Studentenrechtbank casus: auto, bier en chirurgie

[Caroline]

Hai allemaal!
Voor mijn studentenrechtbank moet ik de volgende casus behandelen:

Een man, X, drinkt een paar biertjes in café (later blijkt alcoholpromillage 0,7), rijdt vervolgens zelf in zijn auto naar huis. Het is mistig, hij rijdt te hard, en telefoneert tijdens het rijden (niet handsfree). Bij een inhaalpoging van een auto (die netjes de maximale toegestane snelheid rijdt) rijdt hij een motorrijder die uit tegengestelde richting komt aan. X is hiervan geschrokken, en zijn auto is beschadigd, maar hij ziet dat de mensen van de auto al naar de motorrijder toe gaan, en rijdt door. Dan komt X langs een alcoholcontrole van de politie, maar hij denkt dat de "fuik" speciaal voor hem is opgesteld. X geeft vol gas, en rijdt in volle vaart op een agent af, die net op tijd weg weet te springen. X zelf echter raakt in de berm terecht, zijn auto knalt tegen een boom, en hij raakt zo ernstig gewond dat in het ziekenhuis zijn been wordt geamputeerd, en hij er zelfs na plastische chirurgie er nog verschrikkelijk uitziet.

Later verklaart X dat hij in een shock was na het ongeluk met de motor. Hij wil zijn excuses aanbieden aan de familie van het slachtoffer (de motorrijder is nl. overleden t.g.v. de aanrijding), en de politieagent.
Hij stelt dat hij door de omstandigheden al genoeg is gestrafd, en dat gevangenisstraf geen zin heeft, want hij heeft zijn lesje wel geleerd. Hij is na het ongeluk namelijk arbeidsongeschikt geraakt en zijn vrouw heeft hem verlaten, waardoor hij zijn kinderen ook bijna niet meer ziet.

X wordt vervolgd voor doodslag op de motorrijder (art 287 Sr) en poging tot doodslag (art 45 jo 287 Sr) op de agent.

Opzich een interessante casus, maar als zijnde de advocaat denk ik dat ik vrij kansloos ben! Over veel punten (het alcoholpromillage, het niet-handsfree bellen, de poging tot doodslag op de agent, en de doodslag op de motorrijder) kan ik wel wat zinnigs schrijven voor in het neutrale, beschouwende essay, en heb ik wel literatuur om mijn mening mee te staven. Maar met betrekking tot het enige punt waaraan ik voor mijn pleidooi als advocaat houvast kan hebben, namelijk X' standpunt dat hij al genoeg gestraft is, kan ik totaal geen literatuur/jurisprudentie vinden!!

Dus bij deze de vraag: kan iemand mij hieraan helpen! Weet iemand zaken waarbij de verdachte door de rechter niet of verminderd is gestrafd omdat hij door omstandigheden al genoeg gestraft is? Of literatuur waarin hierover geschreven is?
Ook andere tips over de caus etc. zijn natuurlijk welkom!

Bedankt!

[StevenK]

Die omstandigheden zouden van invloed kunnen zijn op de strafmaat, maar meteen daarna roep ik 'culpa in causa'.

[bona fides]

Misschien kun je meer vinden als je zoekt op "genoeg gestraft". Het feit dat iemand door de gebeurtenis zelf al gestraft is weegt zeker mee bij het vaststellen van de straf (en bij de beslissing tot al dan niet vervolgen van de OvJ).

[Marco S]

Verdiep je eens in het nut/zin van straf. Klassiek gezien is dit o.a. leedtoevoeging. In dit geval is er al redelijk wat leed toegevoegd.
Maar er zijn dus meer functies van straf. Kijk eens in het boek Materieel Strafrecht van C. Kelk. Daar is een hoofdstuk gewijd aan straf. Vervolgens kijk je in de voetnoten voor nog meer literatuur.
Ik heb nog wel wat artikelen, maar daar kan ik je nu de titels niet van geven. Komt zeer binnenkort!
_________________
Waarvan akte!

[Bram]

ik moest bij het eerste deel idd ook meteen denken aan culpa in causa en het porsche-arrest...
_________________
"Ceterum censeo Carthaginem esse delendam!"
"Over himself, over his own body and mind, the individual is sovereign."
J.S. Mill

[StevenK]

[Beccaria]

Een groot gedeelte van de verlichting heeft geschreven over het nut van straffen. Denk hierbij aan Beccaria, Peters, Kelk en nog veel meer.
_________________
"Ius est ars boni et aequi"

[tikSimone]

Misschien overbodig, maar better safe than sorry: 348 Sv-vragen al afgewikkeld???
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[quinty]

je hebt ook het "inrijden op agent" arrest, de vindplaats etc moet je even te goed houden....maar die situatie ging dus over het inrijden op een agent die uiteindelijk wegdook, en dat leverde volgens de HR poging doodslag op middels de constructie van het voorwaardelijk opzet.

over die doodslag op de motorrijder zou ik als ik jou was het grensgebied tussen voorwaardelijk opzet en bewuste schuld aankaarten. De casus geeft opzich wel veel argumenten om te spreken van een aanmerkelijke kans die bewust wordt aanvaard, maar ik vind het niet nutteloos om deze kweste aan te kaarten.

over de omstandigheden kun je natuurlijk altijd iets zeggen, maar dat is meer voor de strafmaat van belang. Heb je weleens gehoord van een zogenaamd "geadstrueerd verweer"?? Heb ik niet zelf bedacht hoor, maar staat in Corstens en hij noemt er een arrest van de HR bij: HR 18 juni 1974, NJ 1974, 452, m.nt. ThWvV (persoonlijke omstandigheden/ witte raaf).

[Caroline]

Wow, heb 1 dag geleden gepost en nu al zoveel bruikbare tips; thanx!!! Hier kan ik zeker wat mee!

[tikSimone]

Zegt het voort, zegt het voort
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[Michael Dekkers]

Doodslag op de motorrijder, de vraag is of de wettelijke opzetvorm kan worden bewezen met de feitelijke, is er wel een opzetvorm? Opzet is willen en weten, de eerste beste vorm die zou kunnen is voorwaardelijke opzet (bewust de aanmerkelijke kans aanvaarden dat een bepaald gevolg zal intreden). Als je kunt aantonen dat verdachte het niet heeft gewild, dat die de aanmerkelijke kand niet heeft geaccepteerd, dan is er geen sprake van opzet en als er verder niks ten laste is gelegd kom je daarmee niet erg ver in 350Sv. (vrijspraak)

Je kunt het porsche-arrest hierbij m.i. wel degelijk gebruiken, de HR bepaalde hier immers dat de bestuurder van de porsche niet de kans heeft aanvaard op het gevold, immers, daarmee zou onlosmakelijk gepaard gaan dat die de kans om zelf dood te gaan ook heeft geaccepteerd. En dat is niet zo. Er is eerder sprake van een aanmerkelijke mate van verwijtbare onvoorzichtigheid, schuld, dus. Maar, conform de aliud-theorie die de HR gelukkig nog steeds aanhangt, sluiten schuld en opzet elkaar uit en ik denk dat je met dit verweer een heel eind komt.

Hetzelfde geldt eigenlijk voor de poging tot doodslag op de agent, het is niet al te duidelijk, maar het feit dat hij zijn been kwijt is getuigt er wel van dat die dat waarschijnlijk als die alles van te voren had geweten niet had gedaan. Hij had het niet 'gewild', opzet is willen en weten en met een opzet/schuldverweer kom je hier wederom een heel eind m.i.

Ik denk dat je helemaal niet zo kansloos bent als je zelf denkt...

[Caroline]

Ik heb toevallig net vandaag mijn pleitnota ingeleverd, en al met al denk ik inmiddels ook dat ik juist wel kans maak! Op het eerste oog schrok ik van de casus (althans van mijn rol ), maar uiteindelijk heb ik er wel wat moois van gemaakt.
Ik heb inderdaad betoogd dat zowel mbt de aanrijding met de motorrijder als met het inrijden op de agent er geen sprake is van (voorw.) opzet.
In het eerste geval omdat (stond niet mijn samenvatting van de casus, maar wel in de echte) X de aanmerkelijke kans op een ongeval met en dood van de motorrijder niet aanvaardde omdat hij bij het zien van de motorrijder extra gas gaf teneide sneller in te halen en botsing te vermijden. Dit duidt op verkeerde inschatting van situatie, wat duidt op bewuste schuld ipvopzet, want bij opzet is sprake van onverschilligheid/op de koop toenemen van evt. gevolgen.
En in het tweede geval heb ik oa. een stuk tekst van PG Wortel gebruikt om aan te tonen dat er geen sprake van een aanmerkelijke kans op het aanrijden en doden van de agent was. Hij betoogt nl dat van politiefunctionarissen mag wordne verwacht dat ze alert zijn, zeker bij (alcohol)controles op de rijbaan, en over een goede conditie beschikken. In dit licht bezien is de kans dat een agent niet op tijd weg weet te springen (wat in casu en in andere arresten dan ook wel gebeurt) klein, althans niet aanmerkelijk te noemen.
Verder was het op 22 feb. gewezen vonnis van de rechtbank Den Haag over het bekende "bloempotincident" met betrekking tot het verklaren van schuld, maar niet opleggen van straf erg bruikbaar om te pleiten voor het niet-opleggen van een straf.

Dit heb ik er (in het heeeel kort) onder andere van gemaakt, maar misschien dat ik voor een eventueel nodige tweede inlevermoment nog met je andere tips uit de voeten kan, in elk geval bedankt!

[bona fides]

[bona fides]