erfrecht vraagje
#1: erfrecht vraagje Auteur: am
Geplaatst: do 14 dec 2006 11:06
ik heb een vraag over kinderen en erfrecht waar ik niet uit kom. Graag advies.
Als een kind geboren wordt en de vader erkend het niet en er bestaat geen ouderlijk gezag doordat de ouders niet samenwoonde / of geregistreerd partnerschap hadden, heeft zo'n kind later dan recht op een deel van de erfenis van zijn vader?
De vader is 100% de biologische vader. Moet dit bewezen worden dmv bloedtesten / DNA en op welk moment. Al na de geboorte of pas op het moment van erven?
Wat moet er gebeuren voor allimentatierecht, ook aantonen na de geboorte dat de vader de biologische vader is? Hoe hoog is de allimentatie, altijd het minimum van 150 euro?
bedankt
|
#2: kindsdeel Auteur: am
Geplaatst: do 14 dec 2006 16:51
Hoe zit het met het recht op kindsdeel van een niet erkend kind richting de biologische vader?
|
#3: Auteur: Flash
Geplaatst: do 14 dec 2006 19:13
Als een kind niet erkend is (en er geen sprake is van geboorte tijdens huwelijk) is er geen familierechtelijke betrekking ontstaan tussen kind en de biologische vader. Daardoor erft het kind niet van rechtswege na het overlijden van de vader en heeft derhalve in beginsel geen recht op de legitieme portie.
Het kind kan wel, zelfs na het overlijden van de vader, een gerechtelijke vaderstelling gelasten. Indien aangetoond kan worden dat de man in kwestie de biologische vader is, zal hij ook de juridische vader worden. Als gevolg hiervan heeft het kind recht op een legitieme portie en wordt onder bepaalde omstandigheden zelf als erfgenaam kunnen opkomen.
|
#4: Auteur: bona fides
Geplaatst: do 14 dec 2006 19:20
En als een eventueel testament spreekt van "de kinderen", dan valt een persoon die via zo'n gerechtelijke vaderstelling juridisch kind wordt, ook hieronder. Tenminste, zo begreep ik dat in het eerste jaar van het college familierecht. De notaris die het college gaf raadde daarom aan in een testament de kinderen altijd bij naam te noemen.
|
#5: Auteur: Flash
Geplaatst: do 14 dec 2006 19:27
bona fides schreef: | En als een eventueel testament spreekt van "de kinderen", dan valt een persoon die via zo'n gerechtelijke vaderstelling juridisch kind wordt, ook hieronder. Tenminste, zo begreep ik dat in het eerste jaar van het college familierecht. De notaris die het college gaf raadde daarom aan in een testament de kinderen altijd bij naam te noemen. |
Bovendien vanuit commercieel oogpunt erg gunstig, want voor ieder 'nieuw' kind dient het testament aangepast te worden
Maar het klopt wel, als het testament zo ruim is geformuleerd, kom je op als erfgenaam in het testament. Indien er geen testament is, kom je ook als erfgenaam op op grond van de wet. En indien er een testament is waarin je (direct of indirect) onterft wordt, kan je een beroep doen op de legitieme portie.
|
#6: legitieme portie? Auteur: am
Geplaatst: vr 15 dec 2006 15:20
Dus als ik het goed begrijp, als er geen testament is en geen vermelding daarin van het kind, dan kan het kind toch erven? Maar hoe weet het kind dan op dat moment dat de vader overleden is, hij wordt dan niet opgeroepen toch.?
Stel dat je na de geboorte via DNA al aantoont dat d evader de biologische vader is dan is het kind dus juridisch gezien kind van die man en heeft net zoveel rechten als de andere wel erkende kids?
Moet een vader meewerken aan een DNA na de geboorte als d emoeder dat eist? Wie betaald de DNA dan?
|
#7: Auteur: Flash
Geplaatst: vr 15 dec 2006 20:03
Op de eerste vraag is het antwoord vrij simpel, dat weet het kind niet. Hij kan dit uit de krant halen of misschien via via, maar hij zal niet opgeroepen worden. Hij is namelijk op dat moment nog geen erfgenaam omdat de gerechtelijke vaderstelling nog geen feit is. Dit zal eerst moeten gebeuren.
Door middel van de gerechtelijke vaderstelling waarbij DNA een zeer solide bewijsmiddel is, kan het vaderschap komen vast te staan. Het kind zal dan net als ieder wel erkend kind zijn en in beginsel net zoveel rechten hebben.
Een man is niet verplicht om DNA af te staan, wel is het zo dat er steeds meer rechtspraak is die aangeeft dat indien een man weigert zijn DNA ter onderzoek af te staan de rechter er vanuit gaat dat hij de vader is. Het credo is dus dat als je niets te verbergen hebt je gewoon meewerkt aan het onderzoek.
Over de kosten en wie deze dient te dragen, kan ik je niets vertellen.
|
|