|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Civiel recht |
Geplaatst: za 12 nov 2011 13:18—
|
Zelf ben ik niet werkzaam binnen het rechtssysteem, al heb ik als verzorgende i.o. wel met wetten rondom de zorg te maken (o.a. de WGBO, BOPZ en BIG-wet).
Nu heb ik een aantal vragen over de niet-reanimerenpenning (NRP). De NRP is een rechtsgeldige penning die uitgegeven word door de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE). Door middel van deze penning laat de drager ervan zien dat hii/zij niet meer gereanimeerd wil worden wanneer de situatie zich voordoet. De Nederlandse Reanimatie Raad (NRR) heeft inmiddels regels opgesteld hoe men dient om te gaan met de NRP. Voor het gemak citeer ik ze even:
Voor de professionele hulpverlening is het helder. Zij dienen de behandeling te staken bij vondst van de NRP op grond van de WGBO. De leken-hulpverleners moeten het in dit geval zelf uitzoeken wat men doet. In het kader van de eigen veiligheid zal men bij vondst van deze penning in veel gevallen doorgaan met de reanimatie. De reactie van de omstanders kan dermate bedreigend worden dat doorgaan eigenlijk de enige optie is. Bovendien speelt de psychologische druk die een reanimatie met zich meebrengt ook een grote rol. Nu vraag ik mij af of je civielrechtelijk aangeklaagd kan worden wanneer je een penning negeert. 1) Veronderstel je komt ergens en je gaat reanimeren. Later blijkt dat slachtoffer (SO) een NRP te hebben (die je niet gezien hebt) Kan een SO je dan aanklagen? 2) Veronderstel je komt ergens en je ziet een NRP en je gaat reanimeren. Kan een SO je dan aanklagen? 3) Veronderstel je komt ergens en je gaat reanimeren. Later zie je een NRP en je gaat toch door. Kan een SO je dan aanklagen? 4) Veronderstel je komt ergens en je gaat niet reanimeren daar je denkt een NRP gezien te hebben (maar is toch niet zo) Kan nabestaande je dan aanklagen? 5) Veronderstel de reanimatie is is succesvol verlopen (het SO heeft een NRP), maar het SO komt er als een kasplantje uit. Kan een directie naaste (man/vrouw) je dan aanklagen? Alvast bedankt! Groetjes, Mariska |
Geplaatst: ma 14 nov 2011 19:51—
|
Niet-professionals, althans personen zonder BIG-registratie, kan m.i. niet worden verweten dat zij reanimeren in weerwil van een dergelijke verklaring, ook niet als een omstander deze verklaring aanhaalt (misschien zelfs in het bijzonder niet dan!).
Bij personen mét BIG-registratie kán het verwijtbaar zijn dat men de verklaring negeert, maar of dat zo is heeft vooral te maken met de feiten en omstandigheden van het geval versus de invulling van goed hulpverlenerschap. Dat een vereniging met een bijzonder oogmerk regels opstelt maakt niet dat deze bindend zijn voor bijvoorbeeld artsen. Het betreft immers geen wetgeving. Dat deze normering bindend kan zijn is alleen het geval als het de breed gedragen consensus is van de beroepsgroep EN de beroepsbeoefenaar ook geen gegronde reden heeft om van dit breed gedragen beleid af te wijken. In dat geval EN wanneer de betrokkene ook een BIG-registratie heeft, dan kán een klacht voor de tuchtraad worden ingediend. Als daar een gegrondverklaring uit komt, dan kán dat de basis zijn voor een civielrechtelijk verhaal op basis van onrechtmatige daad. Maar m.i. is een dergelijke situatie in ieder geval zeldzaam en het lijkt me ook dat niet snel een beroepsbeoefenaar daadwerkelijk meer dan een tikje op de vingers kan verwachten omdat hij nu eenmaal doet daar waar hij voor is opgeleid, namelijk al het redelijke doen om levens te redden. Dit kan hoogstens anders liggen als de beroepsbeoefenaar ook daadwerkelijk een geneeskundige behandelovereenkomst heeft met de gereanimeerde en uitdrukkelijk vooraf is besproken wat het reanimatiebeleid zal zijn. Bedenk tegelijkertijd dat een reanimatieverklaring om wél gereanimeerd te worden weinig waarde heeft, omdat het altijd aan de beroepsbeoefenaar (meestal arts) is om op het relevante te beoordelen of een behandeling nog wel zinvol is. Als deze beoordeling negatief uitvalt, dan treft een tuchtklacht in principe geen doel. Aan met name artsen wordt een grote beoordelingsvrijheid toegekend in dit soort zaken, er moet veel gebeuren wil een tuchtrechter, laat staan een burgerlijke rechter, iemand om de oren slaan vanwege discussies omtrent reanimaties. |
Geplaatst: ma 14 nov 2011 22:14—
| Even nog afgezien van de vraag of er in de geschetste situatie sprake is van een onrechtmatige daad....wat wil je precies gaan vorderen? Schadevergoeding omdat je nog leeft? |
Geplaatst: wo 16 nov 2011 20:28—
Ik denk dat dat ook een groot vraagteken is, wat precies gevorderd wordt en welke gronden daarvoor er zijn bepaalt de succeskans. Voor zover ik weet is een dergelijke zaak nog niet voor de HR gebracht, merendeels vermoedelijk omdat mensen met een dergelijke wens het leven moe zijn en geen zin hebben in dit soort tragedies, dan wel alsnog binnen niet al te lange tijd na een reanimatie komen te overlijden (niet zo gek, als je weet dat op oudere leeftijd de succeskansen bar laag zijn om relatief ongeschonden een goede reanimatie te overleven). In praktijk is een civiele claim gericht tegen een bepaald handelen/nalaten van een BIG-geregistreerde hulpverlener een moeilijke zaak zonder tuchtuitspraak tegen die hulpverlener. Maar alhoewel een tuchtrechtelijk verwijt in een dergelijke situatie (handelen in strijd met duidelijke wensen van de wilsbekwame patiënt) in omstandigheden makkelijk gemaakt wordt, garandeert dat nog niet een positieve civiele uitkomst. En de dood is in beginsel rechtens niet afdwingbaar. Daarentegen hebben we ook HR 21-02-1997, NJ 1999, 145 (wrongful birth) en HR 18-03-2005, LJN: AR5213 (baby Kelly) waarin bijvoorbeeld vermogensschade voor kosten gemoeid met een leven dat er niet had moeten zijn wel werd aangenomen. Ook hier geldt echter weer dat dit geen kosten kan betreffen die direct gemoeid zijn met de zorg en volledig vergoed worden onder de zorgverzekeringspolis (wat overigens niet de zorgverzekeraar belet om eventueel regres te nemen op de derde (althans zijn aansprakelijkheidsverzekering)). Beide arresten zijn overigens wel weer gewezen in kwesties waarbij er een verwijt kon worden gemaakt naar een BIG-geregistreerde zorgverlener uit hoofde van de medisch-professionele standaard (en centrale aansprakelijkheid van de betreffende zorginstelling). |
Geplaatst: do 17 nov 2011 1:47—
|
Geachte TS,
Ik zie deze regel als beschermingsregel, zodat u niet achteraf kan worden geconfronteerd met juridisch gedoe, terwijl u naar eer en geweten handelt. U heeft in feite een vrijbrief om elke "niet reanimeer" penning te negeren, tot er professionele hulpverleners zijn. Ik zou ook de beslissing door profs laten nemen, zuiver om gedoe te vermijden. Dus gewoon alles reanimeren die u tegen komt! |
|
Rechtenforum.nl -> Civiel recht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl