|
Auteur |
Bericht |
strikmaria
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 110
|
Geplaatst: wo 09 okt 2013 12:28 Onderwerp: Redelijkheid en Billijkheid |
|
|
Hier lees ik dat 'redelijkheid en billijkheid' ertoe kan leiden dat een schriftelijke koopovereenkomst niet behoefd te worden nagekomen.
Dat 'redelijkheid en billijkheid' met zich kunnen brengen dat een overeenkomst niet behoeft te worden nagekomen is mij bekend, echter begrijp ik de overwegingen van de rechtbank niet zo goed.
Kan iemand wellicht toelichten op welke gronden precies de rechtbank meent dat nakoming indruist tegen de 'redelijkheid en billijkheid'? |
|
|
|
 |
DENNIS79
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvT Studieomgeving (MA): UvT Berichten: 1754
|
Geplaatst: wo 09 okt 2013 13:11 Onderwerp: |
|
|
Martha is terug... en na twee jaar komt Strikmaria ook weer terug!
Een waarschuwing aan alle mogelijke personen die willen reageren. Er wordt straks een link gepresenteerd naar een ander forumtopic dat gaat over een zaak waarbij deze TS nauw is betrokken en waarbij uiteindelijk zelfs de Hoge Raad een onwelgevallig oordeel heeft geveld. _________________ "Nusquam est, qui ubique est" |
|
|
|
 |
Martha
Leeftijd: 44 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvA Studieomgeving (MA): UvA Berichten: 412
|
Geplaatst: wo 09 okt 2013 13:43 Onderwerp: |
|
|
DENNIS79 schreef: | Een waarschuwing aan alle mogelijke personen die willen reageren. Er wordt straks een link gepresenteerd naar een ander forumtopic dat gaat over een zaak waarbij deze TS nauw is betrokken en waarbij uiteindelijk zelfs de Hoge Raad een onwelgevallig oordeel heeft geveld. |
Ach ja...
...zelfs als dit zo zou zijn, het is toch niet verboden om een 'link' te plaatsen naar een ander topic?
Schijnt mij dat de overige leden (een enkele uitzondering daargelaten) volwassen genoeg zijn om zelf te bepalen wat ze wel en niet willen lezen.
In ieder geval is het aandacht vragen voor een uitzonderlijke (en volgens mij tamelijk bizarre en overduidelijk onrechtvaardige) uitspraak niet verboden of verwerpelijk, of wat dan ook.
Het bevreemd mij dat jij voor dit enkele feit (dat herhaaldelijk aandacht wordt gevraagd voor een bepaald thema) meent te moeten 'waarschuwen', terwijl jij nergens waarschuwt voor een bepaald individu dat meermaals mensen op dit forum heeft beledigd, door deze (onder andere) voor 'kleuter' uit te maken.
Mij is niet geheel duidelijk waarom voor het 'aandacht vragen voor een bepaald thema' zou moeten worden 'gewaarschuwd', echter voor het 'uitschelden van forumgenoten' niet.
Ik kan een dergelijke attitude niet rijmen met een ontwikkeld gevoel voor rechtvaardigheid.
Persoonlijk zou ik het rechtvaardiger vinden dat een ieder onbevooroordeeld tegemoet wordt getreden en dus niet bij voorbaat reeds een standpunt wordt ingenomen omtrent de bedoelingen van een bepaald persoon. Dergelijke bedoelingen kan ik persoonlijk ook niet erkennen in de bijdrage van 'Strikmaria'. |
|
|
|
 |
DENNIS79
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvT Studieomgeving (MA): UvT Berichten: 1754
|
Geplaatst: wo 09 okt 2013 17:16 Onderwerp: |
|
|
Martha schreef: | In ieder geval is het aandacht vragen voor een uitzonderlijke (en volgens mij tamelijk bizarre en overduidelijk onrechtvaardige) uitspraak niet verboden of verwerpelijk, of wat dan ook. |
Hier verschillen de meningen over. Er bestaat namelijk zelfs een (Engelstalige) uitdrukking voor het telkens aandacht vragen voor hetzelfde onderwerp op een forum in verschillende threads, in de hoop om dezelfde reacties keer op keer uit te lokken en dezelfde discussie keer op keer op een telkens nieuwe plek te starten. Dat noemt men "trolling".
Trolling op een forum wordt als bijzonder vervelend ervaren, omdat het de actuele discussie(s) negeert en/of vervuilt. Door telkens en om de paar weken/maanden aandacht te vragen voor dezelfde casus (die in dit geval door een in omvang beperkt gezelschap consequent "willekeurige derde" arrest genoemd wordt) wekt de "troll" irritatie op bij andere (frequente) forumgebruikers.
Frequente forumgebruikers herkennen een "troll" al snel vanwege zijn gebruikersnaam en/of gekozen onderwerp. Het waarschuwen van andere forumgebruikers voor de "troll" wordt daarom wel als algemeen geaccepteerd beschouwd.
Dit heeft niets te maken met de (niet bestaande) morele verplichting om verantwoording af te leggen over het taalgebruik van "willekeurige derden" in een discussie die op het scherpst van de snede gevoerd wordt. _________________ "Nusquam est, qui ubique est" |
|
|
|
 |
Martha
Leeftijd: 44 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvA Studieomgeving (MA): UvA Berichten: 412
|
Geplaatst: wo 09 okt 2013 17:52 Onderwerp: |
|
|
DENNIS79 schreef: | Er bestaat namelijk zelfs een (Engelstalige) uitdrukking voor het telkens aandacht vragen voor hetzelfde onderwerp op een forum in verschillende threads, in de hoop om dezelfde reacties keer op keer uit te lokken en dezelfde discussie keer op keer op een telkens nieuwe plek te starten. Dat noemt men "trolling"... |
Ik persoonlijk ben van mening dat bepaalde onderwerpen het waard zijn om herhaaldelijk aandacht voor te vragen.
Afgezien daarvan is het binnen de juridische gemeenschap een normaal gebruik dat men naar andere relevante zaken (jurisprudentie) verwijst.
Het is mij geheel onduidelijk waarom de uitspraak van het Hof van Amsterdam dienaangaande een uitzondering op deze regel zou uitmaken.
Als het hier een normale uitspraak betreft, dan is het toch geen probleem dat men (hoe vaak ook) daarnaar verwijst, voorzover dat relevant is?
Dat naar die zaak buitengewoon vaak wordt verwezen hangt daarmee samen dat dat (bij mijn weten) de enige zaak in de gehele rechtsgeschiedenis is waar een inwonende echtgenoot aangaande de gemeenschappelijke woning tot 'willekeurige derde' werd verklaard.
Als jij een andere zaak kent waar een inwonend echtgenoot tot 'willekeurige derde' werd verklaard aangaande de gemeenschappelijke woning, dan kun je mij daarvan op de hoogte brengen. In dat geval ben ik graag bereid in de toekomst enkel naar deze andere zaak te verwijzen, zodat de uitspraak van het Hof van Amsterdam kan 'rusten'.
DENNIS79 schreef: | Dit heeft niets te maken met de (niet bestaande) morele verplichting om verantwoording af te leggen over het taalgebruik van "willekeurige derden" in een discussie die op het scherpst van de snede gevoerd wordt. |
Naja...als er geen 'morele verplichting' bestaat aangaande het gescheld van een bepaalde forumgebruiker, is niet in te zien waarom er dan wel aanleiding bestaat te waarschuwen voor het 'getroll' van een andere forumgebruiker. Jouw 'argumenten' raken kant noch wal.
Het ging ook niet om enige morele 'verplichting', het gaat om jouw hypocriete houding. Daar waar iemand wordt uitgescholden sta jij rustig aan de zijlijn te kijken, maar o wee als er 'getrolled' wordt, dan spring jij meteen in de bres. Dat getuigt gewoon niet van een ontwikkeld gevoel voor rechtvaardigheid. Dat nog afgezien van het feit dat hier helemaal niet 'getrolled' werd. Jij bent zelf de persoon die begon te trollen. |
|
|
|
 |
strikmaria
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 110
|
Geplaatst: do 10 okt 2013 7:46 Onderwerp: Re: Redelijkheid en Billijkheid |
|
|
Jammer hoor dat deze draad nu zo of topic geraakt is.
Ik zou toch echter wel graag een antwoord willen op mijn vraag.
strikmaria schreef: | Hier lees ik dat 'redelijkheid en billijkheid' ertoe kan leiden dat een schriftelijke koopovereenkomst niet behoefd te worden nagekomen.
Dat 'redelijkheid en billijkheid' met zich kunnen brengen dat een overeenkomst niet behoeft te worden nagekomen is mij bekend, echter begrijp ik de overwegingen van de rechtbank niet zo goed.
Kan iemand wellicht toelichten op welke gronden precies de rechtbank meent dat nakoming indruist tegen de 'redelijkheid en billijkheid'? |
Wellicht kan iemand dat vonnis eventjes aandachtig doorlezen en mij vertellen waarom in dat geval de 'redelijkheid en billijkheid' met zich zou brengen dat een reeds ondertekend schriftelijke koopovereenkomst niet behoeft te worden nagekomen.
Bij voorbaat dank! |
|
|
|
 |
DENNIS79
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvT Studieomgeving (MA): UvT Berichten: 1754
|
Geplaatst: do 10 okt 2013 10:41 Onderwerp: Re: Redelijkheid en Billijkheid |
|
|
strikmaria schreef: | Jammer hoor dat deze draad nu zo of topic geraakt is.
Ik zou toch echter wel graag een antwoord willen op mijn vraag.
strikmaria schreef: | Hier lees ik dat 'redelijkheid en billijkheid' ertoe kan leiden dat een schriftelijke koopovereenkomst niet behoefd te worden nagekomen.
Dat 'redelijkheid en billijkheid' met zich kunnen brengen dat een overeenkomst niet behoeft te worden nagekomen is mij bekend, echter begrijp ik de overwegingen van de rechtbank niet zo goed.
Kan iemand wellicht toelichten op welke gronden precies de rechtbank meent dat nakoming indruist tegen de 'redelijkheid en billijkheid'? |
Wellicht kan iemand dat vonnis eventjes aandachtig doorlezen en mij vertellen waarom in dat geval de 'redelijkheid en billijkheid' met zich zou brengen dat een reeds ondertekend schriftelijke koopovereenkomst niet behoeft te worden nagekomen.
Bij voorbaat dank! |
Je antwoord staat in 2.4 van het vonnis van de kantonrechter. _________________ "Nusquam est, qui ubique est" |
|
|
|
 |
Regin
Leeftijd: 37 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 1042
|
Geplaatst: do 10 okt 2013 12:32 Onderwerp: |
|
|
A, een oude man van 81, heeft een huis heeft verkocht aan B. De omstandigheden van die verkoop zijn zodanig, dat de kantonrechter meent dat nakoming in redelijkheid niet meer kan worden gevraagd:
- A heeft eerder stellig verklaard het huis niet te willen verkopen;
- A is door B 'overvallen' met een drietal contracten, die op stel en sprong moesten worden ondertekend;
- door de ondertekening maakte A geen aanspraak meer op betalingen van B inzake een andere overeenkomst;
- de verkoopprijs was minder dan de helft van de WOZ-waarde van de woning.
Kortom: de transactie was zeer gunstig voor B en zeer ongunstig voor A. B heeft in de procedure niet kunnen uitleggen waarom A de transactie toch is aangegaan.
Ik vind dat de kantonrechter de open norm van 6:248 lid 2 BW slordig heeft toegepast. Hij schetst de feiten van de verkoop en concludeert dat nakoming onredelijk is, zonder uit te leggen waarom die feiten meebrengen dat nakoming tot een onaanvaardbaar resultaat zou leiden. De gehanteerde norm is een paardenmiddel in het civiele recht: er is een contract, maar op grond van de omstandigheden en de vereisten van redelijkheid en billijkheid zet je dat contract opzij. Dan moet je wel goed uitleggen wat die vereisten van redelijkheid en billijkheid precies zijn en waarom die in dit specifieke geval leiden tot een onaanvaardbaar resultaat.
Vermoedelijk zag de kantonrechter geen mogelijkheid de overeenkomsten op grond van dwaling of misbruik van omstandigheden te vernietigen, of is dat door de raadsman van A niet aangevoerd. Met toepassing van artikel 6:248 lid 2 BW schiet de kantonrechter A alsnog te hulp. Waarschijnlijk een rechtvaardig resultaat -- ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat B de boel heeft belazerd -- maar met een gebrekkige motivering. |
|
|
|
 |
strikmaria
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld: 
Berichten: 110
|
Geplaatst: do 10 okt 2013 12:47 Onderwerp: |
|
|
Regin schreef: | A, een oude man van 81, heeft een huis heeft verkocht aan B. De omstandigheden van die verkoop zijn zodanig, dat de kantonrechter meent dat nakoming in redelijkheid niet meer kan worden gevraagd:
- A heeft eerder stellig verklaard het huis niet te willen verkopen;
- A is door B 'overvallen' met een drietal contracten, die op stel en sprong moesten worden ondertekend;
- door de ondertekening maakte A geen aanspraak meer op betalingen van B inzake een andere overeenkomst;
- de verkoopprijs was minder dan de helft van de WOZ-waarde van de woning.
Kortom: de transactie was zeer gunstig voor B en zeer ongunstig voor A. B heeft in de procedure niet kunnen uitleggen waarom A de transactie toch is aangegaan.
Ik vind dat de kantonrechter de open norm van 6:248 lid 2 BW slordig heeft toegepast. Hij schetst de feiten van de verkoop en concludeert dat nakoming onredelijk is, zonder uit te leggen waarom die feiten meebrengen dat nakoming tot een onaanvaardbaar resultaat zou leiden. De gehanteerde norm is een paardenmiddel in het civiele recht: er is een contract, maar op grond van de omstandigheden en de vereisten van redelijkheid en billijkheid zet je dat contract opzij. Dan moet je wel goed uitleggen wat die vereisten van redelijkheid en billijkheid precies zijn en waarom die in dit specifieke geval leiden tot een onaanvaardbaar resultaat.
Vermoedelijk zag de kantonrechter geen mogelijkheid de overeenkomsten op grond van dwaling of misbruik van omstandigheden te vernietigen, of is dat door de raadsman van A niet aangevoerd. Met toepassing van artikel 6:248 lid 2 BW schiet de kantonrechter A alsnog te hulp. Waarschijnlijk een rechtvaardig resultaat -- ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat B de boel heeft belazerd -- maar met een gebrekkige motivering. |
Dat is echt fijn wanneer iemand zich moeite geeft een kwestie uitvoerig aandacht te schenken en vervolgens met een begrijpelijk antwoord te komen. Dat schept een veel aangenamer klimaat dan al die vooringenomen beschuldigingen en agressieve reacties uit een bepaalde hoek van forumgebruikers.
Dat de transactie voor B zeer gunstig was, echter voor A zeer ongunstig, was mij duidelijk. Ik begreep alleen niet zo goed hoe dit als enkele motivering zou kunnen volstaan, daar dit meer op een wilsgebrek duidt dan op 'redelijkheid en billijkheid'. Jammer vind ik echter ook dat de rechter zijn motieven niet een beetje duidelijker naar voren heeft gebracht. Als de rechter de indruk had dat B de boel heeft 'belazerd', dan zou B toch op zijn minst in de gelegenheid moeten worden gesteld om zich over dit vermoeden uit te laten en mogelijk tegenbewijs aan te dragen? Het enkele feit dat B een voor hemzelf zo gunstig mogelijk contract wilde kan toch moeilijk as 'belazeren' worden begrepen, das toch eerder 'normaal'?
Persoonlijk zou ik het beter vinden dat de rechter het betoog van A (dat hij het huis niet wil verkopen) als een beroep op 'dwaling' zou hebben opgevat...of was/is dat niet mogelijk? |
|
|
|
 |
Martha
Leeftijd: 44 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvA Studieomgeving (MA): UvA Berichten: 412
|
Geplaatst: di 15 okt 2013 11:22 Onderwerp: |
|
|
Regin schreef: |
Ik vind dat de kantonrechter de open norm van 6:248 lid 2 BW slordig heeft toegepast. Hij schetst de feiten van de verkoop en concludeert dat nakoming onredelijk is, zonder uit te leggen waarom die feiten meebrengen dat nakoming tot een onaanvaardbaar resultaat zou leiden. |
Ben ik het niet mee eens.
Het is immers ook in strijd met de 'redelijkheid en billijkheid' dat een overeenkomst een uitwerking zou hebben in strijd met wat partijen hebben bedoeld/gewild.
In dit geval was niet bedoeld dat de ene partij de andere partij zou verrijken. De geringere verkoopprijs hing daarmee samen dat een 'woonrecht' was bedongen. De rechter concludeerde echter dat partijen zich aangaande de waarde van dit 'woonrecht' hadden vergist. Die waarde was in werkelijkheid zeer twijfelachtig. Waar partijen een evenwichtige overeenkomst en uitkomst voor ogen stond, was in werkelijkheid sprake van een grote onevenwichtigheid.
De uitkomst (verrijking) zou dus in strijd zijn met dat wat partijen voor ogen stond (een evenwichtige overeenkomst) en daarmee in strijd met de beginselen der 'redelijkheid en billijkheid'.
Het schijnt mij dat de rechter in dit geval de normen der 'redelijkheid en billijkheid' zeer correct heeft gehanteerd. Waar partijen een evenwichtige overeenkomst voor ogen stond, mag het niet zijn dat in werkelijkheid een 'bevoordeling' plaats heeft, dat zou onredelijk en onbillijk zijn.
Het Hof van Amsterdam zou daar in ieder geval nog iets van kunnen leren, zo lijkt mij. |
|
|
|
 |
Regin
Leeftijd: 37 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 1042
|
Geplaatst: di 15 okt 2013 20:20 Onderwerp: |
|
|
Martha schreef: | Ben ik het niet mee eens. |
Vooropgesteld: ik zeg niet dat de kantonrechter artikel 6:248 lid 2 BW ten onrechte heeft toegepast. De slordige toepassing ziet wat mij betreft op de motivering van de uitspraak. De kantonrechter legt niet goed uit waarom de geschetste feiten met zich meebrengen dat sprake zou zijn van een onaanvaardbaar resultaat als de overeenkomst zou worden nagekomen. Dat betekent niet dat hij de norm in het geheel niet had kunnen toepassen.
Martha schreef: | Het is immers ook in strijd met de 'redelijkheid en billijkheid' dat een overeenkomst een uitwerking zou hebben in strijd met wat partijen hebben bedoeld/gewild. |
Als partijen het eens zijn dat de overeenkomst een uitwerking heeft die zij niet bedoeld hebben, dan kunnen zij de overeenkomst aanpassen. In dit geval vond de ene partij juist dat de uitwerking prima was, terwijl de ander het er toch niet mee eens was. Bovendien staat met de toepassing van artikel 6:248 lid 2 BW de bedoeling van partijen niet centraal: het gaat erom dat de omstandigheden zodanig zijn dat nakoming niet meer gevergd kan worden. De bedoeling van een van de partijen kan één van die omstandigheden zijn, maar is zonder meer zeker onvoldoende op een beroep op de beperkende werking van de redelijkheid en billijkheid te aanvaarden.
Martha schreef: | De geringere verkoopprijs hing daarmee samen dat een 'woonrecht' was bedongen. De rechter concludeerde echter dat partijen zich aangaande de waarde van dit 'woonrecht' hadden vergist. Die waarde was in werkelijkheid zeer twijfelachtig. Waar partijen een evenwichtige overeenkomst en uitkomst voor ogen stond, was in werkelijkheid sprake van een grote onevenwichtigheid. |
Wat mij betreft is de verplichting om eenmaal gesloten contracten na te komen een groot goed (pacta sunt servanda). De regel van artikel 6:248 lid 2 BW vormt een inbreuk op dat beginsel. Je kunt een beroep op dat artikel niet rechtvaardigen met het enkele argument dat je, achteraf bezien, een slechte deal hebt gesloten. Dat zou de rechtszekerheid aantasten en de handel belemmeren. De enkele onevenwichtigheid van een overeenkomst is dus geen geldige reden om te concluderen dat nakoming zou leiden tot een onaanvaardbaar resultaat.
Een onevenwichtige overeenkomst geeft wel aanleiding om te onderzoeken of sprake is van een wilsgebrek, zodat wellicht via dwaling of misbruik van omstandigheden de overeenkomst kan worden aangetast, maar dat heeft de kantonrechter niet gedaan. |
|
|
|
 |
Martha
Leeftijd: 44 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvA Studieomgeving (MA): UvA Berichten: 412
|
Geplaatst: wo 16 okt 2013 10:13 Onderwerp: |
|
|
Regin schreef: |
In dit geval vond de ene partij juist dat de uitwerking prima was, terwijl de ander het er toch niet mee eens was. |
Hier bespreek je de situatie achteraf.
Dat doet echter niet ter zake bij de partijbedoeling.
Bij de partijbedoeling is enkel relevant wat partijen ten tijde van het sluiten van de overeenkomst voor ogen stond.
De prijsafspraak was gemaakt met het oog op de evenwichtigheid (met het oog op het 'woonrecht'). Waar dit 'woonrecht' in feite echter niet existeert en er nu (door nakoming af te dwingen) geen recht wordt gedaan aan de bedoeling der partijen, zou dit in strijd zijn met wat redelijk en billijk is.
Regin schreef: | Bovendien staat met de toepassing van artikel 6:248 lid 2 BW de bedoeling van partijen niet centraal... |
Centraal staat wat naar maatstaven van 'redelijkheid en billijkheid' onaanvaardbaar zou zijn.
Logischerwijs is het onredelijk en onbillijk dat een overeenkomst een uitwerking heeft die indruist tegen de bedoeling der partijen (bij het sluiten der overeenkomst).
Regin schreef: |
...De bedoeling van een van de partijen kan één van die omstandigheden zijn, maar is zonder meer zeker onvoldoende op een beroep op de beperkende werking van de redelijkheid en billijkheid te aanvaarden. |
Het gaat hier niet om "de bedoeling van één van de partijen".
Beide partijen stond voor ogen dat de verkoper een 'woonrecht' zou krijgen in ruil voor de lagere prijs.
Regin schreef: |
Je kunt een beroep op dat artikel niet rechtvaardigen met het enkele argument dat je, achteraf bezien, een slechte deal hebt gesloten. |
Het gaat hier niet om een "achteraf bezien" slechte deal.
De 'deal' was immers: je krijgt het goedkoper, als ik in ruil daarvoor een 'woonrecht' krijg.
'An sich' is die deal ok. Probleem is echter dat dit 'woonrecht' in feite niet existeert en dat door het afdwingen van de op papier staande overeenkomst geen recht wordt gedaan aan de bedoeling der partijen. In feite zou de 'deal' (je krijgt een woonrecht) dan juist niet worden nagekomen.
Een vergelijkbare situatie is die waarin een voordelige optie wordt toegezegd, in de veronderstelling dat daarmee verzekerd is dat tussen de bewoners in een pand een aangename leefsfeer blijft bestaan. Of met de idee dat men daarmee zou kunnen zeker stellen enkel met vrienden in een pand te wonen. Het is immers rechtens niet mogelijk zeker te stellen dat de sfeer tussen bepaalde personen aangenaam blijft, of dat men bevriend blijft. Ook is het niet mogelijk te verhinderen dat de vriend een levenspartner kiest waarmee men niet bevriend is en met deze 'niet vriend' vervolgens in zijn eigen woning gaat samenwonen.
Het is dan natuurlijk volstrekt onredelijk iemand te houden aan de toegezegde lage verkoopprijs waar de tegenprestatie (aangename leefsfeer en enkel met vrienden in het pand) niet af te dwingen is.
Regin schreef: |
Dat zou de rechtszekerheid aantasten en de handel belemmeren. |
Niet in het geval dat het 'kenbaar' was.
De koper had kunnen weten dat er sprake was van een 'dwaling'.
Het zou anders zijn geweest in het geval de onevenwichtigheid niet reeds besloten lag in de overeenkomst, doch (enkel) door toekomstige omstandigheden zou zijn ingetreden (bijvoorbeeld: je verkoopt aandelen die onverwacht véél meer waard worden). In dát geval moet de koper, die gerechtvaardigd vertrouwd heeft, beschermd worden.
Regin schreef: |
De enkele onevenwichtigheid van een overeenkomst is dus geen geldige reden om te concluderen dat nakoming zou leiden tot een onaanvaardbaar resultaat. |
In het geval in een overeenkomst zelf reeds een onevenwichtigheid besloten ligt dient de wederpartij zich ervan te vergewissen dat dit ook werkelijk is wat de contracterende wil. De wederpartij kan er niet zomaar (gerechtvaardigd) op vertrouwen dat de contracterende hem een voordeel gunt. Bij een (reeds in de overeenkomst besloten) onevenwichtigheid moet bij de koper eigenlijk een (alarm)belletje rinkelen.
Regin schreef: |
Een onevenwichtige overeenkomst geeft wel aanleiding om te onderzoeken of sprake is van een wilsgebrek, zodat wellicht via dwaling of misbruik van omstandigheden de overeenkomst kan worden aangetast, maar dat heeft de kantonrechter niet gedaan. |
De beginselen omtrent 'wilsgebreken' vinden hun oorsprong in het oude (niet meer met nadruk in de wet verankerde) beginsel dat een overeenkomst een 'oorzaak' moet hebben. Een overeenkomst zonder 'oorzaak' (vermogensverschuiving zonder beweegreden) werd vanouds als niet rechtens beschouwd.
Het is niet met de aard der mens te verenigen dat deze een handeling zou verrichten zonder een reden, oorzaak, doel. Ook zou de aanname dat iemand 'gewoon zomaar' instemt met een te lage prijs belastingontduiking (schenkingsrecht) al te makkelijk maken.
Men kan er dus niet al te snel gerechtvaardigd op vertrouwen dat een overeenkomst ook werkelijk zo gewild is, waar in deze overeenkomst zélf reeds een (grote) onevenwichtigheid besloten ligt. Dat de verkoper reeds 81 was bij het sluiten van de overeenkomst maakt de idee dat er sprake was van een gerechtvaardigd vertrouwen natuurlijk niet waarschijnlijker. |
|
|
|
 |
|