Rechten en plichten bij echtscheiding

[Ben100]

Graag jullie advies!

Mijn echtscheidingszaak loopt. Een mediator is op mijn verzoek ingeschakeld en er zijn enkele besprekingen geweest. Mijn echtgenote neemt geen intiatieven en wacht alles maar af. Ze eist uiteindelijk alles waar ze recht op heeft, te weten: het maximale bedrag aan alimentatie dat aan draagkrachtberekening door mij betaald kan worden (€ 750), het maximale bedrag van de overwaarde van mijn huis (€ 80.000) en de helft van de opgebouwde pensioenrechten over de huwelijkse periode.
Ik stel me op het standpunt dat ze volledig in staat is in haar eigen onderhoud te voorzien door te gaan werken en als ze dat niet wil dat ze dan inteert op haar vermogen). Ze heeft 2 bijbaantjes voor 8 uur per week en verdient ca € 300 pm. Ik wil dan ook geen alimentatie-verplichtingen. Ik wil maximaal € 60.000 overwaarde uitbetalen, omdat ik me op het standpunt stel dat mij bijna-ex ook een verplichting heeft in de verdere opvoeding en opleiding van onze zoon. Daarnaast wil ik dat ze eigenlijk helemaal afziet van opgebouwde pensioenrechten dan wel beperkt tot maximaal 1/4 van de opgebouwde pensioenrechten.
Ze wil alleen toegeven op 1 punt, teweten het bedrag van overwaarde wil ze reduceren tot € 70.000

Situatie-schets
Ik ben 26 jaar gehuwd, 2 kinderen, dochter 22 woont samen met vriend, zoon 17 woont in huis (blijft ook bij mij wonen), gaat HBO-opleiding volgende maand.
Augustus 2006 heeft echtgenote aangegeven een relatie met een ander man te hebben. Via therapie hebben we gepoogd het huwelijk te redden. Heeft niet tot resultaat geleid, echtgenote bleef ondanks alle beloftes contact houden met nieuwe relatie.
Momenteel woont ze nog in huis , heeft recentelijk een flat toegewijzen gekregen waar ze volgende maand intrekt. Ze heeft zeer regelmatig contact met de nieuwe relatie (3 a 4 avonden per week, en de zaterdag- en zondagmiddag). Ook hij ligt in scheiding, woont in het oude huis en koopt echtgenote uit.

Ik wens geen sponsor te zijn van dit nieuwe prille liefdesgeluk.
Wat is wijs?

[StevenK]

Grootste probleem waar u tegenaan zult lopen is dat eea niet beoordeeld wordt aan de hand van norm 'voorzien in levensonderhoud', maar aan de hand van het leefniveau.

overigens zou ik adviseren om nu de standpunten ver uit elkaar liggen afscheid te nemen van de mediator en een advocaat in te schakelen.

[bona fides]

Je stelt zelf dat ze recht heeft op wat ze vraagt, maar je wilt het haar niet geven. Je kunt proberen te onderhandelen, maar juridisch sta je blijkbaar buitengewoon zwak.

Mocht ze gaan samenwonen, dan ben je volgens mij van de alimentatie af.

We zouden het kunnen hebben over waarom jij vindt dat zij zou moeten afzien van opgebouwde pensioenrechten, maar heel veel schieten we daar denk ik niet mee op. Dat hier de vrouw wellicht meer schuld heeft aan het stuklopen van het huwelijk is voor de wet niet zo relevant.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[tikSimone]

[bona fides]

Een advocaat lijkt mij alleen zinvol als niet precies duidelijk is waar zij recht op heeft. Ik kan me bijvoorbeeld wel voorstellen dat de maandelijkse alimentatie door een rechter niet klakkeloos van een computeruitdraai wordt overgenomen.

Maar als zij de helft van het gezamenlijke vermogen wil hebben, dan kun je hoog of laag springen maar daar kom je niet onderuit. (Ik kan me zelfs voorstellen dat er flink belasting moet worden betaald als je een andere verdeling kiest, al kan ik me op dat punt vergissen.) Over de verdeling gaan procederen is weggegooid geld.

Verder moet je het niet zo zien dat jij haar nieuwe geluk sponsort. Zij krijgt alleen waar zij recht op heeft, wat zij in feite nu al bezit. Verder geef je haar geen cent. Je kunt gaan betreuren dat je in gemeenschap van goederen bent getrouwd, maar gedane zaken nemen geen keer. Probeeer de (financiële) situtatie te accepteren.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[tikSimone]

Maar eigenlijk is het wel krom dat iemand die bijstand moet aanvragen wel verplicht kan worden te solliciteren en vrouwen in deze situatie niet.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[bona fides]

Het gaat hier niet om overheidsgeld.

(En dat het vermogen door twee gaat is natuurlijk niet meer dan normaal wanneer beide echtgenoten al sinds hun trouwdag voor 50% gerechtigd waren. Maar je doelde natuurlijk op de partneralimentatie.)

Zie ook deze draad.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[tikSimone]

Tja, na de scheiding is dat wederzijds goedvinden er al snel af
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[Flash]

Als er sprake is van een algehele gemeenschap van goederen sluit ik mij volledig aan bij hetgeen al is gezegd. Als er huwelijkse voorwaarden zijn opgesteld, is alles volledig afhankelijk van de inhoud van deze huwelijkse voorwaarden.
_________________
Liefde in twee verschillende werelden,
maar in beide ongelooflijk krachtig.
Deze liefde is pas ontstaan,
maar nu al voor eeuwig prachtig....

[Marco Knol]

50/50 verdeling van de pensioengelden en de overwaarde zul je denk ik niet onderuit komen als je in gemeenschap van goederen bent getrouwd.

Ten aanzien van de alimentatie daarentegen denk ik dat het feit dat jij in het onderhoudt (incl. kosten van de opleiding) van je jongste kind voorziet wel degelijk zal meetellen. Immers, nu deze bij jou blijft wonen zou je ex-partner feitelijk kinder-alimentatie aan jou moeten betalen. Maar dan nog kan € 750,-- aan partneralimentatie redelijk zijn als je nu een fors inkomen hebt.
En mocht je ex gaan samenwonen, of meer correct: mocht jouw ex en haar nieuwe partner "zich ten opzichte van elkaar gedragen als ware men gehuwd" dan houdt jouw alimentatieverplichting op.

Alimentatie is overigens uitwisselbaar ten opzichte van andere vermogensbestanddelen zoals overwaarde en pensioen. De vraag is of je dat wil. Het is tenslotte ook mogelijk dat je ex volgende maand al gaat samenwonen en dan voel je je wat dat betreft ook bekocht. Je bent er alleen wel in 1 keer vanaf.
_________________
Gelijk hebben is niet hetzelfde als bewijs hebben.

[Ben100]

Bedankt voor al jullie reacties.

Ik trek een aantal conclusies: ik kan niet tornen aan haar pensioenrechten. Dat moet ik maar accepteren als een gegeven.
Ik zie wel mogelijkheden op het vlak van de alimentatierechten: de berekende alimentatieverplichting is gebaseerd op het rapport trema, de berekening op zich klopt dan ook wel, hoewel er m.i. bijvoorbeeld geen/te weinig rekening gehouden wordt de feitelijke omstandigheden. Ik blijf achter met mijn zoon en dien naast mijn full-time job ook het huishoudene draaiende te houden. Ik zie mij genoodzaakt daartoe 4 uur per week iemand in te huren om te poetsen. Ik schat in dat dat per maand € 150 gaat kosten en dat zie je nergens terug. Daarnaast blijf ik van mening dat mijn ex zonder meer in staat is in haar eigen levensonderhoud te voorzien door te gaan werken.
Mijn vraag: hoe kan ik dat hard maken? Ik heb een uitspraak van het UWV over haar waarin aangegeven is dat er geen beperkingen zijn voor het verrichten van werkzaamheden.
Daarnaast: waar vind ik informatie/hoe toon ik aan dat er "sprake is van gedragingen ten opzichte van elkaar als ware men gehuwd". Ze komt nu al dagelijks over de vloer bij de nieuwe partner, ze hebben sexuele gemeenschap, ze heeft opnieuw de pil op recept, ze sturen elkaar gemiddeld zo'n 10 SMS's per dag, elke zaterdag en zondagmiddag trekken ze er samen op uit (en nu woont ze nog niet alleen op haar appartement). Wat moet ik aantonen, bewijzen?
Uitkopen: recentelijk heb ik een gesprek met haar gehad en gepraat over de uitkoopverplichting. Daarin toonde ze zich bereid tegemoet te komen in die zin dat ze bereid is om deels de verantwoording te pakken en te dragen voor de opleiding en verdere opvoeding van onze zoon. Ze wil daarvoor het af te kopen bedrag terug brengen van € 80.000 tot zo'n € 65.000. Dit op basis van een kostenberekening voor de zoon voor de komende 4 jaar. Ik vraag me alleen af of ik die kosten wel goed berekend heb. Weet iemand waar ik informatie hier over kan vinden en is dat bedrag wel redelijk (zoon gaat komende jaren een HBO-opleiding volgen).
Tot slot: mijn vertrouwen is gedaald tot een absoluut minimum. Tot 2 keer toe heeft ze de zaken die besporken zijn met de mediator met een derde besproken (haar nieuwe partner en haar therapeute). Wat kan ik daar tegen doen, want een mediation traject is iets tussen haar en mij en blijkbaar voelt ze zich niet geroepen om zich daaraan te houden.
Zelf heb ik aangegeven een beroep te gaan doen op een second opinion van een andere advocaat dan de mediator. daarbij wil ik bovenstaande argumenten inbrengen en vragen om advies.
Hebben jullie nog meer adviezen voor mij?

[bona fides]

[tikSimone]

Als met de mdiator is afgesproken dat dat wat tijdens de mediation aan de orde komt binnen die muren blijft kan ik me de ergernis wel voorstellen, maar ja, aan de andere kant maakt het natuurlijk ook niet zo heel veel uit of dat met derden gedeeld wordt, toch? Hoe weet jij trouwens wat zij met haar therapeut bespreekt?????

Zoals Bona Fides al schrijft: het gaat om het daadwerkelijk samenwonen. En als beiden een eigen huis hebben en er hooguit samen in de weekends op uit trekken woont men niet samen.

V.w.b. de opvoedingskosten voor je zoon: neem eens contact op met het NIBUD (http://www.nibud.nl/). Die hebben daar vast prima gegevens over.

De vraag die jij voorlegt vind ik op zich wel relevant: hoe kan ik het zo ver krijgen dat de ex toch verplicht wordt om in ieder geval pogingen te doen in het eigen levensonderhoud te voorzien.

Heel veel succes bij het afwikkelen van e.e.a.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[bona fides]

[tikSimone]