Gebruikersnaam:   Wachtwoord:   Gratis Registreren | Wachtwoord vergeten?
Rechtenforum.nl
Rechtenforum.nl Rechtenforum.nl
 
Controle paneel
Registreren Registreren
Agenda Agenda
Help Help
Zoeken Zoeken
Inloggen Inloggen

Partners
Energie vergelijken
Internet vergelijken
Hypotheekadviseur
Q Scheidingsadviseurs
Vergelijk.com

Rechtsbronnen
Rechtspraak
Kamervragen
Kamerstukken
AMvBs
Beleidsregels
Circulaires
Koninklijke Besluiten
Ministeriële Regelingen
Regelingen PBO/OLBB
Regelingen ZBO
Reglementen van Orde
Rijkskoninklijke Besl.
Rijkswetten
Verdragen
Wetten Overzicht

Wettenbundel
Awb - Algm. w. best...
AWR - Algm. w. inz...
BW Boek 1 - Burg...
BW Boek 2 - Burg...
BW Boek 3 - Burg...
BW Boek 4 - Burg...
BW Boek 5 - Burg...
BW Boek 6 - Burg...
BW Boek 7 - Burg...
BW Boek 7a - Burg...
BW Boek 8 - Burg...
FW - Faillissement...
Gemw - Gemeente...
GW - Grondwet
KW - Kieswet
PW - Provinciewet
WW - Werkloosheid...
Wbp - Wet bescherm...
IB - Wet inkomstbel...
WAO - Wet op de arb..
WWB - W. werk & bij...
RV - W. v. Burgerlijk...
Sr - W. v. Strafrecht
Sv - W. v. Strafvor...

Visie
Werkgevers toch ...
Waarderingsperik...
Het verschonings...
Indirect discrim...
Een recht op ide...
» Visie insturen

Rechtennieuws.nl
Loods mag worden...
KPN bereikt akko...
Van der Steur wi...
AKD adviseert de...
Kneppelhout beno...
» Nieuws melden

Snellinks
EUR
OUNL
RuG
RUN
UL
UM
UU
UvA
UvT
VU
Meer links

Rechtenforum
Over Rechtenforum
Maak favoriet
Maak startpagina
Mail deze site
Link naar ons
Colofon
Meedoen
Feedback
Contact

Recente topics
180-dagen rege...
reparatiehuwel...
Res Nullius ?
proces verbaal...
aansprakelijkh...

Carrière
Boekel De Nerée
CMS DSB

Content Syndication


 
Het is nu do 28 mrt 2024 12:28
Bekijk onbeantwoorde berichten

Tijden zijn in GMT + 2 uur

De niet verjaarde vervaltermijn (arbeidsrecht)
Moderator: Moderator Team

 
Plaats nieuw bericht   Dit onderwerp is gesloten. Het plaatsen of bewerken van berichten is niet mogelijk Pagina 1 van 1
Printvriendelijk | E-mail vriend(in) Vorige onderwerp | Volgende onderwerp  
Auteur Bericht
Firestarter

Firestarter

Leeftijd: 49
Geslacht: Man
Sterrenbeeld: Stier


Berichten: 438


BerichtGeplaatst: za 13 dec 2014 15:13    Onderwerp: De niet verjaarde vervaltermijn (arbeidsrecht) Reageer met quote Naar onder Naar boven

Het gaat hier om de rechtsfilosofische vraag of een loonvordering niet verjaard kan zijn op grond van de vervaltermijn van art. 9 BBA lid 3, “omdat” deze verjaard is op grond van art. 7:683 BW lid 2 BW. Ik heb vanaf januari 2012 meerdere ervaren arbeidsrechtadvocaten gesproken, die deze vraag niet kunnen begrijpen (laat staan beantwoorden).
Belangrijk is dat een vervaltermijn (anders dan een verjaringstermijn) van dwingend recht is en de redelijkheid en billijkheid (art. 6:2 BW en art. 6:248 BW) in de weg kan staan van dwingend recht. Ook relevant zijn de ontslagverboden tijdens ziekte (art. 7:670 lid 1 BW) en zonder toestemming van het CWI (art. 6 lid 1 BBA).
De toepasselijke termijnen zijn: 2 maanden vervaltermijn van art. 7:677 lid 5 BW, 6 maanden vervaltermijn van art. 9 lid 3 BBA, 6 maanden verjaringstermijn van art. 7:683 BW en 5 jaar verjaringstermijn van art. 3:310 BW.

Ik ben vanaf 14-9-2005 tot 16-9-2014 bezig geweest in een rechtszaak tegen mijn werkgever die mij op 4-3-2004 ontsloeg op staande voet, nadat ze mij “gek gemaakt” had.
Op 14-9-2005 roept advocaat O. de nietigheid in van mijn ontslag op staande voet (ruim 1 ˝ jaar na het ontslag, maar net binnen 2 maanden nadat ik op 18-7-2005 ontsnapte uit het psychiatrisch ziekenhuis). O. benadrukt dat mijn werkgever wist dat ik psychisch ziek was toen ze mij ontsloeg en noemt geen enkel wetsartikel. Op 19-9-2005 reageert mijn werkgever dat mijn vordering verjaard is.
Op 21-6-2006 start O. de bodemprocedure (na een tussentijds verloren kort geding). Bij de kantonrechter beroept O. zich erop dat mijn loonvordering niet verjaard is op grond van art. 7:683 BW (tot en met het einde van de procedure bij de kantonrechter verwees O. nooit naar art. 6 of 9 BBA).
Op 2-5-2007 wijst de kantonrechter mijn vordering af, omdat deze verjaard is op grond van art. 7:683 BW en ik bovendien op grond van dat artikel alleen schadevergoeding kan vorderen (i.p.v. doorbetaling van loon).
O. gaat op 10-7-2007 in beroep en beschrijft in drie alinea’s van zijn Memorie van grieven van 20-12-2007 zijn hele strategie, ik citeer:
Gelet hierop heeft de kantonrechter ten onrechte geoordeeld dat Firestarter de regelmatigheid van het ontslag op staande voet heeft aangevochten, althans voor zover de kantonrechter daarmee bedoelde dat Firestarter zich op het standpunt stelt dat ABN AMRO de geldende opzegtermijn niet in acht heeft genomen en deswege schadeplichtig is. Firestarter stelt zich immers op het standpunt dat de vernietigbaarheid van het ontslag op staande voet tijdig is ingeroepen op grond van artikel 7:677 lid 5 BW wegens strijd met het opzegverbod tijdens ziekte alsmede op grond van artikel 9 BBA wegens het ontbreken van de vereiste toestemming van de CWI.
De kantonrechter had uit de stelling van Firestarter moeten begrijpen dat Firestarter zich op het standpunt stelt dat de vernietigbaarheid van het ontslag op staande voet eveneens is ingeroepen op grond van artikel 9 BBA wegens het ontbreken van de vereiste toestemming van de CWI. Firestarter heeft immers uitdrukkelijk een beroep gedaan op het inroepen van de vernietigbaarheid van het ontslag op staande voet wegens het ontbreken van een dringende reden, en daaruit geconcludeerd dat de arbeidsovereenkomst tot op heden voortduurt, en op basis daarvan betaling van achterstallig loon vordert. Firestarter merkt op dat ook ABN AMRO uit zijn stellingen heeft begrepen dat Firestarter zich erop beroept dat de vernietigbaarheid ex artikel 9 BBA is ingeroepen (zie onder de punten 11 en 21 van de conclusie van antwoord).
Firestarter erkent dat zijn rechtsvordering ex artikel 7:677 lid 5 BW is verjaard op grond van artikel 7:683 lid 2 BW. Firestarter stelt evenwel dat zijn loonvordering gekoppeld aan de vernietiging van het ontslag op staande voet op grond van artikel 9 BBA eerst verjaart na verloop van 5 jaren. De kantonrechter had derhalve moeten beoordelen of de vernietigbaarheid van artikel 9 BBA terecht en tijdig is ingeroepen.
”.
Kort samengevat stelt O. hier dat mijn loonvordering verjaard is op grond van art. 7:683 BW en daarom niet op basis van art. 7:677 lid 5 BW juncto art. 9 lid 3 BBA (en dat hij dus niet expliciet hoeft te verwijzen naar art. 6 of 9 BBA om daar een beroep op te doen). Ik heb verschillende ervaren advocaten deze bladzijde van de Memorie van grieven laten lezen, die vervolgens met hun mond vol tanden stonden (en dat krijg je niet zo snel voor elkaar bij een advocaat).
De advocaat van mijn werkgever tuinde compleet in de strategie van O. Dit was zijn reactie bij Memorie van antwoord:
Firestarter heeft noch in de brief van zijn advocaat, noch in zijn processtukken in eerste aanleg een beroep gedaan op vernietiging van het ontslag op staande voet ex artikel 9 BBA en daarop zijn loonvordering gebaseerd. Eerst in onderdeel 17 en 18 van de memorie van grieven beroept Firestarter zich op deze bepaling en koppelt daaraan zijn loonvordering. De Bank heeft deze bepaling in haar processtukken wel genoemd en gesteld dat ook voor zover de vordering van Firestarter daarop is gebaseerd, sprake is van verjaring. Voor zover in de stukken namens Firestarter toch een beroep op artikel 9 BBA moet worden gelezen, geldt het volgende.
Ook artikel 9 BBA kent een termijn van zes maanden – overigens een verval- en geen verjaringstermijn – binnen welke Firestarter een beroep had moeten doen op vernietiging van de opzegging wegens het ontbreken van de vereiste toestemming van het CWI. Het is juist dat de vervolgens daarop gebaseerde vordering tot doorbetaling van salaris verjaart na verloop van vijf jaar. Echter aan die lange verjaringstermijn wordt pas toegekomen als de hobbel van artikel 9 BBA is genomen. Nu Firestarter pas bij memorie van grieven een beroep op artikel 9 BBA doet, is hij te laat. Ook voor zover in de brief van zijn advocaat van 14 september 2005 al een beroep op vernietiging van de opzegging ex artikel 9 BBA had moeten worden gelezen, was ook toen al de daarin genoemde termijn van 6 maanden ruimschoots verstreken. Ook een op artikel 9 BBA gebaseerd vorderingsrecht is dus verjaard.
”. Let vooral op de onderstreepte tekst.
Op 12-10-2010 bevestigde het Gerechtshof de strategie van O., dat mijn vordering dus niet verjaard is (zie het arrest met LJN BO4969).
Op 22-6-2012 herbevestigde de Hoge Raad de strategie van O. (zie het arrest met LJN BW5695).

Schijnbaar is het dus mogelijk, dat omdat een vordering verjaard is op basis van een verjaringstermijn, deze niet verjaard is op grond van een vervaltermijn. Ik vraag me trouwens af wat er gebeurd zou zijn als de kantonrechter op 2-5-2007 had geoordeeld dat mijn vordering niet verjaard is op grond van art. 7:683 BW, maar dat ik alleen een schadevergoeding had kunnen vorderen (i.p.v. loon).
Of misschien heb ik de relevantie van art. 6:248 BW (de redelijkheid en billijkheid) onderschat en heeft iemand een andere verklaring voor het “stuiten van de vervaltermijn” (wat dus niet kan omdat dit in strijd is met dwingend recht).
Bekijk profiel Stuur privé bericht
bona fides




Geslacht: Man

Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22889


BerichtGeplaatst: za 13 dec 2014 15:44    Onderwerp: Re: De niet verjaarde vervaltermijn (arbeidsrecht) Reageer met quote Naar onder Naar boven

Firestarter schreef:
Het gaat hier om de rechtsfilosofische vraag of een loonvordering niet verjaard kan zijn op grond van de vervaltermijn van art. 9 BBA lid 3, “omdat” deze verjaard is op grond van art. 7:683 BW lid 2 BW.

In het algemeen: kan een eerder ingetreden verjaring ervoor zorgen dat een vervaltermijn geen werking heeft?

Het antwoord daarop lijkt mij vrij eenvoudig: nee.

Waarom zou die verjaring er iets toe doen?

Zeker als de verjaring nog niet is ingeroepen bestaat de vordering nog onverminderd (en kan nog steeds worden afgedwongen) en kan dus ook vervallen, waarom niet.

Dit is geen rechtsfilosofie maar meer een kwestie van systeem van de wet.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.
Bekijk profiel Stuur privé bericht
Firestarter

Firestarter

Leeftijd: 49
Geslacht: Man
Sterrenbeeld: Stier


Berichten: 438


BerichtGeplaatst: di 16 dec 2014 17:02    Onderwerp: Reageer met quote Naar onder Naar boven

In principe kan het niet dat een vordering niet verjaard is op basis van een vervaltermijn van 6 maanden, maar wel op basis van een verjaringstermijn van 6 maanden. Nadat mijn vordering verjaard is op basis van de verjaringstermijn, wat immers de kantonrechter oordeelde en zowel Abn amro als ik bevestigden, heb ik op grond van art. 6 van het EVRM recht op toegang tot de rechter.

Omdat ik onmogelijk alle feiten kan achterhalen, filosofeer ik wel eens over wat achter de schermen gebeurd is. Hiertoe introduceer ik mr. X, die ik niet ken, maar een plausibele mogelijkheid vind. Ik vermeng in het direct volgende dus feiten met fictie, bij filosofie is dit toegestaan.
Mr. X is van een rijke familie, geboren in 1960 en al jaren advocaat gespecialiseerd in fusies en overnames bij een groot kantoor. Mr. X weet hoe hij de mensen van zijn omvangrijke sociale netwerk moet bespelen, waartoe behoren: advocaat O., cassatieadvocaat S., de advocaten van Abn amro en psychiater T. (die op 27-12-2004 een geneeskundige verklaring over mij fantaseerde).
In augustus 2005 vertelt O. tegen mr. X over mij. Mr. X is zeer geďnteresseerd omdat dit precies past in een plannetje. Om O. te motiveren, zegt mr. X dat dit kansloos is en wedt om een goede fles whiskey van EUR 250,- dat O. dit verliest.
In september 2005 stelt mr. X een plan op voor het dagelijks bestuur van zijn kantoor i.h.k. van het maken van jurisprudentie:
1) O. wint de rechtszaak in eerste instantie bij het Hof (conform het arrest met LJN BO4969).
2) Ik laat me in cassatie bijstaan door S..
3) Ik vervang O. door een nader te bepalen advocaat.
4) De Hoge Raad vernietigt het oordeel van het Hof dat mijn vordering niet verjaard is (conform de Conclusie A-G van 23-3-2012).
5) Mijn nieuwe advocaat in de feitelijke instanties zorgt dat mijn vordering ook verjaard is op grond van het protest van mijn familie tegen het ontslag op staande voet.
Het resultaat is jurisprudentie dat iemand die tijdens ziekte ontslagen wordt, die zelf niet tijdig protesteert, nooit meer een cent krijgt (zelfs niet als het bedrijf wist dat hij ziek was en zijn familie namens hem protesteerde).
Deel van het plan is het benaderen van enkele grote bedrijven (waaronder Abn amro) om de zaak te financiëren. Het risico op jurisprudentie in het voordeel van de werknemers is minimaal, omdat er altijd nog geschikt kan worden.

Nadat O. op 14-9-2005 de brief aan Abn amro stuurt, bereidt mr. X in november 2005 psychiater T. voor op de deskundigenverklaring.
O. vraagt eind december 2005 aan T. om een verklaring. Op 19-1-2006 stelt psychiater T. zijn deskundigenverklaring op, dat doordat ik ten tijde van mijn ontslag schizofreen en psychotisch was mijn beoordelingsvermogen ernstig vertroebeld was.
Nadat op 20-12-2007 O. zijn Memorie van grieven indient vindt overleg plaats tussen mr. X en de advocaat van Abn amro, over de Memorie van antwoord die in mei 2008 ingediend wordt.
De comparitiezitting van 15-12-2009 wordt zorgvuldig voorbereid. Hierbij moet bevestigd worden dat Abn amro wist dat ik ziek was, maar niet te opvallend (anders valt dit O. en mij op). Daarbij moet het protest van mijn familie tegen het ontslag zo slap ontkend worden dat dit later alsnog bevestigd kan worden.
In de Akte van antwoord na comparitie van 23-3-2010 herbevestigt Abn amro dat ze wist dat ik psychisch ziek was.
Op 12-10-2010 wordt eindelijk door het Hof het tweede tussentijds arrest gewezen, waarin het oordeelt dat het naar maatstaven van “redelijkheid en billijkheid” onaanvaardbaar is als mijn loonvordering verjaard is.
Voor 21-10-2010 maak ik een afspraak met O., omdat ik nog steeds twijfel. O. vertelt dat Abn amro waarschijnlijk niet in cassatie gaat en binnen een maand betaalt. Ik vertel dat ik verrast ben dat Abn amro mijn zaak bepleit heeft, O. bevestigt dit lachend en is alleen verbaasd dat Abn amro nooit heeft willen schikken.
Abn amro stelt in overleg met mr. X op 12-1-2011 principale cassatie in. O. vraagt advies aan mr. X, die cassatieadvocaat S. warm aanbeveelt.
Op 10-2-2011 spreek ik cassatieadvocaat S., die bijna een beroerte krijgt als ik zeg, dat ik geen verweer wil maar alleen cassatie instellen. S. bied aan incidentele cassatie in te stellen zonder extra kosten. S. adviseert mij – wetende dat O. met mij “No cure No pay” heeft afgesproken – om bij het juridische loket gefinancierde rechtsbijstand aan te vragen en benadrukt dat ik eigenlijk alleen binnen 3 maanden na 12-10-2010 cassatie in had kunnen stellen (omdat O. dat niet verteld had).
Op 21-2-2011 verschijnt een annotatie in Kluwer, waar S. hoofdredacteur arbeidsrecht is, die mijn naam vermeldt en kritisch is over het arrest van het Hof.
Op 7-10-2011 dient S. de door mr. X opgestelde “Schriftelijke toelichting” in, die O. pas later krijgt.
S. nodigt O. en mij uit voor 26-10-2011, waarbij S. mijn vertrouwen in O. beschadigt. De bedoeling is, dat ik zo veel vertrouwen krijg in S., dat ik hem om hulp vraag om O. te vervangen. Mr. X luistert over de intercom en stuurt na een half uur een SMS aan S. om schikken te bespreken. Het wordt mij duidelijk dat S. niet deze Toelichting heeft opgesteld. Ik vertel in de lift direct na het gesprek tegen O. dat S. veel jonger is dan ik verwacht had.
Ik zie wel dat de Toelichting van S. niet voor mij pleit, maar kan niet eens onderbouwen wat eraan schort. Ik begin aan een zelfstudie rechten. Op 31-10-2011 spreek ik O., die mij vertelt dat S. wil schikken met alsnog een uitspraak van de Hoge Raad.
Op 4-11-2011 kom ik bij het juridisch loket, om hulp bij het vervangen van O.. Het juridisch loket eist overleg met S. en adviseert op 8-11-2011 om O. een brief te sturen.
Op 10-11-2011 stuur ik mijn brief aan O., waarin ik me vooral richt op de financiële afspraken. Op 29-11-2011 reageert O., dat hij geen duidelijke financiële afspraken wil maken en stelt een afspraak voor op zijn kantoor.
Op 21-12-2011 spreek ik O., waarbij ik het verschil vraag tussen art. 7:683 BW en 9 BBA. O. antwoord dat hij het niet weet en zeer tevreden is over S..
Nadat O. aangeeft dat hij EUR 15.000,- in rekening brengt na “onverhoopt verlies”, zoek ik vanaf januari 2012 naar een andere advocaat. Het wordt duidelijk dat ik S. niet vertrouw. Mr. X biedt aanzienlijke bedragen aan beheerders van internetcafees om inzage in mijn documenten.
Op 12-3-2012 stap ik over naar een andere advocaat in de feitelijke instanties. Op 23-3-2012 ontvang ik de conclusie A-G, die bevestigt dat S. tegen mij gepleit had. Ik zie onmiddellijk als doel jurisprudentie tegen werknemers. Ik begin te typen aan (klacht 2 van) de Schriftelijke toelichting.
Op 2-4-2012 draag ik mijn nieuwe advocaat op om S. te vervangen en uitstel te vragen voor een reactie op de Conclusie A-G (die 6-4-2012 ingediend moet worden). Na diverse mails van mijn advocaat met tegenstrijdigheden en een door mr. X opgestelde concept voor de reactie op de Conlusie, waarin hij stelt dat doorbreking van de vervaltermijn niet kan, vraagt S. op 5-4-2012 uitstel aan waarbij hij impliceert dat ik niet goed bij mijn hoofd ben. Ik stuur meteen een mail aan mijn advocaat, waarin ik opdracht geef het bericht van S. te herroepen en S. te vervangen; zij reageert dat ze mij inmiddels niet meer vertegenwoordigt.
Enkele dagen later adviseert S. mij per mail om direct op zoek te gaan naar een nieuwe advocaat, waarop ik zijn mailadres blokkeer (en S. tevergeefs probeert mij mails te sturen).
Op 2-4-2012 en 5-4-2012 stuur ik verzoekschriften aan de lokale deken, waarin ik hem verzoek om hulp tegen S.. Op 17-4-2012 dien ik mijn eerste klacht in tegen deze deken.
Op 2-5-2012 wordt ik om 16:00 uur gebeld door S., die vertelt dat hij alleen maar in mijn belangen handelt, vraagt om toestemming het eerdere concept in te dienen en vertelt dat hij helemaal emotioneel wordt omdat ik hem niet geloof. Op 3-5-2012 om 13:07 uur keur ik zijn concept af en verzoek hem mijn meegezonden Reactie van 3 bladzijden in te dienen.
S. overlegt met mr. X, die hem adviseert toestemming van de deken te vragen om in strijd met mijn kennelijke wil te handelen. Op 4-5-2014 wordt ik om 17:00 uur gebeld door S. die vertelt dat hij zowel zijn eigen als mijn document indient. Aan zijn eerdere concept is een inleiding toegevoegd, waarin hij aangeeft dat ik niet goed bij mijn hoofd ben, hij advies heeft gevraagd aan de deken en hij mijn document als bijlage meezendt.
Op 22-6-2012 geeft de Hoge Raad mij in zowel de principale als incidentele cassatie gelijk (gepubliceerd met LJN BW5695) en valt het hele plannetje van mr. X in duigen.

Iedereen kan begrijpen dat de simpele arbeiderszoon Firestarter, waarvan de overheid bovendien bewezen heeft dat hij stapelgek is, nauwelijks kans heeft.
Nadat de intriges van mr. X mijn overwinning bij de Hoge Raad heeft mogelijk gemaakt, maken mr. X en consorten ook nog de fout om mij tot speerpunt te maken van een wraakactie, omdat ze het vervelend vinden dat dit ze – i.p.v. een hele smak geld oplevert – geld kost. Wat dom is, omdat ze daar niets mee kunnen winnen en nog meer verliezen.
Bekijk profiel Stuur privé bericht
Firestarter

Firestarter

Leeftijd: 49
Geslacht: Man
Sterrenbeeld: Stier


Berichten: 438


BerichtGeplaatst: do 05 nov 2015 14:49    Onderwerp: Reageer met quote Naar onder Naar boven

Vanzelfsprekend waren de intriges van mr. X nog niet ten einde met het arrest van het Hof van 16-9-2014 (gepubliceerd met: ECLI:NL:GHAMS:2014:4060).
Het plan was simpel. Eerst moest een breuk geforceerd worden met advocaat W. (omdat deze haar reputatie niet te grabbel wilde gooien door te ernstige misdragingen), wat al op 3-10-2014 gebeurde, waarna ik dan een advocaat moest treffen, die mij af kon maken.
In december 2014 was bekend, dat: i) Abn amro me bijna een half miljoen euro bruto had betaald, ii) mijn bankrekeningen bij Rabobank lopen (waar mr. X zijn contacten heeft) en iii) ik nog steeds per mail zocht naar een advocaat.

Dan moest ik met een advocaat afspreken, dat deze 20% van de opbrengsten zou krijgen. Nadat ik op 2-2-2015 een mail stuurde aan een ander advocatenkantoor, werd deze doorgestuurd aan en sprak ik met advocaat E. op 7-2-2015. Op 22-2-2015 deed advocaat E. het volgende voorstel: "Ik kan u daarin bijstaan en hanteer een uurloon van EUR 262,50+btw en 4% kantoorkosten. Indien u dat wenst kan ik mijn uurloon ook halveren en een succesfee nemen ten aanzien van een mogelijke opbrengst. Daartoe houd ik voor redelijk 20 eurocent voor iedere euro die ik voor u binnenhaal".
Waarna dan, nadat de opdracht zou stoppen, ik vanzelfsprekend zou weigeren een ton te betalen, waarna dan een onrechtmatig conservatoir derdenbeslag dit zaakje af kon maken. Zelfs de voorzieningenrechter, die de illegale beslaglegging zou toewijzen, mr. drs. A.P. Schoonbrood-Wessels, was al geselecteerd.
Ik koos dan wel niet voor de succesfee, maar dat mocht de pret niet drukken, want – na het einde van de opdracht op 31-3-2015 - op 15-5-2015 wees de voorzieningenrechter de beschikking zonder limiet toe, waarna Rabobank vanaf 3-6-2015 al mijn banktegoeden blokkeert.
Het is wel wonderbaarlijk dat ik deze situatie al 5 maanden volhoud (ondanks meerdere pogingen mij te vergiftigen), maar het einde kan nooit meer lang op zich laten wachten.
Bekijk profiel Stuur privé bericht
Firestarter

Firestarter

Leeftijd: 49
Geslacht: Man
Sterrenbeeld: Stier


Berichten: 438


BerichtGeplaatst: di 17 nov 2015 17:48    Onderwerp: Reageer met quote Naar onder Naar boven

Waar ik dit onderwerp begon met de rechtfilosofische vraag of het mogelijk is, dat een vordering niet verjaard is op grond van een vervaltermijn van zes maanden, “omdat” deze verjaard is op grond van een verjaringstermijn van zes maanden, ben ik afgedwaald naar de strategieën van de grote advocatenkantoren om de ongestoorde rechtsgang te frustreren.
Doordat een klein groepje van de elite, zowel de wetten, de interpretatie van wetten als toegang tot de rechter bepaalt, is wat rechtenstudenten tijdens hun studie geleerd wordt, alleen maar rechtstheorie, waarvan in de praktijk niets terecht komt.
Ik zal proberen een beter inzicht te geven in mijn eigen motieven in mijn rechtszaken.

Toen in september 2005 “mijn” advocaat een brief stuurde aan Abn amro, wist ik dat de verjaringstermijn inmiddels verstreken was. Ik dacht dat het onwaarschijnlijk was, dat mijn vordering verjaard was, als ik zou kunnen bewijzen, dat ik geprotesteerd had binnen zes maanden nadat ik daar vooreerst toe in staat was. Ik verwachtte dat de overheid me wel zou helpen om te bewijzen dat ik zo ernstige psychisch ziek was, dat ik langdurig niet in staat was zelf te protesteren. Ik verwachtte ook terecht, dat het het protest van “mijn familie” tegen dit ontslag niet bewezen zou kunnen worden.
Hierbij was het voor mij een belangrijk doel om jurisprudentie te bewerkstelligen in het voordeel van werknemers. Op 12-10-2010 werd door het Gerechtshof bevestigd dat mijn inschatting juist was.
Vanaf oktober 2011 tot juni 2012 werd voor mij bevestigd, dat advocaten systematisch de belangen van hun eigen klanten schaden, waarmee de waarde van de door mij gewenste jurisprudentie betrekkelijk gering is (je zou kunnen zeggen dat alleen advocaten hiervan profiteren, doordat hierdoor extra rechtszaken gevoerd kunnen worden). Ik maakte me ineens grote zorgen, dat ik partij zou zijn in een rechtszaak, die jurisprudentie op zou leveren, in het nadeel van werknemers. Gelukkig liet de Hoge Raad het op 22-6-2012 niet zover komen.

Een revolutionair heeft de plicht om zelf het goede voorbeeld te geven, dus ben ik vanaf april 2012 zelf maar aan het procederen geslagen. Sinds mei 2012 zet ik informatie op internet, enerzijds om mijn rechtszaak (of rechtszaken) te steunen en anderzijds om de kudde wakker te schudden.
Naar mijn indruk wil het grootste deel van de beginnende studenten recht opkomen voor een rechtvaardiger wereld. Gedurende hun studie wordt ze geleerd, dat ze alleen moeten toetsen aan de bestaande wetten en jurisprudentie en deze niet in twijfel te trekken. Nadat ze eenmaal afgestudeerd zijn, wordt juristen geleerd, dat ze alleen voor hun eigen financiële belang moeten opkomen.
De reden dat No cure,no pay verboden is voor Nederlandse advocaten, is om te voorkomen, dat ze anders het maximale uit een rechtszaak willen behalen.

Mijn belangrijkste doel op dit moment bij het plaatsen van informatie op Rechtenforum, is rechtenstudenten rechtvaardigheid bij te brengen en juristen te leren dat ze in strijd met hun eigen belangen handelen, door niets te doen tegen een misdadige overheid. Een ander heel banaal doel, is te voorkomen dat als ik vermoord wordt, de overheid dit ongemerkt kan doen.
Het zou mooi zijn als mensen zonder juridische vooropleiding, door het lezen van mijn teksten, beter in staat zijn voor hun belangen op te komen.
Bekijk profiel Stuur privé bericht
Firestarter

Firestarter

Leeftijd: 49
Geslacht: Man
Sterrenbeeld: Stier


Berichten: 438


BerichtGeplaatst: vr 11 dec 2015 16:50    Onderwerp: Reageer met quote Naar onder Naar boven

Quote:
Mr. X is van een rijke familie, geboren in 1960 en al jaren advocaat gespecialiseerd in fusies en overnames bij een groot kantoor.
Op 11-7-2014 sprak ik psychiater T., die op 27-12-2004 en 19-1-2006 medische verklaringen over mij fantaseerde, hierbij viel het volgende op:
1) Psychiater T. is dommer dan de gemiddelde verpleegster.
2) Psychiater T. noemde een advocaat gespecialiseerd in fusies en overnames zijn beste vriend en kende zo ook advocaat O., die een goede bekende is van zijn beste vriend.
Wat kan een intelligente advocaat nu voor interesse hebben in iemand met de verstandelijke vermogens van een kleuter? Een psychiater kan waardevol zijn: deze kan iemand op laten sluiten in het gekkenhuis, je kunt daarmee de staatsmedia bespelen en je kan iemand bespioneren. Zowel op 6-1-2008 als op 16-12-2008 werd ik onderzocht door “psychiater T”. T. ontkende dit in alle toonaarden op 11-7-2014, wat bevestigd werd, doordat ik deze psychiater T. helemaal niet herkende.
Psychiater T. wordt regelmatig geciteerd in de staatsmedia, die de verstandelijk beperkte T. als expert beschouwen als het gaat om psychische ziektes in verband met dakloosheid. Het is waarschijnlijk niet moeilijk voor iemand als mr. X om een psychiater in zijn directe omgeving te gebruiken om staatspropaganda te verspreiden. In deze publicaties van (of door) psychiater T. benadrukt hij keer op keer dat mensen dakloos worden door hun eigen stomme schuld en ze vervolgens met dwang behandeld moeten worden (terwijl ze in de eerste plaats dakloos gemaakt werden door de misdadige overheid). Er is natuurlijk niemand die begrijpt, dat alleen al dakloosheid voor velen genoeg is om (psychisch) ziek te worden.
In werkelijkheid is misschien wel 90% van de psychische ziektes veroorzaakt door onze misdadige overheid (iedereen is gek te maken). Dan zouden de overbetaalde medici er dus eens wat aan moeten doen om de oorzaken van ziektes verhelpen, maar daar hebben ze geen belang bij, omdat ze nu een mooie gerespecteerde baan hebben en anders al snel blijkt dat ze kwakzalvers zijn, die meer kwaad dan goed doen.

Quote:
Op 10-2-2011 spreek ik cassatieadvocaat S., die bijna een beroerte krijgt als ik zeg, dat ik geen verweer wil maar alleen cassatie instellen. S. bied aan incidentele cassatie in te stellen zonder extra kosten. S. adviseert mij – wetende dat O. met mij “No cure No pay” heeft afgesproken – om bij het juridische loket gefinancierde rechtsbijstand aan te vragen en benadrukt dat ik eigenlijk alleen binnen 3 maanden na 12-10-2010 cassatie in had kunnen stellen (omdat O. dat niet verteld had).
Toen ik kort na het gesprek met cassatieadvocaat S. met advocaat O. belde, vertelde ik dat het vreemd is, dat S. dezelfde dingen had gezegd als hijzelf, maar dat het uit de mond van S. overtuigender klonk. In de daarop volgende periode merkte ik, dat deze karakterisering treffender was dan ik eerst dacht. Gedurende 2011 merkte ik dat advocaat O. niet meer zichzelf was en wel een buikspreekpop leek te zijn geworden.
Toen ik S. op 26-10-2011 sprak, had hij nog steeds wel de overtuigende toon, alleen had deze op mij het effect dat ik vond dat ik niet serieus genomen werd, doordat hij met de meest belachelijke drogredenen kwam. Toen ik de medewerkster van het juridisch loket op 8-11-2011 sprak, nadat deze met S. had gesproken, had deze ook veel weg van een buikspreekpop. Toen ik op 2-4-20112 de advocaat sprak, waarmee ik O. had vervangen, sprak deze in een soort van trance nadat deze overlegd had met S.
Naar mijn indruk heeft de communicatie van S. wel wat weg van de hypnotische capaciteiten van Rasta Rostelli. Mr. X zal die kunst waarschijnlijk nog beter beheersen.

Quote:
Mr. X weet hoe hij de mensen van zijn omvangrijke sociale netwerk moet bespelen, waartoe behoren: advocaat O., cassatieadvocaat S., de advocaten van Abn amro en psychiater T. (die op 27-12-2004 een geneeskundige verklaring over mij fantaseerde).
Advocaat O. werd interessant voor mr. X, omdat hij in nauw contact staat met mij. Als een advocaat interessante informatie heeft en van nut kan zijn, krijgt zo iemand een mooie promotie.
Nadat ik op 27-7-2005 voor ´t eerst advocaat O. sprak, mocht O. in november 2005 onder zijn eigen naam een mooi boek uitgeven bij Kluwer, waar cassatieadvocaat S. hoofdredacteur arbeidsrecht is.
Nadat ik op 12-6-2015 afspraken maakte met advocaat O. over het opheffen van het onrechtmatige conservatoir derdenbeslag, deed O. er alles aan om dit in stand te houden. Vanaf 1-7-2015 mocht O. plaatsnemen in de Raad van Discipline.

Quote:
Nadat de intriges van mr. X mijn overwinning bij de Hoge Raad heeft mogelijk gemaakt, maken mr. X en consorten ook nog de fout om mij tot speerpunt te maken van een wraakactie, omdat ze het vervelend vinden dat dit ze – i.p.v. een hele smak geld oplevert – geld kost. Wat dom is, omdat ze daar niets mee kunnen winnen en nog meer verliezen.
Ik ben nog steeds in leven. Het is onmogelijk om te schatten hoe veel deze misdadigers al hebben uitgegeven.
Ik ben herhaaldelijk vergiftigd, met als gevolg dat ik sinds januari 2014 ongeveer 65 dagen last heb gehad van diarree. In internetcafés heb ik meegemaakt, dat: de stoppen doorslaan, ineens de internetverbinding wegvalt (soms “toevallig” alleen mijn computer), acces violations van mijn documenten, printjes die ik niet krijg en “beveiligingscamera´s” gericht op mijn computer. Diverse beheerders boden spontaan aan mijn document op USB-stick op te slaan. Ik heb ook meegemaakt, dat ik als gevolg van een elektrische stroom het ontzettend koud kreeg.
Quote:
Iedereen kan begrijpen dat de simpele arbeiderszoon Firestarter, waarvan de overheid bovendien bewezen heeft dat hij stapelgek is, nauwelijks kans heeft.
Het is blijkbaar toch niet zo makkelijk om het op te nemen tegen Firestarter.
Bekijk profiel Stuur privé bericht
Berichten van afgelopen:   
Plaats nieuw bericht   Dit onderwerp is gesloten. Het plaatsen of bewerken van berichten is niet mogelijk Pagina 1 van 1

Tijden zijn in GMT + 2 uur


Wie zijn er online?
Leden op dit forum: Geen

U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls

Ga naar:  



Home | Over Rechtenforum.nl | Agenda | Visie | Downloads | Links | Mail deze site | Contact

Sites: Rechtennieuws.nl | Jure.nl | Maxius.nl | Parlis.nl | Rechtenforum.nl | Juridischeagenda.nl | Juridica.nl | MijnWetten.nl | AdvocatenZoeken.nl

© 2003 - 2018 Rechtenforum.nl | Gebruiksvoorwaarden | Privacyverklaring | RSS feeds