Turkije anno 2006

[skeet120]

Momenteel ben ik voor het vak European and International Criminal Law bezig met een casus waarin een verdachte geboren is in Turkije. Hij zou in Nederland een misdaad hebben begaan en Turkije vraagt om zijn uitlevering. Nu is het onder de Framework Decision betreft de European Arrest Warrant mogelijk om deze uitlevering te weigeren. Een van die weigeringsgronden zou zijn dat er een serieus risico is dat de persoon onderwerp zou zijn van marteling of inhumane behandeling of straf. Weet iemand hoe het anno 2006 zit met de strafrechtelijke behandeling van verdachten en gedetineerden in Turkije? Ik weet dat Turkije zo n anderhalf jaar geleden hun strafrechtelijk systeem op de schop heeft genomen, zodat ze wat dat betreft zouden voldoen aan de criteria om toe te treden tot de Europese Unie. Ik weet echter niet hoe het nu daadwerkelijk zit. Kan iemand me vertellen hoe het zit?

Deze vraag gaat overigens buiten het bestek van de casus, het is meer dat ik gewoon nieuwsgeirig ben hoe het eigenlijk zit. Daarbij is mijn Turks nu eenmaal niet zo goed is en ik niet blindelings vertrouw op media die erover berichten

[bona fides]

Nu Turkije lid is van het EVRM en inderdaad ook aan de eisen van de EU voldoet, denk ik dat die weigersgrond niet meer van toepassing kan zijn.

Ik heb eens ergens het argument gelezen dat gegeven het feit dat een staat lid is van het EVRM, het de Nederlandse rechter niet meer zou aangaan om aan het strafsysteem van die staat te twijfelen. Ik weet alleen niet meer in welke context ik dat gelezen heb en of dit een argument is dat de rechter toen zelf gebruikte.

Overigens wel vreemd dat dit een weigeringsgrond zou zijn bij die European Arrest Warrant. Ik weet daar nauwelijks wat vanaf, maar ik neem aan dat het alleen over uitleveringen gaat tussen landen van de EU? Waarom wordt er dan rekening gehouden met de kans op marteling? Misschien wel zo realistisch, maar politiek gezien een tegenspraak. Hmm, Turkije is nog geen EU land, dus die aanname van mij klopt niet.

[Boelie]

De weigering op grond van inhumane behandeling heeft niet echt veel kans van slagen als een land partij is bij het EVRM. Turkije is bovendien partij bij het ERV uit 1959; het vertrouwensbeginsel brengt met zich mee, dat staten uiterste terughoudendheid dienen te betrachten met het oordelen over de rechtspleging binnen een staat waarmee ze een rechtshulpovereenkomst hebben (de overweging is, dat je die dan niet had moeten sluiten). Slechts in zéér uitzonderlijke individuele gevallen (blootgesteld kunnen worden aan de doodstraf bijvoorbeeld) heeft een beroep op deze weigeringsgrond kans van slagen (is in het geval van de V.S. wel eens gebeurd), in de meeste andere niet; het is zeker niet zo, dat Nederland standaard weigert uit te leveren aan andere ERV staten (ook niet in geval van Turkijke).

[skeet120]

Bedankt voor de reacties tot zo ver

Ik weet inderdaad van het vertrouwensbeginsel enzo, maar aan de andere kant is deze meneer als vluchteling uit Turkije erkend. Hij is een Koeridsche mensenrechten activist en vreesde voor zijn leven. Als we echt zo n vertrouwen in Turkije hebben, kan deze man toch ook niet als vluchteling van dit (democratische) land worden erkend?

Het lijkt hier wel een probleem tussen de regels en de praktijk te worden en ik ben dus vooral benieuwd hoe dat laatste in dit geval zit!

[Volento Deo]

Koerdische 'mensenrechtenactivisten' zijn doorgaans koerden die lid zijn van de terroristische groepering PKK en/of DHKP-C. Meeste koerden 'vluchten' uit Turkije, omdat ze daar iets op hun kerfstok hebben en weten dat ze in Europa terecht kunnen, want het is immers behoorlijk slecht met de arme koerden in Turkije toch? (yeah rigt...)

Erg frappant overigens dat deze terroristische koerden nooit gedacht hebben aan 'mensenrechten' tijdens het vermoorden van onschuldige mensen (meer dan 30.000!!!) uit dorpen vanaf de jaren 80 in Oost-Turkije.

Wat betreft de uitlevering van verdachten. Europese landen schieten vaak in hun eigen voet door zulke mensonwaardige organismen te laat, danwel helemaal niet uit te leveren aan de landen die het hun verzoeken.

Niet zo lang geleden was te zien dat de Belgische veiligheidsdienst voor paal stond, omdat ze de terroriste Fehriye Erdal (dat onder toezicht/huisarrest stond notabene) uit het oog kwijtraakte, nadat er door de rechter besloten werd haar uit te leveren aan Turkije.

Zie onderstaand nieuws hierover:

http://www.nieuws.nl/190410/Turkije_eist_opsporing_Fehriye_Erdal

Anno 2006 is Turkije een land dat zelfs al heel wat jaren de doodstraf heeft afgeschaft (dat sowieso nooit is uitgevoerd sinds 1984 ofzo). Het heeft haar strafrecht en strafprocesrecht op de schop genomen en grote vernieuwingen doorgevoerd. Nu is het uiteraard afwachten of alles ook uitgevoerd zal worden zoals er in de wet staat, maar daar heb ik het volste vertrouwen in, aangezien Turkije graag in de EU wilt komen en dus geen ander keus heeft.

[tikSimone]

[skeet120]

[bona fides]

[bona fides]

[Nemine contradicente]

Met de veranderde procedure wordt een aantal vereenvoudigingen geïntroduceerd. Bij een fors aantal categorieën van delicten wordt niet langer de toets van de dubbele strafbaarheid uitgevoerd. Het gaat hier om categorieën als terrorisme, mensenhandel, seksuele uitbuiting van kinderen en kinderpornografie. Voor andere delicten dan genoemd op de lijst, blijft het vereiste van dubbele strafbaarheid bestaan. Verder zijn de criteria voor de beoordeling of overlevering moet worden geweigerd, drastisch beperkt.

Ik denk dan ook dat het lidmaatschap van de PKK valt onder de noemer van de categorie terrorisme. (Overigens is er in dat geval wél sprake van dubbele strafbaarheid.)

BRON
_________________
Legere Iudicare Reparare

[Boelie]

[tikSimone]

[bona fides]

[Nemine contradicente]

[Volento Deo]