|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Civiel recht |
Geplaatst: wo 28 jul 2010 21:42—
|
Beste ls,
Het volgende. Mijn ex vriend heeft mijn auto op zijn naam staan, echter ik heb deze betaald, gekocht van particulier in bezit van giro afschrift waar deze transactie op vermeld staat. Echter hij wil deze auto niet terug geven...wat nu. Vast bedankt voor de reacties, Groet Jannie |
Geplaatst: wo 28 jul 2010 23:16—
|
Als je niets anders hebt dan een bewijs van betaling vermoed ik dat je weinig kans maakt. Je kan die auto hem wel cadeau hebben gedaan, bijvoorbeeld.
Als je nog wel wat kunt doen moet je je afvragen hoe veel de auto waard is en hoe veel het je kost om er een zaak van te maken. |
Geplaatst: do 29 jul 2010 14:57—
|
Heb je geen andere schriftelijke stukken, zoals bijvoorbeeld facturen van onderhoud en reparaties (en bewijs van wie die betaald heeft)?
Op zichzelf is het feit dat de auto op zijn naam staat geen bewijs dat het zijn eigendom is. Omdat hij de auto in zijn bezit heeft, zul je (bij de rechter) met genoeg bewijzen / aanwijzingen moeten komen dat het niet zijn eigendom is, maar het jouwe. |
Geplaatst: do 29 jul 2010 16:54—
|
De tenaamstelling van de auto is enkel van belang voor de Wegenverkeerswet 1994 en de Regeling kentekenbewijzen. Als je kijkt naar artikel 1 lid 1 sub o en art 1 lid 2 en 3 WVW en Hoofdstuk IV WVW dan zie je dat de wetgever in zijn formulering er vanuit gaat dat de geregistreerde op het kentekenbewijs niet automatisch de eigenaar van het voertuig hoeft te zijn.
Ook bestaat er bij nieuwe auto's niet meer zoiets dat eigendomsbewijs heet. Waarschijnlijk vanwege de omstandigheid dat eigendom meeromvattend is dan enkel een registratie bij de RDW. |
Geplaatst: do 29 jul 2010 17:26—
|
Tenaamstelling geeft naar ervaringsregels wel een vermoeden van eigendom. Bovendien geldt hier dat de persoon op wiens naam de auto staat in ieder geval houder is, en gelet op zijn weigering de auto terug te geven nu ook de bezitter. Ook bezit geeft een vermoeden van eigendom.
Zaak is dus om die vermoedens te weerleggen. Nu lijkt me dat niet onmogelijk: jannie1 heeft blijkbaar de auto gekocht en betaald, en dat zal toch wel bewezen kunnen worden. Dat jannie1 zomaar de auto aan haar vriend zou hebben geschonken is waarschijnlijk niet superplausibel (afhankelijk van de precieze omstandigheden). Vooral interessant is de reden waarom de auto op naam van de vriend is gezet: als er een plausibele verklaring is voor de situatie waar jannie1 zich op beroept (zij is eigenaar van de auto, maar de auto staat op naam van haar ex-vriend), en er is geen plausibele verklaring voor de andere mogelijkheid (zij heeft de auto betaald, maar geschonken aan haar toenmalige vriend), dan zal de conclusie toch snel zijn dat de auto aan jannie1 toebehoort. Het is trouwens helemaal niet gezegd dat de ex-vriend zal beweren dat de auto zijn eigendom is. Misschien is hij alleen wat koppig en zal hij snel inbinden als jannie1 duidelijk maakt dat het haar serieus is... |
Geplaatst: do 29 jul 2010 17:36—
|
Overigens is het net zo min vanzelfsprekend dat degene die de betaling verricht het goed enkel daarom in eigendom verkrijgt.
Mijns inziens gaat het erom wat partijen hebben afgesproken, althans beoogd hebben af te spreken. Het betalen of kentekenbewijs maakt daarbij niet uit. Ik vrees echter wel dat jij een bewijsachterstand hebt te overbruggen. In Nederland wordt de houder geacht de bezitter te zijn en de bezitter geacht voor zichzelf te houden. Vraag zal dus zijn wie de auto meestentijds gebruikt heeft. Was het ook de bedoeling dat deze persoon de auto telkens gebruikte, of was de auto ten behoeve van de ander bedoeld? Bijvoorbeeld als jullie hebben afgesproken dat jouw vriend de auto voortaan zou gebruiken ivm woon-werkverkeer en dat hij daarom ook de auto op zijn naam gesteld krijgt, lijkt het mij dat je slechts met moeite nog kan beweren dat jij eigenaar bent van de auto. Echter als jij de auto betaald hebt en jij hebt er altijd in gereden en jouw vriend had zelf nog een (tweede) auto, dan wordt het alweer een stuk aannemelijker dat jij het eigendom van de auto kunt claimen. Je doet er echter wel verstandig aan om snel te handelen. Indien jouw ex de auto verkoopt en de auto overschrijft, zal de koper, als derde te goeder trouw, niet gehouden zijn de auto terug te geven. |
Geplaatst: do 29 jul 2010 18:23—
Het bovenstaande lijkt me nauwelijks tot niets uit te maken voor de vraag wie er eigenaar is van de auto. Afspraken tussen partners over het gebruik van een auto zijn heel normaal en zeggen eigenlijk niets over wie er eigenaar is. De feitelijke macht heeft de persoon die op dit moment de sleutels in handen heeft. Als er verder niets bekend is, wordt die persoon wettelijk vermoed bezitter en dan ook eigenaar te zijn. Maar in de praktijk van alledag is het duidelijk dat de persoon die op een bepaald moment de sleutels in handen heeft lang niet altijd de eigenaar van de auto is. De concrete omstandigheden zullen heel snel het wettelijk vermoeden aan de kant schuiven. De tenaamstelling van een auto lijkt me een veel hardere aanwijzing van eigenaarschap, gewoon gelet op de praktijk. Er moet een duidelijk verhaal zijn waarom de persoon op wiens naam de auto staat niet de eigenaar van de auto is. Aangenomen dat de ex-vriend zich echt op het standpunt zal stellen dat hij eigenaar is van de auto zal het aankomen op de vraag: wie heeft het meest plausibele verhaal. Hoe kan het dat zij eigenaar is, maar de auto op zijn naam staat? Of hoe kan het dat hij eigenaar is, maar zij de auto volledig heeft betaald? |
Geplaatst: do 29 jul 2010 18:41—
|
Ik ben enkel in bezit van een giro afschrift, hij betaalde de wegenbelasting, verzekering en het onderhoud...ik zal dus wel met mijn verhaal heel overtuigend moeten zijn ben ik bang.
wel bedankt for you support sofar...wie weet komt er nog een argument dat mij meer steunt in mijn visie groet |
Geplaatst: do 29 jul 2010 20:10—
Maar wat was nu de reden om de auto op zijn naam te zetten? |
Geplaatst: do 29 jul 2010 22:31—
|
als alles goed gaat zijn dit zaken waar je niet over denkt.
hij woonde in een andere regio en de wagen was was nogal zwaar (diesel)...goedkopere wegen belasting...achter af een dure 
|
Geplaatst: vr 30 jul 2010 9:21—
Nee, maar ik zeg ook niet dat dat onomstotelijk bepaalt wie er daadwerkelijk eigenaar is. Ik heb proberen aan te geven dat die omstandigheden wel kunnen meespelen voor een rechter om te bepalen aan wie hij het eigendom moet toekennen, althans langs die weg kun je bewijsvoering al dan niet rond krijgen. Ofwel het door jou genoemde plausibele verhaal.
Dit bedoelde ik dus ook te zeggen. Feit is dat momenteel de exvriend de sleutels en (dus) de auto houdt. Enkel uitgaande van die omstandigheid, wordt hij nu vermoed de eigenaar te zijn. Maar hij kan ook op de dag dat ze uit elkaar zijn gegaan als wraak de auto meegenomen hebben, terwijl jannie de auto elke dag gebruikte en voor haarzelf had gekocht. Dan kan mijns inziens, aan de hand van het dagelijks gebruik, Jannie in haar bewijs slagen.
Ik zla niet zeggen dat dat verhaal er nu al is. Maar het feit dat het om goedkopere verzekering en wegenbelasting te doen was, is in ieder geval een begin.
Net zo min als het afrekenen van de auto doorslaggevend is voor het verkrijgen van het eigendom, is het betalen van wegenbelasting en verzeering dat evenmin. Ik blijf erbij dat juist dat soort afspraken tussen partners gebruikelijk zijn. "Ik betaal de boodschappen, jij betaalt de film, ik de benzine, jij de belasting" Echter voor het eigendom maakt dat mijns inziens weinig uit. Wat wel uitmaakt is wie "normaal gesproken" de auto in het bezit had. En "normaal gesproken" is in mijn beleving wie de auto meestentijds gebruikte. Wie van jullie twee "bepaalde" waar de auto naar toe reed? Naar mijn mening kan dat als aanwijzing dienen wie de auto middellijk en wie de auto onmiddellijk bezat. |
Geplaatst: zo 01 aug 2010 21:14—
Heel gebruikelijk inderdaad, maar ik zou niet willen zeggen dat degene die de auto het meest gebruikte, ook de eigenaar is. Daar moet je bij de verhuurder van een huis ook niet mee aankomen; er kan heel goed een onderscheid zijn tussen de eigenaar en de gebruiker. Ik vroeg naar wie onderhoud etc. betaalde vanwege de insinuatie die dat oplevert (zoals bona fides al zei: wat is plausibel?): heeft de auto bijv. € 5000,- gekost en heeft de exvriend van Jannie alleen de APK en een litertje olie betaald (regulier onderhoud), dan lijkt de eigendom duidelijk bij Jannie te liggen. Heeft de exvriend voor € 3000,- aan reparaties (groot onderhoud) betaald, dan zou dat aannemelijker maken dat hij meer aanspraken op de auto had dan dat hij deze mocht gebruiken. Bottom line: - omdat Jannies ex-vriend de auto in zijn bezit heeft, heeft hij een sterkere bewijspositie: hij wordt als eigenaar gezien, tenzij anders wordt bewezen; - de tenaamstelling draagt daaraan bij; - dat valt wellicht te ontkrachten met de uitleg over het belastingtarief; - met het giro-afschrift van de aankoop is (heel) aannemelijk gemaakt dat de auto van Jannie is en niet van de ex-vriend; - mocht hij aanvoeren dat hij het onderhoud heeft betaald, valt dit te ontkrachten met een (aannemelijke) uitleg over de afspraken die onderling gemaakt zijn (bijv.: hij gebruikte de auto het meest, dus hij betaalde het gewoon onderhoud). |
Geplaatst: zo 01 aug 2010 22:08—
| Precies, alle feiten en omstandigheden die worden aangevoerd moeten worden gezien in het licht van van enerzijds het verhaal van jannie1 en anderszijds het verhaal van haar ex-vriend. Het dagelijks gebruik in het verleden, voor zover dat al zou kunnen worden vastgesteld, is slechts van belang voor zover het die verhalen bevestigt of (belangrijker) weerspreekt. |
Geplaatst: ma 02 aug 2010 12:29—
Met jouw reactie ben ik het op zich geheel eens, behalve met bovenstaande quote... Nergens zeg ik dat de gebruiker ook de eigenaar is. En verschil tussen huurder en verhuurder met betrekking tot gebruiker en eigenaar weet ik ook nog wel te maken. Ik vind het daarom geen terecht voorbeeld. Ik schreef zelf al dat het gaat om wie er middellijk en wie er onmiddellijk bezit uitoefende. Het gebruik kan daartoe een aanwijzing zijn, maar is geenszins doorslaggevend. ---------- Terug naar de casus: Voor een vergelijkbaar verhaal zie LJN: AY9684 |
Geplaatst: ma 02 aug 2010 19:59—
Ik bedoelde niet te beweren dat je dat onderscheid niet kunt maken, maar ik krijg toch de indruk dat je ze in dit geval teveel laat overschaduwen. Valt samen met wat je zegt over middellijk en onmiddellijk bezit.
Even om duidelijk te hebben waar we het over hebben:
Vooropgesteld: de auto heeft ofwel een middellijk bezitter en een houder (voor die bezitter), ofwel een onmiddellijk bezitter. Niet twee bezitters tegelijkertijd. Als uit alle omstandigheden (betaling aankoopbedrag, tenaamstelling, betaling onderhoudskosten) blijkt dat Jannie de eigenaar is, dan kunnen we ervan uitgaan dat zij de auto heeft uitgeleend aan de ex-vriend. Deze laatste is dan houder voor Jannie, die middellijk bezitter (en eigenaar) is. Als je dit als feitencomplex vast hebt staan tegenover de rechter, ben je klaar: geen houderschapsinversie, de ex kan niet ineens voor zichzelf gaan houden (zichzelf onmiddellijk bezitter maken). Jannie is eigenaar. In je eerdere post wekte je meer de indruk te willen zeggen dat het gebruik juist een belangrijke rol innam, vandaar dat ik daarop reageerde. Na je nieuwe post heb ik de indruk dat we het er wel over eens zijn: wie de auto gebruikte kan geen sterke rol spelen bij de beoordeling wie de eigenaar is, tenzij daarbij duidelijk is uit welken hoofde dit was: houder (bijv. lenen vd auto) of bezitter (want eigenaar). |
|
Rechtenforum.nl -> Civiel recht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl