Factuur niet betaald, foto's wel geplaatst

[Mr053]

Onlangs heb ik als fotograaf in opdracht van een uitgever een fotoshoot gedaan. Vier foto's daarvan zijn zijn paginagroot in een magazine verschenen met een oplage van zo'n 17.000 stuks. Met de opdrachtgever was een vergoeding afgesproken van 1500 euro, daarnaast zou er voor een volgende uitgave nogmaals een fotoshoot plaatsvinden voor 1000 euro.

Echter na versturen van de factuur bleef de betaling uit. Ook na twee herinneringen en allerlei telefonische beloften van de uitgever kwam er geen geld. Na het inschakelen van een incassobureau, gaf de klant ineens aan dat de factuur niet zou kloppen. De 1500 euro zou voor de twee fotoshoots samen zijn. Hij weigerde daarom te betalen.

De enige optie lijkt nu nog een gang naar de rechter. Maar... de afspraken zijn (heel dom idd) in goed vertrouwen mondeling gemaakt en nooit bevestigd op papier of in de mail. En hoewel er dus een overeenkomst is, is dit voor ons als eisende partij moeilijk hard te maken.

De foto's zijn wel geplaatst in een maandblad, zonder dat de afgesproken vergoeding betaald is. Kan ik mij nu beroepen op mijn auteursrecht en de schending daarvan? Ik heb immers nooit toestemming gegeven om mijn foto's te gebruiken zonder enige betaling.

De vraag is dus op welke manier ik nu alsnog de betaling kan afdwingen. Kan dat inderdaad het beste via het auteursrecht? Ik kan immers eenvoudig aantonen dat de uitgever mijn foto's zonder betaling heeft gebruikt. Dan zal hij toch moeten aantonen dat hij hier mijn toestemming voor had?

[NickV]

[Mr053]

[Judge Tatting]

Als ik het goed begrepen heb betwist de wederpartij niet het bestaan- maar de inhoud van de overeenkomst.

Hij erkent dus dat er een overeenkomst is gesloten. Kun jij aantonen door bijvoorbeeld voorgaande overeenkomsten, facturen, etc. dat dit, voor deze feien en omstandigheden, een normaal tarief is dat jij standaard hanteert?

In dat geval sta je vrij sterk. De wederpartij zal vervolgens moeten bewijzen dat jullie een lager tarief zijn overeengekomen.
_________________
Veritas incognita ergo dubito.

[Mr053]

[bertvanloo]

Staat je naam als auteur / fotograaf ex art 25 van de Auteurswet bij de gepubliceerde foto's? Zo nee, dan kan je een toeslag eisen, als regel 100% van het basistarief. Dat zou wat compenseren.
_________________
Professioneel fotograaf & auteursrecht geïnteresseerd.

[Guthman]

En een stukje belangrijker dan het geld:

Vergeet niet uit deze fout je les te leren: In de zakenwereld staat vertrouwen op papier.

Al is het in een e-mail of sms, het kan het verschil betekenen tussen recht hebben en recht halen.

[dr.dunno]

Je zou ook eens kunnen kijken wat het nominale tarief is voor het gebruik van dergelijk materiaal als ondersteuning voor je standpunt.

Verder wat de anderen al zeggen, vertrouwen staat alleen op papier, zeker in dit soort kwesties waar wederpartijen vaak vinden dat het knippen van een foto dit soort bedragen eigenlijk niet kan rechtvaardigen. Ook al is de overeenkomst mondeling, je staat redelijk sterk, zeker als het nominale tarief dat gangbaar is in de markt ca. overeenkomt met jouw vraagprijs.

Overigens, als partijen het erover eens zijn dat er een overeenkomst is en dat er tenminste 1500 verschuldigd is, dan kan je wederpartij natuurlijk nooit met een geldige reden weigeren te betalen.
_________________
Catapultum habeo. Isi pecuniam omnem mihi dabis, ad caput tuum saxum immane!

[bertvanloo]

Het beroep van fotograaf is een vrij beroep. Bovendien zijn bijzondere (zeldzame onderwerpen) foto's veel duurder dan dagelijkse huis-tuin-en-keuken plaatjes. En de beoordeling daarvan is nogal persoonlijk. Daarom zijn er grote prijsverschillen, van € 150,-- tot (als uitzondering) bijv. wel € 5.000,-- per foto. Dat zal dus niet gauw een sterk bewijs dan wel argument zijn.

Veel foto's van goede amateurs zorgen voor prijsbederf. Maar dat tarief van amateurs is voor de rechter geen norm (hopen we als fotograaf dan maar).

En als je een bedrag accepteert is dat op basis van voorschot, of finaal. Op basis van voorschot zal een slachtoffer van inbreuk niet gauw genoegen nemen.
_________________
Professioneel fotograaf & auteursrecht geïnteresseerd.

[Judge Tatting]

Ik denk niet dat dr dunno het zo bedoelt. Uitgangspunt van een mondelinge overeenkomst is in beginsel het tarief van de verkoper, tenzij dit tarief onredelijk is. Immers, de koper heeft zijn oog laten vallen op de verkoper. Hij had zijn belang veilig kunnen stellen door e.e.a. op papier te zetten, heeft dit echter nagelaten en dus de schijn gewekt met deze voorwaarde van de verkoper akkoord te gaan.

Wanneer dus de fotograaf bijvoorbeeld zijn tarieven vermeldt op de website had de koper er dus kennis van kunnen nemen en, wanneer dit bedrag hem toch te gortig was, eventueel uit kunnen onderhandelen en schriftelijk vast kunnen leggen. Als de fotograaf dan met bijvoorbeeld offertes van collega's kan aantonen dat voor deze specifieke opdracht het tarief niet onredelijk is, let wel het mag best hoger zijn, zal de rechter in zijn voordeel beslissen. Het is dus best mogelijk dat voor de ene foto e150,- wordt gevraagd en voor de andere e5000,-, alles afhankelijk van de feiten en omstandigheden van het geval.

Wanneer er zonder toestemming en zonder naamsvermelding van de fotograaf foto's worden gebruikt hanteert de rechter vaak de algemene voorwaarden van de fotografen federatie. Dit komt er op neer dat voor het zonder toestemming gebruiken van de foto's drie maal de factuurwaarde dient te worden vergoed en voor het niet vermelden van de naam van de fotograaf daar nog eens een keer de factuurwaarde bovenop komt.

In casu kan de fotograaf zich tenslotte niet beroepen op schending van het auteursrecht. Hij geeft zelf namelijk aan dat er wel degelijk sprake is van een overeenkomst. De wederpartij heeft gewoon een contractueel recht verworven om de foto's te plaatsen. Hij moet alleen nog zijn contractuele verplichtingen nakomen.
_________________
Veritas incognita ergo dubito.