|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Civiel recht |
Geplaatst: vr 18 jan 2008 2:46—
Hoe bedoel je dat de voorwaarde "alleen ontbinding indien zaak in originele verpakking" niet afdoet aan het wettelijke recht dat de koper heeft o.g.v. art. 7:46d lid 1? Ik zie twee mogelijkheden: 1. de voorwaarde doet niet af aan dat recht, omdat de voorwaarde gezien art. 7:46j lid 1 nietig is, of 2. de voorwaarde is rechtsgeldig, maar doet toch niet af aan dat recht. Het lijkt erop dat je 2. bedoelt. Maar dat begrijp ik niet. Stel Piet heeft de originele verpakking beschadigd. Als de voorwaarde rechtsgeldig is, dan kan hij niet ontbinden. Als de voorwaarde niet gesteld of vermeld was, dan had Piet wel kunnen ontbinden. De conclusie kan in mijn ogen slechts zijn dat die rechtsgeldige voorwaarde afdoet aan het recht op ontbinding van art. 7:46d lid 1. Tegenspraak met de aanname dat 2. zou kloppen. (Verderop in je reactie blijkt dat het je gaat om "daadwerkelijke" inbreuken op het ontbindingsrecht. Dat onderscheid tussen inbreuken lijkt mij niet relevant, maar daar ga ik hieronder nog op in.) Als je 1. bedoelt, dat ben je het met mij eens dat de voorwaarde pretendeert het recht te beperken (en om die reden op art. 7:46j lid 1 afstuit). Vermelding van die voorwaarde zie ik dan als schending van de informatieplicht.
Maar een zinsnede als "hetgeen bepaald in art. 7:46d BW" sluit volgens mij grammaticaal gezien al helemaal niet uit dat er extra voorwaarden worden genoemd. Ik vind de formulering "DE vereisten" beter aansluiten bij "mijn" uitleg van de bepaling. DE voldoende en noodzakelijke vereisten. Daarbij helpt het m.i. om de strekking van art. 7:46c lid 2 sub b mee te nemen. Maar hoe dan ook, we waren het dacht ik al eens dat het vermelden van voorwaarden die (in pretentie) afdoen aan het recht op ontbinding een schending van de informatieplicht opleveren. Of vergis ik mij daarin?
De vraag is niet of het om een "daadwerkelijke" beperking gaat, maar of de voorwaarde een beperking in het nadeel van de koper is, en dat is zij.
Maar nu redeneer je m.i. op dezelfde manier als "de opzegtermijn van 3 maanden en 1 dag is weliswaar op papier vernietigbaar, maar de consument was ervan op de hoogte, kan niet aangeven waarom 3 maanden en 1 dag voor hem onhaalbaar was, en had die opzegtermijn derhalve in acht moeten nemen". Die redenering gaat niet op. Mijn voorbeeld toont aan dat er een situatie is waarin het wel/niet vermelden van die voorwaarde een verschil maakt. Dat is voldoende. De situatie mét voorwaarde pakt in het nadeel van de koper uit, dus de voorwaarde stuit af op art. 7:46j lid 1 BW. Hier kan m.i. zeker niet aan worden getwijfeld (en in je eerste alinea van je bericht van 15:36 was je het hiermee ook eens). De volgende stap is de conclusie dat hiermee de informatieplicht is geschonden. Of dit zo is hangt af van de juiste uitleg van art. 7:46c lid 2 sub b. Ik vind (met Pbure en StevenK) dat er veel voor te zeggen is dat het vermelden van extra (in pretentie) beperkende voorwaarden een schending oplevert. (In pretentie, omdat zo'n beperkende voorwaarde automatisch niet rechtsgeldig is.)
Ik ben benieuwd naar jouw gedachten hierover. Volgens mij is het antwoord redelijk eenvoudig. En een nog onbeantwoorde vraag: als de gekochte zaak binnen 7 dagen wegens een gebrek wordt teruggestuurd voor herstel, kun je dan na ontvangst van de herstelde zaak alsnog ontbinden op grond van art. 7:46d lid 1? Hetzelfde kun je natuurlijk afvragen voor een product dat voor vervanging is teruggestuurd. Het lijkt mij verdedigbaar dat de termijn van 7 dagen pas (of misschien beter: opnieuw) gaat lopen op het moment dat je de zaak in niet-gebrekkige staat ontvangt. Volgens mij is hier in een oude draad wel eens over gesproken, want ik herinner mij de volgende redenering. Stel je bestelt zaak X en ontvangt zaak Y. Dan kun je stellen dat de ontvangen zaak gebrekkig is, want Y heeft (duidelijk) niet de eigenschappen die je van X mag verwachten. Je stuurt Y terug en ontvangt X. Intussen zijn 10 dagen verlopen sinds de ontvangst van de gebrekkige zending. Het zou nu van de gekke zijn als er geen nieuwe termijn van 7 dagen gaat lopen vanaf de ontvangst van de niet-gebrekkige zaak X. Maar doet het er nu veel toe dat de ontvangen zaak niet een "beetje" gebrekkig was maar "heel erg" gebrekkig? In de wet vind ik zo'n onderscheid niet terug. |
) voorwaarde (alleen ontbinding indien zaak in originele verpakking) niet af doet aan het wettelijke recht dat de koper heeft o.g.v. art. 46d lid 1; m.a.w. er wordt met deze vermelde voorwaarde niet ten nadele van de koper afgeweken omdat deze nog steeds binnen zeven dagen kan ontbinden zonder opgave van redenenGeplaatst: ma 21 jan 2008 10:19—
|
Om te beginnen wil ik iedereen bedanken voor de objectieve reacties.
Update over deze zaak: De deadline van mijn laatste sommatiebrief is verstreken, zonder reactie van desbetreffende winkel. Helaas is de winkel niet aangesloten bij de Thuiswinkel organisatie en is er dus geen mogelijkheid gebruik te maken van een geschillencommissie. Dat is alvast een wijze les voor de toekomst. Nu wil ik dus bij de kantonrechter mijn recht op afkoelingsperiode afdwingen. Grootste probleem vormt het opstellen van de dagvaarding, dit lijkt me niet heel verstandig om zelf te gaan proberen. Ik hoop dus maar dat dit mij niet te veel gaat kosten en dat ik hier een vergoeding in zal ontvangen. Overigens heeft de winkel wel aangeboden het product retour te nemen tegen 20% restocking fee. Ik ben er nog steeds niet over uit op welke van de twee genoemde argumenten ik het zal gooien. Ik vind ze beide dusdanig steekhoudend dat ik beide ook zal noemen in mijn argumentatie. Ik zal dit topic updaten als er een uitkomst is, misschien heeft iemand er nog eens iets aan. |
Geplaatst: vr 08 feb 2008 13:24—
|
Als ik zo vrij mag zijn zou ik heel brutaal een vraag willen stellen die gerelateerd is aan dit onderwerp, echter op dit moment mij aangaat. Hoewel de TS wellicht ook wat aan de informatie heeft.
Enige dagen terug een tft scherm aangeschaft. Ben er niet tevreden over, koop per mail (is dat voldoende?) ontbonden. Aangezien verkoper niet aan zijn informatieplicht heeft voldaan ingevolge art. 7:46c geldt een termijn van 3 maanden. Wat is het probleem. De verkoper weigert de oorspronkelijke verzendkosten (heen) alsmede te restitueren. Ik ben van mening dat de verzendkosten heen onderdeel zijn van de koopovereenkomst, welke ontbonden is waardoor deze rechtelijk gezien weer aan mij toekomen. Bovendien spreekt lid 3 over een kostenloze teruggave van 'het betaalde', waar in mijn ogen de oorsponkelijke verzendkosten onder vallen. De verzendkosten terug (retourzending product) komen zover ik kan beoordelen voor mijn rekening op basis van lid 2. Kan iemand mij zekerheid verschaffen over de verzendkosten? En als de verkoper blijft weigeren, kan ik dan mijn plicht tot retourneren opschorten? Wie dient als eerste over te steken? Ik weet niet of verkoper gekoppeld is aan een geschillencommissie, kantonrechter zie ik absoluut niet zitten, geschillencommissie ook niet. Bvd |
Geplaatst: vr 08 feb 2008 15:39—
|
M.I. Mag de verzending op zich als maatwerk gezien worden.
Jouw naam stond er op, en het betrof jouw adres (uniek, niet voor derden in die vorm beschikbaar). Het idee achter de wet verkoop op afstand is dat een verkoper het product weer kan verkopen aan een derde partij (dat is ook de reden waarom het verstuurd dient te worden in het originele verpakkingsmateriaal ed.). Deze specifieke verzending (als product of dienst gezien), kan niet aan een derde worden geleverd... |
Geplaatst: vr 08 feb 2008 17:06—
|
Bij ontbinding op basis van koop op afstand moet de verkoper de verzendkosten (van verkoper naar koper) inderdaad ook vergoeden. Volgens mij volgt dit ook duidelijk uit de wet.
De kosten voor het retourzenden (van koper naar verkoper) mogen voor de koper blijven. |
Geplaatst: vr 08 feb 2008 17:30—
Dat is het probleem nu juist, het m.i. niet duidelijk omdat er niet over gesproken wordt. Men spreekt enkel over 'het betaalde'. Ik moet de verkoper overtuigen met een duidelijk stukje rechtspraak bv. Het juridisch loket: Artikel 7:12 1. Kosten van aflevering, die van weging en telling daaronder begrepen, komen ten laste van de verkoper. 2. Kosten van afhalen en kosten van een koopakte en van de overdracht komen ten laste van de koper. Volgens het juridisch loket vormt lid 1 de onderbouwing voor het gegeven dat de oorspronkelijke verzendkosten alsmede gerestitueerd moeten worden. Het gaat hier echter volgens de boeken niet om de kosten van vervoer, maar van 'bezitsverschaffing': aflever kosten. Het juridisch loket heb je dus niks an 
|
Geplaatst: vr 08 feb 2008 18:13—
|
Art. 7:46d lid 2 en 3 zegt echt alles. Overtuigen van de verkoper die het niet wil weten is een ander punt, daar kan ik niet bij helpen.
Kosten van vervoer valt wel onder art. 7:12 lid 1 BW hoor, maar zie art. 7:6 lid 2 BW. Ik denk dat dit betekent dat de verkoper voor een bijzondere manier van verzenden extra in rekening kan brengen. Die extra betaalde kosten moeten m.i. wel worden getourneerd bij ontbinding op basis van koop op afstand. |
Geplaatst: zo 10 feb 2008 19:04—
|
Deze zaak is inmiddels afgehandeld. Nadat de winkel vrijwel alles deadlines liet lopen, kwam er een week na mijn aangetekende brief een telefoontje van desbetreffende winkel.
In het gesprek gaf de winkel aan wel iets te willen regelen. Ik gaf aan al een dagvaarding te hebben laten opstellen, deze zou ik de dag erna versturen als we geen overeenstemming konden bereiken. In eerst instantie begon men nog over de restocking fee, waarna ik de situatie nog eens duidelijk heb uitgelegd en heb kenbaar gemaakt uit principe geen concessies te willen doen. Na overleg binnen de winkelketen is men akkoord gegaan met de retournering. Na controle van het artikel is dan ook het volledige aankoopbedrag teruggestort. Al met al was het een vrij omslachtige en lange weg om mijn recht te halen, maar uiteindelijk is het dan toch gelukt. Het lijkt mij dat de verkoper uiteindelijk ook wel in de gaten had dat ze de zaak bij de kantonrechter zouden verliezen. |
|
Rechtenforum.nl -> Civiel recht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl