Content Syndication
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
AntaFlu
Leeftijd: 37
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 10
|
 Geplaatst: za 01 aug 2009 0:19 Onderwerp: Erfrecht en optie tot koop |
   |
|
Hey ik zit met de volgende zaak.
Persoon A heeft een optie tot koop van Pand A.
De vorige eigenaar, persoon B is overleden.
Nu blijkt dat de erfgenamen van persoon B, een handtekening moet zetten alvorens persoon A zijn optie tot koop kan verzilveren.
De erfgenamen willen niet tekenen, wat nu ?
kan persoon A via een gerechtelijke procedure, de erfgenamen dwingen te tekenen of het erfrecht teniet doen omdat hij een optie tot koop heeft ?
Ik hoop dat deze situatie duidelijk is, ik hoor graag wat de gang van zaken is in zon geval. |
|
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: za 01 aug 2009 0:58 Onderwerp: |
|
|
Aan het erfrecht kan A niets veranderen. De erfgenamen hebben de plaats ingenomen van B, zowel wat betreft de eigendom van het huis als de verplichting om het optierecht van A na te komen. A kan via de rechter levering vorderen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
mieke2
Leeftijd: 72
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Berichten: 305
|
| Geplaatst: zo 02 aug 2009 14:34 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | Aan het erfrecht kan A niets veranderen. De erfgenamen hebben de plaats ingenomen van B, zowel wat betreft de eigendom van het huis als de verplichting om het optierecht van A na te komen. A kan via de rechter levering vorderen. |
@ bona fides
Hoewel m'n gevoel me zegt dat je 100% gelijk hebt, treft me toch dit : Link Google Books. Het betreft een uitgave uit 2002 (!) van Perrick en Asser. Zie daar onder d. op bladzijde 410 en dan voetnoot # 44. Daar wordt verwezen naar een HR uitspraak van 28 november 1980 (NJ 1982, 440).
Blijkbaar werd daar een voorbehoud gemaakt omdat "de erven ten tijde van het overlijden onkundig waren van de optie". En dan komen argumenten van "redelijkheid en billijkheid" in beeld.
Juridisch kan ik dat met mijn beperkte kennis niet duiden. Maar anderzijds kan ik me heel wat situaties op het gebied van het openvallen van een nalatenschap voorstellen waarbij zo'n bij leven door de erflater verstrekte optie tot koop van onroerend goed, wel degelijk een (groot) verschil zou kunnen maken in het besluitvormingsproces van één of meer erfgenamen tot wel of niet (zuiver) aanvaarden van hun erfenis. En dat indien zij van de optie nog geen weet hadden "redelijheid en billijkheid" een factor kunnen worden: ja. Uiteraard volledig afhankelijk van specifieke omstandigheden en persoonlijke belangen van de erfgenamen.
Ergo: zijn met het inwerkingtreden van het nieuwe erfrecht per 2003 ook op dat terrein (verstrekte opties tot koop) misschien wijzigingen in de wetgeving aangebracht?
_________________
...free as a bird... |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: zo 02 aug 2009 15:40 Onderwerp: |
|
|
| silverback schreef: | Hoewel m'n gevoel me zegt dat je 100% gelijk hebt, treft me toch dit : Link Google Books. Het betreft een uitgave uit 2002 (!) van Perrick en Asser. Zie daar onder d. op bladzijde 410 en dan voetnoot # 44. Daar wordt verwezen naar een HR uitspraak van 28 november 1980 (NJ 1982, 440).
Blijkbaar werd daar een voorbehoud gemaakt omdat "de erven ten tijde van het overlijden onkundig waren van de optie". En dan komen argumenten van "redelijkheid en billijkheid" in beeld. |
In die zaak had ieder van de 5 kinderen ten tijde van het verlenen van de optie het pand voor 1/12 deel in eigendom, en de moeder (die de optie verleende) voor 7/12 deel. (Het gaat trouwens om NJ 1981, 440, voor wie het op wil zoeken.)
Interessante zaak: de koopoptie is op zich geldig, net zoals je een zaak kunt verkopen zonder die zaak zelf (geheel) te bezitten (pas bij nakoming ontstaat een probleem omdat je niet kunt leveren). De complicatie in NJ 1981, 440 is dat de verplichting tot nakoming van de koopoptie door het overlijden van moeder op de kinderen kwam te rusten. Die kinderen zijn op dat moment gezamenlijk eigenaar van de woning, en gebonden aan de koopoptie. De koopoptie kan dus in beginsel worden afgedwongen.
Zie ook de eerste regel van nr. 360 in het boek waarnaar je verwijst: "Er is een keur van rechtspraak omtrent de overeenkomst die de erflater sloot met betrekking tot een goed, dat voor een deel aan de erflater en voor het andere deel aan de erfgenaam toebehoorde". Kennelijk is ook in dat soort situaties de erfgenaam in de regel gebonden aan de overeenkomst die door de erflater is gesloten. De situatie van TS is echter veel minder gecompliceerd. De koopoptie behoort gewoon tot de schulden van de nalatenschap en de erfgenamen kunnen daar niet onderuit. (Natuurlijk valt nooit uit te sluiten dat een beroep op zo'n optie in de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is, maar dat is bij iedere optie en bij iedere overeenkomst zo. Het eventueel geen weet hebben van de optie lijkt me hier in ieder geval geen relevante omstandigheid.)
edit: ha, in theorie zou je voor je overlijden voor een habbekrats het huis van je enige erfgenaam kunnen verkopen (zonder het te bezitten). Na je overlijden gaat de verplichting tot levering van het huis over op die erfgenaam, die nu kan worden gedwongen tot levering.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: zo 02 aug 2009 15:53 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | Het eventueel geen weet hebben van de optie lijkt me hier in ieder geval geen relevante omstandigheid. |
Zie het zo: als de erflater een enorme geldschuld blijkt te hebben, zijn de erfgenamen (na aanvaarding) ook gebonden aan die geldschuld. Het is uitgesloten dat de erfgenamen met een beroep op de redelijkheid en billijkheid onder zo'n geldschuld uit zouden kunnen komen. Een verplichting tot nakoming van een koopoptie op een goed dat zich volledig in de nalatenschap bevindt is niet belastender dan zo'n geldschuld.
| Quote: | | edit: ha, in theorie zou je voor je overlijden voor een habbekrats het huis van je enige erfgenaam kunnen verkopen (zonder het te bezitten). Na je overlijden gaat de verplichting tot levering van het huis over op die erfgenaam, die nu kan worden gedwongen tot levering. |
Ah, hierover gaat nr. 358 in het boek. In beginsel is de erfgenaam in zo'n geval blijkbaar inderdaad verplicht tot levering. Onder omstandigheden kan de koopovereenkomst wegens een ongeoorloofd karakter echter nietig zijn op grond van art. 3:40 BW.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
AntaFlu
Leeftijd: 37
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 10
|
| Geplaatst: zo 02 aug 2009 16:43 Onderwerp: |
|
|
hey,
in dit geval is de persoon B overleden in najaar 2006,
en de erfgenamen hebben totaal geen notie van wat er speeld
zij denken recht te hebben op het huis terwijl persoon A een optie daarop heeft.
de erfgenamen wilde zelfs via de rechter de optie tot koop ongedaan maken.
hebben jullie misschien advies over hoe dit af te handelen sinds het al 2 jaar duurt (eigenlijk langer, maar sinds 2 jaar is persoon B overleden)
bvd |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: zo 02 aug 2009 17:17 Onderwerp: |
|
|
Advies aan wie?
Advies aan A: stap naar de rechter.
Advies aan de erfgenamen: teken. Tenzij er echt bijzondere omstandigeden zijn waardoor je op je klompen kunt aanvoelen dat niet rechtvaardig zou zijn. Onwaarschijnlijk.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
AntaFlu
Leeftijd: 37
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 10
|
| Geplaatst: zo 02 aug 2009 18:12 Onderwerp: |
|
|
hey,
wij zijn persoon A en wij zijn al 2 jaar in een rechtzaak verwikkeld, dus is gewoon afwachten in dit geval? of zijn er maatregelen die we kunnen treffen?
erfgenamen van persoon B hebben zo'n 10 advocaten versleten en in mijn inziends gebruiken de advocaten de erfgenamen omdat de erfgenamen niet's begrijpen van de materie..
vroeg me af of er mensen hier zijn die weten of wij n andere stap kunnen zetten om dit snel te kunnen afhandelen?
bvd |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: zo 02 aug 2009 18:39 Onderwerp: |
|
|
Met de erfgenamen tot een vergelijk komen is natuurlijk een mogelijkheid, maar dat is waarschijnlijk al geprobeerd. Als dat niet lukt blijft alleen de rechter over.
Of de rechtszaak onnodig lang duurt kan ik niet beoordelen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
mieke2
Leeftijd: 72
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 305
|
| Geplaatst: zo 02 aug 2009 19:50 Onderwerp: |
|
|
AntaFlu, uw verhaal wordt steeds wonderlijker. Na de eerste vraag "kan persoon A via een gerechtelijke procedure, de erfgenamen dwingen te tekenen of het erfrecht teniet doen omdat hij een optie tot koop heeft ?", beweert u in een later antwoord opeens "wij zijn persoon A en wij zijn al 2 jaar in een rechtzaak verwikkeld". En de erfgenamen hebben in twee jaar tijd al 10 advocaten versleten? Dat is toch heel ongewoon.
Inmiddels komt daar nog bij dat indien het om een woning gaat, de prijzen de afgelopen tijd flink zijn gaan dalen en het eind van die tendens is nog lang niet in zicht. Hangt met de koopoptie misschien toevallig ook een met de erflater afgesproken koopsom vast? Een vastgestelde (ver)koopprijs? Of vertegenwoordigt de optie alleen het eerste recht van koop?
In de huidige markt zou ik me kunnen voorstellen dat erfgenamen helemaal niet genegen zijn om onroerend goed te verkopen, maar liever afwachten tot de prijzen zich wat herstellen. Aangezien de erflater bij het verlenen van de optie noch bij diens later overlijden in 2006 de huidige mondiale financiële crisis zal hebben voorzien, geeft dat zijn erfgenamen intussen misschien inderdaad een "zwaarwegend belang" (over de exacte juridische term kunnen we discussiëren) om niet tot verkoop over te gaan. Een belang dat gehonoreerd zou dienen te worden. Want waren de erfgenamen al van tevoren of kort na het openvallen van de nalatenschap bekend met het bestaan van de optie? Hoe en wanneer is die aan hen bekendgemaakt?
In dat kader even terug naar de link Google Books. Iets naar beneden scrollen treft u onder Nr. 362 op bladzijde 411 de volgende passages aan:
| Quote: | 361. 8e regel
Dit zal aan de bevoegdheid om van de optie gebruik te kunnen maken slechts kunnen afdoen, aldus de Hoge Raad, als de gerechtigde heeft nagelaten de erfgenamen na het openvallen der nalatenschap tijdig op de hoogte van de optie te stellen in omstandigheden waarin hij dit in verband met hun voormelde bevoegdheden had horen te doen.
|
| Quote: | | Mocht de erflater met voorbedachte rade de door hem met betrekking tot het goed van zijn toekomstige erfgenaam aangegane koopovereenkomst, onderscheidenlijk verleende koopoptie, verborgen hebben gehouden ter voorkoming van een verwerping door de erfgenaam, zo zal de erfgenaam niet aan de overeenkomst gebonden zijn, onderscheidenlijk zal de optie niet uitgeoefend kunnen worden, waarbij valt te wijzen op de overweging in HR 8 december 1972, NJ 1973 496: "dat de omstandigheden waaronder en de toeleg van partijen waartoe een dergelijke overeenkomst tot stand kwam, kunnen medebrengen dat deze een geoorloofde zaak mist." |
Met aansluitend via voetnoot een verwijzing naar Hof Amsterdam 11 januari 1990, NJ 1990, 755.
Oftewel er zijn wel degelijk omstandigheden (en achtergronden) denkbaar die erfgenamen het recht geven om de verkoop te weigeren. Dus zo vreemd is het niet dat die geprobeerd hebben om de koopoptie ongedaan te laten maken, en hen verwijten dat ze geen notie zouden hebben van waar het over gaat lijkt me riskant. Mij verbaast dat het ongedaan maken niet is gelukt. Wanneer en met wat voor soort motivatie heeft de rechter daar dan een uitspraak over gedaan? Of is het nog niet zo ver gekomen dat de erfgenamen een officieel verzoek hebben ingediend om van die verplichting (de koopoptie) ontheven te worden? Daar heb je immers geen 10 advocaten voor nodig.
U procedeert al twee jaar, dus sinds ± een half jaar na het overlijden van de erflater nu bijna 3 jaar geleden (en geen 2).
Uw verhaal vermeldt niet wat uw belang is bij het onroerend goed: eigen gebruik wonen, of gaat het misschien om een bedrijfspand?, of heeft u er zelf een koper voor? En u vermeldt ook niet of de nalatenschap wordt afgewikkeld door een executeur niet zijnde een erfgenaam, en zo ja wat diens bevoegdheden zijn.
Uw advocaat heeft blijkbaar veel geduld, maar het is misschien het overwegen waard om hem/haar te vragen of hij/zij onderhand mogelijkheden ziet voor een kort geding. Want een pand dat niet bewoond of gebruikt wordt (daar ga ik hier gemakshalve maar even van uit), gaat qua staat waarin het verkeert al snel achteruit en dat is ook in niemands belang. Daarnaast is het met nalatenschappen waartoe meerdere partijen gerechtigd zijn, altijd ontzettend oppassen dat je niet in de omstandigheden van een onverdeelde boedel terechtkomt, die vele jaren voort kan slepen.
_________________
...free as a bird... |
|
|
|
|
|
mieke2
Leeftijd: 72
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 305
|
| Geplaatst: zo 02 aug 2009 20:22 Onderwerp: |
|
|
@ bona fides inzake 15:40 u. en 15:53 u. vandaag
In de zaak NJ 1981, 440, die hier als voorbeeld diende: zou je daar niet het risico op een onverdeelde boedel verwachten? Waarom zou degene met iets meer dan 50% eigendomsrechten het recht hebben om zo'n vergaand besluit (verkoop dan wel verlening van een optie tot verkoop) te nemen en uit te laten voeren? Net zomin als een erfgenaam met minder dan 50% zo'n alleenrecht heeft, heeft m.i. de erfgenaam met grotere aanspraken op het geheel van een nalatenschap het recht om "te vervreemden". Tenzij er bij testament bijvoorbeeld een executeur is aangewezen aan wie die bevoegdheid/bevoegdheden nadrukkelijk wel zijn verleend (door de erflater): zonder overleg met de overige erfgenamen beslissingen mogen nemen.
Ik ken er uit het verleden een paar, onverdeelde boedels, waaronder een hele beruchte (en grote, veel onroerend goed) in Bussum die zich ruim 30 jaar lang heeft voortgesleept. Alle erfgenamen (en erfgenamen bij plaatsvervulling, gaandeweg natuurlijk tot in alle hoeken van de wereld) moesten stuk voor stuk schriftelijk accoord gaan met beslissingen. Er was geen sprake van dat één het voor het zeggen kon hebben (omdat, zoveel is duidelijk, de afwikkeling van die nalatenschap niet voldoende solide was omschreven).
En in het kader van verkoop van onroerend goed hier als terzijde nog even de volgende observatie: Neem het voorbeeld van een woning die in eigendom is bij een gehuwd echtpaar (gemeenschap van goederen). Tot een aantal jaren geleden had ieder van hen het recht om zelfstandig te verkopen, en verbond daarmee automatisch de partner. Ik heb me laatst door een makelaar laten uitleggen dat die constructie tegenwoordig niet meer telt, en dat allen die deelnemen in de eigendom van een perceel onroerend goed hun toestemming moeten verlenen voor zoiets ingrijpends als verkoop.
| Quote: | | edit: ha, in theorie zou je voor je overlijden voor een habbekrats het huis van je enige erfgenaam kunnen verkopen (zonder het te bezitten). Na je overlijden gaat de verplichting tot levering van het huis over op die erfgenaam, die nu kan worden gedwongen tot levering. |
Wat bedoelde je precies met "zonder het te bezitten"?
Maar in het algemeen: dat is nog maar de vraag. Allereerst is er de regel dat schenkingen die gedaan zijn tot 180 dagen voor het overlijden, teruggestort moeten worden in de boedel. In het voorbeeld dat je geeft ("habbekrats") zou het immers mogelijk zijn om m.b.v. taxaties te laten vaststellen voor ongeveer welk bedrag de wettelijke erfgenaam of erfgenamen benadeeld zijn.
Zeker als die erfgenamen kinderen of kleinkinderen zijn (al dan niet bij plaatsvervulling), telt benadeling door een erflater ook voor de wetgever zwaar. En in mijn eigen woorden: het is nadrukkelijk niet de bedoeling van de wetgever dat een erflater zijn eigen naaste bloedverwanten oplicht. Dat zulke dingen in de praktijk helaas soms wel degelijk gebeuren, doet niets af aan de geest en de letter van de wet.
En dan tot slot nog een hele gemene, maar o zo reële: wat als achteraf in alle eerlijkheid moet worden vastgesteld dat de erflater toch al wel behoorlijk aan het dementeren was, zonder dat iemand daar goed erg in had (en dan in had kunnen laten grijpen d.m.v. onderbewindstelling of curatele)? Reken maar dat grote beslissingen (rechtshandelingen) die niet lang voor de dood van een dergelijke erflater door die persoon zijn genomen, vatbaar kunnen zijn voor vernietiging.
_________________
...free as a bird... |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: zo 02 aug 2009 20:44 Onderwerp: |
|
|
| silverback schreef: | | Oftewel er zijn wel degelijk omstandigheden (en achtergronden) denkbaar die erfgenamen het recht geven om de verkoop te weigeren. |
Maar die omstandigheden doen zich hier niet voor zolang het om een pand gaat dat persoon B bij leven volledig in eigendom had.
| Quote: | | in omstandigheden waarin hij dit in verband met hun voormelde bevoegdheden had horen te doen. |
Dat zijn de bevoegdheden die de erfgenamen al hadden uit hoofde van hun mede-eigenaarschap op het moment dat de erflater de optieovereenkomst sloot. Als B het pand volledig in eigendom had, zijn zulke "voormelde bevoegdheden" er niet.
| Quote: | | Mocht de erflater met voorbedachte rade de door hem met betrekking tot het goed van zijn toekomstige erfgenaam aangegane koopovereenkomst, |
Dat gaat over het goed dat op het moment van sluiten van de koopovereenkomst al (deels) van zijn toekomstige erfgenaam is.
| Quote: | | Waarom zou degene met iets meer dan 50% eigendomsrechten het recht hebben om zo'n vergaand besluit (verkoop dan wel verlening van een optie tot verkoop) te nemen en uit te laten voeren? |
Ik heb het recht de Eiffeltoren te verkopen, ook al ben ik voor 0% eigenaar. Ik ben echter niet in staat de Eiffeltoren te leveren.
De truc is dat ik door zo'n koopovereenkomst te sluiten wél verplicht wordt om te leveren, en dat die verplichting bij mijn overlijden overgaat op mijn erfgenamen. Als ik nu de gemeente Parijs als mijn enige erfgenaam aanwijs, en de gemeente Parijs aanvaart mijn erfenis, dan wordt de gemeente Parijs naar Nederlands recht verplicht om de Eiffeltoren te leveren. Die verplichting kan wél worden afgedwongen (aangenomen dat de gemeente Parijs eigenaar is van de Eiffeltoren).
In mijn voorbeeld mag je "habbekrats" vervangen door "tegen de marktwaarde", als je daarmee minder problemen hebt.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
mieke2
Leeftijd: 72
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 305
|
| Geplaatst: zo 02 aug 2009 23:24 Onderwerp: |
|
|
@ bona fides
| Quote: | | Ik heb het recht de Eiffeltoren te verkopen, ook al ben ik voor 0% eigenaar. Ik ben echter niet in staat de Eiffeltoren te leveren. |
 Ze zien je aankomen, de Fransozen! Als je zo'n verleiding misschien op een dag niet kunt weerstaan, begin dan maar liever met een pandje in Madurodam!
Maar serieus: zou je even de wetsartikelen willen tonen waarin staat men het recht heeft om dingen te verkopen die niet van jou (men) zijn? Aangenomen dat je niet bedoelt verkoop in opdracht van iemand anders die wèl eigenaar is. En dat zal je ook niet bedoeld hebben, want naar mijn beste weten is de Franse overheid niet van plan om de Eiffeltoren te verkopen.
| Quote: | | Maar die omstandigheden doen zich hier niet voor zolang het om een pand gaat dat persoon B bij leven volledig in eigendom had. |
Ja, maar dat weten we niet. De TS zal het misschien wel weten en misschien was het bij het kadaster ook volledig bekend. Maar hier is het geen "feit".
| Quote: | | Dat zijn de bevoegdheden die de erfgenamen al hadden uit hoofde van hun mede-eigenaarschap op het moment dat de erflater de optieovereenkomst sloot. Als B het pand volledig in eigendom had, zijn zulke "voormelde bevoegdheden" er niet. |
Het voorbeeld uit het boek is anders dan de vraag van de TS hier, dat klopt. Maar de HR heeft het nadrukkelijk over na het openvallen der nalatenschap. Daar is niet mee gezegd dat partij A uit de vraag van deze thread niet een dergelijke plicht had, en of hij daaraan tijdig en in de juiste vorm heeft voldaan.
| Quote: | | Dat gaat over het goed dat op het moment van sluiten van de koopovereenkomst al (deels) van zijn toekomstige erfgenaam is. |
Waar lees je dat uit in relatie tot de zaak van de TS hier? Immers, een erflater mag zomaar niet alles doen. (En daarnaast wordt het wel moeten verwerpen van een erfenis in het algemeen als ongewenst beschouwd). Maar m.i. valt de stellling te verdedigen dat ook in het geval van erflater B, zijn onroerend goed op het moment dat hij de koopoptie aan A verleende, al deels van zijn toekomstige erfgenamen was. En die mogen niet benadeeld worden. Of benadeling in dit geval een feit zou zijn, weten we niet. Want we kennen o.a. de reden niet waarom de erfgenamen zich kennelijk zo lijken te verzetten tegen het accoord gaan met de koopoptie voor A.
| Quote: | | De truc is dat ik door zo'n koopovereenkomst te sluiten wél verplicht wordt om te leveren, en dat die verplichting bij mijn overlijden overgaat op mijn erfgenamen. Als ik nu de gemeente Parijs als mijn enige erfgenaam aanwijs, en de gemeente Parijs aanvaart mijn erfenis, dan wordt de gemeente Parijs naar Nederlands recht verplicht om de Eiffeltoren te leveren. Die verplichting kan wél worden afgedwongen (aangenomen dat de gemeente Parijs eigenaar is van de Eiffeltoren). |
A. En zou de gemeente Parijs zich gedwongen voelen om te handelen naar Nederlands recht, denk je? Of zou ze zich tot een Franse rechter wenden die onmiddellijk een einde aan die geintjes maakt, met de Franse wet in de hand?
B. Laten we het even binnen onze landsgrenzen houden. Ik verkoop aan jou de woning van mijn buren, en jij wilt dat ik die lever. Pas bij levering, betaal je de kooppenningen. Mijn buren willen niet zo meewerken, het duurt wat lang en ik kom te overlijden. Ik heb een kind dat mijn erfgenaam is (overigens is dat kind ook voor de wet volwassen). Mijn kind kan in z'n stoutste dromen niet bedenken dat z'n moeder een oplichter is, en vergeet beneficiair te aanvaarden maar aanvaardt zuiver: met de beste bedoelingen en te goeder trouw. En jij denkt serieus dat je mijn kind vervolgens kunt verplichten, met de wet aan je zijde, om aan jou de woning van mijn buren te leveren?
't Zou natuurlijk wel een réuze extra werkverschaffing en "kassa" worden voor advocaten en voor rechters als het waar was, dat sprookje...
Wat het feitelijke onderwerp van deze thread betreft nog 2 ideeën over waarom de erfgenamen blijkbaar zo moeilijk doen:
a. één van hen of een van hun naaste bloedverwanten of dierbare kennissen kan zelf graag het onroerend goed willen kopen, en dan is de koopoptie die aan A verleend is dus een tegenvaller en een handicap.
b. het pand heeft verborgen gebreken, en de erfgenamen willen zich niet - overhaast - in een wespennest steken op dat gebied.
_________________
...free as a bird...
Laatst aangepast door mieke2 op zo 02 aug 2009 23:37, in totaal 1 keer bewerkt |
|
|
|
|
|
mieke2
Leeftijd: 72
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 305
|
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: ma 03 aug 2009 2:21 Onderwerp: |
|
|
| silverback schreef: | | Maar serieus: zou je even de wetsartikelen willen tonen waarin staat men het recht heeft om dingen te verkopen die niet van jou (men) zijn? |
Contractsvrijheid staat niet expliciet in de wet. Het feit dat je een overeenkomst niet kunt nakomen maakt die overeenkomst niet ongeldig. Dit is een standaard valstrik voor eerstejaars.
| Quote: | | Quote: | | Maar die omstandigheden doen zich hier niet voor zolang het om een pand gaat dat persoon B bij leven volledig in eigendom had. |
Ja, maar dat weten we niet. De TS zal het misschien wel weten en misschien was het bij het kadaster ook volledig bekend. Maar hier is het geen "feit". |
Er staat dat persoon B de vorige eigenaar was.
| Quote: | | Quote: | | Dat zijn de bevoegdheden die de erfgenamen al hadden uit hoofde van hun mede-eigenaarschap op het moment dat de erflater de optieovereenkomst sloot. Als B het pand volledig in eigendom had, zijn zulke "voormelde bevoegdheden" er niet. |
Het voorbeeld uit het boek is anders dan de vraag van de TS hier, dat klopt. Maar de HR heeft het nadrukkelijk over na het openvallen der nalatenschap. |
En de HR heeft het nadrukkelijk over die voormelde bevoegdheden. Het is gewoon een heel andere situatie. Het punt in nr. 361 en NJ 1981, 440 is dat de erfgenamen door zuiver te aanvaarden zonder af te weten van de koopoptie, "de bescherming verliezen, die zij terzake van hun eigen goederen kunnen ontlenen aan (...)". Daar is hier allemaal geen sprake van.
| Quote: | | Quote: | | Dat gaat over het goed dat op het moment van sluiten van de koopovereenkomst al (deels) van zijn toekomstige erfgenaam is. |
Waar lees je dat uit in relatie tot de zaak van de TS hier? |
Ik weet niet aan wat voor relatie met de zaak van de TS je denkt, want bij TS heeft erflater B een optieovereenkomst gesloten ten aanzien van een goed dat bij het sluiten gewoon zijn eigendom was. Dat is het grote verschil.
| Quote: | | Immers, een erflater mag zomaar niet alles doen. |
Een erflater mag bij leven echt gewoon een optieovereenkomst sluiten, en zeker met betrekking tot zijn eigen bezittingen.
| Quote: | | Maar m.i. valt de stellling te verdedigen dat ook in het geval van erflater B, zijn onroerend goed op het moment dat hij de koopoptie aan A verleende, al deels van zijn toekomstige erfgenamen was. |
Nee, zo werkt het dus echt niet. Bedenk bijvoorbeeld dat B zijn testament de dag na het verlenen van de koopoptie nog helemaal kan omgooien. Zolang je leeft zijn jouw eigendommen helemaal van jou en mag je ermee doen wat je wilt. Er is alleen enige bescherming tot aan de legitieme portie, maar die bescherming beschermt in de eerste plaats ten opzichte van de (andere) erfgenamen en biedt maar beperkte mogelijkheden om bij ontvangers van giften geld terug te halen.
| Quote: | | En die mogen niet benadeeld worden. |
Dat klopt dus ook niet.
| Quote: | | A. En zou de gemeente Parijs zich gedwongen voelen om te handelen naar Nederlands recht, denk je? Of zou ze zich tot een Franse rechter wenden die onmiddellijk een einde aan die geintjes maakt, met de Franse wet in de hand? |
Ik geef het voorbeeld alleen om het principe aan te geven. Idem het "habbekrats"-voorbeeld: wat ik bedoel is maak er maar "marktwaarde" van, want dan hoeven we niet in te gaan op de details waar je mee komt die er voor deze draad niet toe doen. De voorbeelden geef ik slechts om het principe te illustreren, niet om ze uitputtend te behandelen.
| Quote: | | B. Laten we het even binnen onze landsgrenzen houden. Ik verkoop aan jou de woning van mijn buren, en jij wilt dat ik die lever. Pas bij levering, betaal je de kooppenningen. Mijn buren willen niet zo meewerken, het duurt wat lang en ik kom te overlijden. Ik heb een kind dat mijn erfgenaam is (overigens is dat kind ook voor de wet volwassen). Mijn kind kan in z'n stoutste dromen niet bedenken dat z'n moeder een oplichter is, en vergeet beneficiair te aanvaarden maar aanvaardt zuiver: met de beste bedoelingen en te goeder trouw. En jij denkt serieus dat je mijn kind vervolgens kunt verplichten, met de wet aan je zijde, om aan jou de woning van mijn buren te leveren? |
Correct. Natuurlijk zal je kind ook niet in staat zijn tot levering. Dus je kind zal niet leveren, en ik zal niet betalen.
Stel jij gaat door gokken schulden aan waar je kind niets vanaf weet. Denk je nu dat je kind na je overlijden na een zuivere aanvaarding van je nalatenschap geen boodschap heeft aan die gokschulden? Dan vergis je je. Een verplichting tot levering van het huis van je buren is volstrekt vergelijkbaar, met slechts het verschil dat nakoming niet mogelijk is.
In de nrs. 358 t/m 361 in het boek van je link is het complicerende element dat de verplichting die de erflater niet kon nakomen, door de erfgenamen wél kan worden nagekomen. Maar zelfs dan is de HR van mening dat die verplichting in beginsel blijft bestaan.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
