De Gewetensloze Advocaat

[Lucas]

Beste mede-forummers,

Vaak als ik mensen vertel over mijn wens (droom ) om strafrechtadvocaat te worden, stellen zij de vraag: "Maar als je dan iemand verdedigt waarvan je weet dat hij het heeft gedaan, en je pleit hem vrij, hoe kun je dat naar jezelf verantwoorden?"

Ja dat is wel een mooie vraag. Zeker wanneer het bv. een kinderverkrachter is, die de dag erna vrij rondloopt en weer zijn ''gewone" bezigheden oppakt... Ik heb zelf zoiets van: het is de taak van het OM een verdachte veroordeeld te krijgen, en niet die van de advocaat. De advocaat heeft als taak de grenzen van de rechtsstaat te bewaken en ervoor te zorgen dat niemand zonder voldoende bewijs wordt veroordeeld. En hij dient ervoor te waken dat zijn cliënt zichzelf niet hoeft te beschuldigen...

Dus een advocaat hoeft zich bij die vrijspraak ook niet slecht te voelen...het OM heeft dan 'gefaald'. Maar, om even bij de kinderverkrachter te blijven...zeker als je zelf kinderen hebt, kan zo'n gedachte gaan wringen!

Daarom is mijn vraag: moet je als advocaat dan zonder geweten zijn? Hoe denken jullie daarover?
En als je zelf strafrechtadvocaat wilt worden, of misschien wel bent: hoe zouden jullie dan die vraag uit de eerste alinea beantwoorden?

[bona fides]

Je verdedigt niet de daad van de verdachte, maar zijn rechten.

In mijn optiek wordt een gewetensvol persoon in het strafrecht juist advocaat. In civiel recht wordt hij liever rechter. Gewetensloze crimefighters worden juist officier van justitie (mijn welgemeende excuses aan de toekomstige OvJs op dit forum ).

De bekende lawyer-grapjes gaan volgens mij ook nooit over strafrechtadvocaten maar eerder over echtscheidingsadvocaten.

Of ooms en tantes van deze gedachten onder de indruk zullen zijn valt te betwijfelen.

[Jeroen Blomsma]

Lucas heeft zijn eigen vraag al min of meer beantwoord en daar sluit ik me bij aan. Ik zou echter nooit de redenering van bona volgen over de rol tussen actor in de rechtspleging en het geweten. Deze staan m.i. volledig los van elkaar. Daarbij gaan de 'lawyer-grapjes' over alle advocaten, ook over de op 'vormfout vrijspraak krijgende gewetensloze advocaten van de duivel'.

[Lucas]

[quinty]

Kun je zonder geweten goed functioneren als strafrechtadvocaat dan??

[Michèle]

Daarnaast kan je je afvragen hoe zeker je kan weten dat ie het gedaan heeft. Voor je werk als advocaat doet dat iig niet ter zake.

Hoe dan ook, als je een waarschijnlijk of zeker schuldige crimineel vrij krijgt, is dat niet zonder reden. Dan is er kennelijk zeer onzorgvuldig met zijn rechten omgegaan, of het OM heeft onvoldoende bewijs, of de rechter heeft zitten slapen maar daar is hoger beroep voor.
Situaties als in The Devils Advocate, waarbij de gewetenloze advocaat op de kleinste flarden inconsequentie de grootste misdadigers vrij weet te krijgen, lijken me in de praktijk onwaarschijnlijk. Vrijspraak zal dus niet zonder goede reden volgen.
Zoals eerder al werd vermeld, je verdedigt niet zijn daden maar zijn rechten. Als je hem vrij krijgt omdat zijn rechten geschonden zijn, is dat dus terecht. Ons systeem vereist dat en ik vind het systeem in beginsel rechtvaardig, ook al is de prijs daarvan dat eens in de zoveel tijd een uitspraak gevoelsmatig wringt.
Verder kan je het ook nog wat zonniger inzien wat betreft het persoontje van de crimineel. Wellicht heeft de dader berouw, is geschrokken van het proces en zijn hem de ogen geopend. Misschien krijgt hij door de vrijspraak en het eerlijke proces toch weer wat vertrouwen in de maatschappij en het gezag, en besluit hij op eigen initiatief bijvoorbeeld in therapie te gaan. Het hangt natuurlijk helemaal van de dader en de daad af, maar in het verleden behaalde resultaten bieden ook geen garantie voor de toekomst!
_________________
www.breiwinkeltje.nl

[bona fides]

[bona fides]

[tikSimone]

Sluit me aan bij het vorige: niet de daad, maar de dader verdedigen en daar gewoon staan voor zijn belangen. Voor de andere belangen zijn weer andere partijen ter zitting aanwezig en aan de rechter de schone taak alle belangen netjes tegen elkaar af te wegen.

Iets anders is, dat je natuurlijk persoonlijk grote moeite met verweten feiten (bijv. zedenzaken) kunt hebben. Het is dan beter als je die zaak gewoon niet aanneemt. Overigens maakt de praktijk je (helaas!) ook wel iets "harder", waardoor het makkelijker is met die dingen om te gaan. Maar het wil niet zeggen dat het altijd gemakkelijk is een professional te zijn. Belangrijk: eerlijk zijn tegen je cliënt.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[J o h a n]

Als je echt gewetens problemen krijgt, omdat een kinderverkrachter vrij kan komen door een "gaatje " kun je natuurlijk ook dat gaatje.....vergeten te vertellen....

Ja, inderdaad, je doet je vak dan slecht.....maar je voelt je echt beter als mens.....later..........

Johan

[tikSimone]

Dat mag ik niet hopen, want in zo'n geval moet je je een echt slecht mens voelen!!!

Dan moet je de zaak gewoon niet aannemen en daarmee basta.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[J o h a n]

Ja, maar dat is snel over.

Mijn vader was advocaat, en hielp een client, door een procedure fout kwam de man op vrije voeten.
Echter na een maand pleegde de man een misdaad, waarbij een vrouw en
een kind om het leven kwamen..

Formeel was alles correct afgehandeld, echter het bleef Pa tot z'n einde achtervolgen...

Je bent en blijft maar een mens.

Dit soort dingen kunnen iemand hard raken.

Johan

[Lucas]

Jaja dat is ook wel waar...vind ik wel mooi dat je dit verteld, het is een verhaal uit de praktijk wat aangeeft dat het bij een advocaat toch niet in de kouwe kleren kan gaan zitten.

Je kan dan wel juridisch het correcte hebben gedaan, ik kan begrijpen dat je je dan onder omstandigheden afvraagt of het dat allemaal wel waard was. Je bent en blijft toch een mens (gelukkig...).

[tikSimone]

Ik ken het gevoel maar al te goed hoor, laat daar geen misverstand over bestaan. Maar juist daarom zeg ik: je moet er professioneel in zijn en blijven. Maar het zijn de minder makkelijke dingen uit de praktijk ...
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[Michael Dekkers]

Oké, iemand heeft "het" gedaan.

1) Voor de wet is diegene onschuldig tot het tegenedeel is bewezen. Volgt een vrijspraak, dan betektn dat dus dat diegene nu en altijd onschuldig is.
2) Op het moment dat Justitie middelen heeft ingezet die mogen/mochten dan zou ik heel blij zijn als advocaat om dat aan te kaarten.
3) Op het moment dat een verdachte zich beroept op zijn zwijgrecht en op deze manier vrijspraak volgt dan heb je toch je werk gedaan door voor de rechten van die verdachte te pleiten?

Zoals een vooraanstaand advocaat zei, en dat vind ik zelf nog steeds de beste vergelijking, een chrurg kijkt ook niet wie hij onder zijn groene doekje heeft liggen als die hem gaat opereren. Een dronken drugsverslaafde rijdt een klein kind aan en rijd 3 mensen dood, dan is het de taak van die chirurg om die man te opereren en weer op te lappen en de taak van een advocaat om hem zo goed mogelijk te verdedigen.

Het is je werk en elk mens heeft een geweten. Alleen, ik zou niet weten hoe het bieden van hulp aan verdachten door het verdedigen van zijn fundamentele rechten in een democratische rechtsstaat afbreuk zou kunnen doen aan je geweten? Ik kan dat prima voor mezelf verantwoorden, ik bied wel meer mensen hulp en vind dat niet slecht.