Poging doodslag door agenten Sunset Grooves?
| ||||||||||||||||||||||||
|
En nog een vraagje: hoe zit het eigenlijk met de verhouding tussen art. 8 lid 1 PolW, art. 7 lid 1 sub c Ambtsinstructie en de noodweer(exces) van art. 41 Sr? Als vuurwapengebruik onder de politiewet en/of de ambtsinstructie valt, is er dan reeds daarom al sprake van een strafuitsluitingsgrond die tot ontslag van rechtsvervolging leidt? Dan zou er i.c. niet meer moeten worden getoetst aan de eisen van noodweer? Zou er dan theoretisch ook kunnen worden gezegd dat het vuurwapengebruik op HvH onder bereik van de ambtsinstructie viel en reeds daarom rechtmatig was? Laatst aangepast door flow op vr 11 sep 2009 11:14, in totaal 1 keer bewerkt |
Dit is dus het probleem. We krijgen enkel informatie via de verschillende media, en elk media geeft er zijn "kleurtje" aan. Ik ken de exacte toedracht niet maar heb ook vernomen dat personen die er eerst mee op uit waren om de agenten een "pak slaag" te geven of op zijn minst de schermutselingen met eigen ogen wilde zien dekking hebben gezocht toen het schieten begon. Ik ben het geheel met je eens dat als er geschoten is anders dan uit zelfverdediging de desbetreffende agenten gewoon vervolgt moeten worden. Het vuurwapen is het uiterste middel dat de politie mag inzetten. Maar ik pleit er toch voor om het gehele onderzoek af te wachten, mogelijk dat er nog nieuwe feiten naar boven komen die nog niet breed uitgemeten zijn in de pers. |
De zaak liet me even niet los ![]() Omdat er op 22 augustus jl. door politieagenten op HvH schoten op mensen werden afgevuurd, daarbij een persoon om het leven kwam, enkelen gewond raakten en anderen gevaar liepen, zijn door politieagenten formeel verschillende delictsomschrijvingen vervuld. Daar is echter nog niet mee gezegd dat de betreffende agenten nu ook verdachten van een strafbaar feit zijn. Immers is het mogelijk dat de agenten zich bij hun vuurwapengebruik konden beroepen op een wettelijke grondslag. De primaire vraag is daarom, of er in casu een wettelijke grondslag bestond voor de toepassing van het bedoelde vuurwapengeweld. De wettelijke grondslag voor de toepassing van vuurwapengeweld vormen in het algemeen art. 8 PolW 1993 en de Ambtsinstructie. Het beoogde doel van het gebruik van geweld door de politie staat in algemene termen omschreven in art. 2 PolW 1993: “te zorgen voor de daadwerkelijke handhaving van de rechtsorde en het verlenen van hulp aan hen die deze behoeven.” Met vuurwapens mag dit doel ex art. 8 lid 1 PolW 1993 worden verwezenlijkt als dit “mede gelet op de aan het gebruik van geweld verbonden gevaren” gerechtvaardigd is en “dat doel niet op een andere wijze kan worden bereikt.”. Met Naeyé kan worden gezegd, dat art. 8 PolW geen zelfstandige grondslag van de bevoegdheid tot toepassing van geweld vormt – door de politie toegepast geweld moet altijd proportioneel, subsidiair, redelijk en gematigd zijn. De precieze omstandigheden waarin vuurwapengeweld door de politie mag worden toegepast, worden nader omschreven in art. 7 Ambtsinstructie. Voor zover hier van belang, wordt de bevoegdheid tot toepassing van vuurwapens verleend om, kort gezegd, enerzijds onmiddellijk vuurwapengevaarlijke of van bepaalde misdrijven verdachte personen aan te houden en anderzijds om oproerige bewegingen of ernstige wanordelijkheden te beteugelen – dit laatste echter slechts, indien daartoe een opdracht van het bevoegd gezag werd gegeven. Opgrond van deze wettelijke normen denk ik, dat het vuurwapengebruik van de politieagenten niet kan worden gebaseerd op een wettelijke grondslag. Het doel van de daadwerkelijke handhaving van de openbare orde an sich, kan naar mijn idee het gericht schieten op mensen per se niet legitimeren – als het om de ordehandhaving gaat, is gericht op mensen schieten nooit subsidiair, proportioneel, redelik en gematigd. Anders gezegd: het rechtsgoed openbare orde is per se ondergeschikt aan het rechtsgoed menselijk leven. Verder kan m.i. ook in de ambtsinstructie geen grondslag voor het vuurwapengebruik worden gevonden. Met kijk op de berichtgeving ga ik er namelijk niet van uit dat het vuurwapengebruik het doel had iemand aan te houden en evenmin denk ik, dat de agenten een opdracht van de burgemeester opvolgden met de strekking om ter handhaving van de openbare orde gericht op de mensen te schieten. Uit het ontbreken van een wettelijke grondslag volgt nu wel, dat de politieagenten verdachten zijn van strafbare feiten, te weten (poging tot) doodslag en zware mishandeling. Wel is goed mogelijk dat zich de agenten in het geval zij daarvoor worden vervolgd, kunnen beroepen op noodweer – al vermoed ik persoonlijk dat dit niet voor alle schoten opgaat. Betere kans van slagen heeft vast een beroep op noodweerexces. Maar geheel afgezien daarvan is het sowieso maar de vraag of het OM strafvervolging opportuun acht – zelfs als noodweer(exces) gezien het onderzoek weinig kans maakt, is met ons opportuniteitsbeginsel immers uitgangspunt: “geen strafvervolging, tenzij”… ![]() |
Juist!! ![]() ![]() ![]() ![]() |
Ondanks de wat twijfelachtige bron van de melding zij het toch gezegd: dat een kogel van het kaliber 9 mm na een waarschuwingsschot in de lucht bij een windsnelheid van rond 8 km/h na een kleine minuut uit een hoogte van zo’n 2000 m precies op iemand valt die met dit schot gewaarschuwd had moeten worden en diegene daardoor dan ook nog dodelijk hoofdletsel oploopt, lijkt in theorie niet geheel uit te sluiten - maar in de praktijk vast wel zo onwaarschijnlijk dat niet kan worden aangenomen dat de wil van de waarschuwende schutter op dat gevolg gericht was ![]() |
Het enige "probleem" is, dat, om het verhaal op nu.nl aannemelijk te maken, de kogels recht omhoog gevuurd hadden moeten worden. Idee van een waarschuwingsschot is nu juist om dat boven de menigte te lossen (zodat de menigte weet, alhans zou moeten weten, dat de agent geen "grap" maakt), waardoor het dodelijke slachtoffer zich op geruime afstand (enkele honderden meters) van de schutter had moeten bevinden. Zoals ik begrijp uit de berichten was dat niet het geval, en bevond het slachtoffer zich (dicht) in de buurt van de schutter(s).
Zie overigens ook de Mythbusters-aflevering Bullets Fired Up. |
Kom op zeg je gaat toch niet die onzintheorie geloven? De politie heeft gewoon gericht die jongen in zijn hoofd geschoten. Het OM wilde niet naar buiten brengen dat die jongen in zijn hoofd was geraakt, voordat het zeker was dat hij door een politiekogel was getroffen. Nu blijkt dat hij door een politiekogel is getroffen, waarbij dit dus in zijn hoofd was, mag men er niet van uitgaan dat de desbetreffende kogel voortkwam uit een gericht schot. Terwijl er wel degelijk naar voren is gebracht dat de politie gericht heeft geschoten. Het enige wat je dan kunt is een theorie te bedenken die te verenigen is met beide feiten. Maar goed de theorie is nog niet officieel bevestigd. |
Ik probeer dus juist te zeggen dat het zeeeeer onwaarschijnlijk is dat het dodelijke slachtoffer is getroffen door een kogel die naar beneden viel. |
Toch is het redelijk bekend dat een vallende kogel in een vuurgevecht (militair) gevaarlijker is dan het zogenaamd gericht vuur. Een militair dient in gevechtshandelingen in een open veld niet voor niets een helm dragen ook al belemmerd die de handelingen van die militair. |
Als vallende kogels konden doden, dan zou dat in regio's waar bij feestjes voor de lol in de lucht wordt geschoten tot veel slachtoffers moeten leiden.
Dat is inderdaad het geval::
Voorbeeldje:
Spent bullets and their injuries: the result of firing weapons into the sky. Shooting in the air: turning celebration into tragedy Celebratory bullets fired by Iraqis into sky coming down on U.S. troops
Conclusie: kogels in de lucht schieten is nauwelijks minder gevaarlijk dan met vuurwerk spelen. |
Ik ken die aflevering van Mythbusters niet maar op een soortgelijk programma op de Duitse TV werd t.b.v. een experiment een kogel in een hoek van 70° boven de grond in de lucht geschoten, waarna die kogel rond 2 km verder weer op de grond viel. Ik wist niet dat waarschuwingsschoten door de schutter niet direct boven hem in de lucht geschoten dienen te worden, maar dit lijkt gezien het van vallende kogels kennelijk uitgaande grote gevaar toch zo logisch dat het politieagenten vast ook zo geleerd wordt - ze zouden zich anders immers zelf in gevaar brengen. Als de dodelijk getroffen Robby dan inderdaad nabij de beweerdelijk met een schot in de lucht waarschuwende politieagent stond, kan ik lawyers gedachte:
wel erg goed volgen. Ervan uitgaande dat zich een en ander desalniettemin wel degelijk zo heeft afgespeeld, kan de dood van Robby wegens de evidente onwaarschijnlijkheid van de verwezenlijking van dit gevolg m.i. niet in strafrechtelijke zin aan de schietende politieagent worden verweten. Onafhankelijk daarvan dunkt me wel ook juist wat bona fides schreef:
En daaruit volgt m.i. dan wel, dat een agent, die schuin in de lucht boven degene die daarmee gewaarschuwd wordt, een waarschuwingsschot lost in de situatie dat op het ruime, open terrein achter de gewaarschuwde meerdere duizenden mensen staan, daarmee naar algemene ervaringsregels de dood of zware verwonding van één van die personen op de koop toe neemt: dit gevaar zou een politieagent gezien zijn Garantenstellung moeten kennen. Het op de koop toe nemen van dat gevaar loopt m.i. wél het risico in strafrechtelijke zin verwijtbaar te zijn: afhankelijk daarvan of de reactie op de onmiddellijke aanranding (m.a.w. de noodweersituatie) ook de gevaarzetting van derden kan rechtvaardigen, zal hier toch een strafbaar feit zijn begaan. Of maak ik ergens een denkfout? |
Als het schuin in de lucht boven je tegenstander schieten inderdaad gevaarlijker was dan het gericht op die vijand schieten, dan zou men als waarschuwingsschot eerst gericht op de vijand moeten schieten om vervolgens - als het gerichte waarschuwingsschot niet het boogde effect sorteerde - maar schuin in de lucht boven de vijand te schieten... ![]() |
Is deze casus niet simpeler op te lossen door een beroep op ambtelijk bevel? |
Volgens mij was het bevoegd gezag in casu (handhaving van de openbare orde) de burgemeester ex art. 5 lid 1 juncto art. 7 lid 1 sub c Ambtsinstructie juncto art. 175 Gemeentewet. Gezien de berichten daarover dat Aboutaleb in het geheel niet op de hoogte was van de escalatie, lijkt me niet aannemelijk dat hij een bevel tot het gebruik van vuurwapengeweld heeft gegeven. Daarom acht ik een beroep op art. 43 Sv kansloos. Zie over het amtelijk bevel ook Timmer, Politiegeweld, 2005, p. 202-206. |
Ook niet als een hoofdagent een bevel gaf om het vuur te openen? |
Rechtenforum.nl -> Actualiteiten
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|