van hem).
Bij personen die wél een gezamenlijke huishouding vormen is alleen de op grond van art. 118 sub a Waterschapswet (2007) aangewezen persoon belastingplichtig. Van hem moet worden geheven. Verhaal op de huisgenoten ligt nu eigenlijk wat moeilijker, maar ik denk dat dat goed valt op te lossen door te stellen dat de belastingplichtige verhaal heeft op de huishoudpot.
Er is dus altijd de bevoegdheid om één persoon per woning aan te wijzen, hetzij via art. 118 sub a Waterschapswet, hetzij op de manier van BNB 1984, 141, hetzij via een combinatie. Scheelt voor de inspecteur natuurlijk een hoop gedoe, want anders moet hij uitzoeken hoe de verschillende bewoners van iedere woning zich in gezamenlijke huishoudingen hebben gegroepeerd.
Het blijft in mijn ogen een groot probleem dat alleen de persoon die wordt aangeslagen de mogelijkheid heeft om in bezwaar en beroep te gaan. De overige huisgenoten hebben slechts een afgeleid belang en zijn dus geen belanghebbenden in de zin van de Awb. En aan de andere kant wordt de aangeslagen persoon weer opgezadeld met de opgave om zijn huisgenoten (en/of de huishoudpot) zo ver te krijgen hun aandeel in de belastingschuld aan hem te voldoen.
De aanwijzing van die ene persoon heeft dus best wel wat gevolgen. Maar volgt daaruit dat er bepaalde eisen moeten worden gesteld aan de manier waarop die persoon wordt aangewezen?
In BNB 1984, 141 merkt de HR daar in ieder geval niets over op. Sterker nog, er wordt (m.i. tegen beter weten in) opgemerkt dat de aangewezen persoon noch materieel, noch formeel wordt geschaad. (De personen die niet worden aangewezen worden in ieder geval wel degelijk formeel, nl. in de beschikbare rechtsmiddelen, geschaad.)
| Anchenoncourt schreef: | | tenzij er meer belastingplichtigen zijn, dan moet er uit beleid blijkende keuze worden gemaakt welke belastingplichtige als belastingschuldige wordt aangewezen! |
Gezien BNB 1984, 141 kan er ook in het geval van meerdere belastingplichtigen een keuze worden gemaakt. Dat de manier waarop wordt gekozen in beleid moet zijn vastgelegd volgt niet uit die uitspraak, maar wel uit de twee uitspraken van het Hof Den Bosch (en misschien zijn er nog meer van dit soort uitspraken).
Ik waag het dus op die uitspraken van het Hof Den Bosch kritiek uit te oefenen. Een keuze die "willekeurig" is, betekent nog niet dat er strijd is met het verbod op willekeur. Die strijd is er pas als de inspecteur in redelijkheid niet zo heeft kunnen handelen. Ik zie niet goed in waarom de inspecteur geen iene miene mutte mag doen. Het argument "want het Hof Den Bosch zegt het" vind ik niet overtuigend.
Daarnaast lijkt het mij in ieder geval te simpel om te zeggen "de manier van aanwijzen is in een gepubliceerde beleidsregel vastgelegd, dus onze manier van aanwijzing kan de toets der kritiek doorstaan". Zeker een regel als "oudste mannelijke bewoner" lijkt mij niet te rechtvaardigen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
msteeman
Leeftijd: 45
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Berichten: 45
|
| Geplaatst: do 31 jul 2008 8:14 Onderwerp: beleid |
|
|
| ... en als je dan het opgooien van een muntje tot beleid verheft... ? |
|
|
|
|
|
|
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
