|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Civiel recht |
Geplaatst: za 19 jul 2008 5:15—
Ongerichte rechtshandelingen bestaan inderdaad, maar aanbod en aanvaarding zijn gerichte rechtshandelingen, zoals ik al eerder schreef. (Waarbij een aanbod overigens gericht kan zijn tot een onbepaalde groep van personen.) Bij een tot een persoon gerichte rechtshandeling hoort een tot die persoon gerichte verklaring.
Er is in jouw uitleg helemaal geen aanvaarding, want een aanvaarding is een tot de aanbieder gerichte rechtshandeling. De verkoper zal en mag de munt echter opvatten als een aanvaarding, dus een gedraging met daarin bevat een aan hem gerichte verklaring inhoudende de aanvaarding van zijn aanbod. Die heeft dan werking gekregen volgens art. 3:37 lid 3 BW. Als je het hier niet mee eens bent, dan vind je blijkbaar dat de verkoper de euro niet zodanig mag opvatten. Ik ben echter zonder meer van mening dat je kunt stellen dat het inwerpen van een euro in verkoopautomaat in ruil voor een zaak naar objectieve maatstaven opgevat dient te worden als de aanvaarding van een aanbod. Maar goed, als dit het punt van geschil is dan kunnen we het eens zijn dat van mening verschillen over hoe je naar objectieve maatstaven zo'n handeling mag uitleggen. Dat is slechts een kwestie van wat gebruikelijk is in het maatschappelijk verkeer en dergelijke.
Ok, en Microsoft voert dus aan dat de gebruiker aanvaard heeft zonder een tot Microsoft gerichte rechtshandeling te verrichten? Dat is gedoemd te mislukken. |
Geplaatst: za 19 jul 2008 21:19—
|
Wat betekent dit voor alle open source licenties?
Ik draai FreeBSD en kan bijna alle software installeren zonder ook maar een (1) keer een licentie te aanvaarden. Nu zal ik niet snel aangeklaagd worden, maar toch... |
Geplaatst: za 19 jul 2008 22:00—
|
Persoonlijk zie ik de gemiddelde open source licentie niet als een overeenkomst, maar als een eenzijdig gerichte rechtshandeling inhoudende de voorwaardelijke toestemming om inbreuk te maken op het auteursrecht op het programma. Dus onder de voorwaarden van de licentie.
Een aanvaarding is nu niet nodig. Wie zich bij het verrichten van auteursrechtelijk relevante handelingen niet aan de licentievoorwaarden houdt, pleegt inbreuk op het auteursrecht. Ik zou zo'n zaak wel eens tot aan de Hoge Raad uitgevochten willen zien, om te weten te komen hoe de HR dit ziet... 
|
Geplaatst: za 19 jul 2008 22:36—
| Dus de licentie van MS is een aanbod en de licentie van open source is een eenzijdig gerichte voorwaardelijke toestemming? |
Geplaatst: za 19 jul 2008 23:41—
Wat mij betreft is een licentie van MS ook goed te zien als een eenzijdige gerichte rechtshandeling inhoudende voorwaardelijke toestemming. Daarmee ben je direct af van het gesteggel over de muisklik en ook van de eventueel ontbrekende wil. Maar er is nog wel een complicatie, want juist doordat Microsoft zijn producten verkoopt, mag je als koper vermoedelijk verwachten dat je impliciet toestemming hebt voor bepaalde auteursrechtelijk relevante handelingen. Voor zover MS die impliciete toestemming wil terugdraaien via de EULA, zal er toch iets moeten gebeuren. Maar nu bedenk ik me dat de muisklik hiervoor juist wel geschikt is! Om de impliciete toestemming deels in te trekken is namelijk een eenzijdige rechtshandeling (vervat in de EULA als verklaring) voldoende (althans, dat valt te verdedigen), en via de muisklik zorgt MS ervoor dat die verklaring de gebruiker bereikt. Op deze manier is aanvaarding van de EULA helemaal niet nodig! Microsoft kan echter slechts optreden op basis van het auteursrecht. En ik kan me voorstellen dat niet alle aspecten van de impliciete toestemming die je krijgt door een softwareproduct in de winkel te kopen eenzijdig kunnen worden ingetrokken. |
Geplaatst: zo 20 jul 2008 3:48—
|
Het beoogd gebruik is geen inbreuk tenzij anders overeenkomen. (45j Aw) Om iets overeen te komen heb je volgens mij een meerzijdige rechtshandeling nodig.
Het herstellen van fouten, het maken van een reservekopie, het voeren van reverse engineering of het wegwerken van interoperabiliteit zijn beperkingen op het auteursrecht die MS niet in de EULA kan intrekken. Het lijkt mij overgens veel logischer dat je met een eenzijdige gericht rechtshandeling alleen de gebruiker meer rechten kunt geven, niet minder. |
Geplaatst: zo 20 jul 2008 17:17—
|
Ik heb vernomen dat het auteursrecht al een paar eeuwen oud is en dat het ontstaan is om hele andere redenen dan waar het nu voor gebruikt wordt.
Het zou ontstaan zijn tijdens de opkomst van de boekdrukkunst zodat de schrijvers een vergoeding zouden krijgen voor elk uitgebracht exemplaar en niet maar voor 1 exemplaar zoals gebruikelijk werd toen. Het is dus ontstaan ter bescherming van de underdog, de schrijver, tegen de macht hebbende, de boekdrukker. Nu wordt het gebruikt ter bescherming van de macht hebbende, de grote maatschappijen, tegen de underdog, de armlastige gebruiker. M.a.w: Het werd gebruikt om iemand zijn rechtmatige in verhouding zijnde beloning te bieden. En het wordt nu gebruikt om iemand zijn onrechtmatig niet in verhouding zijnde winst op te schroeven. Alhoewel men dat onrechtmatig al heeft weten om te buigen tot rechtmatig in de loop der jaren. Het is daarom ook niet zo heel erg vreemd dat vele grote platenmaatschappijen graag in het verleden blijven leven. |
Geplaatst: zo 20 jul 2008 18:30—
Wat betreft art. 45j Aw is het wel een interessante vraag wat er allemaal onder "beoogd gebruik" moet worden verstaan. Valt onder "beoogd gebruik" ook het gebruik van het programma op een systeem met 4 processoren?
Mee eens, met de aantekening dat je een gegeven toestemming in beginsel weer kunt intrekken door een nieuwe eenzijdige gerichte rechtshandeling. (Dat kan niet als die toestemming is gegeven als onderdeel van een overeenkomst, want een overeenkomst kan in beginsel niet eenzijdig worden gewijzigd.)
Inderdaad, want daarvoor was om te beginnen al geen toestemming nodig. Ik denk dan ook dat MS deze handelingen in ieder geval naar Nederlands recht via de EULA eigenlijk niet kan verbieden. Er is een aantal uitspraken waarin de rechter oordeelt dat bepaalde handelingen niet via de algemene voorwaarden van een website zijn uit te sluiten. Daar zit m.i. dezelfde gedachte achter. Om een website te mogen gebruiken heb je geen toestemming nodig, dus hoef je je ook niet te houden aan de voorwaarden die men heeft geprobeerd op te leggen. @Michaelm: het staat auteurs vrij om het auteursrecht op hun werk niet over te dragen. |
Geplaatst: zo 20 jul 2008 19:44—
Ja lijkt me wel. Ik zou het een erg vreemde situatie vinden als dit opeens inbreuk zou opleveren. Het lijkt me ook onredelijk om een dergelijk beding op te nemen in de voorwaarden. Daar is de gemiddelde consument helemaal niet op bedacht en zou dat ook niet hoeven te zijn. Het beoogd gebruik wijst m.i. op het gebruik dat ik voor ogen had of mocht hebben toen ik het product kocht. Het maximum aantal processors is nog veel lichten dan het aantal PC's. Als je een stuk software koopt lijkt het me in beginsel zo te zijn dat je dit zelfs op meerdere computers mag installeren. Laatst aangepast door Alfatrion op zo 20 jul 2008 20:24, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: zo 20 jul 2008 20:16—
Hoe leg jij dit artikel uit?
|
Geplaatst: zo 20 jul 2008 20:55—
Nou, niet op het gebruik dat jij voor ogen had, want iedere koper kan iets anders op het oog hebben. Het zal ook niet het gebruik zijn dat MS voor ogen had. De inhoud van "beoogd gebruik" zal objectief moeten worden vastgesteld, maar welke factoren daarbij van belang zijn weet ik niet. De MvT is (nog) niet beschikbaar op internet. De tweede zin van art. 45j bepaalt overigens dat een contractuele afwijking niet mogelijk is voor het "verveelvoudigen" van het programma (in de zin van art. 45i) in het kader van het laden, het in beeld brengen of het verbeteren van fouten. Dus een EULA, in welke vorm dan ook, kan dat in ieder geval niet verbieden. (Vraag blijft wat er allemaal onder valt.)
Daar is wel wat voor te zeggen, al valt misschien te verdedigen dat installeren niet onder art. 45j valt. Het lijkt me in ieder geval niet de bedoeling dat installeren onder art. 45j, tweede zin, valt. Het idee van art. 45i en 45j is dat het runnen van een computerprogramma een inbreuk op het auteursrecht vormt (art. 45i), maar (onder voorwaarden) geen inbreuk is als dit gebeurt door de rechtmatige verkrijger. Dus installeer je een programma op de computer van een vriend, dan mag hij het niet gebruiken. Of geldt hij als rechtmatig verkrijger als jij rechtmatig installeert op de computer die zijn eigendom is? In dat geval moet wel geconcludeerd worden dat installeren niet is toegestaan, want anders stelt het auteursrecht op programma's niet veel voor. Het lijkt er verder op dat een vriend (of zelfs een gezinslid) geen gebruik mag maken van programma's die legaal op jouw computer zijn geïnstalleerd, tenzij die vriend zelf een rechtmatig verkrijger is van een exemplaar van dat computerprogramma. (Of tenzij hij een licentie heeft, maar hoe komt hij daar aan? Zelfs bij open source is dat niet duidelijk!) (Hoe werkt dit met mede-eigendom? Als je met 100 personen iets koopt, geldt dan iedere persoon als rechtmatige verkrijger in de zin van art. 45j?) |
Geplaatst: zo 20 jul 2008 22:11—
Waarom is dat bezwaarlijk? Het beoogde gebruik lijkt mij op de redenen te slaan waarom het product aangeschaft is. Dat is nu eenmaal voor iedere koper verschillend. De auteur of verkoper hebben de mogelijkheid om hiervan af te wijken in de overeenkomst. Daar hoort de voorwaarde thuis dat het bijvoorbeeld voor 1 computer is.
Stel ik koop voor twee honderd euro de retail versie koop van Windows Vista. De is het beoogde gebruik toch minstens om deze op tenminste een computer te installeren.
Heeft die vriend die software verkregen door een misdrijf? Als ik een licentie koop voor een computer mag ik er toch voor kiezen om die te gebruiken voor de computer van een vriend. Of misschien een kamergenoot. Dat die computer niet van mij is zie ik niet als een groot bezwaar. Ja dus, het alternatief zou inhouden dat de kinderen van gezinnen de misdrijven plegen enkel en alleen omdat ze gebruik maken van software die in de winkel is gekocht. Dat kan toch niet de bedoeling zijn geweest.
Eens, zoals je inmiddels had kunnen afleiden.
Dat lijkt mij niet. Gebruiken is het maken van verveelvoudiging van het programma in het kader van het laden en in beeld brengen. En laat dat nu net een beperking zijn waar niet van afgeweken mag worden. |
Geplaatst: zo 20 jul 2008 23:44—
Het auteursrecht is een absoluut recht. Uit de auteurswet volgt welke handelingen de rechthebbende op het auteursrecht op een werk als enige mag verrichten. Zie art. 1 Auteurswet:
De subjectieve bedoelingen van een derde persoon kunnen niet van invloed zijn op de reikwijdte van dit recht. Het recht werkt tegenover iedereen (afgezien van de maker) op dezelfde manier.
Maar daaruit volgt niet dat installatie geen inbreuk op het auteursrecht kan zijn. Dat er 200 euro voor wordt gerekend kan wel betekenen dat je impliciete toestemming hebt voor installatie.
Maar het lijkt mij dat de wetgever niet bedoeld kan hebben dat jij het programma én op je eigen computer mag installeren en gebruiken, én op de computer van een vriend mag installeren en het door hem mag laten gebruiken. (Door te kopen ben jij de rechtmatige verkrijger van een exemplaar, dus jij mag het programma op iedere computer gebruiken, maar misschien niet op iedere computer installeren en m.i. in ieder geval niet ongelimiteerd.) Niet rechtmatig verkregen is wat anders dan "door misdrijf verkregen".
Zojuist was je het niet eens, dacht ik?
Zie de tekst van art. 45j: door de rechtmatige verkrijger. Wie geen rechtmatig verkrijger is, kan aan art. 45j Aw geen rechten ontlenen en mag van art. 45i Aw het programma niet gebruiken (zonder licentie). |
Geplaatst: ma 21 jul 2008 0:13—
Ik zie artikel 45j o.a. als een bescherming in deze situaties. Vooral een bedrijf als MS opeens besluit dat je geen recht hebt om de software te gebruiken. (Zoals ze duidelijk doen.)
Dat zou betekenen dat ik mijn computer nooit aan jou zou mogen uitlenen. Terwijl ik jouw in dat geval toch als rechtmatige verkrijger zou zien. Dit zou met een boek wel mogen doen zonder bang te hoeven zijn dat je inbreuk maakt op het auteursrecht. Als het om een e-book zou gaan zou je opeens weer wel inbreuk maken? Dat gaat er bij mij niet in. Als we artikel 45j breed opvatten kan de verkoper dit altijd inperken.
Ik was vergeten dat ik de CD ook aan je uit zou kunnen lenen.
Geen licentie hebben is niet het zelfde als een onrechtmatige verkrijger zijn. Als je een boek in de winkel koop krijg je daar doorgaans geen licentie bij. Een licentie is een formele toestemming om iets te doen. |
Geplaatst: ma 21 jul 2008 1:01—
Misschien schuilt de oplossing in het woord "noodzakelijk":
Om het programma te kunnen gebruiken moet je het (meestal) installeren. Beschik je eenmaal over een installatie van het programma, dan is het niet meer noodzakelijk om het op een tweede computer te installeren. Voor de tweede installatie heb je dan wel een licentie nodig.
Als ik in dat geval als rechtmatige verkrijger zou gelden, dan zou ik de programma's op jouw computer mogen gebruiken (art. 45j Aw). Maar als ik jouw laptop leen, verkrijg ik daarmee niets. Het gebruik van een programma is een verveelvoudiging (art. 45i Aw). Als ik niet onder de uitzondering van art. 45j Aw val, dan heb ik een licentie nodig. Ik mag je laptop wel lenen, maar de programma's op je laptop gebruiken lijkt strikt genomen niet te mogen. Dit is niet mijn idee van een ideaal auteursrecht, maar hoe ik de wet lees. Als ik een bepaling over het hoofd zie hoor ik het graag. Een oplossing zou kunnen zijn om art. 45j zo te lezen, dat de rechtmatige verkrijger anderen toestemming kan geven om het programma voor het beoogde doel te gebruiken. In mijn ogen wringt dat nogal met de tekst en het systeem van de auteurswet (en hakt de mogelijkheid om toestemming te geven een veel te groot gat in de bescherming van computerprogramma's), maar misschien moet de conclusie gewoon zijn dat het stelsel van art. 45h-45n Aw nogal kraakt.
Voor niet-elektronische boeken geldt art. 45i in ieder geval niet, dus het lezen van een boek is geen auteursrechtelijk relevante handeling (zolang je niet hardop leest voor een publiek!). Of je een e-book mag lezen hangt af van de vraag of een e-book een werk is als bedoeld in artikel 10, eerste lid, onder 12 ("computerprogrammas en het voorbereidend materiaal"). In zuiver technische opzicht zou je een e-book kunnen zien als een computerprogramma. Sommige elektronische tekstbestandsformaten zijn zelfs Turingvolledig, bijv. PostScript en TeX. Toch vermoed ik dat een rechter een e-book niet als computerprogramma zal zien.
Dat zeg ik ook niet. Ik zeg: ben je geen rechtmatige verkrijger (daar hoef je trouwens geen onrechtmatige verkrijger voor te zijn!), dan heb je niets aan art. 45j en heb je een licentie nodig om rechtmatig de handelingen beschreven in art. 45i te verrichten.
Zoals ik hierboven al opmerk heb je voor het 'gebruik' van een boek geen licentie nodig. Een licentie is inderdaad toestemming om iets te doen, in dit geval: om bepaalde inbreuken te mogen maken op iemands auteursrecht. Ik weet niet wat je met 'formeel' bedoeld, maar zo'n licentie kan in iedere vorm en ook stilzwijgend worden meegeleverd. |
|
Rechtenforum.nl -> Civiel recht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl