|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Burgerlijk recht |
Geplaatst: ma 07 jan 2013 17:19—
|
Beste,
Lang verhaal, maar ik zal het proberen in te korten en alleen de feiten te benoemen. Gescheiden sinds 1999, ex en 3 kinderen, te betalen alimentatie aan ex partner voor onze 3 kinderen, L, O en JP en partneralimentatie. Alle verdere afspraken de afgelopen 15 jaar altijd mondeling en in zeer goed overleg gedaan, welke wijziging het ook betrof. Stop zetten partner alimentatie ivm nieuwe partner is in goed overleg gegaan. Stopzetten kinderalimentatie L bij 18 jaar worden en omdat hij een baan had is in goed overleg gegaan. Alimentatie aan O, hierbij heb ik uiteindelijk zelf (bij 19 ½ jaar van O) aan ex gevraagd of alimentatie nog nodig was ivm het krijgen van een uitkering van O. Bleek dit eigenlijk al een half jaar niet meer nodig te zijn, O kreeg vanaf zijn 19e al een uitkering en ex dus nog steeds de alimentatie. Verder geen woorden over gehad, wel aangegeven het niet netjes te vinden dat wij dit niet eerder hebben geweten en dat het toch een hoop geld bedroeg wat ze nu extra had gehad. Afijn verder zo gelaten en gestopt met betalen in overleg. Alimentatie aan JP, werd april 2012 19 jaar en hiervoor in januari 2012 aan ex gevraagd hoe de zaken er voor stonden ivm een BBL opleiding, = studeren en werken. Ex had in 2011 aangegeven dat we per april 2011 konden stoppen met betalen. Dit dus even nagevraagd. Volgens ex was dit nog niet helemaal duidelijk maar zou het laten weten als we toch moesten betalen. In april gestopt met betalen. In juli belt ex op met de vraag waarom ik niet meer betaalde, aangegeven dat zei hier zelf op terug zou komen en ik niks meer gehoord heb, daarnaast had ik begrepen van haar dat JP een bbl opleiding volgde ( ik heb al 3 jaar geen contact met JP, hij wil niks met mij te maken hebben dus moeilijk om met hem hier over te communiceren, vandaar dat ik dmv mijn ex op de hoogte blijf, zo goed als dat kan) en in zijn eigen inkomsten zou voorzien en ik ook niet meer moest betalen vanaf april 2012. Wel aangegeven het toch wat zuur te vinden om weer te moeten gaan betalen voor iemand waar ik geen contact mee heb en die het niet de moeite vind om contact met mij te hebben. Hier een heel goed gesprek met ex over gehad en ze snapte waarom ik niet meer wilde betalen en ook dat ze zelf niet duidelijk genoeg is geweest. In goede harmonie opgehangen met de boodschap dat ik niet meer zou betalen. In oktober 2012 valt er een brief, niet getekend, van ex in de brievenbus dat ze mij sommeerde de achterstallige alimentatie (wat volgens mij geen alimentatie meer is, maar onderhoudsplicht omdat JP nu 19 jaar is en in april as 20 jaar wordt)alsnog te betalen en daarnaast weer per maand te voldoen. Ik was hier redelijk verbaasd over, we hebben nooit op deze manier gecommuniceerd en nu ineens heel zakelijk en vervelend. Ik heb haar die zelfde avond gebeld om te kijken wat nu precies de bedoeling van deze brief was. In dit gesprek hebben we afgesproken dat ik een mail zou sturen met het verhaal zoals ik het zag en graag zou willen zien. Ik heb hierop een mail gestuurd (10 oktober jl.) met een voorstel om weer te betalen, waarbij we de te veel betaalde alimentatie van O zouden verreken en weer verder zouden gaan, wel met die verstande dat ik een schriftelijke bevestiging van JP wilde hebben dat hij akkoord gaat met het voorstel, aangezien juridisch gezien het JP zijn onderhoudsgeld is en mijn ex hier in principe niks meer mee te maken heeft. Wij hebben hier tot 31 december jl geen reactie op gehad. Helemaal niks, geen telefoontje, geen mail, niets. Inmiddels dus weer 3 maanden verder. Nu dus een mail, weer van ex dat ze toch vind dat wij moeten betalen, met een rekeningnummer van JP waarop het bedrag gestort mag worden. Er staat verder niks over het achterstallige en ook niks over het voorstel wat wij gedaan hebben. En van JP heb ik tot op heden nog steeds niks vernomen. Pff sorry voor het lange verhaal, maar hoe nu verder? Ik vind de manier waarop dit gaat, zeker niet gepast, ik heb 15 jaar lang altijd netjes op tijd betaald (wat ik niet meer dan normaal vind), vaak, heel vaak ook behoorlijk extra bijdrage geleverd, voor school, kleding, boekengeld, beugels noem het maar op. Ook altijd met liefde gedaan. Maar dit zit mij toch niet helemaal lekker. Hoe lang kan JP bv de achterstallig onderhoudsplicht terugvorderen indien wij hebben aangegeven te willen betalen maar dit bevestigd willen hebben van JP en hier niks op horen? Bedankt voor de reactie, en nogmaals sorry voor het lange verhaal. |
Geplaatst: do 07 feb 2013 16:18—
|
U bent voor een kind van 18 - 21 onderhoudsplichtig inderdaad, voor de kosten van zijn levensonderhoud en studie. Dit is wél een alimentatiebijdrage, maar één aan de jongere zelf. De moeder kan dat dus ook niet opeisen (tenzij hij zijn moeder daartoe gemachtigd heeft).
Als u e.e.a. mondeling hebt afgesproken, dan wordt het voor uw zoon (of evt. ex-vrouw) moeilijk om dat af te dwingen. Als het toen wél door de rechter is bepaald, geldt vanaf het moment dat JP 18 is geworden het bedrag dat de rechter bepaald heeft als bedrag dat u aan hem zelf moet betalen (wat door indexering ondertussen hoger is dan toen is vastgesteld uiteraard). Als u het niet eens bent met het bedrag dat u aan JP betaalt, zult u in dat geval naar de rechter moeten om een verlaging danwel nihilstelling aan te vragen. Dat kan op twee gronden: 1. JP heeft geen behoefte aan een alimentatiebijdrage (hij kan in zijn eigen levensonderhoud voorzien) 2. U heeft het geld niet om nog een alimentatiebijdrage te betalen. Daarbij moet ik wel opmerken dat de te veel betaalde alimentatie voor andere kinderen niet meeweegt. Ten eerste mag u kinderalimentatie nergens mee verrekenen (en voor een jong- meerderjarige is het nog steeds kinderalimentatie) en ten tweede is het een bijdrage aan JP, hij heeft niets te maken met wat u aan een ander kind betaalt heeft. Dat zult u terug moeten vorderen bij dat kind zelf, maar de praktijk leert dat dit vrijwel onmogelijk is als het een door de rechter vastgestelde bijdrage is. Als er nooit een afspraak door de rechtbank is vastgelegd of de rechter nooit iets heeft bepaald ten aanzien van de alimentatie, is het JP die het initiatief moet nemen en naar de rechter moet. Als dit wél gebeurd is, dan zult u naar de rechter moeten om de alimentatiebijdrage aan JP te verlagen of op nihil te stellen. Hiervoor hebt u dan wel een advocaat nodig. Ik hoop u hiermee enige duidelijkheid verschaft te hebben. Voor nadere vragen kunt u uiteraard contact met mij opnemen. Met vriendelijke groet, mr. Gerolf Hagens |
|
Rechtenforum.nl -> Burgerlijk recht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl