Verjaring grond/gebruiksrecht

[steeeeekeltje]

De vraag van erfdienstbaarheid speelt wel maar ik denk dat die negatief kan worden beantwoord. Van erfdienstbaarheid kan (tot 2012) toch alleen maar officieel sprake zijn als de erfdienstbaarheid in een akte is vastgelegd? Of heb ik het mis?
Mij lijkt dat op het gebied van erfdienstbaarheid hier niets te halen valt. Wel lijkt het mij de men door verjaring recht heeft maar ook gewoon eigenaar is geworden (8 jr geleden) van het stuk grond.

[bona fides]

Ok, dan las ik je vorige reactie niet goed.

Het klopt dat niet-zichtbare en niet-voortdurende erfdienstbaarheden pas sinds 1 januari 1992 door verkrijgende verjaring kunnen ontstaan, en dat die verjaring op dit moment nog niet voltooid kan zijn. Een recht van overpad is zo'n niet-zichtbare en niet-voortdurende erfdienstbaarheid.

Wel kan een ander soort erfdienstbaarheid zijn ontstaan. Het recht om via de ramen op het binnenplaatsje inbreuk op de privacy te maken lijkt mij voortdurend en zichtbaar, en dus al 8 jaar geleden door verjaring ontstaan.

Wellicht is er ook een erfdienstbaarheid ontstaan die het recht geeft om op het binnenplaatsje spullen te plaatsen, bijv. wanneer er 28 jaar lang voortdurend spullen hebben gestaan.

Of wulli026 door verjaring 8 jaar geleden eigenaar is geworden van het binnenplaatsje hangt af van de vraag of hij (dwz de vorige eigenaar van zijn huis) 28 jaar geleden het plaatsje in bezit heeft genomen. Wulli026 schrijft zelf dat hij er niet op uit is die grond te bezitten. Ik denk niet dat hij (samen met de vorige eigenaar van zijn huis) al 28 jaar lang als bezitter kan worden aangemerkt... voor bezitneming van een stuk grond moet je volgens mij toch een hekje om de grond heen zetten, of een bordje met jouw naam plaatsen of iets dergelijks.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[steeeeekeltje]

Ja het blijft interessant deze kwesties. Het is volgens mij niet zo dat je als bezitter persé een hekje of een naambordje moet plaatsen om je bezit aan te tonen. Wel moet het voor het gezicht duidelijk zijn dat het je bezit is.
In deze beschreven situatie (ik heb het natuurlijk niet gezien) lijkt het zo te zijn dat er al een afscheiding is, het is namelijk een binnenplaatsje, met muren eromheen neem ik aan? Het lijkt me dan niet nodig om daartegen ook nog een hekje te zetten. M.a.w. hoe het er nu en 28 jaar geleden uitzag leek het of dit binnenplaatsje bij het pand dat eraan grenst hoort.

Mijn buren hebben namelijk kadastraal gezien een stuk grond van mij, dit is ook afgerasterd door een schutting zodat het voor het oog van hen is. Het is niet nodig om daar nog eens een hekje voor te zetten om zo je bezit aan te duiden.

[bona fides]

[steeeeekeltje]

Ik denk dat het ervan afhangt hoe voor de hand liggend het, technisch gezien, voor het oog is dat een stuk grond bij een aangrenzend perceel hoort. Oude foto's zijn een belangrijk bewijs, als een foto laat zien dat iets in jou bezit is dan is dat volgens mij een geldig bewijs. (ja dat is dus de vraag of je dat kunt zien of het jou bezit is, maar ik kan me wel situaties inbeelden waardoor dat zou kunnen) Volgens mij doet het er feitelijk niet zoveel toe hoe iets destijds gebouwd is voor de verjaring. Het gaat om het redelijkerwijs aantoonbaar bezit. Ik bedoel eigenlijk dat als het binnenplaatsje grenst aan bijv de tuin van hen dan lijkt het één geheel. Ook lijkt uit het verhaal dat de buren (die zeggen dat dit van hen is) niet eens op het binnenplaatsje kunnen komen anders dan door de deur die nu door de "bezitter" wordt gebruikt.

Wat betreft mijn buren:

Kadastraal ben ik eigenaar, echter mijn buren zijn bezitter, dit is duidelijk door de schutting en de inrichting van het stukje grond. Met dit probleem ben ik momenteel bezig in het kader van verjaring.

[steeeeekeltje]

N.B. Eigenlijk wordt deze discussie vertroebeld door het feit dat wij niet weten hoe het er precies uitziet. dat kan namelijk best belangrijk zijn.

[bona fides]

[steeeeekeltje]

Je schrijft dat het er wel toe doet hoe iets destijds gebouwd is. Want, stel je, daardoor kun je bepalen wie volgens het kadaster op dat moment de eigenaar en dus bezitter was. Over het algemeen gaat dit op maar er zijn siutatie's te bedenken waarbij dit niet zo is. Ik noem dat "dom bouwen". Dit kan bewust of onbewust gedaan worden. Als het nu zo gebouwd is dat het al lijkt of het stukje wat je bouwt een ander toebehoort dan is dat gevaarlijk. Op dat moment is het namelijk van jou maar lijkt het bezit al bij de bouw van een ander te zijn.

Ik ken een praktijkvoorbeeld. Mijn vader heeft 24 jaar geleden zijn eigen huis gebouwd. Er stond een garage van de buren bijna geheel op onze grond aan de grens van het stuk grond. De buurman maakte hier een ontzettend probleem van. Mijn vader zag het niet zitten om zijn gelijk te halen maar de schuur vond hij wel ontzettend lelijk. Het volgende is gebeurd: Mijn vader bood aan voor de buurman een nieuwe schuur te bouwen, hij ging hier op in. Stroom gebruikt hij van ons en de schuur is in de bouwstenen van ons huis gebouwd. Het lijkt bij ons te horen (iedereen zegt dan ook, "zo, hebben jullie 2 garages?) Echter wij hebben niet eens toegang tot de garage. Duidelijk is echter (behoudens de schijn) dat onze buurman de garage bezit, zijn spullen staan er constant in alsmede zijn auto, ook staat dit alles optisch in zijn tuin waaronder de toegangsdeur en kunnen wij niet eens het terein betreden. Nergens is hier overigens wat over genoteerd, dus ook niet dat hij houder zou zijn, dit is alles mondeling overlegd. Nu is de buurman dus alleen door verjaring ook al geruime tijd bezitter van de garage en de grond.

Ik geef toe, dit zijn uitzonderingen.