|
|
| Auteur |
Bericht |
V&VD
Leeftijd: 32
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UL
Berichten: 124
|
 Geplaatst: zo 18 aug 2019 12:09 Onderwerp: Loon vorderen terugwerkende kracht / rechtsvermoeden |
   |
|
Dag allen,
Werknemer werkt gedurende meer dan 7 jaar bij werkgever tegen een zgn. '0-urencontract'. Inmiddels is sprake van aan vast dienstverband tegen onbepaalde tijd.
Bij ziekteverzuim wordt niet doorbetaald. Nu wil werknemer alsnog uitbetaling van de dagen waarop zij zich ziek heeft gemeld. Werkgever houdt echter geen deugdelijke administratie bij van het ziekteverzuim (in weerwil van 4:3 ATW).
Eerst wilde werknemer uitsluitend het loon vorderen over de niet-uitbetaalde ziektedagen. Maar omdat werkgever geen administratie bijhoudt en evenmin een redelijk voorstel doet, wil werknemer doorpakken en het loon vorderen - mede onder verwijzing naar 7:610b BW - over de jaren '15, '16, '17 en '18.
Daartoe wordt een vergelijk gemaakt met een referteperiode van 12 maanden. Daar komt een gemiddelde uitrollen en dat wordt vergelen met hetgeen is uitbetaald in 15 t/m 18. Het eerste bedrag wordt afgetrokken van het feitelijk betaalde bedrag. (Voorbeeld: in 19 voor 10k gewerkt, in 15 t/m 18 steeds 7k uitbetaald, wordt er 4 * 3 = 12k gevorderd)
Ik moet werkgever nageven dat het natuurlijk niet 'fijn' voelt als werknemer uren vordert die ze helemaal niet heeft gewerkt. Maar goed, dat is inherent aan het rechtsvermoeden..
Vraag: hoe wordt deze casus opgelost? Wat is redelijk om te vorderen?
Alvast hartelijk dank.
Wellicht relevante uitspraak:
https://www.recht.nl/rechtspraak/uitspraak/?ecli=ECLI:NL:RBROT:2018:1977 |
|
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: ma 19 aug 2019 0:04 Onderwerp: Re: Loon vorderen terugwerkende kracht / rechtsvermoeden |
|
|
| V&VD schreef: | Eerst wilde werknemer uitsluitend het loon vorderen over de niet-uitbetaalde ziektedagen. Maar omdat werkgever geen administratie bijhoudt en evenmin een redelijk voorstel doet, wil werknemer doorpakken en het loon vorderen - mede onder verwijzing naar 7:610b BW - over de jaren '15, '16, '17 en '18.
Daartoe wordt een vergelijk gemaakt met een referteperiode van 12 maanden. Daar komt een gemiddelde uitrollen en dat wordt vergelen met hetgeen is uitbetaald in 15 t/m 18. Het eerste bedrag wordt afgetrokken van het feitelijk betaalde bedrag. (Voorbeeld: in 19 voor 10k gewerkt, in 15 t/m 18 steeds 7k uitbetaald, wordt er 4 * 3 = 12k gevorderd) |
Dat gaat niet lukken. Er is een 0-urencontract en de daadwerkelijk gewerkte uren zijn daarmee (per definitie) in overeenstemming. Er is dus geen reden om te vermoeden dat het 0-urencontract intussen stilzwijgend is gewijzigd wat betreft de overeengekomen omvang van de arbeid.
Zelfs als ervan zou moeten worden uitgegaan dat de overeengekomen omvang van de arbeid is gewijzigd (en er dus niet langer sprake meer is van een 0-urencontract), is er geen enkele reden om te vermoeden dat reeds in 2015 stilzwijgend is overeengekomen dat de arbeidsomvang voortaan gelijk is aan het aantal uren dat in 2019 gewerkt zou worden. Daar zou simpelweg geen enkele logica in zitten.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: ma 19 aug 2019 0:41 Onderwerp: Re: Loon vorderen terugwerkende kracht / rechtsvermoeden |
|
|
| Quote: | 5.2 Partijen zijn het erover eens dat sprake is van een zogenoemd min/max-contract van minimaal twee en maximaal twaalf uur per week. Dit maakt de arbeidsomvang naar het oordeel van de kantonrechter voldoende duidelijk bepaald. De kantonrechter begrijpt de stellingen van [eiseres] echter zo dat zij structureel meer dan twaalf uur per week heeft gewerkt en dat daarom het rechtsvermoeden van artikel 7:610b BW van toepassing is.
5.3 De kantonrechter overweegt in dit kader allereerst dat Plus niet wordt gevolgd in haar kennelijke stelling dat het rechtsvermoeden van artikel 7:610b BW buiten toepassing moet worden gelaten enkel en alleen omdat geen sprake zou zijn van een structurele inzet van [eiseres] en dat haar inzet juist sterk zou fluctueren, teneinde in de wisselende behoefte van Plus aan de inzet van hulpkrachten als [eiseres] te voorzien. Artikel 7:610b BW is juist mede bedoeld om de werknemer in een flexibele arbeidsrelatie meer zekerheid te bieden over de omvang van diens arbeidsovereenkomst. |
Hier lijkt de kantonrechter zichzelf tegen te spreken. In rov. 5.2 zegt hij min of meer dat art. 7:610b BW pas van toepassing is als de arbeidsomvang structureel een bepaalde minimale omvang heeft die hoger ligt dan de overeengekomen minimumomvang. In rov. 5.3 verlaat hij dat standpunt weer. Vreemd hoe een rechter zichzelf binnen twee zinnen kan tegenspreken. Mijns inziens is rov. 5.2 correct.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
V&VD
Leeftijd: 32
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UL
Berichten: 124
|
| Geplaatst: ma 19 aug 2019 9:03 Onderwerp: |
|
|
Dank voor uw antwoord.
Is uw standpunt nu dat bij een 0-urencontract het rechtsvermoeden niet opgaat? Dat lijkt me niet juist.
Reeds sinds 2012 werkt werknemer structureel meer dan overeengekomen. Er wordt ook van werknemer verlangd dat zij rooster invult, aangeeft wanneer zij wel/niet komt (ruim van te voren), e.d.
Vgl. ook: https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBNHO:2017:10116 |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: ma 19 aug 2019 19:41 Onderwerp: |
|
|
| V&VD schreef: | | Is uw standpunt nu dat bij een 0-urencontract het rechtsvermoeden niet opgaat? Dat lijkt me niet juist. |
In beginsel gaat het rechtsvermoeden niet op, want de overeengekomen omvang van de arbeid is voldoende duidelijk.
Zodra de manier waarop in de praktijk uitvoering wordt gegeven stelselmatig afwijkt van de aanvankelijk overeengekomen arbeidsomvang, is die overeengekomen omvang blijkbaar stilzwijgend gewijzigd. De vraag is dan wat nu die omvang is. Het weerlegbare rechtsvermoeden van art. 7:610b BW kan dan worden ingeroepen.
| Quote: | | Reeds sinds 2012 werkt werknemer structureel meer dan overeengekomen. Er wordt ook van werknemer verlangd dat zij rooster invult, aangeeft wanneer zij wel/niet komt (ruim van te voren), e.d. |
Wat is er precies overeengekomen? Bijvoorbeeld 0 tot 8 uur per maand, waarbij in de praktijk structureel 12 uur per week wordt gewerkt? Dan ben ik het eens dat de overeengekomen arbeidsomvang is gewijzigd.
Is 0 to 12 uur overeengekomen en er is gemiddeld 8 uur per week gewerkt, dan is het m.i. lang niet duidelijk dat het 0-urencontract niet langer geldt.
Is er echt iedere week minimaal 8 uur gewerkt, dan kan ik me voorstellen dat vermoed moet worden dat de minimale arbeidsomvang is bijgesteld tot 8 uur per week. Maar als het de ene week 0 uur is en de andere week 16 uur, dan zie ik juist geen enkele reden om te vermoeden dat het 0-urencontract niet langer ongewijzigd geldt.
| rechtbank schreef: | | Op zichzelf is juist dat een nul-urencontract in beginsel geen recht geeft op oproepen om te komen werken. Dat beginsel kan evenwel uitzondering lijden wanneer er enige structuur is ontstaan in de feitelijke omvang van de arbeid. In dat geval kan het wettelijk vermoeden van artikel 7:610b BW ingeroepen worden. De omvang van de arbeidsovereenkomst dient in dat geval in overeenstemming te worden gebracht met het gemiddelde van het aantal gewerkte uren over een representatieve periode (zie in die zin ook Gerechtshof Amsterdam 8 augustus 2014, ECLI:NL:GHAMS:2014:3164). |
De rechtbank maakt hier de fout te denken dat een geslaagd beroep op art. 7:610b BW ertoe leidt dat de arbeidsovereenkomst moet worden aangepast. Het werkt nu juist precies andersom: eerst moet voldoende aannemelijk zijn dat de overeengekomen arbeidsomvang stilzwijgend is gewijzigd. Pas dan komt art. 7:610b BW in beeld, namelijk bij het beantwoorden van de vraag wat dan nu de overeengekomen arbeidsomvang is.
Hoe dan ook, zelfs als art. 7:610b BW hier kan worden ingeroepen, kan dat niet het resultaat opleveren dat je hier beoogt, nl. dat er over 2015 t/m 2018 moet worden bijbetaald omdat er in 2019 meer is gewerkt dan in 2015, 2016, 2017 en 2018.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
