box3 verlagen door aannemer vooruit te betalen

[cma]

Is het toegestaan om in 2010 een aannemer vooruit te betalen (evt via de notaris op een geblokkeerde rekening) als opdracht is gegeven voor een verbouwing aan mijn woning in het eerste kwartaal van 2011. Hierdoor zakt box 3 aanzienlijk.

[bona fides]

Via een geblokkeerde rekening zal m.i. niet helpen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[LM]

De vraag is of je vermogen hierdoor wel afneemt. Het blijft of onder jouw beschikkingsmacht of er ontstaat een vordering.

[bona fides]

Die vordering is er nu al, telt nu m.i. niet mee, en telt na vooruitbetaling dus ook niet mee.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[cma]

[LM]

Bij nader inzien denk ik dat het grootste bezwaar is dat het geld vermogensrechtelijk van jou blijft. Het gaat (nog) niet over naar de aannemer. Het feit dat het wordt overgeschreven naar een andere bankrekening en jij daarover niet meer vrijelijk kan beschikken verandert dat niet. Er kan m.i. geen fiscaalvacuüm ontstaan, het hoort of jou toe of de aannemer.

De route via vorderingen of schulden lijkt mij bij nader inzien onwaarschijnlijk omdat er nog geen sprake is van een juridisch afdwingbare verplichting en dit is kennelijk wel een criterium (ik las iets over het baksteenarrest). Deze verplichting ontstaat pas (neem ik aan anders kan je net zo goed het geld gewoon overmaken aan de aannemer) op het moment dat de aannemer zijn prestatie naar tevredenheid heeft geleverd.

[Ronald78]

Zo makkelijk is die vraag niet te beantwoorden. Het baksteenarrest ziet op de vorming van een voorziening op grond van goedkoopmansgebruik (GKG). GKG ziet echter op winst en niet op box 3 vermogen. GKG geldt bijvoorbeeld ook niet voor TBS-vermogen.

De vraag is of de vooruitbetaling of het recht wat daarvoor in de plaats is gekomen in box 3 moet worden opgenomen. De eerste vraag daarbij is of het recht op verbouwing van de eigen woning in box 1 thuishoort, op grond van de eigenwoningregeling. Dat lijkt mij niet, als je het vergelijkt met bijvoobeeld rente op een lening die zal worden aangewend ten behoeve van de eigen woning. Pas zodra het geld ook daadwerkelijk ten behoeve van de eigen woning is aangewend, valt de lening in box 1 (behoudens situaties die op basis van goedkeurend beleid toch in box 1 vallen). Wellicht zal daarbij een onderscheid gemaakt moeten/kunnen worden tussen aanbetaling op grond van een gebruikelijke aannemingsovereenkomst en de situatie waarbij de aannemer feitelijk als spaarbank optreedt.

Daarnaast is de vraag of het recht/ de vordering als vermogensrecht in de zin van art. 5.3, tweede lid, Wet IB 2001 kan worden aangemerkt. Voor bijvoorbeeld het saldo ten behoeve van (groot) onderhoud dat in de VVE wordt aangehouden, heeft de Hoge Raad recent beslist dat dat het geval is. Dat de HR zich erover heeft uitgelaten (en A-G Niessen het interessant genoeg vond om er een conclusie aan te wijden en de HR die conclusie niet volgde), geeft al aan dat de wet daar niet heel duidelijk over is. Het geeft naar mijn mening ook aan dat het op een derdenrekening storten er niet voor zorgt dat het geld niet meer in box 3 hoeft te worden meegenomen.

De staatssecretaris is van mening dat afgekochte onderhoudskosten tot het box 3 vermogen behoren totdat het onderhoud is uitgevoerd. Of dat hiermee te vergelijken is, is maar de vraag. De HR is nog bezig met een zaak over aftrek van onderhoudskosten onder de oude wet, uit welke bepaling op te maken is dat vooruitbetaling tot verlaging van het vermogen zou kunnen leiden. In die zaak blijkt echter de aannemer al een deel van het werk te hebben uitgevoerd en alle benodigde materialen te hebben geleverd. Dus ook weer niet vergelijkbaar.

Naar mijn mening komt het er op neer dat bij een normale aanbetaling het vermogen box 3 verlaten heeft en bij een ongebruikelijke aanbetaling nog niet. Bij een controle kun je er in ieder geval een stevige discussie over verwachten en gelet op het huidige standpunt van de staatssecretaris ook een correctie.
_________________
Ik weet niet zoveel van rechten. Aan dit bericht kunnen geen rechten worden ontleend.

[LM]

Ik had gezien dat dit vonnis op een andere situatie ziet, maar in een leerboek wordt het aangehaald om een onderscheid te maken tussen een juridische verplichting en een economische verplichting. Uit deze uitspraak, hoewel betrekking hebbend op een andere context, opgemaakt kunnen worden dat in de fiscaliteit een economische uitleg wordt gehanteerd van het begrip verplichting. In deze casus lijkt mij dat door de vele voorwaarden er zowel (nog) geen sprake is van een juridische als van een economische verplichting.