|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Strafrecht |
Geplaatst: wo 30 aug 2006 21:31—
Sowieso heeft het OM het (ook) over noodweer exces. Nu ben ik het met je eens dat dit wat betreft het vluchten een stuk minder voor de hand ligt dan art 43 Sr, maar het is niet uit te sluiten, zelfs waarschijnlijk, dat het persbericht niet helemaal accuraat is. Als je er even over nadenkt, is het niet een beetje vreemd dat 3 verdachten voor een agent op de vlucht slaan, en zich er dan ook nog eens over beklagen dat op de vluchtende auto wordt geschoten? Op TV wordt altijd geschoten op het moment dat de boeven er met gierende banden vandoor gaan. |
Geplaatst: wo 30 aug 2006 22:06—
|
Ik ben nog niet zo thuis in het strafrecht maar ik kan het me niet voorstellen dat de agent zich zo wel op noodweer als op aanhouding kan beroepen tegelijkertijd en dat de rechter het dan maar uit moet zoeken. Het ene sluit het andere uit. Bewijs maar eens dat het noodweer was als je tegelijkertijd zegt dat het een poging tot aanhouding was en andersom. Dit zou ik te gek voor woorden vinden en ik geloof dan ook niet dat dit waar is. Je zult het een of het ander moeten bewijzen en in dit geval sluit het ene het ander uit. Het vult elkaar niet aan of zo.
En voor de beslissing om niet te vervolgens komt er weliswaar nog geen rechter aan te pas maar de beslissing die de OvJ neemt hieromtrent zal toch op dezelfde maatstaven berusten mag ik aannemen. Nu is dit allemaal een beetje theoretisch want blijkbaar staat vast dat de agent zich heeft beroepen op noodweer en dat is vervolgens aanvaard door de OvJ zodat hij niet verder wenst te vervolgen. |
Geplaatst: wo 30 aug 2006 22:18—
|
Geplaatst: vr 01 sep 2006 16:03—
|
Bij de toetsing van proportionaliteit en subsidiariteit als rechtvaardigingsgrond speelt voor bijvoorbeeld politieagenten en artsen de zogenaamde Garantenstellung. De Garentenstellung geldt als een hogere zorgplicht op basis van een sociale positie of status.
Met andere woorden, de proportionaliteits- en subsidiariteitstoets is dus zwaarder voor agenten. Het schieten op een wegrijdende auto kan uit mijn optiek dus niet als noodweer-exces worden aangemerkt. Let wel dat de HR niet al te strikt is in de toepassing van de Garantenstellung (zie ook het Meta Hofman arrest) Hoe het OM deze zaak heeft opgelost komt volledig overeen met de opvatting van de HR over noodweer(exces) onder agenten 
|
Geplaatst: vr 01 sep 2006 18:15—
Dat de 2 verweren elkaar in dit concrete geval elkaar wellicht uitsluiten doet niet af aan de mogelijkheid dat het volkomen in orde is om als verdachte meerdere verweren te voeren. Een verdachte zal bijvoorbeeld ook kunnen aanvoeren dat hij hij het niet gedaan heeft (dwz dat de tenlastelegging niet bewezen kan worden), maar voor het geval dat de rechter toch tot een bewezenverklaring komt, alvast aangeven dat de tenlastelegging niet onder een wettelijke strafbepaling valt, of dat er een rechtvaardigingsgrond bestond. Bovendien heeft de verdachte het toch al moeilijk en geen strafblad, dus wil de rechter aub mild zijn bij het bepalen van de strafmaat. De rechter zal namelijk alles in 1x beslissen, dus al je verweren zul je ook in 1x moeten geven. Als de verdachte zich op 2 rechtvaardigingsgronden beroept voor het schieten op de vluchtende auto zal de rechter ieder verweer afzonderlijk moeten beoordelen. Natuurlijk kan de verklaring van de verdachte ten gunste van het ene verweer nadeling uitpakken wat betreft het andere verweer, zeker wat betreft het "bewust volgen van de instructies" tegenover "door psychische overmacht de controle verliezen". Maar dit is een materieel punt, geen formele belemmering. De verdachte kan zich beroepen, en de rechter moet het dan uitzoeken.
Niet helemaal. De OvJ zal hier zelf een afweging maken en hoeft deze niet te baseren op officiële bewijsmiddelen etc. Hij zal nagaan wat er precies aan de hand was en dan bepalen of het opportuun is een strafvervolging in te stellen. Hierbij heeft hij een grote vrijheid, de OvJ kan bepalen dat er sprake was van noodweer zelfs als de verdachte zich daar (nog) niet over heeft uitgelaten. Ik vraag me zelfs af of de OvJ hierbij wel een motiveringsplicht heeft. In ieder geval zal zo'n motivering van een heel andere aard zijn dan in een rechterlijke uitspraak. |
Geplaatst: za 02 sep 2006 21:55—
| @bonafided dan stelt dat me gerust. Dat de verdachte het formeel KAN doen en de rechter dan formeel afzonderlijk MOET beoordelen met de totale verklaringen van verdachten in ogenschouw genomen ok, maar dit komt er dus op neer dat de agent in dit specifieke geval, wil die een fatstoenlijke verdediging kunnen voeren, zal moeten kiezen op welke grond die zich beroept. |
Geplaatst: wo 09 sep 2009 23:29—
|
Het zag er destijds weliswaar niet naar uit dat de op het vluchtende auto schietende agent zou worden vervolgd, maar kennelijk had een beklag tegen niet-vervolging succes: Op last van de rechter moest het OM tot vervolging over gaan, wat dan ook gebeurde, zij het dat de betreffende OvJ ontslag van alle strafvervolging wegens noodweer én noodweerexces vorderde.
De Rechtbank Leeuwarden gaf het OM eind 2007 gelijk - ondanks de Garantenstellung van de politieambtenaar. |
Geplaatst: za 12 sep 2009 10:54—
|
MIjn antwoord op Mr. in spe is ook moralistisch. Ook ik was niet bij de zaak aanwezig en kan daarom geen echt oordeel vellen. Op de eerste plaats vind ik dat mensen met hun handen van politiemensen moeten afblijven. Daar hoor ik die Mr. in spe niet over. Ik heb helemaal geen verkeerd gevoel bij dat schieten. Als politieambtenaren bang zouden moeten gaan worden om nog inzittenden van een auto te controleren, dan kunnen we beter ophouden. Degene die niet van politie houdt, kan misschien beter in een land gaan wonen waar geen politie is. In Afrika komt dat nog wel eens voor.
Als je probeert te oordelen over een zaak, pak dan de andere kant ook eens mee in je overwegingen. Ik realiseer me dat ik niet juridisch reageer, maar gevoelsmatig. |
Geplaatst: za 12 sep 2009 13:18—
Maar het lijkt me nu juist de kunst om te zien hoe de gevoelsmatige uitkomst juridisch kan worden onderbouwd. Lukt dat niet, dan kan de gevoelsmatige uitkomst een persoonlijke mening blijven, maar m.i. geen professionele mening. Drie jaar geleden probeerde Mr. in spé de situatie juridisch te doorgronden, en lukte het hem niet het oordeel van het OM te verklaren. Dan lijkt het me heel normaal om de situatie uit beroeps- of studiematige interesse aan dit forum voor te leggen. Moreel is daar in het geheel niets mee mis. Het ging hem er natuurlijk niet om om die ene agent aan de schandpaal te nagelen. |
Geplaatst: za 12 sep 2009 15:30—
|
Ben het volledig met bona fides eens, maar wil er nog het volgende aan toevoegen. Een van de meest centrale beginselen van de rechtsstaat is dat iedereen gelijk is voor de wet. Dat wil echter niet zeggen dat op iedereen dezelfde regels van toepassing zijn: op verschillende beroeps- en sociale groepen zijn wel verschillende wettelijke regels van toepassing.
Als uitvloeisel hiervan worden bijvoorbeeld politieagenten opgrond van de wet minder snel als verdachte van een strafbaar feit aangemerkt: als een agent iemand met zijn vuurwapen in gevaar brengt of letsel toedient, wordt de agent – in tegenstelling tot een gewone burger die zich overeenkomstig gedraagt – niet automatisch verdacht een strafbaar feit te hebben gepleegd. Dit is vanzelfsprekend ook goed zo omdat politieagenten – voor een goede vervulling van hun ambt – verder gaande (gewelds)bevoegdheden dienen te hebben dan een gewone burger. Als een agent desalniettemin van een strafbaar feit wordt verdacht, dan zijn in die verdenking al zijn bijzondere bevoegdheden verdisconteerd: het staat dan al bij voorbaat “onmiskenbaar” vast, dat hij zijn bijzondere bevoegdheden heeft overschreden (in de zaak die in deze draad aan de orde was, betekende dit, in de woorden van de Rb: “Het bewezene levert op het misdrijf: Primair: Poging tot doodslag.”). Als de politieagent dan opgrond van die verdenking wordt vervolgd, dan is dit de directe consequentie van het gelijkheidsbeginsel en daarmee de verwezenlijking van een van de hoekstenen van de rechtsstaat en bovendien een gewone toepassing van het recht. Mensen die zich verzetten tegen de vervolging van politieagenten die van een misdrijf worden verdacht (of beweren dat iemand die deze vervolging vordert “niet van de politie houdt”) hebben de beginselen van de rechtsstaat niet goed begrepen. Of ze keuren deze beginselen af. En in dit geval kunnen ze mijns inziens:
|
|
Rechtenforum.nl -> Strafrecht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl