Waarom zou verjaring de rechtszekerheid dienen?
| |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Dat komt omdat je niet goed leest. Ook ga je niet inhoudelijk in op mijn reacties en vragen die ik daarbij stel. Kennelijk zoek je alleen het gedeelte dat je graag wilt lezen en als dat er dan niet tussen staat rubriceer je het onder nitpicking... . Op zijn minst zou je toch mogen verwachten dat je je eigen standpunt met argumenten consistent probeert weer te geven. Doe je dat niet dan kun je niet verwachten dat er een inhoudelijk diepgaande discussie volgt. |
Nia
Het is mij wel duidelijk wie er niet goed leest. |
Quod erat demonstrandum. |
Laurens
Je bedoelt de kleine verschrijving van cia's naam? De vervangende 'n' was een kleine hommage aan het nitpick-gehalte van zijn schitterende bijdragen,waarin niets staat behalve ongefundeerde meningen als 'je haalt van alles door elkaar' en onzinnige vragen als 'wat bedoel je daarmee', zonder daarbij ook maar op het thema in te gaan. |
"Is bijvoorbeeld niet een heel belangrijk onderdeel van de strafvervolging het voorkomen van herhaling van enig delict door dezelfde dader? De vraag kan in dat kader heel goed rijzen of dit eerder bereikt wordt door strafvervolging (met alle gevolgen voor bijv. arbeidscontract dat de vervolgde heeft) of door het er maar bij te laten."
_______________ Dus je beweert dat verjaring het voorkomen van (nieuwe) delicten bevordert. Wederom een uitgangspunt dat ik niet kan delen; heb je daar nog een argument voor? |
Bona fides
"Verjaring geeft uiting aan het beginsel dat openstaande zaken ooit eens moeten worden afgesloten. Verder is het ook niet erg nuttig om veel schaarse middelen te besteden aan heel oude zaken, terwijl er ook nieuwe zaken zijn die om een oplossing vragen." Daar heb je een punt; dit zijn pragmatische redenen om voor verjaring te kiezen, besparing en inzet van de beschikbare middelen. Maar pragmatische redenen zijn nog geen juridische redenen;alles is een kwestie van geld in dit land, maar men kan i.p.v. verjaring uit pragmatische (niet-juridische) gronden er ook voor kiezen iets meer uit te geven. Een politieke keuze dus, geen juridische afweging. "Niet iedere zaak kan worden opgelost en het is onzinnig om daar koste wat kost wel naar te streven." Een zaak die door verjaring niet meer voor de rechter kan komen, had in principe best opgelost kunnen worden. Dat heeft niets te maken met het feit dat de zaak niet opgelost zou kunnen worden. En natuurlijk moet men streven naar het oplossen van zoveel mogelijk zaken. Verjaring staat dit alleen maar in de weg. _________________ |
Leuk onderwerp, jammer dat mensen zo snel boos op elkaar worden.
Het is me nog steeds niet duidelijk of TS nu de verjaring voor alle delicten wil afschaffen, of de verjaring alleen voor het OM wil laten gelden en niet voor aangiftes door burgers. En hebben we het alleen over overtredingen of ook over misdrijven? Ten eerste wil ik even aanstippen dat rechtszekerheid moet gelden voor alle burgers, en dat 'criminelen' ook burgers zijn. Onder de leden van het forum zullen vast ook mensen zijn die wel eens een strafbaar feit hebben gepleegd of gaan plegen. Misschien veroorzaak ik in de toekomst wel een verkeersongeluk met mijn auto. Ik kijk er niet naar uit de rest van mijn leven te moeten vrezen voor een dagvaarding. Een rechtszaak en de mogelijkheid van een rechtszaak scheppen onrust. We hebben in het strafrecht het idee dat een zaak op een gegeven moment afgehandeld moet zijn. Dat geldt bijvoorbeeld ook wanneer zaken al door de HR zijn behandeld - slechts in héle uitzonderlijke gevallen kan een zaak worden herzien. Dus, dat een zaak is afgesloten, of dat nu is met een strafzaak of doordat er definitief niet meer vervolgd wordt, lijkt me een goede zaak. Ik denk dat sommige utilitaristen het wel goed gezien hebben door te zeggen dat straf, en ik denk dat dit ook geldt voor het strafproces of het mogelijke ontstaan daarvan, in zichzelf een kwaad is. Natuurlijk met goede doeleinden, het is een noodzakelijk kwaad, maar een kwaad. Op een gegeven moment gaan, zoals eerder al werd gezegd, de strafdoelen minder wegen, en we gaan er dan vanuit dat er op een gegeven moment een omslagpunt ligt waarna het opheffen van de onzekerheid meer oplevert dan een mogelijke strafvervolging. Het zijn zomaar wat gedachtenspinsels hoor, geen theoretisch onderbouwde ideeën. Bovendien weet ik niet of we misschien een uitzondering moeten maken voor mensen die als kind slachtoffer zijn geworden van een misdrijf, daar gelden wellicht toch andere argumenten of moeten die anders afgewogen worden. Nog een vraag aan TS: wat zijn volgens jou de nadelen van verjaring? |
Edit: per ongeluk dubbel geplaatst |
Wat mij een beetje in deze discussie, is dat het steeds gaat om de dader, de crimineel. Bij mijn weten geldt de verjaringstermijn alleen voor de verdachte, de vermeende dader, ook wel vermeende crimineel. Er is immers nog geen veroordeling.
Hoe langer het duurt voordat een behandeling begint, hoe kleiner de kans dat de verdachte nog ontlastend bewijsmateriaal kan vinden. Het komt nog best wel eens voor dat mensen op basis van "onomstotelijk vaststaand" forensisch bewijsmateriaal veroordeeld worden, terwijl later blijkt dat dat bewijs toch niet zo onomstotelijk was. Als dat "onomstotelijke bewijs" pas na vele jaren boven water komt, hoe groot is dan nog de kans dat een onschuldige verdachte - die totaal geen reden heeft om ontlastend bewijsmateriaal te verzamelen, laat staan bewaren - dan nog op vrijspraak kan rekenen? Wat mij betreft is er dus alleszins reden voor een verjaringstermijn. |
Had je je al gerealiseerd dat wetgeving bestaat uit politieke keuzes? En lees maar terug, ik heb hele concrete vragen gesteld aan je die je weigert te beantwoorden. Het zou ook kunnen dat je ze niet beantwoordt omdat je niet goed leest ![]() Het lijkt erop dat je al brallende je stelling steeds aan wilt passen. Als je een beetje opbouwende kritiek niet kunt verdragen en als je iets dergelijks al snel als een persoonlijke aanval voelt, zul je het niet ver schoppen als jurist. |
Iets duidelijker? Het barst van de onduidelijkheid. |
"Hoe langer het duurt voordat een behandeling begint, hoe kleiner de kans dat de verdachte nog ontlastend bewijsmateriaal kan vinden. Het komt nog best wel eens voor dat mensen op basis van "onomstotelijk vaststaand" forensisch bewijsmateriaal veroordeeld worden, terwijl later blijkt dat dat bewijs toch niet zo onomstotelijk was. Als dat "onomstotelijke bewijs" pas na vele jaren boven water komt, hoe groot is dan nog de kans dat een onschuldige verdachte - die totaal geen reden heeft om ontlastend bewijsmateriaal te verzamelen, laat staan bewaren - dan nog op vrijspraak kan rekenen?"
Daar heb je een punt waar ik nog niet aan had gedacht. Hoewel de bewijslast niet bij de verdachte ligt, is het soms nodig voor de verdachte om ontlastend bewijsmateriaal te vinden, en dat wordt lastiger met de jaren. Eén bedenking; als het gaat om fouten die met DNA worden gemaakt, die kunnen helaas in iedere zaak gemaakt worden en het zal de verdachte altijd in een uiterst ongunstig licht plaatsen. Dit staat dus eigenlijk los van verjaring, ook in een recente zaak kan iemand niet in staat zijn ontlastend bewijsmateriaal kunnen verzamelen, dat genoeg is om een vermeend DNA-profiel te ontkrachten. Laatst aangepast door bernhardt op wo 19 mei 2010 16:32, in totaal 1 keer bewerkt |
lampje
"We hebben in het strafrecht het idee dat een zaak op een gegeven moment afgehandeld moet zijn. Dat geldt bijvoorbeeld ook wanneer zaken al door de HR zijn behandeld - slechts in héle uitzonderlijke gevallen kan een zaak worden herzien. Dus, dat een zaak is afgesloten, of dat nu is met een strafzaak of doordat er definitief niet meer vervolgd wordt, lijkt me een goede zaak." Daar heb je gelijk in, maar je hebt het nu over zaken die voor de rechter zijn gekomen. Dat daar ooit een punt achter gezet moet worden, lijkt me duidelijk. "We gaan er dan vanuit dat er op een gegeven moment een omslagpunt ligt waarna het opheffen van de onzekerheid meer oplevert dan een mogelijke strafvervolging." Alweer een interessant punt; ik denk dat belangenafweging cruciaal is in het strafrecht, maar zie de winst van het opheffen van onzekerheid t.a.v. mensen die zware vergrijpen hebben begaan niet. En mensen die een verkeersovertreding hebben begaan hoeven om te beginnen niet bang te zijn; het gaat hooguit om een boete. Maar het gaat me vooral om zware vergrijpen, ik denk dat daar het belang van het slachtoffer, dat soms zwaar beschadigd en getraumatiseerd is geraakt, zwaarder moet wegen. Het lijkt me niet reëel dat dit belang minder gewicht in de schaal zou leggen dan de mogelijke onrust van een dader die mogelijkerwijs een zwaar delict heeft gepleegd. |
Je zit in een gebied waar de 'closed shop' geldt.
Heb je misschien het boek 'de slapende rechter' gelezen? |
Nee, heb ik niet gelezen; vertel! |
Rechtenforum.nl -> Strafrecht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|