consumentenkoop - ontbinding koopovk - terugvordering

[DENNIS79]

Beste (mede)forumleden,

Ik zit zelf met een probleempje en heb zelf inmiddels een strijdplan bedacht. Toch wil ik dit plan graag aan jullie voorleggen, om er zodoende zeker van te zijn dat ik geen dingen vergeet.

In januari 2008 heb ik bij CBW erkend bedrijf (die algemene voorwaarden zijn dus ook van toepassing) een tweetal stoelen aangeschaft met een gezamenlijke waarde van ongeveer € 3.700, -. In maart 2008 heb ik deze stoelen uiteindelijk geleverd gekregen.

Eind 2008 heb ik opgemerkt dat beide stoelen iets of wat scheef zijn gaan staan, de één iets meer dan de ander.

In januari 2009 is er een expert van de winkel komen kijken en heeft bevestigd wat ik al vermoedde, namelijk een fabricagefout in de stoelen. Deze expert heeft ervoor gezorgd dat er binnen de garantie een reparatie uitgevoerd zou worden en heeft ervoor gezorgd dat de stoelen opgehaald zouden worden.

De stoelen zijn waren onebschadigd bij het ophalen en er is ook geen notitie van gemaakt door een vervoerder dat ze beschadigd zouden zijn bij ophalen.

Tot drie keer toe zijn de stoelen bij mij afgeleverd met de mededeling dat ze gerepareerd waren, maar tot drie keer toe heb ik ze niet geaccepteerd, daar de problemen (scheefhang) niet opgelost waren. telkens met bevestiging van de vervoerder dat de problemen overduidelijk waren.

De laatste keer - inmiddels is het dan eind juni 2009 - zijn de stoelen wederom afgeleverd, echter nu met behoorlijk beschadigingen aan aluminium en leer. Zowel ik als de vervoerder hebben foto's gemaakt en ik heb de stoelen weer retour gegeven aan de vervoerder.

Vorige week kreeg ik opeens een e-mail met de mededeling dat de stoelen "overduidelijk" door eigen gebruik waren beschadigd en dat ik voor € 500 nieuwe armleuningen "mocht" (!!!) bestellen. U begrijpt dat ik daar niet vrolijk van werd...

Mijn plan (deels al uitgevoerd):
Ik heb de winkelier in gebreke gesteld en gesommeerd om mij binnen één maand te bevestigen dat hij gehouden is tot nakoming van de gesloten koopovereenkomst van januari 2009 middels volledige reparatie en dat vervanging van de armleuningen dus voor zijn rekening zal komen.

Indien hij dit niet doet, zal hij in verzuim zijn en zal ik overgaan tot ontbinding van de koopovereenkomst, op basis waarvan ik dan een direct opeisbare vordering van € 3.700 op hem heb.

Vervolgens zal ik hem zelf voor de kantonrechter dagen zonder gebruikmaking van een advocaat.

Mijn verzoek aan jullie, forumleden, is om vooral kritisch te zijn en te schieten op mijn verhaal. Wat heb ik mogelijk gemist? En wat behoort er nog meer tot mijn juridische arsenaal?

[Alfatrion]

[DENNIS79]

De bedoeling is inderdaad ook om het op non-conformiteit te gooien. Echter voordat je op grond van non-conformiteit mag overgaan tot ontbinding moet je weer eerst voldoen aan artikel 7:21 lid 3 BW, ofwel moet je hem een redelijke termijn bieden om zijn verplichting na te komen.

Nu zou ik inderdaad gelijk kunnen stellen dat er al een redelijke termijn is gepasseerd en dat derhalve ontbinding al gerechtvaardigd is. Het is daarboven correct dat er dat niet eens sprake hoeft te zijn van ingebrekestelling en verzuim. Omdat ik echter bij de kantonrechter een appeltje eitje zaak wil, pak ik het nu alvast extra secuur aan.

[pacta sunt servanda]

Ik vind je aanpak er volgens de boekjes uitzien. Ik denk dat je, net als ik in het verleden, nu wel geleerd hebt dat je bij dergelijke non-conformiteiten alles zoveel mogelijk moet vastleggen! Verkopers en producenten proberen het te vaak

M.b.t. de armleuningen en het leer. Heb je ook nog foto's van voor de schade? Laat hun dan daarna maar eens aantonen dat het door eigen gebruik komt.

Los van de armleuningen lag het probleem bij het scheefstaan. Dit is nog niet opgelost dus op grond daarvan lijkt het mij al mogelijk om nieuw te eisen dan wel ontbinding o.g.v. 7:17 BW.

[DENNIS79]

Het heeft destijds niet tot een lange discussie geleid op dit forum, maar wel in de praktijk.

Ik heb uiteindelijk een concept dagvaarding toegestuurd aan de winkelketen en vanaf dat moment werd mijn klacht opeens wel serieus genomen.

In eerste instantie heb ik eind 2009 een schadevergoeding van € 350 gekregen, alsmede gratis vervanging van de armleuningen.

Vervolgens bleek na 2 maanden dat de reparatie van de rugleuningen geen soelaas had geboden en dat de stoelen wederom uit het lood stonden.

Dat heeft wederom een conflictje opgeleverd. De winkelier was wel bereid om de aanschafwaarde te vergoeden, echter minus het bedrag van € 350. Ik stelde mij in eerste instantie op het standpunt dat dat niet mogelijk was, aangezien ik er zelf voor zorg had gedragen dat het bedrag van € 350 destijds duidelijk als schadevergoeding was aangemerkt, en niet als korting op de aanschafprijs.

Uiteindelijk bleek dit toch een stap te ver en heb ik mijn "verlies" genomen. Voor € 350 wilde ik niet nog meer tijd steken in een gang naar de rechtbank. De volledige aanschafprijs heb ik in ieder geval retour gekregen, dus er werd geen beroep gedaan op een gebruiksvergoeding of iets dergelijks...

[BG]

Ik heb zelf ook zoiets aan de hand gehad. Ik heb de tegenpartij over de brug gekregen nadat ik de zaak had voorgelegd aan geschillencommissie. Ik heb daar ook wat geld op toegegeven maar was wel af van het gedoe. In jouw verhaal mis ik de commissie. Is dat bewuste keuze geweest?
_________________
Mine!

[DENNIS79]

Ja dat is een bewuste keuze geweest!

Dat had voor mij te maken met het voordeel van de "thuisspelende" ploeg. Uiteraard had ik wel uitgezocht in hoeverre ik de commissie links mocht laten liggen. De CBW voorwaarden zijn daar echter duidelijk in; de rechter is ook bevoegd gelijk kennis te nemen van zaken.

Daar waar de meubelspeciaalzaak - een vrij grote NL keten met verschillende merknamen - vooral ervaring zal hebben met de geschillencommissie, heb ik dat vooral met de (kanton)rechter. Ik vond het dus meer opportuun om gelijk daar mijn gelijk te halen.

Bovendien vermoedde ik dat de commissie waarcshijnlijk meer voor minnelijke oplossingen te porren was en het vinden van een oplossing belangrijker vindt, dan recht te spreken.

Ik was op zoek naar mijn recht en dacht dat enkel bij de rechter te kunnen halen. Ik ben namelijk van mening dat ik geen concessies hoefde te doen voor wat betreft het retour te ontvangen van het volledige aankoopbedrag. Het Quelle-arrest hoeft in mijn ogen namelijk niet zo uitgelegd te worden en de wetggeving, zoals verwoord in Titel 1 van Boek 7 BW, is in mijn ogen duidelijk voor wat betreft de mogelijkheden bij "blijvende" non-conformiteit.

[BG]

Haha. Dan is het inderdaad duidelijk (en thuisvoordeel inderdaad altijd volledig benutten). Ik heb overigens het vermoeden met dezelfde meubelzaak te maken hebben gehad. Bij mij was het echter niet evident dat de problemen werden veroorzaakt door een ondeugdelijk product in plaats van gebruik (kringen op tafel). Eea is goede leerschool geweest want in het vervolg laat ik me ook niet zo gemakkelijk meer afschepen.
_________________
Mine!