eigendomsrecht vs kentekenhouder

[bebo]

Casus inzake kort geding:

Mijn ex-stiefvader en ik hadden samen een auto, een opknapper uit de 70-er jaeren. De auto stond bij ons in de garage en mijn ex-stiefvader had de papieren.

Mijn ouders (mijn moeder en stiefvader) hebben mij vervolgens in 2006 de auto geschonken; maar aangezien de auto toch geschorst was hebben we besloten hem gewoon op naam van mijn stiefvader te laten staan.

Vorig jaar is er mentaal iets bij hem "geknapt" en hij is veranderd in een alcoholistische stalker en tiran van het ergste soort en hij zal zich voor diverse strafrechterlijke aangelegenheden nog voor de politierechter moeten verantwoorden. Mijn moeder is inmiddels van hem gescheiden en hij stelt nu dat de auto slechts bij mij was gestald.

In september 2007 is de auto overgeschreven op naam van een kennis van hem die nu via een kort geding eist dat de auto wordt overgedragen.
Een kort geding waarbij feiten gesteld worden die niet meer zijn dan veronderstellingen en beweringen.

Uiteraard heeft de eiser een geschreven "aankoopbewijs" en staat daarop dat hij een bepaalde som contant heeft afgerekend. De levering heeft zogenaamd met de lange hand plaatsgevonden.

Vraagstelling:
Is een auto altijd eigendom van diegene op wiens naam het kenteken staat?

Volgens mijn visie / kennis:

Puur civielrechtelijk gezien: een auto is geen registergoed (zoals gebouwen, grond, sommige vaartuigen etc.) zodat voor eigendomsoverdracht overschrijving bij RDW niet vereist is. Het kentekenbewijs is dan ook geen eigendomsbewijs en overschrijving geen vereiste voor eigendomsovergang.

Dat betekent dus ook dat de eigenaar niet noodzakelijk degene hoeft te zijn op wiens naam de auto geregistreerd is. Wel zal in het algemeen vermoed worden dat degene op wiens naam de auto staat ook eigenaar is.


Ben benieuwd naar jullie reacties.

[JetKroket]

Ik kan je slechts vertellen dat het houderschap van het kenteken en het eigendomsrecht van elkaar losgekoppeld zijn. Het schijnt tegenwoordig op elk kentekenbewijs te staan.
_________________
'Sorry, onze bar is gesloten. Wilt u misschien iets drinken in afwachting dat ze opengaat?'
- Wiet van Broeckhoven

[bona fides]

[bebo]

Mijn moeder heeft een verklaring van schenking opgesteld. Haar advocaat die de boedeldeling onderhanden heeft; heeft dit in april 2007 reeds vastgelegd.

De auto is door mijn ex-stiefvader in november 2007 verkocht aan een bekende van hem die de auto voor het laatst kan hebben gezien in april 2006.

Mocht de rechter toch oordelen dat de auto niet mijn eigendom is; dan is het volgende aan de orde:

Mijn moeder en ex-stiefvader waren getrouwd in gemeenschap van goederen. De auto is dan mede-eigendom van mijn moeder.
Mijn moeder is het huis uit gezet en mijn ex-stiefvader weigert alle medewerking aan een boedelverdeling.

Mijn moeder heeft tijdelijk bij ons ingewoond en bij haar nieuwe woning heeft zij geen stallingsruimte voor een auto. In dat geval ben ik slechts de houder voor mijn moeder.
De verkoper (ex-stiefvader) heeft dan een goed verkocht welke in bezit was van de mede-eigenaar (mijn moeder), die uiteraard geen toestemming heeft gegevens voor verkoop. Ik ben houder.
(blijft altijd lastig dat houder-bezitter verhaal.... )

In dat geval: tegen wie had het kort geding aangespannen moeten worden? Tegen mij, of tegen mijn moeder?

En, last but not least: is dit überhaupt een zaak voor een kort geding?
De eiser, m.i. een pseudo-koper aangezien de verkoper twee weken geleden nog sprak over "mijn auto"; vindt het spoed met het oog op het risico van verdwijning terwijl hij niet eens kan weten wat hij gekocht heeft.

We zullen zien en ik hou jullie op de hoogte.