Gebondenheid bestuursorgaan aan strafrechtelijke uitspraak

[Davidwv97]

Ik heb iets waar ik niet uit kom. De vraag is in hoeverre een bestuursorgaan gebonden is aan het oordeel van de strafrechter (bijvoorbeeld bij vrijspraak van een overtreding), bij het nemen van een sanctiebesluit.

Ik heb hierop geantwoord dat het bestuursorgaan in zoverre gebonden is aan het oordeel van de strafrechter, dat bij herziening van een besluit niet kan worden afgewezen zonder dat het bestuursorgaan daarmee het oordeel van de strafrechter in twijfel trekt. Afwijzen levert een schending van art. 6 lid 2 EVRM op, waardoor het bestuursorgaan eigenlijk gedwongen wordt om het oordeel van de strafrechter te honoreren.

De tweede vraag, het punt waar ik niet uit kom, is of het daarbij uitmaakt of het gaat om een herstelsanctie of een bestraffende sanctie. Kan iemand dit voor mij verhelderen?

[bona fides]

[DA]

Laatst heb ik een zaak behartigd, waarbij een vergunning op grond van de Drank- en Horecawet is ingetrokken, omdat de leidinggevende niet langer voldeed aan de eis dat hij niet in enig opzicht van slecht levensgedrag was.
Het betrof een aantal strafbare feiten waarvan hij verdacht was. In twee gevallen was er inmiddels een uitspraak van de strafrechter: vrijspraak.

Toch mocht de burgemeester deze feiten en omstandigheden ten grondslag leggen aan zijn beslissing, zo oordeelde de Afdeling bestuursrechtspraak. Met andere woorden, de burgemeester mag uitgaan van de feiten en omstandigheden (zeer ruim, interpretabel, wellicht suggestief), terwijl de strafrechter beoordeelt op basis van wettige bewijsmiddelen. Dus ook een bewijssepot kan de burgemeester ten grondslag leggen, hoewel er strafrechtelijk geen strafoplegging op volgt.

Bij schending van het ne-bis-in-idembeginsel is uiteraard van belang of het bestuursorgaan optreedt door middel van het opleggen van een herstelsanctie of een bestraffende sanctie. Bij het opleggen van een herstelsanctie kan er nooit sprake zijn van ne-bis-in-idem. Er zijn immers geen twee straffen. De herstelsanctie is gericht op het herstel, niet op de straf. Dat betrokkenen dit ervaren als straf doet hier niets aan af.

Wel is van belang om te beoordelen in hoeverre een bestuursrechtelijke sanctie ook daadwerkelijk een herstelsanctie is. Zo is bijvoorbeeld het intrekken van een begunstigende beschikking onder omstandigheden wel een bestraffende sanctie.

Ten laatste, vooral uit de doelstelling wordt duidelijk wat de aard van de sanctie is. Het sluiten van een drugspand is om de openbare orde te herstellen, bestuursdwang toe. Het intrekken van een vergunning is eerder aan te merken als bestraffend.