Valse aangifte: voor de rechter mishandeling

sjh

Mijn verhaal begint in 2006. Ik heb een eigen ruime woning in het centrum van Rotterdam. Omdat ik een arme student ben (was) verhuur ik een kamer voor 290 euro, exclusief GEB/ kabel 55 euro. De borg bedraagt 2 maanden= 580 euro. In de zomer van 2006 vertrok mijn toenmalige huisgenoot en kwam er een nieuwe, een Antiliaans meisje. Laat ik haar Pauline noemen. Vanaf het begin liep het niet al te soepel. In de eerste week leende ze mijn stofzuiger. Paar dagen later staat de stofzuiger kapot voor mijn deur. Ik heb haar er op aangesproken maar geen vergoeding of wat dan ook geeist, hoewel ik uiteraard een nieuwe stofzuiger kon gaan kopen. Ook was ze niet erg netjes ( we delen badkamer en keuken).
De problemen begonnen pas echt in 2007. Rond de jaarwisseling was ik voor een paar maanden in Amerika. Toen ik in februari terugkeerde kwam ik tot de ontdekking dat de huur van december was voldaan, maar niet de kosten van GEB enz. Toen ik haar daarop aansprak zei ze dat ze weg was geweest, en vond dat ze die kosten dus niet hoefden te betalen. Ik heb haar snel duidelijk gemaakt dat dat wel het geval was, en ze heeft het dan ook meteen overgemaakt. Tevens gaf ze te kennen op zoek te zijn naar nieuwe woonruimte. Ik heb haar er toen op gewezen dat ze volgens afspraak minimaal twee maanden van tevoren moest zeggen wanneer ze wegging.
In die tijd kwam ik tot de ontdekking dat de verwarming steeds omhoog werd gezet. De thermostaat hing in de gang en was voor iedereen toegankelijk. In het verleden is dat nooit een punt geweest. Niet in de laatste plaats omdat ik ervan hou de boel lekker warm te houden. Maar nu werd de themostaat constant op +30 graden gezet, en dat werd me wat te gortig. Ik heb daarop de thermostaat verplaatst in een afsluitbare gangkast. Tot mijn stomme verbazing werd ie WEER omhoog gezet. Mevrouw had kennelijk een sleutel op de kop getikt en verschafte zich daar regelmatig toegang mij tot mijn gangkast, waar behalve de thermostaat nog veel meer, privé eigendommen van mij staan opgeborgen. Een gesprek liep snel uit op een meningsverschil maar duidelijk was wel dat ik er niet van gecharmeerd was.
Maart brak aan en ik kwam tot de ontdekking dat de huur niet was betaald. Toen ik haar enige dagen later aansprak, zei ze dat ze per 1 april wegging. Ik heb haar gewezen op de opzegtermijn. Maar omdat ik ook geen ruzie wilde, zei ik dat als ik een huurder had per 1 april, en ze aan alle voorwaarden had voldaan ze de borg terug kon krijgen. Ik ging er dus mee akkoord dat de huur van maart afgetrokken werd van de borg ( 590 – 345 = 245 bleef dus nog over). De rest van de maand verliep rustig en op zaterdag 31 maart merkte ik dat de kamer leeg was. Pauline nam die dag telefonisch contact met mij op. Ze wilde de volgende dag, 1 april afspreken om de sleutels te overhandigen en de borg te verrekenen. Ik stemde daarin toe en we spraken af om 12:30.
Op het afgesproken tijdstip verscheen niemand, en ook de rest van de dag hoorde ik niets meer. Die middag bekeek ik de kamer, zoals ik samen met Pauline zou hebben gedaan. Tot mijn schrik was de halve vloerbedekking eruit gesloopt. Gewoon eruit gescheurd met de houten vloer zichtbaar. Tevens was de kamer ronduit smerig, en lag er her en der afval op de grond. Toen ik het deel van de keukenkastjes die voor de huurder bestemd zijn bekeek, waren ook die uitermate vies. Alles plakte en ook hier was afval achtergelaten.
Die avond ging ik 22:15 naar bed; het was zondag en ik moest de volgende dag weer vroeg op om te werken. Ik sliep dan ook al toen om 23:30 de bel ging. Hoewel ik wakker werd besloot ik niet open te doen en door te gaan met slapen. Enkele ogenblikken later echter werd er op de voordeur geklopt. Gekleed in slechts een ochtendjas opende ik de deur en daar stond Pauline, in gezelschap van een potige kennis die ik al eerder bij haar over de vloer had gezien. Ze wilde de boel afhandelen, en hoewel ik een nieuwe afspraak wilde drong ze aan en ik ging akkoord. Op voorwaarde dat haar potige kennis buiten, op de gang dus zou blijven wachten. Schoorvoetend ging ze akkoord. Ik liet haar de kamer zien ( die ik zelf inmiddels grotendeels had opgeruimd), de schade aan de vloerbedekking, keuken enz enz. Dit was niet volgens de voorwaarden en dus zei ik haar dat ze niet de hele borg terug zou krijgen. Ik stelde voor 100 euro terug te geven ( dus 145 euro kosten). Daar ging zij niet mee akkoord, en voor het overige werd ze driftig (niet handtastelijk, alleen verbaal) en was een gesprek niet meer mogelijk.
Ze weigerde aanvankelijk te vertrekken en eiste de hele som, maar na aandringen kwamen we bij de voordeur die ik opende om haar eruit te laten. Voor de deur stond nog steeds de potige kennis. Pauline ging in de deuropening staan waardoor ze mij belette de deur weer te sluiten. De discussie zette zich daar voor waarbij ik haar herhaaldelijk heb gesommeerd mijn woning te verlaten. Daarbij keek ik wel uit, ivm de potige kennis die mij steeds bozer aan begon te kijken, haar aan te raken. Compleet naakt behalve een badjas was ik niet echt voorbereid op een robbertje matten.
Plotseling keerde Pauline zich tot haar kennis en sprak met hem in het Antiliaans (of zo). Voor ik het wist had deze kennis me bij de keel en sloeg me in mn gezicht. Voor ik het wist rolden we in mijn woning over de gang, waarbij een aantal lijsten van de muur zijn gevallen en gebroken. Daarbij werd gezegd dat ze het geld zelf wel even gingen pakken. Tijdens de worsteling werd ik naar buiten gesleept en lag ik boven aan de trap, buiten mijn woning op de gang. Op dat moment ben ik hevig om hulp gaan schreeuwen. Dit werkte en ze renden met zijn tweeen, over mij heen stappend de trap af, naar buiten en weg. Mijn bovenbuurman kwam op het geschreeuw naar beneden, maar heeft ze niet gezien. Ik heb mede omdat ik de volgende dag weer moest werken niet de politie gebeld, geen aangifte gedaan en ben weer gaan slapen. Ik had geen getuigen ook en wat schoot ik ermee op?
Een paar maanden later ligt er een brief van de politie op de deurmat. Of ik maar even naar het buro wilde komen voor een gesprek met mij als verdachte ivm mishandeling op 1 april. Tijdens het gesprek werd het volgende duidelijk:
Mevrouw had aangifte tegen mij gedaan, en wel drie dagen NA het incident. Ik zou met geweld de deur tegen haar rechterarm hebben geduwd, waardoor ze die bezeerd zou hebben. Zelf hadden ze uiteraard niets gedaan. Gezien de plaatsing van de muren van mijn woning is het buitengewoon onwaarschijnlijk dat haar RECHTER arm tussen de deur kwam. Logischerwijse zou dit alleen met de linkerarm kunnen. Ik heb de politie er dan ook op gewezen dat het een valse aangifte was, en dat dat ook te controleren was aan de hand van mijn woning. Volgens de agent zou ik er waarschijnlijk niets meer over horen, omdat ook hij het allemaal erg onwaarschijnlijk vond. Op dat moment wilde ik aangifte doen. Ga maar na: huisvredebreuk, vernieling, poging roofoverval met geweld, enz enz…. Maar, zoals de agent zei, een aangifte heeft geen zin en ik had toch geen getuigen.
Wat schetst mijn verbazing als ik in oktober een brief van justitie ontvang met een transactie voorstel. Of ik maar even 260 euro wilde overmaken. Ik ben diezelfde avond naar het politiebureau gegaan om alsnog aangifte te doen. Vriendelijk hoor, maar zin om aangifte op te nemen was er op dat moment ook niet. Moest ik een afspraak maken, en niet ’s avonds of in t weekend natuurlijk. Zou ik tijd moeten opnemen van mijn drukke baan om aangifte te doen. Ook dit keer heb ik t laten zitten. Wel begreep ik dat ik alles tijdens de zitting ter sprake mag brengen en aangifte niet nodig is.

Ik heb uiteraard niet betaald en de termijn van 1 december is inmiddels verstreken. Kan iemand mij een advies geven wat ik hier allemaal mee aan moet? Zo heb ik natuurlijk op de zitting ook een tegen claim voor de beschadigde lijsten ( van de gang). Hoe kom ik aan een advocaat enz…?