Gezag voor een niet ouder

[Elles]

Hallo,

ik had even een vraag over het ouderlijk gezag. Ik heb zelf sinds de geboorte van mijn dochter (2 jaar) alleen het ouderlijk gezag. Ik ben niet meer samen met de vader van mijn dochter, maar we hebben sinds kort een omgangsregeling op papier staan. Hij betaald ook alimentatie.

Ik heb inmiddels een nieuwe partner, waar ik ook een kind mee heb. Nu zou ik graag willen dat mijn partner het gezag krijgt over mijn dochter, zodat hij het gezag heeft over mijn 2 kinderen.

Maar is dit mogelijk, als de biologische vader ook nog in beeld is? Hij heeft zijn dochter wel erkend.

Met vriendelijke groeten, Elles

[bona fides]

Deze situatie lijkt door art 1:253t BW geregeld te worden. Het gezag berust nu bij één ouder. De met het gezag belaste ouder (jij) en een ander dan de ouder die in een nauwe persoonlijk betrekking tot het kind staat (je nieuwe partner) kunnen de rechtbank verzoeken jullie gezamenlijk met het gezag over het kind te belasten (zie lid 1).

Omdat het kind een juridische (en biologische) vader heeft, wordt dit verzoek slechts toegewezen indien (zie lid 2):
a. jij en je partner op de dag van het verzoek gedurende ten minste een jaar gezamenlijk de zorg voor het kind hebben gehad; en
b. jij op de dag van het verzoek gedurende ten minste drie jaren met het gezag belast bent geweest.

Ik denk dat dit erop neerkomt dat jullie op het moment van het verzoek een jaar moeten hebben samengewoond, en dat je dochter 3 jaar moet zijn (terwijl je van de geboorte af in je eentje het gezag moet hebben gehad; ik weet niet of dat het geval is). Dat laatste verbaast mij een beetje, maar dit lijkt mij uit de wet te volgen.

Bij de beslissing om het verzoek toe te kennen weegt de rechter de belangen van de vader mee (zie lid 3).

Ter gelegenheid van het verzoek kun je eventueel ook vragen de achternaam van je dochter te wijzigen in jouw achternaam (als ze die nog niet heeft) of in de achternaam van je partner. Zie lid 5.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Elles]

Dank voor je antwoord!

Mijn dochter wordt dit jaar nog 3, en ook dit jaar woon ik een jaar samen met mijn partner. Dus wat dat betreft voldoen we wel aan de eisen.

Maar als dit voor de rechter komt, zal hij kijken wat in het belang van mijn dochter het beste is? En waar kijkt hij dan naar? Want mijn ex heeft wel omgang met zijn dochter, maar ook pas sinds een jaar.

[bona fides]

Het verzoek wordt toegewezen, tenzij dit de belangen van het kind ernstig zou schaden. De rechter zal de vader horen alvorens te beslissen tot toewijzing. Een goed contact met zijn vader is in het belang van het kind, dus als het erop lijkt dat het verzoek om gezamenlijk gezag gedaan wordt om de vader buiten spel te zetten, dan zou de rechter kunnen oordelen dat de belangen van het kind ernstig worden geschaad (en dus weigeren). Bezwaren van de vader tegen de toewijzing van gezamenlijk gezag aan jou en je partner zijn dus op zichzelf niet voldoende om het toewijzing tegen te houden. Er moet meer aan de hand zijn.

Het bestaan van een omgangsregeling is ook geen grond om te weigeren. Als er een omgangsregeling bestaat die niet wordt nageleefd zou dat voor de rechter een reden kunnen zijn om nader onderzoek in te stellen om te zien of er meer aan de hand is (iets waardoor toekenning van gezamenlijk gezag de belangen van het kind ernstig zou schaden).

Verder lees ik dat de rechter, wanneer er geen omgangsregeling is, een verzoek zou kunnen aanhouden totdat er een regeling getroffen is (vermoedelijk in het geval dat de vader op de zitting aangeeft dat de moeder niet aan de totstandkoming van zo'n regeling wil meewerken).

Dat een omgangsregeling al bestaat is dus positief. Verder geldt dat hoe beter de verstandhouding tussen jullie en de vader is (en dat is natuurlijk ook in het belang van het kind), des te kansrijker het verzoek.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Elles]

Ik begrijp uit je bericht niet helemaal of het nou positief voor de biologische vader is, of voor mijn partner?

Er is wel een goeie verstandshouding tussen ons en mijn ex, de omgangsregeling loopt over het algemeen goed.

[bona fides]

[Elles]

[bona fides]

Ik begrijp eerlijk gezegd niet wat er niet duidelijk is aan die zin .

Ik heb het natuurlijk steeds over gezamenlijk gezag voor jou en je huidige partner. Voor zover ik het begrijp is de kans erg groot dat dat gaat lukken, als je nog even wacht tot je dochter 3 jaar oud is.

(Het klopt toch dat de vader nooit het ouderlijk gezag heeft gehad?)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Elles]

Haha ja sorry, het was gister al laat!

Het klopt idd dat mijn ex nooit het gezag heeft gehad.

[jos.wjp]

Hoi,

Ik stel voorop dat de antwoorden van bona fides juridisch geheel juist.
Echter, dat het gaat lukken omdat aan de (basis) eisen van de wet is voldaan, daar ben ik het niet mee eens.

Rechtbank, en zeker die in het zuidoosten van het land, eisen dat een verzoek gemotiveerd is. De enkele stelling: ik voldoe aan de eisen die de wet stelt is niet genoeg. Zoals bona fides al zei: het gaat om het belang van het kind. Waarom is het belang van het kind beter gediend met een gezamenlijk gezag van moeder met en ander, dan met gezamenlijk gezag van vader met een ander? Deze vraag wordt mede beantwoord tegen de achtergrond enerzijds van toekomstige wetgeving (kamerstukken 30 145) waar de beide ouders gezamenijk verantwoordelijjk zijn voor hun kinderen. Daarbij is niet relevant of beide ouders al dan niet gezamenlijk gezag hebben.
Voorts is van belang dat het kind (de kinderen) recht hebben op hun eigen identiteit en in zoverre bescherming moeten hebben. Die identiteit wordt hun gegeven door hun (bioloigische) moeder en vader en niet door de moeder en een derde.
Dat er dus meer aan de hand moet zijn, ziet dus niet alleen op een verweer van vader, maar zeker ook op het verzoek van moeder en haar nieuwe partner. De simpele wens is zeker niet voldoende.

[LeChat]

De simpele wens is inderdaad niet voldoende. Maar als de moeder aannemelijk kan maken dat zij een stabiele relatie met de nieuwe partner heeft, dat ze samen (met het kind dat uit die nieuwe relatie is geboren én met het kind van de ex-partner) een hecht/echt gezin vormen en dat het voor het kind -in het kader van dat deel uitmaken van het gezin met de nieuwe partner en het halfbroertje/-zusje- van belang is dat de nieuwe partner ook over dit kind het gezag heeft, wordt het verhaal toch al anders.
Bovendien ken ik ook gevallen uit de praktijk waar de biologische vader aangeeft voldoende te hebben aan omgang met het kind en te begrijpen dat het gezag beter kan berusten bij degene in wiens gezin het kind opgroeit (de nieuwe partner dus). Juist in het belang van het kind. Als er zo'n verklaring op papier staat, plus een goede beargumentatie van het verzoek door de vrouw, dan wordt het 253t-gezag naar alle waarschijnlijkheid echt wel toegewezen.
_________________
Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen.

[bona fides]

Uit het commentaar op art 1:253t BW in de "groene serie privaatrecht" op Kluwer Plaza begrijp ik dat de toets die lid 3 voorschrijft neerkomt op "toewijzen, tenzij". Dat lijkt mij te betekenen dat de enkele wens voldoende is, zolang maar aan de voorwaarden van lid 2 is voldaan en er een nauwe persoonlijke betrekking bestaat (dat is vrijwel zeker het geval na een jaar samenwonen). Tenzij dus de belangen van het kind ernstig geschaad zouden worden. En daarvoor is het, volgens het commentaar, niet voldoende als de vader alleen maar bezwaar maakt. Ik zou dus denken dat er juist meer aan de hand moet zijn wil de rechter het verzoek afwijzen.

Hoe de rechter het artikel in de praktijk toepast weet ik niet, op de flarden jurisprudentie na die in het commentaar worden aangehaald en bovenstaande lezing bevestigen.

[Elles]

Ik weet wel dat mijn ex het gezag ook graag zou willen hebben. Wij hebben d.m.v. een mediation traject dingen op papier laten zetten, en ook dat er volgend jaar april gekeken gaat worden hoe alles verloopt en dat ik dan eventueel bereid zou zijn om hem het gezag te geven. (dit heb ik niet gedaan omdat ik vond dat hij het gezag moet krijgen, maar meer omdat ik wist dat ik eigenlijk geen poot had om op te staan, als ik het weigerde)

Dit is dus ook vastgelegd bij de rechter, maar nou moet ik zeggen dat niet alles zo soepel verloopt, en ik echt denk dat het voor Eva beter is als het gezag door mij en mijn vriend uitgeoefend wordt. Dit om het contact tussen mij en mijn ex minimaal te houden, omdat het vaak fout gaat tussen ons als er grotere dingen besproken moeten worden. Dit is dan uiteindelijk ook weer beter voor Eva.

Ik denk dat ik volgend jaar april gewoon maar eens opzoek moet naar een advocaat die denkt dat hij/zij mij wel kan helpen met het 'winnen' van deze zaak.

[LeChat]

@ Elles: Dat zou ik zeker doen, en ik zeg ook niet dat 't jullie niet gaat lukken hoor. Daarvoor kennen we de specifieke situatie sowieso natuurlijk niet goed genoeg (om zo'n oordeel te vellen).

De discussie die hier gevoerd wordt, is ook een iets bredere, gaat verder dan jouw specifieke situatie, dus trek je er in die zin niet te veel van aan (laat je er niet direct door ontmoedigen).

@ Bonafides: wat betreft de formele vereisten heb je absoluut gelijk, maar bij de afweging van de belangen van het kind wordt ook rekening gehouden met de motieven voor de aanvraag van 253t-gezag: aan de hand van aan de ene kant die informatie en aan de andere kant de houding/belangen/wensen van de vader wordt - alle omstandigheden van het geval overziend- de afweging gemaakt wat in het belang van het kind is. Dat is en blijft natuurlijk mensenwerk en een lastige afweging voor een rechter die -uiteraard- niet alle ins en outs kent en moet afgaan op hetgeen hem/haar wordt 'voorgeschoteld'. Ook in het licht daarvan vind ik het juist wel goed dat alle omstandigheden worden meegewogen. En juridisch gezien past dat ook binnen het alles overstijgende 'belang van het kind'.

Dat een dergelijke afweging wordt gemaakt, betekent overigens niet dat een groot deel van de aanvragen zou worden afgewezen ofzo, ik beschik sowieso niet over de statistische gegevens om dat te kunnen beweren, maar ik weet wel dat het als consequentie heeft dat je een dergelijk verzoek maar beter goed en relatief uitgebreid kunt beargumenteren. Inmiddels heb ik een paar keer zo'n verzoekschrift geschreven en (uiteraard op naam v/d advocaat en in overleg) ingediend en in die zaken is het 253t-gezag toegewezen, maar is wel die 'uitgebreide' afweging gemaakt.
_________________
Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen.

[bona fides]

@LeChat: ik begrijp dat er een afweging gemaakt wordt, waarbij ook rekening wordt gehouden met de motieven en alle andere omstandigheden. Maar de 'maatstaf' die bij de beslissing wordt aangelegd lijkt te zijn dat er duidelijke contra-indicaties moeten zijn voordat de rechter mag beslissen om het verzoek af te wijzen. Er zijn m.i. grote verschillen tussen "toewijzen, tenzij de belangen ernstig geschaad worden", "toewijzen als het beter is voor het kind" en "alleen toewijzen als anders de belangen ernstig geschaad zouden worden". De wetgever lijkt expliciet voor de eerstgenoemde toets te hebben gekozen. Natuurlijk is het wel nodig om te motiveren waarom er een persoonlijke band e.d. Het lijkt me niet dat daarbovenop nog gemotiveerd moet worden waarom het kind beter af is met gezamenlijk gezag dan met gezag alleen door de moeder (laat staan met gezamenlijk gezag door vader en een ander).

Maar goed, ik zou eigenlijk eerst eens wat uitspraken moeten lezen!! Ik kom hier op terug

De laatste opmerkingen van Elles lijken mij overigens wel op mogelijke contra-indicaties te duiden: als je bij de rechter aanvoert dat je op deze manier het contact met de ex minimaal wilt houden, dan zou de rechter dat denk ik wel eens kunnen zien als het schaden van het belang van het kind op goed contact met haar vader.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.