Content Syndication
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
hermanJ
Leeftijd: 43
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 237
|
 Geplaatst: wo 18 mrt 2009 14:44 Onderwerp: |
   |
|
| Quote: | bona fides schreef:
Er is geen regel die stelt dat bij wat slechts ter informatie wordt medegedeeld de wettelijke basis moet worden vermeld. |
Nu dan de mening van de Europese Commissie (Leidraad voor een optimaal gebruik van Richtlijn 2004/38/EG:)
| Quote: | Schriftelijke kennisgeving
Elk besluit om iemand het land uit te zetten of hem de toegang tot het land te ontzeggen, moet de betrokkene schriftelijk worden meegedeeld, en wel zo dat hij in staat is de inhoud en de gevolgen ervan te begrijpen. In het besluit moet nauwkeurig en volledig worden vermeld op welke gronden het is genomen en ook worden aangegeven bij welke gerechtelijke of administratieve instantie de betrokkene beroep kan instellen en welke termijn daarvoor geldt.
|
Als de regel er al niet was, nu is die regel er dus wel! |
|
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: wo 18 mrt 2009 16:26 Onderwerp: |
|
|
Het gaat om artikel 30 van de Richtlijn:
| artikel 30 schreef: | Kennisgeving van besluiten
1. Elk uit hoofde van artikel 27, lid 1, genomen besluit moet de betrokkene op zodanige wijze schriftelijk ter kennis worden gebracht dat deze in staat is de inhoud en de gevolgen ervan te begrijpen.
2. Redenen van openbare orde, openbare veiligheid of volksgezondheid die ten grondslag liggen aan een besluit worden de betrokkene nauwkeurig en volledig ter kennis gebracht, tenzij redenen van staatsveiligheid zich daartegen verzetten.
3. De kennisgeving vermeldt bij welke gerechtelijke of administratieve instantie waarbij de betrokkene beroep kan instellen, alsmede de termijn daarvoor en, in voorkomend geval, de termijn waarbinnen hij het grondgebied van de lidstaat moet verlaten. Behalve in naar behoren aangetoonde dringende gevallen mag deze termijn niet korter zijn dan een maand na de datum van kennisgeving. |
Bij een besluit op grond van art. 27 lid 1 moet in beginsel worden aangegeven wat de feitelijke weigeringsgrond is. Het VK heeft dus aan Wilders moeten mededelen waarom hij niet werd toegelaten. Het gaat daarbij niet om een artikelnummer, maar om de echte redenen. In het geval van Wilders iets als "toelating kan tot rellen leiden", of iets dergelijks.
In jouw geval gaat het volgens mij ook niet om een besluit op grond van art. 27 lid 1 van de Richtlijn, zodat je aan art. 30 niet toekomt:
| artikel 27 lid 1 schreef: | | Onverminderd het bepaalde in dit hoofdstuk kunnen de lidstaten de vrijheid van verkeer en verblijf van burgers van de Unie en hun familieleden, ongeacht hun nationaliteit, beperken om redenen van openbare orde, openbare veiligheid of volksgezondheid. Deze redenen mogen niet voor economische doeleinden worden aangevoerd. |
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Beijington
Leeftijd: 71
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Berichten: 45
|
| Geplaatst: wo 02 sep 2009 21:16 Onderwerp: |
|
|
Deze discussie is wel heel warrig aan het worden!
1) een gemeenschapsonderdaan is een burger van een lidstaat die gebruik maakt van zijn rechten op vrijheid van verkeer, arbeid,handel enz.
Alleen het feit dat je per computer zaken doet met andere lidstaten houdt niet Automatisch in dat je gemeenschapsonderdaan bent.Moet wel reele arbeid en inkomsten zijn.En je moet de EU toetsing doen om vast te laten stellen DAT je gemeenschapsonderdaan bent.
Een Belg is bijvoorbeeld, volgens de Belgische grondwet , automatisch Gemeenschapsonderdaan.
En een Spanjaard is geen gemeenschapsonderdaan, hij mag wel 3 maanden naar NL komen, en zich hier inschrijven, evt met zijn echtgenote of partner, en ZO EU rechten opbouwen.En hij mag hier ook werken als hij verblijfsrecht krijgt.
De tekst over uitzetten is standaard bij afwijzingen, een VoVo aanvragen om dat te voorkomen , en in bezwaar/ beroep gaan.
De IND roept wel vaker dingen, die niet juist zijn. |
|
|
|
|
|
Beijington
Leeftijd: 71
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 45
|
| Geplaatst: wo 02 sep 2009 21:23 Onderwerp: Re: gemeenschapsonderdaan |
|
|
| Zeemeeuw schreef: | Is die gemeenschapsonderdaan een Nederlander of iemand uit een ander Europees land? De IND houdt er nl. in tegenstelling tot (m.i.) de bedoeling van de Europese verdragen de vreemde redenering op na, dat je als Nederlander ook pas EG onderdaan bent, als je (met die partner) in een ander EG-land dan NL hebt gewoond en gewerkt (en dan weer naar NL bent gekomen).
Wat meer feiten zouden hier wel plezierig zijn om over de zaak na te kunnen denken. |
Is geen vreemde redenering hoor , dat is EU wetgeving ( 2004/38 EU).Je bent wel EU-burger , maar pas gemeenschapsonderdaan als je van je recht op vrij verkeer enz gebruik hebt gemaakt, en je EU recht is vastgesteld via de EU -toetsing. Je familieleden ( partner,echtgenoot, en ook familieleden) hebben dan rechten.
IND heeft er een handje van om die toetsing op allerlei vreemde gronden af te wijzen. Lees maar een op Mixed-Cpouples.nl of Recht op Gezinshereniging. |
|
|
|
|
|
Prawo
Leeftijd: 71
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): RUN
Studieomgeving (MA): RUN
Berichten: 102
|
| Geplaatst: wo 21 okt 2009 9:37 Onderwerp: |
|
|
In deze zaak is de vraag die eerst moet worden beantwoord of de betreffende Nederlander guderende zijn verblijf in Spanje aldaar verbleef met gebruikmaking van het gemeenschapsrecht.
Het antwoord daarop kan niet anders zijn dan JA.
De volgende vraag die moet worden beantwoord is of hij die rechten heeft behouden bij zijn terugkeer naar Nederland en zo neen, wanneer en op welke wijze deze dan verloren zijn gegaan.
Hij heeft de rechten zeker behouden bij terugkeer naar Nederland en de vraag naar het al dan niet verloren gaan is in dit verband (latere gezinsvorming) nog nimmer door het Hof in Luxemburg beantwoord.
Alleen als alle bovenstaande vragen met JA zijn beantwoord is de vraag of een echtgenote waarmee de relatie pas na terugkeer in Nederland is ontstaan nog rechten kan ontlenen aan het zijn van gezinslid van een Unieburger, ondanks het feit dat zij niet ook in Spanje heeft gewoond.
Die vraag moet ook met JA worden beantwoord en dat is gelukkig ook de tendens in recente rechtspraak.
De belangrijkste te beantwoorden vraag blijft daarmee of bij het als gepensioneerde terugkeren vanuit een gastlidstaat (Spanje) naar de lidstaat van oorsprong (Nederland) verworven rechten op basis van het vrij personenverkeer binnen de EU al dan niet behouden blijven.
De vraag zo stellen is haar met JA beantwoorden.
Het mag niet zo zijn dat iemand zich bij zijn of haar woonplaatskeuze rekening moet houden met de gevolgen die dat heeft voor (toekomstige) gezinsvorming. Dat vormt een onrechtvaardigde inbreuk van het recht op vrij verkeer niet te mogen terugkeren naar het eigen land terwijl de toegang tot de 26 overige lidstaten van de EU niet beperkt is. |
|
|
|
|
|
hermanJ
Leeftijd: 43
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 237
|
| Geplaatst: do 29 okt 2009 3:44 Onderwerp: |
|
|
Dank je Prawo voor het heldere antwoord. Ik hoop dat de rechter er ook zo over denkt, dan is er weer wat extra duidelijkheid.
Verder moet ik zeggen dat Bona Fides in zijn antwoord van 18 maart de plank volkomen mis slaat. Aangezien er geen sprake is van (door de IND aangevoerde) redenen van openbare orde, veiligheid of volksgezondheid (art 27.1) geldt onverkort het gestelde uit artikel 30.3. Dus ik heb gewoon gelijk dat de IND duidelijk in voor mijn kennis begrijpelijke taal had moeten aangeven waarop hun besluit was gebaseerd en ze hadden NOOIT mogen zeggen "onmiddelijk". Dat is strijdig met art. 30.3 toch heel duidelijk omschreven (nu de IND geen beroep heeft gedaan op 27.1).
Toch leuk als je het als leek beter weet dan de overigens zeer gewaardeerde jurist Bona Fides.
Ter verdere informatie, inmiddels is de zaak definitief door de IND afgewezen, mijn kennis lijdt nu nog meer dan voorheen aan stress en darmklachten (leven de rechtsgang) en wie weet komt de zaak nog binnen een jaar voor de rechter. Dan maar hopen dat deze de wetten van de EU wel op hun waarde weet te schatten en niet aan de leidraad loopt van de IND (hoezo Trias Politica vraag ik me wel eens af). |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: do 29 okt 2009 3:58 Onderwerp: |
|
|
| hermanJ schreef: | | Aangezien er geen sprake is van (door de IND aangevoerde) redenen van openbare orde, veiligheid of volksgezondheid (art 27.1) geldt onverkort het gestelde uit artikel 30.3. |
Uhh, art. 30 lid 3 geldt alleen als art. 27 lid 1 van toepassing is, zie art. 30 lid 1...
Dus als jij beweert dat art. 27 lid 1 niet van toepassing is, dan kun je in ieder geval niets met art. 30 lid 3.
In mijn bericht gaf ik ook al aan dat art. 27 lid 1 niet van toepassing is. Dus nogmaals, met art. 30 heb je dan niets te maken.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
hermanJ
Leeftijd: 43
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 237
|
| Geplaatst: do 29 okt 2009 4:23 Onderwerp: |
|
|
Dat lees ik toch heel anders. Artikel 30 regelt:
"kennisgeving van besluiten" en heeft krachtens art. 15 ook betrekking op andere redenen:
| Quote: |
Artikel 15
Procedurele waarborgen
1. De procedures van de artikelen 30 en 31 zijn van overeenkomstige toepassing op besluiten ter
beperking van het vrij verkeer van burgers van de Unie of hun familieleden die worden genomen
om andere redenen dan openbare orde, openbare veiligheid of volksgezondheid. |
De IND zit dus goed fout! En jij ook dit keer.
't is wel laat, beetje vermoeid waarschijnlijk? |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: za 31 okt 2009 0:27 Onderwerp: |
|
|
Artikel 15 had ik nog niet gezien en maakt inderdaad duidelijk dat art. 27 lid 1 niet beslissend is. Jammer dat je het artikel niet eerder noemde. Art. 30 lid 3 geldt dus zodra het vrij verkeer van EU-burgers of hun familieleden wordt beperkt.
Veel maakt dit niet uit: het standpunt van de IND lijkt te zijn dat de betrokken persoon geen beroep kan doen op het EG-recht. Of dat juist is weet ik niet, maar als dat juist is blijft art. 30 lid 3 nog steeds buiten beeld.
Als het niet juist is, dan schort er aan het uitzettingsbesluit waarschijnlijk nog veel meer dan de strijdigheid met art. 30 lid 3.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Prawo
Leeftijd: 71
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): RUN
Studieomgeving (MA): RUN
Berichten: 102
|
| Geplaatst: zo 01 nov 2009 10:36 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | ...
Art. 30 lid 3 geldt dus zodra het vrij verkeer van EU-burgers of hun familieleden wordt beperkt.
Veel maakt dit niet uit: het standpunt van de IND lijkt te zijn dat de betrokken persoon geen beroep kan doen op het EG-recht. Of dat juist is weet ik niet, maar als dat juist is blijft art. 30 lid 3 nog steeds buiten beeld. |
Zelfs de Raad van State zegt dat iemand als gemeenschapsonderdaan moet worden beschouwd zolang niet is beslist dat deze dat niet is. Tot die tijd gelden alle rechten, daaronder de rechtsbescherming.
De vraag is vervolgens wanneer is "beslist".
Voor mij is duidelijk dat dit nooit de beslissing van de IND, al dan niet in bezwaar, kan zijn want zo zou de overheid zaken nog verder naar haar hand kunnen zetten (aangepaste spelregels, verzwaarde dobbelstenen, enfin ik win altijd zei Freek de Jonge al vorige eeuw in zijn Neerlands Hoop dagen).
Mij lijkt het referentiepunt de beslissing van de Raad van State, bij voorkeur na een uitspraak van het Hof op een voorafgaande prejudiciële vraag.
| Quote: | | Als het niet juist is, dan schort er aan het uitzettingsbesluit waarschijnlijk nog veel meer dan de strijdigheid met art. 30 lid 3. |
Ga er maar van uit dat bij de IND een een deel van de rechterlijke macht een groot gebrek aan kennis is van het EU recht.
Voor zover de kennis er wel is, bevalt de overheid het resultaat niet en laat ze burgers procederen.
Wie misbruikt dan het recht?
Overigens is mijns inziens het hele procesrecht in vreemdelingenzaken voor zover het om personen gaat die hun verblijfsrecht rechtstreeks aan het vrije personenverkeer kunnen ontlenen in strijd met het EU recht.
Denk daarbij aan:
- de bezwaar en (hoger)beroepstermijn van vier weken
- het grievenstelsel in hoger beroep
- het uitsluiten van visumzaken van hoger beroep
- het alleen tegen een eerste beroep in een bewaringszaak in hoger beroep kunnen gaan (en niet naar keuze tegen een uitspraak op een vervolgberoep) en de schriftelijke afdoening van zo'n hoger beroep.
Maar deze laatste discussie leent zich wellicht voor een apart topic.
. |
|
|
|
|
|
Prawo
Leeftijd: 71
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): RUN
Studieomgeving (MA): RUN
Berichten: 102
|
| Geplaatst: zo 12 sep 2010 8:59 Onderwerp: |
|
|
| hermanJ schreef: | | Dank je Prawo voor het heldere antwoord. Ik hoop dat de rechter er ook zo over denkt, dan is er weer wat extra duidelijkheid. |
We weten inmiddels sinds een paar weken dat dat niet zo is.
De rechter hecht doorslaggevend belang aan het feit dat je je vrouw niet kende toen je in Spanje woonde, haar pas hebt leren kennen toen je al in Nederland woonde en zij nooit met jou in Spanje heeft gewoond.
Dat jij je pensioen uit Spanje ontvangt maakt je niet tot ontvanger van Diensten in de ogen van de rechter.
Dat wordt een hoger beroep bij de Raad van State.
Helaas heeft de Raad van State in twee min of meer vergelijkbare gevallen op 7 september 2010 uitspraak gedaan. Dat doet het ergste vrezen voor jullie zaak aangezien de Raad meent dat gezamenlijke vestiging in een gastlidstaat noodzakelijk is en weigert de jurisprudentie in de zaken Surinder Singh, Eind en Metock analoog toe te passen.
De snelste en waarschijnlijk goedkoopste oplossing is om samen vier maanden in Spanje te gaan overwinteren.
Dat slaat de IND alle argumenten uit handen en neemt de rechterlijke bezwaren weg.
. |
|
|
|
|
|
Beijington
Leeftijd: 71
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 45
|
| Geplaatst: do 07 okt 2010 12:32 Onderwerp: |
|
|
Prawo; =Dat jij je pensioen uit Spanje ontvangt maakt je niet tot ontvanger van Diensten in de ogen van de rechter. =
In verband met deze zaak een leuk artikel in de Europese wetgeving;
1.3. Territoriaal toepassingsgebied
De EU-wetgeving inzake het vrije verkeer van werknemers is van toepassing op de EUlidstaten
(artikel 52 VEU) en de in artikel 355 VWEU vermelde gebieden.
De EU-wetgeving is van toepassing op beroepsactiviteiten op het grondgebied van een
lidstaat of buiten het grondgebied van de EU als de wettelijke arbeidsverhouding op het
grondgebied van een lidstaat is gelokaliseerd of een voldoende nauwe aanknoping met dat
grondgebied behoudt40. Gedacht kan worden aan iemand die in een ambassade van een andere
lidstaat in een land buiten de EU werkt, aan een zeeman op volle zee op een schip dat onder
de vlag van een andere lidstaat vaart, of aan vliegtuigpersoneel. Er kan met verschillende
punten rekening worden gehouden om te bepalen of het verband met het EU-grondgebied
toereikend is41.
Bijvoorbeeld: Waar is de persoon in kwestie in dienst genomen? Is het arbeidscontract overeenkomstig
de wetgeving van een lidstaat gesloten? Valt de arbeidsverhouding onder die wetgeving? Is de persoon
in kwestie bij een socialezekerheidsstelsel in een lidstaat aangesloten en betaalt hij inkomensbelastingen
in dat land?
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2010:0373:FIN:NL:PDF
Als je dit leest , is het dus wel degelijk conform EUrecht ontvangen van diensten uit andere lidstaat.
Als je een pensioen uit een andere lidstaat ontvangst, is dat toch teken van voldoende nauwe binding met dat land.En het zijn inkomsten voortvloeiend uit vroegere arbeid en het betalen van sociale premies,daarnaast zal het verstrekkende land nog bepaalde premies inhouden op het pensioen.Ergo, hij is dus dienstenverlener,aangezien Spanje hem een vergoeding betaald voor vroegere arbeid, en daarmee maakt hij nog steeds actief gebruik van EU Recht,waardoor zijn echtgenote/partner zijn rechten als Gemeenschapsonderdaan verkrijgt. |
|
|
|
|
|
nicnic
Leeftijd: 69
Geslacht: 
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): HInh
Berichten: 43
|
| Geplaatst: wo 27 okt 2010 21:48 Onderwerp: |
|
|
| Beijington, wat jammer dat jij geen rechter bent,man! Dan zouden er een stuk minder problemen met het Unierecht plaatsvinden. Ik ben altijd onder de indruk van je kunde, zoals voorgezegd, als geen Advocaat zijnde. |
|
|
|
|
|
Beijington
Leeftijd: 71
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 45
|
| Geplaatst: za 30 okt 2010 14:08 Onderwerp: |
|
|
Jammer dat de reacties nu uitblijven.
De uitleg over al of niet samenwonen in ander EU land,wordt des te meer vertroebeld, door het recht, dat
afhankelijke familieleden,ascendant en descendant,van de buitenlandse partner, die dus NOOIT in een andere lidstaat hebben gewoond,
WEL het recht hebben naar het land van herkomst van de Begunstigd Burger van de Unie te komen.
Maar jij als echtgenoot van een BBU moet eerst in andere lidstaat hebben samengewoond met de BBU.
Welke logica blijft er dan over van de samenwooneis? |
|
|
|
|
|
nicnic
Leeftijd: 69
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): HInh
Berichten: 43
|
| Geplaatst: wo 24 nov 2010 0:05 Onderwerp: |
|
|
| Prawo schreef: | | hermanJ schreef: | | Dank je Prawo voor het heldere antwoord. Ik hoop dat de rechter er ook zo over denkt, dan is er weer wat extra duidelijkheid. |
We weten inmiddels sinds een paar weken dat dat niet zo is.
De rechter hecht doorslaggevend belang aan het feit dat je je vrouw niet kende toen je in Spanje woonde, haar pas hebt leren kennen toen je al in Nederland woonde en zij nooit met jou in Spanje heeft gewoond.
Dat jij je pensioen uit Spanje ontvangt maakt je niet tot ontvanger van Diensten in de ogen van de rechter.
Dat wordt een hoger beroep bij de Raad van State.
Helaas heeft de Raad van State in twee min of meer vergelijkbare gevallen op 7 september 2010 uitspraak gedaan. Dat doet het ergste vrezen voor jullie zaak aangezien de Raad meent dat gezamenlijke vestiging in een gastlidstaat noodzakelijk is en weigert de jurisprudentie in de zaken Surinder Singh, Eind en Metock analoog toe te passen.
De snelste en waarschijnlijk goedkoopste oplossing is om samen vier maanden in Spanje te gaan overwinteren.
Dat slaat de IND alle argumenten uit handen en neemt de rechterlijke bezwaren weg.
. |
Neen, Prawo. De snelste manier, is vechten voor je Unie recht. Ik vroeg aan Mevrouw Reding, Viviane Reding:[
Mevrouw Reding is vice-voorzitter van de Europese Commissie. Haar portefeuille omvat justitie, grondrechten en burgerschap.
via D66, mevrouw in,t Veld een paar europarlementaire vragen. Hier zijn de vragen en antwoorden:
12-10-2-10 ,Brussel
Geachte Mevrouwxxxxxx
Namens Sophie In t Veld wil ik u via deze weg graag laten weten dat zij gisteren een priority written question heeft ingediend bij de Europese Commissie. De vraag wordt dan binnen drie weken door de Europese Commissie beantwoord.
U vindt de vraag zoals deze gesteld is in de bijlage, en ik zal u op de hoogte houden van de ontwikkelingen.
Hartelijke groet,
Sophie Bots
Kantoor Sophie In t Veld, D66.
Citaat:
Dit zijn de vragen:
EUROPEAN PARLIAMENT
FORM FOR TABLING PARLIAMENTARY QUESTIONS
To the: COUNCIL
COMMISSION
ORAL QUESTIONS
Oral Question with debate (Rule 42)
Question Time (Rule 43)
WRITTEN QUESTIONS
Written Question (Rule 44)
Priority Written Question (Rule 44 (4))
AUTHOR(S):
Sophia In t Veld, Europarlementariër voor D66.
SUBJECT:
(please specify)
Family reunification under Directive 2004/38/EC
TEXT:
Mrs K., a Dutch citizen, invokes the right to family reunification, in order to be able to live in the Netherlands with her husband, a third country national. She settled with her husband in Belgium where she was issued a so called 5 month card (bewijs van immatriculatie).
The Belgian city hall however refused to register her husband or accept his application on the sole basis they did not accept the marriage certificate. Afterwards she returned to The Netherlands Dutch authorities denied her husbands residence rights. Dutch courts including the Raad van State agreed with this, arguing that no right to family reunification exists as the couple has not previously lived together in another EU Member State. Mrs K. has previously lived in the Uinited Kingdom (17 years ago) and Belgium (immediately before her return to The Netherlands), but the Dutch court does not accept that by living in other EU Member States, Mrs K. has acquired the right to family reunification under EU laws, and instead applies the stricter Dutch laws. The court maintains that as the couple has not lived together in another EU Member State previously and his visits there were only short, there are no entitlements. This seems to be in contradiction with the Metock ruling, that states that it is no requirement for a couple to have lived together in another Member State in order to be entitled to family reunification. It seems Dutch courts do not want to apply the Metock ruling on its own citizens even if they used themselves their right of free movement. Moreover, the court claims Mrs K. had no intention to settle in Belgium, and put the burden of proof on her.
The final decision on his residence rights in The Netherlands was taken by the Raad van State on September 7, 2010.
The third country spouse is currently kept in aliens detention since September 21, 2010 and is likely to be expelled soon to his country of origin. The spouse is in bad health. Mrs. K. in the mean time moved to Germany. Her husband lost his passport, however has a copy and a letter of his embassy that for technical reasons no passports are issued. There is no dispute over his identity. Dutch authorities however refuse to allow him to go to Germany as the initial letter of his embassy contains no photo. Dutch court agrees and ads that he has no right to go to Germany as he did not file any request for a residence permit there.
De antwoorden:
Beste mevrouw xxxxxx
Er is antwoord van de Europese Commissie op uw vragen. Zie hiervoor de bijlage.
Met vriendelijke groet,
Sophie Bots
P-8652/10NL
Antwoord van mevrouw Reding
namens de Commissie
(17.11.2010)
1. De nationale rechtbanken zijn verplicht de EU-wetgeving volgens de interpretatie in de jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Europese Unie in haar geheel toe te passen.
2. en 3.
De Commissie beschikt niet over voldoende gegevens betreffende deze zaak om commentaar bij het probleem van mevrouw K. te kunnen uitbrengen. De Commissie kan echter wel commentaar geven bij de algemene kwesties die het geachte Parlementslid aan de orde stelt.
Het vrije verkeer van EU-burgers staat centraal in het Europese project. Het is een van de fundamentele vrijheden van de interne markt. EU-burgers worden aangemoedigd in de EU te reizen en zich daar volgens hun wens te vestigen. Artikel 21, lid 1, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie bepaalt dat iedere burger van de Unie het recht heeft vrij op het grondgebied van de lidstaten te reizen en te verblijven, onder voorbehoud van de beperkingen en voorwaarden die bij de Verdragen en de bepalingen ter uitvoering daarvan zijn vastgesteld.
Die beperkingen en voorwaarden zijn vastgesteld bij Richtlijn 2004/38/EG , die voorziet in nadere bepalingen ter vergemakkelijking van de uitoefening van dit recht door EU-burgers die zich willen begeven naar een andere lidstaat dan die waarvan zij staatsburger zijn.
De EU-wetgeving is ook van toepassing op EU-burgers die van een andere EU-lidstaat waar zij hun recht op vrij verkeer en verblijf hebben uitgeoefend, terugkeren naar het land waarvan zij staatsburger zijn. Met betrekking tot familieleden van deze terugkerende EU-burgers heeft het Hof bevestigd dat familieleden in het land waarvan de EU-burger staatsburger is, krachtens de EU-wetgeving ten minste dezelfde rechten genieten als die welke hen door de EU-wetgeving in een andere lidstaat zouden worden toegekend.
De Commissie heeft in juni 2009 richtsnoeren goedgekeurd om de lidstaten bij te staan bij het maken van een onderscheid tussen reëel gebruik en misbruik van de EU-wetgeving betreffende vrij verkeer. In de richtsnoeren wordt onderstreept dat de fundamentele kenmerken van het onderscheid tussen reëel gebruik en misbruik berusten op de beoordeling geval per geval van de vraag of de uitoefening van de EU-rechten in een lidstaat vanwaar de EU-burger terugkeert, reëel en daadwerkelijk was.
De richtsnoeren bevatten ook een overzicht van de beginselen, waarborgen en elementen waarmee bij het besluit rekening moet worden gehouden. Wat de bewijslast betreft, moet de aanvrager bewijsstukken overleggen waaruit blijkt dat het verblijf reëel en doeltreffend was. Wanneer de door de aanvrager verstrekte bewijsstukken op zich voldoende zijn, berust de bewijslast bij de nationale instanties die wensen te bewijzen dat er sprake is van misbruik van de EU-wetgeving. In geval van beroep moeten de nationale rechtbanken het bestaan van misbruik in afzonderlijke gevallen nagaan. Het bewijs daarvan moet overeenkomstig de nationale wetgeving worden geleverd.
4.
De Commissie is van oordeel dat er op dit ogenblik krachtens de EU wetgeving volgens de interpretatie van het Hof geen geldige rechtsgrond bestaat om de voordelen die zijn toegekend aan EU-burgers die hun recht op vrij verkeer hebben uitgeoefend en in een andere lidstaat hebben verbleven, toe te kennen aan EU-burgers die geen gebruik hebben gemaakt van hun recht op vrij verkeer en nog steeds verblijven in de lidstaat waarvan zij staatsburger zijn. |
|
|
|
|
|
|
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
