Waarom ben je rechten gaan studeren?!?

[Ingrid2]

Waarom rechten... goh

Had mijn Havo bijna afgerond, heel wat HBO scholen en opleidingen afgezocht maar nergens kreeg ik het gevoel: dit is het. Ook de opleiding rechten leek me niks. De toga beroepen spraken mij meer aan, en dat was met HBO rechten niet mogelijk. Daarom Vwo gaan doen (ook omdat de Erasmus mij dat advies gaf, en niet een hbo p te halen en vervolgens uni te doen), uitstel van executie (keuze) zogezegd. En hoe langer ik naar de studie rechten keek, hoe meer me dat beviel. Dagje naar de rechtbank geweest, mee naar de notaris, en naar de gevangenis geweest. En ja, dit leek me wel wat. Zodoende!

Trouwens, leuk forum

[Maar]

Bij mij is het genetisch bepaald... voor zover dat kan
Padre, alledrie broers, 4 uncles hebben rechten gestudeerd/studeren rechten.

Zotte boel hoor thuis. De chicks in de familie studeren daarentegen allen taal & cultuurwetenschappen, communicatiewetenschappen en nog meer van die sociale crap. I'm breaking the cycle, I guess
_________________
"De goedheid van het goed doen is niet de echte goedheid."
(Lao-Tse)

[komodo]

Ik ben rechten gaan studeren omdat ik na een aantal jaar onderzoek te hebben gedaan en weet dat daarin niet mijn carriere zal liggen, nu enkele jaren werk voor farmaceutische bedrijven op het gebied van handelsvergunningen en dergelijke. Ik wil daarmee verder en ik zie dat vrijwel niemand van mijn collega's meer weet dan iets van de wet op de geneesmiddelen voorziening en een paar relevante europese richtlijnen. Ik denk dat met een natuurwetenschappelijke achtergrond en een goed inzicht in de farmaceutische wereld een universitaire opleiding rechten ik een enorme meerwaarde kan hebben ten opzichte van juristen die die ervaring missen. Ik hoop, mocht ik ooit een patroon vinden die mij op mijn waarschijnlijk 40ste nog wil begeleiden (want ja, ik ben nog niet zo lang bezig en ik heb een drukke baan en ik doe nog wat voor mijn promotie en ik ben de voorzitter van de huurdersvereniging, duzzzzz druk heb ik het wel), alsnog advocaat te kunnen worden.

[snobje]

Uhm..rechten was mn tweede keus..omdat mn ouders mn eerste keus totaal niets vonden. Sindsdien ben ik blijven plakken...deels interesse..en ander deel voor de financiële zekerheid.

[komodo]

[snobje]

Hehe..kunstacademie..totaaaal iets anders dus

[Patricia20]

Van jongs af aan heb ik een groot rechtvaardigheids gevoel. Ook kwam ik altijd voor mijn rechten op. Keek vroeger ook al graag naar programma's als de rijdende rechter etc. Ik zat op de mavo dus een universitaire rechtenstudie zat er voor mij niet in. Dus wilde ik graag politie-agent worden. Echter heb ik een lichamelijke handicap, waardoor een fysiek beroep als diender er niet in zat. Ik zocht een alternatief en kwam uit bij een juridische mbo opleiding. Na die zeer gemakkelijk doorlopen te hebben, wilde ik verder met rechten. HBO Rechten dus. Dit ging ook zo makkelijk dat ik nu de stap naar de universiteit heb gemaakt. En ik moet zeggen hoe meer ik van het recht te weten kom, hoe leuker ik het vindt. Nu ik toch geen politie-agent meer wordt, ga ik zeer waarschijnlijk een Master Strafrecht doen.
_________________
Waar rechtspraak ophoudt, begint de oorlog.

[GJudge]

Ik doe rechten nadat ik eigenlijk pas in 4VWO op die mogelijkheid gewezen ben, daarvoor nooit echt serieus over nagedacht. Wel keek ik altijd (tot complete wanhoop van mn ouders) detectives -bij voorkeur Engelse- en ook programma's als de rijdende rechter, opsporing verzocht maar ook blik op de weg. Aangezien ik er in de 6e vervolgens niet 100% zeker van was dat alleen recht het was, koos ik voor de duale studie Recht en Management, omdat ik dacht dat het managementgedeelte wel zou voortborduren op het middelbare schoolvak Management en Organisatie, wat ik dan ook wel leuk vond. Echter, dat was een complete misvatting. Het loopt echter goed dus het zal er wel in blijven. Toen ik in september 2006 aan mijn opleiding begon, begon het balletje al snel op gang te komen... rechten bleek het helemaal te zijn Uiteindelijk wil ik proberen rechter te worden, maar goed, bij de oefenrechtbank die bij mij in het 1e jaar worden gehouden (Rota Criminalis) bleek ik advocaat ook wel erg te mogen. We zullen wel zien hoe het loopt.

[Johny the Ripper]

Toen ik een jaar of 14 was heb ik 5 minuten staan lullen over een chemisch onderwerp waar ik *totaal* niets van af wist. Was een soort straf omdat ik in de rij aan het praten was... Na de volle 5 minuten onderbrak de leraar me met de woorden "Jij moet minister worden... je hebt 5 minuten volgepraat maar eigenlijk heb je niets gezegd". En ik dacht "hm minister... of advocaat..."
In het laatste jaar had ik dan wolkenkrabberhoog oplopende ruzies met de godsdienstlerares, echt een ***wijf... In één van die ruzies vond ik dat ze geen recht had om de gsm van een vriendin tegen diens wil in beslag te nemen, dat heette diefstal. Enkele weken geleden werd in een arrest beslist dat zulke bepalingen in een schoolreglement inderdaad strijdig zijn met de openbare orde

Voel me best goed in de rechten Het valse superioriteitsgevoel tav andere faculteiten (en de historische vete met de faculteit Economie... boe economisten! BOEOE!), de steeds terugkomende zelfkritiek waarmee de proffen ons pesten (jullie kunnen niets... ah ja, anders zaten jullie hier niet maar bij de ingenieurs of de economisten of zo ^-^), de nutteloze discussies, de hypocrisie, onrechtvaardigheid en vriendjespolitiek die af en toe oa in de rechtspraak van de hogere rechtscolleges is terug te vinden, de ongeloofelijke archaïsche Belgische bureaucratie in het gerecht (hoezo met de computer? ), de fameuze gerechtelijke achterstand en bijhorende corruptie... en tóch werkt het allemaal... aaah... ik voel me thuis
_________________
De omnis Belgæ bravissimi … erant.
Res inter alios acta aliis neque prodesse neque nocere potest.

[felice]

op mijn 11e heb ik de echtscheidingsadvocate van mijn moeder leren kennen en ik stond met mijn mond open een vol uur naar haar te kijken.
op mijn 15e zei mijn stiefvader altijd stampertje tegen mij en mijn moeder vertelde me dat ik eens moest kijken of ik rechten niet leuk vond.
mijn vader wou dat ik geneeskunde ging doen maar rechten leek me wel leuk, vooral nadat ik aan het modal european parliament had mee gedaan en een hoop hoge pieten in de haag aan het werk had gezien.
toen ging ik op mijn 20e tegen de draad in en ben biomedische technologie gaan studeren en ontzettend hard op mijn neus gevallen.
en toen toch maar rechten gaan doen, de eerste tentamenperiode ging zo goed dat ik me als een vis in het water voelde. zodoende dus.

[joriss]

Waarom rechten, waarom niet.
Leer je tenminste een beetje wat wel mag en kan. Ideaal later in de rest van je leven. Eigenlijk zou iedereen een beetje van rechten moeten meekrijgen. Ach ja. Het is gewoon een interessante studie met grote maatschappelijke betekenis.

En natuurlijk de lekkere wijven en het mooie werk later .

[tikSimone]

Die wijven zitten alleen in Nijmegen, denk ik
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[jacq]

[Steefiej]

Ik ben rechten gaan studeren, omdat ik het altijd al interessant vond en uitdagend. Op school deden we met Nederlands veel met debatteren en daar was ik behoorlijk goed ging áls het met recht te maken had of met politiek. Dit waren ook vaak twee onderwerpen die telkens aan bod kwamen. Ik ben me toen er nog dieper in gaan verdiepen en kwam tot de conclusie dat rechten het helemaal is. Mijn tante is hoogleraar aan de EUR (misschien kennen sommigen haar wel ) en dat was ook wel een drijfveer, omdat ik vaak van die leuke verhalen hoorden enzo.

Het was echter niet mijn eerste keus. Mijn vader is arts en hoogleraar geneeskunde aan de VU. Ik raakte ook heel erg geinspireerd door zijn verhalen. Immers wilde ik mensen helpen. Afijn, na een zogenaamde "snuffelstage" ben ik met hem meegelopen en heb mogen kijken bij 4 operaties. Meteen de eerste kreeg ik het al benauwd van die stank en het bloed, dat ik dus wist dat dit het niet zou worden .

[tikSimone]