verklaring onder ede
#1: verklaring onder ede Auteur: legalrebel
Geplaatst: di 15 nov 2011 17:19
De OM bezwaartest
Quote: | 13. De politie heeft me staande gehouden omdat ik te hard reed, maar ze hebben geen bewijs in de vorm van videobeelden of een flitsfoto. Ik wil beroep instellen, want Justitie kan nooit bewijzen dat ik te hard heb gereden.
Naar het Nederlandse recht is het voldoende dat een beëdigd opsporingsambtenaar de snelheidsoverschrijding heeft geconstateerd. Meestal gebeurt dat via geijkte snelheidsmeters, maar de politie kan in bijzondere gevallen ook een bekeuring uitschrijven na het volgen met een auto met een ongeijkte meter. In zeer uitzonderlijke gevallen kun je zelfs bekeurd worden doordat die opsporingsambtenaar zelf ziet dat iemand rijdt met een op zijn ervaring als politieagent geschatte snelheid van xx km/h. Dat moet dan wel een veel hogere snelheid zijn dan de ter plaatse geldende maximumsnelheid. Deze situatie komt overigens nauwelijks voor.
Resultaat: als een beëdigd opsporingsambtenaar een proces verbaal van je overtreding heeft opgesteld, is dat voldoende bewijs - aanvullend bewijs zoals een foto is niet nodig. De Officier van Justitie zal je beroep waarschijnlijk ongegrond verklaren. |
Vraag: aan de politie verklaring wordt meer waarde gehecht omdat hij een verklaring onder ede heeft afgelegd, kan ik zo,n verklaring ook afleggen en als getuige optreden in mijn eigen zaak?
|
#2: Auteur: bona fides
Geplaatst: di 15 nov 2011 17:51
Het proces-verbaal van de opsporingsambtenaar blijft hoe dan ook voldoende bewijs. Als een rechter op basis van het proces-verbaal aanneemt dat het feit is begaan, zijn daarmee bewijsmiddelen die dit tegenspreken weerlegd.
|
#3: Auteur: legalrebel
Geplaatst: di 15 nov 2011 18:30
Is dit recht?
Als dit zo is hoe kan ik mijzelf dan verdedigen? Het proces verbaal is niets anders dan het woord van de verbalisant. Is mijn woord onder ede niet evenveel waard?
|
#4: Auteur: bona fides
Geplaatst: di 15 nov 2011 21:47
Wat jouw woord "waard" is, bepaalt de rechter. Het enige is dat een proces-verbaal van een opsporingsambtenaar voldoende "wettelijk" bewijs oplevert.
Het lijkt me verder niet uitmaken dat jouw woord zonder verder bewijs niet voldoende is om je op te veroordelen, want je zult vast niet verklaren dat je schuldig bent.
|
#5: Auteur: RbP
Geplaatst: ma 09 jan 2012 19:47
bona fides schreef: | Wat jouw woord "waard" is, bepaalt de rechter. Het enige is dat een proces-verbaal van een opsporingsambtenaar voldoende "wettelijk" bewijs oplevert. |
De reden dat het proces-verbaal van de opsporingsambtenaar als wettelijk bewijs wordt erkend is dat hij/zij een wettelijk beedigd ambtenaar is.
Interessant wordt het als de "verdachte" (eveneens) een wettelijk beedigd ambtenaar is en de verklaringen van de opsporingsambtenaar en de "verdachte" niet overeenstemmen. Ik heb wel eens gehoord dat een militair (officier bij de landmacht) dit tijdens een rechtszaak heeft gebruikt, maar weet niet wat de uitkomst was.
|
#6: Auteur: bona fides
Geplaatst: ma 09 jan 2012 23:58
Wat betreft art. 344 lid 2 Sv doet het er niet toe of de verdachte een wettelijke beëdigd opsporingsambtenaar is:
bona fides schreef: | Het lijkt me verder niet uitmaken dat jouw woord zonder verder bewijs niet voldoende is om je op te veroordelen, want je zult vast niet verklaren dat je schuldig bent. |
Een verdachte is onschuldig totdat zijn schuld is bewezen. Art. 338 lid 1 Sv luidt:
Quote: | Het bewijs dat de verdachte het telastegelegde feit heeft begaan, kan door den rechter slechts worden aangenomen, indien hij daarvan uit het onderzoek op de terechtzitting door den inhoud van wettige bewijsmiddelen de overtuiging heeft bekomen. |
Er zijn dus twee aspecten:
- wettige bewijsmiddelen;
- overtuiging.
Wat betreft wettige bewijsmiddelen zegt art. 344 lid 2 Sv:
Quote: | Het bewijs dat de verdachte het telastegelegde feit heeft gepleegd, kan door den rechter worden aangenomen op het proces-verbaal van een opsporingsambtenaar. |
Hier staat dus alleen dat het proces-verbaal van een opsporingsambtenaar voldoende wettig bewijs oplevert. Als de rechter aan dit bewijs ook nog eens de overtuiging kan ontlenen dat de verdachte schuldig is, is het bewijs rond.
Nu goed opletten: art. 344 lid 2 Sv zegt niet dat de rechter verplicht is de inhoud van het proces-verbaal voor waar aan te nemen!
Of de rechter een proces-verbaal gelooft of juist de ontkennende verdachte, is aan de rechter. De status van "proces-verbaal" is hiervoor niet relevant. De status van "proces-verbaal" is alleen relevant voor de vraag of dat bewijsmiddel op zichzelf voldoet aan de wettelijke bewijsminima.
Wie dit goed begrijpt, zal nu ook begrijpen dat het irrelevant is of een verklaring van een verdachte wordt erkend als "proces-verbaal van een (beëdigd) opsporingsambtenaar" (aangenomen dat de verdachte die verklaring niet heeft afgelegd met als doel zichzelf veroordeeld te krijgen).
Een verdachte hoeft zijn onschuld niet te bewijzen. Voor zijn onschuld is geen bewijs nodig, dus ook geen bewijs in de vorm van een "proces-verbaal van een (beëdigd) opsporingsambtenaar".
RbP schreef: | Interessant wordt het als de "verdachte" (eveneens) een wettelijk beedigd ambtenaar is en de verklaringen van de opsporingsambtenaar en de "verdachte" niet overeenstemmen. Ik heb wel eens gehoord dat een militair (officier bij de landmacht) dit tijdens een rechtszaak heeft gebruikt, maar weet niet wat de uitkomst was. |
Die vraag heeft de rechter dus niet hoeven te beantwoorden, want het antwoord op de vraag doet er niet toe.
|
|