Advocaat tegenpartij op het randje van toelaatbare, fatsoen?

[RM]

Sind enige tijd ben ik in een rechtszaak verwikkeld. Het gaat over de verkoop van een paard.

Ik had nog recht op een verkrijging uit paard A van partij A, partij A had nog recht op een verkrijging uit paard B van partij B (mijn persoon dus). 2 jaar geleden bleek ineens paard A verkocht te zijn en in mijn verkrijging niet meer kon krijgen. Omdat het de moeite van de advocaatkosten niet waard was heb ik het toen maar laten rusten. Echter een paar maanden later kon ik mijn paard B ook verkopen. Omdat partij A mij toendertijds niet op de hoogte had gesteld van de verkoop van paard A (ik werd door iemand getipt) voelde ik ook niet de noodzaak omdat wederzijds te doen. Een paar maanden later kwam partij A ineens haar verkrijging opeisen, ik heb toen gesteld dat ze dat "rustig konden vergeten" gezien de verkoop van paard A. Wat ik wel in overweging nam, deed de tegenpartij niet, zei namen wel de moeite van de advocaatkosten, en zelfs in kortgeding. Het uiteindelijke kortgeding werd door partij A verloren (ik zal de wetteksten jullie besparen), en er zou "tenhoogste recht zijn op een schadevergoeding voor partij A", verder veroordeelde de rechter partij A tot de kosten van de procedure. Schijnbaar denkt partij A een lot uit de loterij in haar bezit te hebben, want het valt al te raden, binnen een maand een bodemprocedure van partij A voor deze schadevergoeding. Ik wordt vertegenwoordigt door een behoorlijk gerenomeerd advocatenkantoor hier uit de omgeving, en daar halen ze inmiddels ook hun schouders op over waar partij A mee bezig is. Maar ik heb geleerd recht moet haar beloop hebben en de mens zit nu eenmaal verschillend in elkaar, dat kan ik accepteren.

Wat is dan het probleem? Dat is de manier van procederen. Heel agressief (de conclusies van partij A bestaan meer uit klaagzangen en loze niet onderbouwde beschuldigingen), beslagleggingen enzovoort, enzovoort. Ook partij A laat zich vertegenwoordigen door een advocatenkantoor, ook van redelijke naam. In principe lopen ze dus op het randje, echter zijn ze al 2 keer over dat randje heen gegaan:

Kort geding: Korte termijn, partij A was niet op de hoogte van verkoop van paard B, bewijsstukken werden pas 1 dag voor de zitting door mijn advocaat ingebracht. Na de zitting (!) werd vanuit de rechtbank de plaatselijke politie gebeld door partij A (en haar advocaat) om aangifte te doen wegen verduistering (let wel de bewijsstukken van de verkoop waren op de zitting aanwezig!). Mijn advocaat heeft dit gesust door contact op te nemen met de rechercheur en het te verduidelijken en boek gesloten.

Bodemprocedure: De koper van paard B is door mij gebruikt als getuige (voor verklaringen e.d.), echter een tijd geleden ontving zei een brief direct van het advocatenkantoor van partij A om aanvullende informatie direct aan hun te leveren. De koper was gelukkig niet bereid om hier op in te gaan, maar volgens mijn advocaat is dit zelfs niet toegestaan dat de advocaat van de tegenpartij mijn getuige rechtsreeks benaderd.

Voor beide punten zouden we aangifte kunnen doen bij de orde van advocaten. In kort geding voor het doen van een "bewust valse aangifte" en in de bodemprocedure voor het "direct benaderen van de getuige van de tegenpartij", echter mijn advocaat raadt dit af, brengt extra kosten met zich mee, en je bereikt er toch niets meer mee dan een reprimande van de Orde van Advocaten jegens de advocaat van de tegenpartij. Is dit correct? heeft zo'n reprimande niets te betekenen? Indien er een reprimande volgt mag deze in deze zaak bij de recht kenbaar worden gemaakt?

Sorry voor het lange verhaal, maar ik krijg hier een steeds onrechtmatiger gevoel bij, zeker omdat bijvoorbeeld ook nog eens de eis in de bodemprocedure van partij A volledig fout geformuleerd was (ze hadden zich op de stoel van de recht genesteld), die mijn advocaat met succes heeft bestreden, echter wat niet heeft geleid tot "niet ontvankelijk", echter partij A mocht gewoon doorgaan van de rechter.

Tips/adviezen welkom!

RM

[mieke2]

[RM]

[Duch]

Ik werk aan de universiteit en ben dus minder bekend met de advocatuur, maar het lijkt me weldegelijk wenselijk om een klacht tegen de advocaat van je wederpartij in te dienen. Wellicht levert het deze keer niet meer op dan een reprimande, maar hoe moet de Orde ooit weten dat een bepaalde advocaat fout bezig is als er nooit iemand een klacht indient? Ik stel me zo voor dat als er meerdere vergelijkbare klachten over een bepaalde advocaat binnenkomen, dat wellicht leidt tot meer dan slechts een reprimande.
_________________
This is a court of law young man, not a court of justice
- Oliver Wendell 'the great dissenter' Holmes -